Συμβολή στη μελέτη της τουρκικής στρατηγικής και πολιτικής σκέψης

Αθήνα, 2 Δεκεμβρίου 2008
Με αφορμή την εκπομπή στην ΕΤ-3 "Πετρέλαια και οι Προκλήσεις της Τουρκίας" στις αυριανές "ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ", του Παντελή Σαββίδη, στην οποία, εκτός ...απροόπτου, θα συμμετέχει και ο υπογράφων, δημοσιεύουμε σήμερα πολυσέλιδο κείμενο που απηχεί τις επίσημες τουρκικές θέσεις για το σύνολο σχεδόν των ζητημάτων που απασχολούν τις Ε-Τ σχέσεις.
Ελπίζουμε με τη δημοσιοποίηση αυτή να συμβάλλουμε στην κατά το δυνατόν έγκυρη, ευρεία και βαθειά γνώση που απαιτείται γύρω από το θέμα και, κυρίως, με τη μελέτη τους να μας δίνεται η ευκαιρία να εντοπίσουμε τους κώδικες και του άξονες πάνω στους οποίους αναπτύσσεται η τουρκική στρατηγική και πολιτική σκέψη, στοιχείο που είναι απαραίτητο για τη σύλληψη και την άσκηση της δικής μας πολιτικής.

Σάββας Καλεντερίδης


Εισαγωγικό Σημείωμα

Αθήνα, 26 Ιουνίου 2001
Η ανάλυση που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στο πρακτορείο INAF την 20η Ιουνίου 2001, παρ’ ότι παρουσιάζεται σαν ‘Επιστολή του Απριλίου’.
Είναι προφανές ότι πρόκειται για εσωτερικό έγγραφο του τουρκικού κράτους, που συντάχθηκε με βάση την παραδοσιακή τουρκική άποψη και πολιτική λογική και μπορεί να χαρακτηριστεί ως ανάλυση υψηλού επιπέδου.
Θα πρέπει να θεωρηθεί ότι το έγγραφο αυτό προέρχεται από...φορέα που έχει σχέση με τις ΤΕΔ, αφού και το INAF έχει ισχυρούς δεσμούς με το τουρκικό ΓΕΕΘΑ, ενώ επιπλέον το δείγμα γραφής του εγγράφου προδίδει στρατιωτική πολιτική σκέψη και προέλευση.
Αξιοσημείωτες είναι οι απόψεις που περιέχονται στο έγγραφο για τα τεκταινόμενα στην Ε.Ε. σε σχέση με την Τουρκία και την προοπτική της εισόδου της στην Ε.Ε., καθώς και για την πολιτική που τηρεί η Ελλάδα σε σχέση με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.
Κατόπιν των παραπάνω, και με βάση την υπόθεση εργασίας ότι το έγγραφο αυτό απηχεί απόψεις του πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, παραμένει προς διερεύνηση και παρακολούθηση το θέμα της πολιτικής που θα ακολουθήσει η Τουρκία ως προς την πορεία της προς την Ε.Ε. και σε σχέση με το χειρισμό των παραδοσιακών ελληνοτουρκικών ζητημάτων.


Θέμα: Ανάλυση για τις Ελληνοτουρκικές και Ευρωτουρκικές Σχέσεις

INAF Newsletter Απρίλιος 2001, Δημοσιεύθηκε την 20η Ιουνίου 2001

Τίτλος: Οι Βλέψεις του Ελληνισμού στο Αιγαίο ή όπως Λέμε «Μεταμοντέρνος Φασισμός»

Η Τουρκική κοινή γνώμη άκουσε για πρώτη φορά τον όρο «μεταμοντέρνος φασισμός» από τον υπουργό εξωτερικών Ισμαήλ Τζεμ, σε δηλώσεις που έκανε μετά την αναγνώριση της Αρμενικής Γενοκτονίας από την Γαλλία.
Η έννοια του μεταμοντέρνου γενικώς, εξηγείται ως το σύνολο των αξιών που γίνονται αποδεκτές σαν το θεμέλιο μιας νέας περιόδου που αρχίζει αμέσως μετά την λήξη μιας άλλης σύγχρονης περιόδου.
Η διατύπωση αυτή του Υπεξ Τζεμ έχει μεγάλη σημασία στην ανάλυση των σχέσεων μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Οι σχέσεις Τουρκίας και ΕΕ κέρδισαν έδαφος μετά την συνάντηση κορυφής που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο, άλλα κυρίως μετά τις συναντήσεις κορυφής του Ελσίνκι και της Νίκαιας. Κύρια διαφορά των παραπάνω συναντήσεων από τις προηγούμενες, ήταν ότι χώρες μέλη της ΕΕ θα προσπαθούσαν να επιλύσουν παλαιότερα τους προβλήματα που υπήρχαν με την Τουρκία, μέσω των σχέσεων Τουρκίας και ΕΕ.
Με λίγα λόγια σε αυτή τη νέα περίοδο, τα παλιά προβλήματα θα γινόταν προσπάθεια να επιλυθούν με νέα μέθοδο και τρόπο αλλά και πάλι για τον ίδιο σκοπό.
Η Τουρκία πλέον έχει περάσει στην «αίθουσα αναμονής» της ΕΕ όπου προετοιμάζεται διαβάζοντας «τους κανόνες του νέου σπιτιού». Κυρίως την τελευταία διετία παρατηρείται ότι γίνονται προσπάθειες επίλυσης των παλαιών προβλημάτων μέσω νέων πολιτισμένων μεθόδων, όχι όμως στα πλαίσια διμερών προσπαθειών, αλλά πλέον με τρόπο που αρμόζει και επιβάλλεται ‘σε ένα εκλεκτό μέλος της ΕΕ’. Είναι φανερό πλέον ότι πολλά προβλήματα που απασχολούσαν τις δύο χώρες Ελλάδα– Τουρκία, ακόμη και το Κυπριακό, γίνονται προσπάθειες να περάσουν και να παρουσιασθούν ως προβλήματα μεταξύ ΕΕ– Τουρκίας.
Η ΕΕ ουσιαστικά δεν επιδιώκει να εντάξει την Τουρκία στους κόλπους της αλλά επιδιώκει τον ολοκληρωτικό έλεγχο αυτής. Η πολιτική αυτή της ΕΕ δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα να κάνει περαιτέρω σχέδια επεκτατισμού εις βάρος της Τουρκίας.
Τα παραπάνω μας δείχνουν ότι η προσέγγιση που επήλθε μεταξύ των δύο λαών μετά τους σεισμούς δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.
Η αγωνία εθνικής και κρατικής επιβίωσης τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία έχει φτάσει στο ζενίθ της. Η αγωνία επιβίωσης που διακατέχει την Τουρκία πηγάζει κυρίως από τις εμπειρίες που έχει σαν χώρα από τις μέχρι τώρα συμμαχίες της με τις δυτικές χώρες. Και αυτές οι αγωνίες και ανησυχίες για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας, επιβεβαιώνονται από την Άγκυρα λόγω της πορείας που έχουν πάρει τα διμερή ελληνοτουρκικά προβλήματα και το Κυπριακό, μετά από τις άοκνες ‘προσπάθειες’ της Ε.Ε. Μετά από όλα αυτά η αγωνία και η ανησυχία για την εθνική και κρατική επιβίωση της Τουρκίας, σε ορισμένα θέματα έχει φθάσει σε επίπεδα ψυχολογικού παροξυσμού.
Αν και οι δύο χώρες συνορεύουν και είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ η μεταξύ τους φιλία περιορίζεται στην ανθρωπιστική βοήθεια και στις μουσικές συναυλίες. Η Ελλάδα τη μόνη παραχώρηση που υποτίθεται ότι έχει κάνει μέχρι στιγμής στην Τουρκία, είναι ότι δεν κάνει χρήση του βέτο, το οποίο δεν έχει πλέον και καμία ουσιαστική ισχύ. Η Αθήνα ακολουθεί με επιμονή μια πολιτική που προτρέπει την Άγκυρα να βαδίσει προς την Ε.Ε., διαδικασία που αποτελεί στην ουσία εφελκυσμό της Τουρκίας προς ένα προωθημένο μέτωπο, στο οποίο όμως θα υποχρεωθεί να αποδυναμωθεί και μάλιστα με τη συνέργια των χωρών που ανήκουν στο ίδιο με αυτή μέτωπο.
Η Ελλάδα μέσω της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ διαμήνυσε ότι ενισχύει συνεχώς τις ένοπλες δυνάμεις της έτσι ώστε να έχει τη δυνατότητα να χτυπήσει στρατηγικές εγκαταστάσεις της Τουρκίας ακόμη και στα βάθη της Ανατολίας.
Με βάση το δημοσίευμα των ΝΕΩΝ, μαχητικά αεροσκάφη τύπου Α7 που θα απογειωθούν από νησιά του Αιγαίου θα μπορούν να χτυπήσουν το Εσκί Σεχίρ, τα MIRAGΕ 2000 θα μπορούν να χτυπήσουν τη Σεβάστεια, τα F16 το φράγμα ATATURK, ενώ με τα F4 & F5 θα μπορεί να χτυπήσει τις πόλεις BATMAN, ERZURUM, DIYARBAKIR.
Με αυτόν τον τρόπο η Ελλάδα δείχνει πόσο πιστεύει στην ελληνοτουρκική φιλία.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι οποίες προέρχονται από τον Ελληνικό τύπο η Ελλάδα ενδιαφέρεται να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη Ρωσικής κατασκευής τύπου Suhoi 27/30 και μαχητικά αεροσκάφη αμερικανικής κατασκευής τύπου F 15. Επίσης έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον για την αγορά πυραυλικών συστημάτων αμερικανικής, ρωσικής και κινεζικής τεχνολογίας τα οποία συστήματα σκοπεύει να τα εγκαταστήσει στα νησιά του Αιγαίου.
Είναι άξιο προσοχής το ενδιαφέρον που επιδεικνύει η Ελλάδα για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών και πυραυλικών συστημάτων τα οποία θα διαθέτουν ιδιαίτερα μεγάλη ακτίνα δράσης. Αν μελετηθεί προσεκτικά η γεωγραφική θέση της Ελλάδος, παρατηρούμε ότι προσπαθεί μετά την ολοκλήρωση των αμυντικών της προγραμμάτων να αποκτήσει μια σοβαρή αποτρεπτική δύναμη.
Το παραπάνω εξοπλιστικό πρόγραμμα σχεδιάζει να το υλοποιήσει μεταξύ 2001 και 2005. Με την υλοποιήσει του προγράμματος αυτού η Ελλάδα υπολογίζει να αυξήσει κατά 47% την στρατιωτική της ισχύ έναντι της Τουρκίας. Εκτός αυτών θα πρέπει να προσεχθεί και η επιμονή της Ελλάδος να καθορίσει από τώρα την περίοδο κρίσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Σύμφωνα πάντα με τους υπολογισμούς της, η επόμενη κρίση μεταξύ των δύο χωρών υπολογίζεται να παρουσιαστεί το έτος 2005, τότε δηλαδή που η Κύπρος θα έχει ενταχθεί πλήρως στην ΕΕ. Η παραπάνω χρονολογία συμβαδίζει και με την χρονολογία κατά την οποία θα έχει δημιουργηθεί και ο ενιαίος Ευρωπαϊκός Στρατός. Οι υπολογισμοί αυτοί της Ελλάδος μας δείχνουν ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα σαν βασικό μέλος του Ευρωπαϊκού Στρατού θα επιδιώξει να φέρει σε σύγκρουση την Τουρκία με την ΕΕ. Και αυτό διότι τότε η Τουρκία θα είναι πλέον μια χώρα που θα διαθέτει στρατεύματα κατοχής και έχει υπό την κατοχή της τμήμα της Ε Ε (Κύπρο).
Τα παραπάνω σχέδια σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν ως σχέδια «πολιτικής φιλίας». Η Αθήνα μέχρι σήμερα έχει πάρει μεγάλα χρηματικά ποσά από την ΕΕ για την επίλυση των κοινωνικών της προβλημάτων. Σε όλους όμως είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει σοβαρά προβλήματα εσωτερικής ισορροπίας.
Η ΕΕ θεωρεί την Αθήνα σαν το θεμέλιο λίθο στις σχέσεις τις με την Τουρκία. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα συνεχίζει απροκάλυπτα τον εξοπλισμό των νησιών του Βόρειου και Βορειοανατολικού Αιγαίου. Ο εξοπλισμός αυτός σχετίζεται με τις σχέσεις ΕΕ και Τουρκίας και με την προσέγγιση της Τουρκίας στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Άμυνας και Ασφάλειας.
Στην σύνοδο του Ελσίνκι, η Ελλάδα για να συναινέσει στην πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, ζήτησε από τους υπόλοιπους εταίρους να μην υποστηρίζουν την ένταξη στην ΕΕ των χωρών που δεν θα βοηθούν στην οριστική επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος. Στο διάστημα που μεσολάβησε η Ελλάδα μέσω ανέμων φιλίας προς την Τουρκία, κατάφερε να επιβάλει τους δικούς της όρους, σαν όρους της ΕΕ, κάτι το οποίο φάνηκε περίτρανα και στην σύνοδο της Νικαίας όπου οι όροι που έθεσε η ΕΕ για την Κύπρο ήταν παρόμοιοι με αυτούς της Ελλάδας.
Με λίγα λόγια οι όροι που αφορούσαν την επίλυση του Κυπριακού στην αρχή παρουσιάστηκαν στην Τουρκία σαν θετικοί. Στη συνέχεια όμως αυτοί οι όροι που είχε αποδεχτεί η Τουρκία διαφοροποιήθηκαν και τελικά λειτουργούν εις βάρος των θέσεων της Τουρκίας.
Οι απόψεις και οι προθέσεις της ΕΕ που αφορούν τα νησιά του Βόρειου και Βορειοανατολικού Αιγαίου και την Κύπρο, δημιουργούν τεράστια προβλήματα εθνικής ασφάλειας στην Τουρκία.
Κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, η Ελλάδα μόνο και μόνο για να μην συνεργαστεί με την Τουρκία, δημιούργησε σοβαρότατα προβλήματα στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Η επιμονή της στο στόχο να γίνει ηγέτιδα δύναμη σε αυτή την πτέρυγα του ΝΑΤΟ, κατά καιρούς δημιούργησε πολλές αδυναμίες στην Δύση στον αγώνα της κατά του κομμουνιστικού μπλοκ. Η συμμαχία ήταν συνεχώς αναγκασμένη να ασχολείται με προβλήματα που δημιουργούσε η Ελλάδα όπως, ανεφοδιασμός σοβιετικών πλοίων, οργανωμένα συλλαλητήρια κατά την επίσκεψη συμμαχικών πλοίων και προβλήματα που δημιουργούνταν σε κάθε συμμαχική άσκηση.
Η Τουρκία με την επέμβαση της στην Κύπρο ουσιαστικά εμπόδισε την κατοχή της από την Ελλάδα αλλά έδωσε τέρμα και στην χούντα των Αθηνών.
Επίσης η Τουρκία διευκόλυνε και την επιστροφή της Ελλάδας στην συμμαχία η οποία είχε αποχωρίσει με δική της θέληση. Αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η Ελλάδα μεταβίβαζε μυστικά του ΝΑΤΟ στο Κρεμλίνο.
Η Ελλάδα παρόλο που διευκόλυνε την Ρωσία να πραγματοποιήσει τον διακαή πόθο της να κατέβει στην Μεσόγειο, ακόμη και σήμερα απολαμβάνει την υποστήριξη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, ενώ συνεχίζει να εξοπλίζεται με αμείωτο ρυθμό κατά της Τουρκίας. Η οποία Τουρκία είναι πλέον και υποψήφιο μέλος για ένταξη στην ΕΕ.
Η Τουρκία αποτελεί το κυριότερο πρόβλημα/εμπόδιο στα σχέδια της Ελλάδας για την εκπλήρωση της Μεγάλης Ιδέας και της Ένωσης την οποία επιθυμεί να πραγματοποιήσει με πρόσχημα τον αρχαίο ελληνικό της πολιτισμό. Ένας πολιτισμός με τον οποίο έχει αποδειχθεί και επιστημονικά ότι δε έχει καμία σχέση η σύγχρονη Ελλάδα.
Η Ελλάδα θέλει να είναι η αιχμή του δόρατος της ΕΕ προς την Μέση Ανατολή αν και στο παρελθόν είχε «πουλήσει» το ΝΑΤΟ εγκαταλείποντας την συμμαχία.
Για την Ελλάδα οι αναζητήσεις νέων συμμαχιών αρχίζουν από το Βελιγράδι, τη Μόσχα και το Έρεβαν και φθάνουν μέχρι την Ευρώπη, θέτοντας εκ νέου σε κίνδυνο την ασφάλεια της Μεσογείου.
Μετά την κρίση των Ιμίων και των πυραύλων S 300 οι αλλαγές της Ελλάδος στην πολιτική της προς την Τουρκία δεν έγιναν στην πράξη αλλά μονάχα στα λόγια. Τα λόγια του Κύπριου ηγέτη Γλαύκου Κληρίδη, ο όποιος είπε ότι ‘αν κάποιος προσπαθήσει να εμποδίσει την αγορά των S 300 θα ήταν αρκετή αιτία για να μετατραπεί η περιοχή σε πεδίο μάχης’, μας δείχνει πόσο σωστή ήταν η τοποθέτηση της Άγκυρας στο συγκεκριμένο θέμα.
Η Αθήνα προβλήματα τα οποία υπάρχουν μεταξύ των δύο χωρών, όπως είναι
• Εξοπλισμός των νησιών,
• Νησιά που βρίσκονται σε περιοχές αμφισβητούμενης κυριαρχίας
• FIR Αθηνών,
• Εύρος του εναέριου χώρου
• Κατάθεση των σχεδίων πτήσεων από πλευράς της Τουρκίας,
δεν τα αντιμετωπίζει όπως θα έπρεπε, δηλαδή από νομικής πλευράς, αλλά τα αντιμετωπίζει αποκλειστικά όπως συμφέρει αυτήν.
Τα παραπάνω δεν έχουν μπει μέχρι σήμερα καν στη λίστα προβλημάτων του Γεώργιου Παπανδρέου ο οποίος έχει δείξει ότι ακολουθεί μια φιλική στάση προς την Τουρκία. Δέχονται όμως ότι η κατάργηση της Στρατιάς Αιγαίου από την πλευρά της Τουρκίας, θα αποτελούσε μια καλή ένδειξη χειρονομίας προς την Ελλάδα.
Η Μεγάλη Ιδέα αποτελεί την θεμελιώδη πολιτική της Ελλάδας. Τα στάδια αυτής της πολιτικής ήταν: Πρώτα η ίδρυση μιας ανεξάρτητης χώρας. Στη συνέχεια η επέκτασή της στα εδάφη της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, στα εδάφη της Δυτικής Θράκης, στα νησιά του Βορείου και Βορειοανατολικού Αιγαίου, των Δωδεκανήσων, της Κρήτης, της Μικρά Ασίας, της Κύπρου, της Κων/πολης και η ίδρυση ενός ανεξάρτητου Ποντιακού κράτους. Αν και αυτή η ιδέα της στραβοπάτησε το 1922 με την καταστροφή της Μικρά Ασίας, εν τούτοις η Ελλάδα συνεχίζει πεισματικά να προσπαθεί να πραγματοποιήσει αυτό το όνειρο της, με την βοήθεια της ΕΕ αυτή την φορά.
Η Αθήνα προσανατολίστηκε αρκετές φορές στην ιδιωτικοποίηση πολλών νησιών τα οποία βρίσκονται κυρίως κοντά σε περιοχές στρατιωτικού ενδιαφέροντος αλλά και σε περιοχές αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Η Ελλάδα κατασκεύασε ελικοδρόμια σε 27 από αυτά τα νησιά και στην συνέχεια προχώρησε στην παραγγελία μαχητικών ελικοπτέρων. Αυτό μας δείχνει για ποιο σκοπό χρησιμοποιεί την ένταξη της στην ΕΕ η Ελλάδα. Τα 27 αυτά νησιά είναι τα Ψαρά, Οινούσσες, Φούρνοι, Αγαθονήσι, Πάτμος, Λειψοί, Νίσυρος, Σύμη, Τήλος, Χάλκη, Κάρπαθος, Άνδρος, Τίνος, Αμοργός, Ανάφη, Κέα, Κύθνος, Σέριφος, Σίφνος, Κίμωλος, Ίος, Σύκινος, Φολέγανδρος και Θασιά. Τα ελικοδρόμια που έχει κατασκευάσει σε αυτά τα νησιά και που είναι αυτονόητο ότι θα τα χρησιμοποιήσει σαν βάσεις εξόρμησης σε περίπτωση κρίσης, δείχνει πως αντιλαμβάνεται η Ελλάδα τις σχέσεις καλής γειτονίας.
Στη σύνοδο του Ελσίνκι δόθηκαν στην Τουρκία έγγραφες εγγυήσεις ότι «οι όροι που την αφορούν δεν θα ερμηνευθούν στο μέλλον με τρόπο που πλήττει τα συμφέροντα της Τουρκίας». Στη συνέχεια όμως η ίδια η ΕΕ παρέβλεψε το 13ο άρθρο της συνθήκης της Λοζάννης αλλά και το 4ο άρθρο του Πρωτοκόλλου των Στενών της ίδιας συνθήκης που αφορούσαν την αποστρατικοποίηση περιοχών του Αιγαίου, συναινώντας στην πράξη στην παραβίαση του διεθνούς δικαίου. Χώρες μέλη της ΕΕ καταβάλλουν προσπάθειες και κάνουν ‘ό,τι περνάει από το χέρι τους’ για να βλάψουν την το υπάρχον καθεστώς στην Κύπρο χάριν στο οποίο από το 1974 μέχρι σήμερα δεν γίνονται εχθροπραξίες στο νησί. Από τούδε και στο εξής θα είναι δύσκολο να αποδείξει κανείς ότι οι όροι που περιλαμβάνονται στο Κείμενο Εταιρικής Σχέσης Ε.Ε. – Τουρκίας και οι οποίοι έχουν ανώτερη νομική ισχύ, δεν θα λειτουργήσουν εις βάρος της Τουρκίας.
Το 13ο άρθρο της συνθήκης της Λοζάννης αναφέρει ξεκάθαρα ότι νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου δεν είναι δυνατό να στρατικοποιηθούν. Στη συνθήκη η οποία συνομολογήθηκε για να εξασφαλίσει την ειρήνη στη λεκάνη του Αιγαίου, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύθηκε να μην κατασκευάσει οποιαδήποτε ναυτική βάση στα νησιά Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία και να μην τα οχυρώσει. Επίσης δεσμεύθηκε ότι τα ελληνικά αεροσκάφη δεν μπορούν να πετάξουν πάνω από τα εδάφη της Ανατολίας (Μικρά Ασία). Στο ίδιο άρθρο υπάρχει όρος σύμφωνα με τον οποίο στα νησιά αυτά οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν μπορούν διατηρούν στρατεύματα μεγαλύτερου αριθμού από αυτόν που απαιτείται για την εκπαίδευση των στρατιωτών που κατάγονται από εκεί και να μη διατηρούνται δυνάμεις αστυνομίας και χωροφυλακής μεγαλύτερες από ότι στην υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα.
Στην ίδια συνθήκη σε ξεχωριστό πρωτόκολλο αναφέρονται τα στοιχεία που αφορούν τον αφοπλισμό των Στενών των Δαρδανελίων καθώς και των νησιών που βρίσκονται έμπροσθεν των Στενών. Στο άρθρο 4 του εν λόγω πρωτοκόλλου αναφέρονται τα εξής:

«Οι περιοχές και νησιά που υποδεικνύονται θα πρέπει να μείνουν αποστρατικοποιημένα:
1. Οι παρακάτω περιοχές που συνορεύουν με τα παράλια των Στενών των Δαρδανελίων και των Στενών του Ευξείνου Πόντου.

Στενά Δαρδανελίων: Η περιοχή αρχίζει από το σημείο που απέχει 4 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της χερσονήσου της Καλίπολλης επεκτείνεται προς τον κόλπο του Ξηρού (Saros) και του ακρωτηρίου Bakla burnu και φτάνει μέχρι και την γραμμή του Kumbag που βρίσκεται στην θάλασσα του Μαρμαρά και βρίσκει τέλος σε μια περιοχή που βρίσκεται νότια του Kavak.
Στενά Ευξείνου Πόντου: Η περιοχή αυτή αρχίζει από την νότια ακτογραμμή των Στενών του Ευξείνου Πόντου και επεκτείνεται σε μία περιοχή 15 χλμ της ανατολικής ακτογραμμής των Στενών
Περιοχή που επεκτείνεται έως και 15 χλμ της δυτικής ακτογραμμής των στενών του Ευξείνου Πόντου.
2. Όλα τα νησιά της θάλασσας του Μαρμαρά εκτός την νήσο Emir Ali.
3. Στο Αιγαίο τα νησιά Σαμοθράκη, Λήμνος, Ίμβρος, Τένεδος και τα Λαγονήσια.

Το 1936 στην συνθήκη του Μοντρέ τα νησιά Σαμοθράκη και Λήμνος είχαν αφεθεί εκτός της συμφωνίας στρατικοποίησης. Ενώ κατά την διάρκεια των συνομιλιών της συνθήκης των Παρισίων το 1947, για να εξασφαλισθεί η ειρήνη και η ασφάλεια στην περιοχή του Αιγαίου, ήρθαν και πάλι στην επικαιρότητα το νομικό καθεστώς των νησιών της Δυτικής Ανατολίας, με τον τρόπο που αναφέρονταν και είχε συμφωνηθεί το 1913 στην συνθήκη του Λονδίνου. Ακόμη και μετά την συμφωνία παραχώρησης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα από την Ιταλία τα νησιά αυτά μαζί με την Λήμνο και την Σαμοθράκη αποφασίστηκε να μείνουν αποστρατικοποιημένα.

Το 14ο άρθρο της συνθήκης των Παρισίων που υπογράφτηκε το 1947 αναφέρει τα εξής:

1. Σύμφωνα με την παραπάνω συνθήκη η Ιταλία παραχωρεί τα παρακάτω νησιά στην κυριότητα της Ελλάδας. Τα νησιά αυτά είναι Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσσος, Τήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος, Λέρος, Πάτμος, Λειψοί, Σύμη, Κως και το Καστελόριζο, μαζί με τα νησάκια που βρίσκονται κοντά σε αυτά.
2. Τα νησιά αυτά θα αποστρατικοποιηθούν και θα παραμείνουν αποστρατικοποιημένα
3. Οι συμφωνίες και οι όροι που αφορούν την μεταβίβαση αυτών των νησιών, θα συμφωνηθούν μεταξύ των κυβερνήσεων της Ελλάδος και του Ηνωμένου Βασιλείου και θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για εξασφαλισθεί αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων από αυτά το αργότερο εντός 90 ημερών.
Στην ίδια συνθήκη η Δ παράγραφος του 13ου παραρτήματος αναλύεται επακριβώς το τι σημαίνει ο όρος «αποστρατικοποίηση» και «αποστρατικοποιημένο»
Σύμφωνα λοιπόν με την παράγραφο αυτή η χώρα για την οποία έχει αποφασιστεί αποστρατικοποίηση κάποιας περιοχής της, δεν μπορεί σε εκείνη την περιοχή να κατασκευάσει οποιαδήποτε στρατιωτική βάση, να μεταφέρει εκεί μόνιμα είτε προσωρινά στρατό, ούτε και να κατασκευάσει οποιοδήποτε πολεμικό έργο οχύρωσης και κωλυμάτων εναντίον στρατού ξηράς, ναυτικού και αεροπορίας. Η ίδια παράγραφος όμως αναφέρει ότι δεν απαγορεύεται η εκπαίδευση προσωπικού εσωτερικής ασφάλειας της χώρας που θα φέρει μονάχα το ατομικό του όπλο.»
Όλες αυτές οι ύπουλες δραστηριότητες της Ελλάδος στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου, όλες οι στρατιωτικές μονάδες και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις που είναι εγκατεστημένες στα νησιά, έχουν δημοσιευθεί με κάθε λεπτομέρεια σε διεθνή ΜΜΕ, ακόμη και σε σχετικές ιστοσελίδες στο Internet.
Η Ελλάδα μετά το 1967 κατασκεύασε στα νησιά αεροδρόμια τα οποία δήλωσε θα τα χρησιμοποιήσει για τουριστικούς σκοπούς.
Πολύ εύκολα όμως μπορούμε να καταλάβουμε ότι αυτά σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει για στρατιωτικούς σκοπούς, από τις εγκαταστάσεις ανεφοδιασμού και τις αποθήκες πυρομαχικών που έχει κατασκευάσει πλησίον αυτών. Εκτός όμως από τα αεροδρόμια αυτά στα νησιά έχουν εντοπιστεί και ναυτικές βάσεις και σταθμοί ανεφοδιασμού του ναυτικού.
Ο Ελληνικός στρατός διατηρεί στα νησιά Μυτιλήνη και Ρόδος, από μια μεραρχία, ενώ στα νησιά Χίος, Κως, Σάμος διατηρεί από μια ταξιαρχία.
Δηλαδή με το σύστημα στρατικοποίησης που έχει οργανώσει στα νησιά αυτά η Ελλάδα, διατηρεί μια στρατιωτική δύναμη 60.000 ανδρών, στους οποίους θα πρέπει να προσθέσουμε και τους έφεδρους οι οποίοι φτάνουν και αυτοί τους 40 000.
Αν υπολογίσουμε ότι η Ελλάδα διαθέτει συνολικά στρατό 116 000 ανδρών, γίνεται εύκολα κατανοητό το μέγεθος της στρατιωτικής δύναμης που διατηρεί στα νησιά.
Η Ελλάδα διαθέτει μία τεθωρακισμένη, τρεις μηχανοκίνητες, και εννέα μεραρχίες πεζικού. Επίσης διαθέτει ένα σύνταγμα αλεξιπτωτιστών, ένα αμφίβιο και ένα σύνταγμα καταδρομών. Η δομή του ελληνικού στρατού ξηράς είναι η εξής: 1η Στρατιά και την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού και Νήσων. Το 70% των στρατιωτικών της δυνάμεων βρίσκονται σε περιοχές που συνορεύουν με την Τουρκία, δηλαδή βρίσκονται υπό την διοίκηση της ΑΣΔΕΝ και του Δ΄ Σ.Σ. Η ελληνική πολεμική αεροπορία διαθέτει 7 Πτέρυγες Μάχης. Οι βάσεις της Νέας Αγχιάλου και της Λάρισας επανδρώνονται με αεροσκάφη τύπου F4 και F5 ενώ αυτή της Τανάγρας επανδρώνεται από αεροσκάφη τύπου Mirage 2000. Και οι τρεις τύποι αυτών των αεροσκαφών χρησιμοποιούν συχνά την αεροπορική βάση που βρίσκεται στην Λήμνο.
Αυτές οι 7 Πτέρυγες Μάχης και οι αεροπορικές βάσεις που βρίσκονται στο Ηράκλειο/Κρήτη, Αγρίνιο, Σαντορίνη/Θήρα και Σκύρο έχουν σαν στόχο την Τουρκία.
Το ελληνικό πολεμικό ναυτικό διαθέτει έμψυχο δυναμικό 19 000 ανδρών, και είναι εγκατεστημένο σε ναυτικές βάσεις στην Κρήτη, Σαλαμίνα, Θεσσαλονίκη και σε πολλά νησιά του Αιγαίου. Τα περισσότερα πλοία βρίσκονται ελλιμενισμένα σε νησιά του Αιγαίου. Ο ελληνικός στόλος αποτελείται από 8 υποβρύχια, 12 φρεγάτες, 4 αντιτορπιλικά, 5 κορβέτες, 12 πυραυλάκατους, 4 τορπιλακάτους, 15 περιπολικά, 16 ναρκαλιευτικά και 9 μεγάλα αποβατικά. Διαθέτει δε επάκτιες πυροβολαρχίες πυραύλων τύπου Exocet MM 40 και συνεχίζει τις προσπάθειες για την προμήθεια αντιαεροπορικών συστημάτων των τύπων Hawk, SA-8,(Osa-ak), Tor-M1, Nike Hercules, Patriot και Crotale Ng.
Η Ελλάδα έχει σχεδιάσει ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα πενταετούς ισχύος (ΕΜΠΑΕ) το οποίο προβλέπεται υλοποιηθεί μεταξύ των ετών 2001-2005, ύψους 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα την περίοδο 1996-2000 έχει δαπανήσει και πάλι για εξοπλιστικά προγράμματα συνολικά 25 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο στρατός ξηράς σχεδιάζει την αγορά 400-450 αρμάτων μάχης. Υποψήφια άρματα είναι το γερμανικό Leopard, το αγγλικό Challenger-2, το γαλλικό Leclerc, το αμερικανικό A2M1 Abrahams, το ρωσικό Τ80U και το ουκρανικό Τ84.
Σχεδιάζει να αυξήσει τον αριθμό των 20 επιθετικών ελικοπτέρων τύπου Apache που ήδη διαθέτει, με την προμήθεια άλλων 28 του ιδίου τύπου και να τα εξοπλίσει με πυραύλους τύπου Hellfire (Agm-114) που προτίθεται να αγοράσει.
Στα πλαίσια εκσυγχρονισμού των αντιαεροπορικών της συστημάτων αγόρασε από την Ρωσία 21 συστήματα κατευθυνόμενων βλημάτων εδάφους – αέρος τύπου Sa-Tor-M1, ενώ σχεδιάζει να αγοράσει άλλα 29 συστήματα του ιδίου τύπου. Έχει αποκαλυφθεί ότι 6 συστήματα Tor M1 έχουν μετασταθμεύσει σε διάφορες περιοχές της Κύπρου. Η Ελλάδα είναι από τους καλύτερους πελάτες της ρωσικής αγοράς όπλων, διότι έχει αγοράσει και 16 συστήματα αντιαεροπορικών πυραύλων τύπου Sa-8(Osa-Ak), αυξάνοντας το συνολικό αριθμό αυτών των συστημάτων σε 28. Τα συστήματα αυτά έχουν συνεχή επαφή με τα νησιά Χίο, Σάμο και Κω.
Εκτός των παραπάνω η Ελλάδα έχει προχωρήσει στην αγορά σε πρώτη φάση 41 τεμαχίων και σε δεύτερη 30 τεμαχίων πυραύλων μεγάλης εμβέλειας τύπου Atacams, για να έχει την δυνατότητα να πετύχει εις βάθος πλήγμα στον εχθρό. Υπάρχουν διασταυρωμένες πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες η Ελλάδα στις 22 Σεπτεμβρίου του 1998 έχει παραγγείλει άλλους 81 πυραύλους του ίδιου τύπου.
Στις 25 Φεβρουαρίου 2000 παρήγγειλε στα γερμανικά ναυπηγεία Hdw τρία υποβρύχια τύπου U-214 τα οποία θα κοστίσουν 1,14 δισεκατομμύρια δολάρια. Τα δύο από αυτά θα κατασκευαστούν στη Γερμανία και το τρίτο στα ναυπηγεία Ελευσίνας. Τα υποβρύχια αυτά θα έχουν την δυνατότητα να παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας για 14 συνεχείς ημέρες. Θα αρχίσουν να παραδίδονται από το έτος 2005 και στη συνέχεια το 2007 και το 2009. Στα πλαίσια της ίδιας συμφωνίας το ελληνικό πολεμικό ναυτικό θα παραλάβει από το γερμανικό πολεμικό ναυτικό δύο πυραυλάκατους τύπου S-148.
Exει συμφωνηθεί επίσης με την αγγλική εταιρία Vosper Thornycroft η κατασκευή τριών πυραυλακάτων τύπου Super Vita, η αγορά των οποίων θα στοιχίσει στην Ελλάδα 462.750.000 δολάρια. Τα σκάφη αυτά θα κατασκευαστούν με μεταφορά τεχνογνωσίας στα ναυπηγεία Ελευσίνας. Έχει συμφωνηθεί επίσης σε μια δεύτερη παρτίδα η κατασκευή άλλων τεσσάρων πυραυλακάτων και η δωρεάν παραχώρηση δύο ναρκαλιευτικών τύπου Hunt.
Eπί πλέον έxει συμφωνηθεί η αγορά τεσσάρων αερόστρωμνων τύπoυ Zubr από την ρωσική εταιρία Rosvooruznie και την ουκρανική Ukspetexport. Στις 24 Ιανουαρίου 2000 υπογράφηκε συμφωνία για την αγορά τεσσάρων τέτοιων σκαφών. Τα παραπάνω σκάφη έχουν δυνατότητα μεταφοράς 3 αρμάτων τύπου Τ80 ή 8 τεθωρακισμένων οχημάτων τύπου ΒΜΡ-2 ή 10BTR και 140 πεζοναυτών. Η Ελλάδα θα πληρώσει γι’ αυτά το ποσό των 198 εκατομμυρίων δολαρίων. Η παράδοση αυτών έχει προγραμματιστεί να γίνει τα έτη 2001 και 2002. Επίσης η Ελλάδα σχεδιάζει να παραγγείλει από αγγλικά ναυπηγεία 4-10 hovercraft (αερόστρωμνα) τύπου Μ10.
Η Ελλάδα για να ενισχύσει τις επιθετικές δυνατότητες της πολεμικής της αεροπορίας αποφάσισε την προμήθεια 15 νέων μαχητικών τύπου Μιράζ 2000-5. Εκτός από αυτά τα νέα αεροσκάφη όμως προτίθεται να εκσυγχρονίσει άλλα 10 Μιράζ 2000 που διαθέτει στο επίπεδο 2000-5. Η παράδοση του πρώτου Μιράζ 2000-5 αναμένεται να γίνει το Σεπτέμβριο του 2003. Ενώ το πρώτο εκσυγχρονισμένο αεροσκάφος του ιδίου τύπου θα παραδοθεί τον Αύγουστο του 2004. Έχει επίσης συμφωνηθεί η αγορά 50 μαχητικών αεροσκαφών τύπου F-16 από την αμερικάνικη εταιρεία Lockheed Martin. Οι παραδόσεις αυτών αναμένεται ν’ αρχίσουν μεταξύ 2003 με 2004.
Ο εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης σε δηλώσεις του τις οποίες έκανε τον Ιούλιο του 2000, είπε ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερες εξοπλιστικές δαπάνες σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ. Οι εν λόγω δαπάνες γίνονται για την αύξηση της αμυντικής ικανότητας της Ελλάδος αλλά και για την αύξηση του κύρους της χώρας στα Βαλκάνια.
Οι πρόσφατες δηλώσεις της Αθήνας προδίδουν τα άμεσα σχέδια και χαράζουν τους ορίζοντες της πολιτικής της Αθήνας. Η Αθήνα από τη μια πλευρά επιδιώκει να καθορίσει τη γραμμή που περνά ανατολικά των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου σαν γραμμή που ορίζει τα επίσημα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη πλευρά προσπαθεί με την προμήθεια των κατάλληλων οπλικών συστημάτων να πάρει όλα τα μέτρα τα οποία απαιτούνται για την αντιμετώπιση πιθανών εξελίξεων που θα κινούνταν προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και τα δυο αυτά βήματά της δε, προτίθεται να τα στηρίξει και με τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Στρατού. Με τα μέτρα που έχει πάρει για τη στρατιωτική θητεία και για την υποδοχή και εγκατάσταση ελληνικής καταγωγής προσφύγων σε ευαίσθητες περιοχές, γίνονται πολύ φανερές οι επιδιώξεις της ελληνικής πλευράς.
Η Ελλάδα, που ακόμη και όταν υπήρχε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας θεωρούσε σαν απειλή την Τουρκία που ήταν σύμμαχός της στο ΝΑΤΟ, έχει συνεργαστεί με τη Συρία στο θέμα της τρομοκρατίας. Οι καλυμμένες ενέργειες της Ελλάδας στα Σκόπια, την Αλβανία και το Κοσσυφοπέδιο, και τα επιθετικά και επεκτατικά σχέδιά της που απειλούν την ισορροπία στη Μεσόγειο, έχουν μετατρέψει τις χώρες της Ε.Ε. που ανέχονται και στηρίζουν αυτές τις πολιτικές σε παρίες της ‘Ένωσης’ της Ελλάδας με την Κύπρο.....
Οι ανακοινώσεις που κάνει το ελληνικό υπουργείο άμυνας για τα νησιά της Δυτικής Ανατολίας, οι οποίες στην ουσία ακυρώνουν τη συνθήκη της Λοζάννης, που θεωρείται από την Άγκυρα σαν θεμέλιος λίθος της Τουρκικής Δημοκρατίας, θα πρέπει να ερμηνευθούν μέσα σε αυτό το πνεύμα και πλαίσιο. Είναι σαφές ότι η συνθήκη της Λοζάννης δεν είναι δυνατόν να γίνει αντικείμενο διαπραγματεύσεων. Η υποστήριξη και η εμμονή στην συγκεκριμένη πολιτική από πλευράς της Ελλάδας, και ο “στόχος της να υποχρεώσει την Τουρκία προβεί στις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις για να προσαρμοστεί στα κριτήρια της Ε.Ε. και μπορέσει να γίνει πλήρες μέλος”, λύνοντας με αυτό τον τρόπο τα διμερή ελληνοτουρκικά προβλήματα, αποτελεί στην ουσία προσπάθεια διαπραγμάτευσης της συνθήκης της Λοζάννης. Όμως η άποψη της Τουρκίας, ότι δεν είναι δυνατόν να γίνει από πλευράς της αποδεκτή οποιαδήποτε διαπραγμάτευση σε σχέση με τη συνθήκη της Λοζάννης ούτε στα πλαίσια διμερών, ούτε πολυμερών σχέσεων και συνομιλιών, θα πρέπει να εκληφθεί σαν προσπάθεια και προϋπόθεση σε μια ευρεία γεωγραφική περιοχή.
Άλλωστε, οι ρήσεις του Ατατούρκ «ειρήνη στην πατρίδα» και «ειρήνη στην οικουμένη», έχουν σχέση και συνδέονται μεταξύ τους..........
*************************************************