15/12/08

Οι πολίτες κι οι αλήτες


Δολοφονήθηκε ένα δεκαπεντάχρονο παιδί από έναν ανεγκέφαλο αστυνομικό. Κι ότι και να πούμε δεν υπάρχουν παραμυθητικοί λόγοι για τους οικείους του.
Δεν τιμούν όμως διόλου την μνήμη του οι βανδαλισμοί δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και το πλιάτσικο που έγιναν στο όνομά του. Ούτε ο (α)πολιτικός καιροσκοπισμός που ορισμένοι επέδειξαν στην προσπάθειά τους να καρπωθούν εκλογικά ή άλλα οφέλη. Δεν ευθύνεται βεβαίως συλλήβδην η Αστυνομία παρότι ως κοινωνία φαίνεται να εκφραζόμαστε από τον πρωτογονισμό της συλλογικής ευθύνης.
Η ανεκδιήγητη κυβέρνηση (αυτή που εκλέξαμε και, απ’ ότι φαίνεται, μας αξίζει) υπήρξε...θεατής των εκτρόπων, επιτρέποντας να τεθεί σύμπασα η ελληνική κοινωνία υπό την ομηρία του κρετινισμού ευάριθμων ομάδων κουκουλοφόρων και ζαλισμένων παρατρεχάμενων δεκαεξάχρονων που εκλαμβάνουν τον χουλιγκανισμό για πολιτική αρετή.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πολιτικό πρόταγμα γι’ αυτό με την πρώτη βροχή οι «επαναστατημένοι» νεολαίοι άνοιξαν τα αλεξιβρόχιά τους κι επέστρεψαν στις οικίες τους αφήνοντας μόνους τους αμετροεπείς τηλεοπτικούς σχολιαστές να υπερασπίζονται ό,τι μέχρι χτες κατήγγελλαν. Το βραχύβιο «κίνημα» αξιώθηκε και καταξιώθηκε μάλιστα με την στήριξη πνευματικών αναστημάτων όπως του Γιώργου Τράγκα και άλλων παρομοίων. Όταν όμως ο Γ. Τράγκας και οι συνάδελφοί του (οι κατεξοχήν στυλοβάτες του κατεστημένου συστήματος δηλαδή) στηρίζουν αυτούς που, υποτίθεται, ότι αμφισβητούν την εξουσία τους κάτι δεν πάει καλά.
Η Αστυνομία -η οποία, για να μην ξεχνιόμαστε, εκτελεί εντολές της πολιτικής ηγεσίας- χρησιμοποιήθηκε ως σάκος του μποξ για την εκτόνωση της σύγχυσης και της κρίσης. Μιας κρίσης που οι πολιτικοί της προϊστάμενοι δεν την άφησαν να την διαχειριστεί και την οποία την αντιμετώπισαν σε αρκετές περιπτώσεις μόνοι τους κι εκ των ενόντων οι άμεσα θιγόμενοι (όσοι προσπαθούν να ταυτίσουν τους ανθρώπους αυτούς με τους Χρυσαυγίτες διαπράττουν έναν ενσυνείδητο πολιτικό έγκλημα). Όσοι κατορθώνουν να δουν πέρα από την μύτη τους καταλαβαίνουν ότι τέτοιες πρακτικές οδηγούν σε γενικευμένη εμφύλια σύρραξη κι όχι σε κοινωνία ενεργών και υπεύθυνων πολιτών.
Καλό επίσης είναι να θυμόμαστε ότι η Αστυνομία είναι μια δημόσια υπηρεσία, η οποία χαρακτηρίζεται από όλες τις παθογένειες που χαρακτηρίζουν αυτό που καταχρηστικά ακόμη αποκαλούμε «δημόσια υπηρεσία». Πιθανώς να υπάρχουν άνθρωποι ενθουσιασμένοι με τις παρεχόμενες από νοσοκομεία, πολεοδομίες, εφορίες, κ.λπ. υπηρεσίες αλλά δεν έτυχε να τους γνωρίσω. Πιθανώς να υπάρχει και μια λαμπρή δωρεάν δημόσια παιδεία που εγώ δεν γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι κανείς δεν ζητά την αναβαθμισή της. Μερικά ευρά ακόμη και καθόλου αξιολόγηση είναι τα πάγια αιτήματα των λειτουργών της.
Να το πούμε ξεκάθαρα: Η ανοχή και η υπόθαλψη της βίας ούτε τιμά ούτε στηρίζει την ελευθερία μας. Βλάπτει δε σοβαρά την δημοκρατία μας.
«Μπάτσοι Γουρούνια Δολοφόνοι» βροντοφώναξαν οι οργισμένοι μείρακες. Υποθέτω ότι είναι οι ίδιοι μείρακες που συμπληρώνοντας το μηχανογραφικό δελτίο για τις μεταλυκειακές τους σπουδές θα επιλέξουν τις Αστυνομικές Ακαδημίες ονειρευόμενοι την ισόβια μισθοδοσία τους ή αργομισθία τους από το ελληνικό δημόσιο. Δεν φταίνε βεβαίως τα αμούστακα. Αυτό το κοινωνικό πρότυπο τους προτείνουμε: «Εάν δεν μπορείς να γίνεις λαμόγιο γίνε τουλάχιστον δημόσιος υπάλληλος». Δεν αντέχεται τόση παλιανθρωπιά –ειδικά όταν είσαι δεκαεξάρης.
Αλλά τι έγινε που πετροβολήθηκαν οι αστυνομικοί; Και τι έγινε που νυχθημερόν με ανανδρία τους καθυβρίσαμε την μάνα, τον πατέρα και την κόρη; Εκτονώθηκε η σύχγυσή μας ασφαλώς αλλά πέραν τούτου; Πέραν τούτου η πραγματική εξουσία έμεινε στο απυρόβλητο –εκτός κι αν εξουσία είναι οι κακομοίρηδες που την πλήρωσαν. Εκτός και αν υπάρχει έστω κι ένας που να πιστεύει ότι για την ευτέλεια του δημόσιου και ιδιωτικού μας βίου ευθύνονται τα μέχρι στιγμής θύματα των βανδαλισμών που ορισμένοι ονομάζουν «κίνημα», δικαιολογώντας τον ενήλικο κωλοπαιδισμό δια της νεοταξικής αμβλύνοιας των «παράπλευρων απωλειών».
Αν θέλουμε να συμπεριφερθούμε ως κοινωνία –κι όχι ως ορδή καταναλωτών- ας αναρωτηθούμε, ευκαιρίας δοθείσης, τι Δημοκρατία θέλουμε; Γιατί αυτό που εδώ και καιρό παρακολουθούμε δεν είναι Δημοκρατία. Είναι μιντιοκρατία. Η Δημοκρατία μας δεν απειλείται από την μισθοσυντήρητη Αστυνομία στην οποία, σε αντίθεση με άλλες κρατικές υπηρεσίες, σταδιοδρομούν καλοί μαθητές κι όχι κομματικά στρατεύματα. Η Δημοκρατία μας απειλείται από τους εξωθεσμικούς διαχειριστές της. Κι ως γνωστόν τα Μ.Μ.Ε. προ πολλού έχουν περιέλθει σε εργολάβους του δημοσίου που κάνουν τις δουλειές τους χρησιμοποιώντας ως παραδουλεύτρα τον πολιτικό κόσμο και υπόκοσμο. Έτσι λ.χ. μπορούν οι «εκδότες» να περιφέρουν μαύρες σακούλες με κατάμαυρα λεφτά ανά την Ευρώπη χωρίς να σκανδαλίζονται οι Υπηρεσίες οικονομικών ελέγχων ή να γίνονται τιμητές του δημοσίου βίου πρώην πράκτορες παντός πολιτικού καιρού που μεσουρανούν ως μεγαλοπρομηθευτές του ελληνικού δημοσίου.
Θέλω να υπενθυμίσω στον κάθε συμπολίτη ότι τα κανάλια είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν ΔΗΜΟΣΙΕΣ συχνότητες χωρίς κανέναν ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ. Είναι ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ επιχειρήσεις τις οποίες μάλιστα ερήμην των φορολογουμένων ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ το κράτος με διαφημιστικές καταχωρίσεις και χαριστικές ρυθμίσεις. Τα ίδια ισχύουν και για τα υπόλοιπα Μ.Μ.Ε. των οποίων τα έσοδα από τις πωλήσεις τους δεν επαρκούν ούτε για τα λειτουργικά ή εκτυπωτικά τους έξοδα.
Ο εχθρός λοιπόν για τους αληθινούς υπέρμαχους της Δημοκρατίας υπάρχει. Ας σταματήσουμε ν’ ασχολούμαστε με τα τσιράκια του, που εκ περιτροπής παριστάνουν πότε την κυβέρνηση και πότε την αντιπολίτευση.
Ο υπογράφων τούτο το σημείωμα δηλώνει πως θα είναι απ’ τους πρώτους και χωρίς κουκούλα όταν η ΚΟΙΝΩΝΙΑ των ΠΟΛΙΤΩΝ αποφασίσει τον απεγλωβισμό της από την αγοραία χυδαιότητα των νταβατζήδων που πήραν εργολαβία και την «ενημέρωσή» μας.
Μόνο που φοβάμαι που και πάλι θα είμαστε σχεδόν μόνοι.

Θεόδωρος Ε. Παντούλας

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ
Οι αλήτες του τίτλου δεν είναι τα «παιδιά». Είναι όμως αυτοί που τα κάνουν σαν τα μούτρα τους. Δεν ευθύνονται τα παιδιά για τον κτηνώδη καταναλωτισμό που τους προτείνουμε, για τον αθέμιτο πλουτισμό που τον υπηρετεί, για τον διασυρμό της Εκκλησίας, για τον ευτελισμό της δικαιοσύνης. Δεν ευθύνονται τα παιδιά για την περιφρόνηση του συλλογικού συμφέροντος, για την μόλυνση της ζωής μας, για τον χλευασμό των παραδόσεων, των νόμων και των θεσμών, για την γενικευμένη διαφθορά, την επιλεκτική ατιμωρησία, την σχεδόν πάνδημη αποδοχή της αναξιοκρατίας.
Η σήψη μπορεί να σε καταπιεί.
Μπορεί όμως και να εμπνεύσει την ανατροπή της. Οπωσδήποτε χωρίς κουκούλα.
Όσο για τους πολίτες του τίτλου, αυτούς ακόμη τους ψάχνω.

6 σχόλια:

  1. Θόδωρε
    με το άρθρο σου αποδεικνύεις ότι μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε.
    Δεν έχω παρά να σου εκφράσω το θαυμασμό μου και να σου πω ένα μεγάλο μπράβο.

    Σάββας Καλεντερίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ετσι κι αλλιώς με τόσα έξοδα και κόπο ράψαμε το κοστουμάκι της πουτανιάς, της υποκρισίας και της υποταγής. Θ' αφήσουμε να μας το χαλάσουν οι κουκουλοφόροι; Γιατί όλο κουκουλοφόρους βλέπουμε. Για τη σινιέ κουκούλα που οικειοθελώς φοράμε, κουβέντα δεν γίνεται! Δεν θέλουμε να δούμε ότι το σύστημα δολοφονεί, εξοντώνει, διαφθείρει ό,τι πιο δημιουργικό και ελπιδοφόρο γεννιέται σ' αυτό τον τόπο. Εξάλλου εμείς δεν αντιμετωπίζουμε κανένα πρόβλημα. Οπως λέει και ο μικροαστός του Αλτάν, «εγώ έχω καθαρή τη συνείδησή μου. Την αλλάζω κάθε πρωί».

    Γιάννης Κακλέας, σκηνοθέτης ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αρπακόλα
    ασφαλώς κανείς μας δεν είναι αμέτοχος σε ό,τι συμβαίνει σε αυτή τη χώρα.
    Όλοι πολίτες της Ελλάδας έχουν μερίδιο ευθύνης.
    Δεν είναι όμως υποκριτικό να διεκδικούμε σε κάποιες στιγμές της ιστορίας, ο καθένας με τον τρόπο του, το δικαίωμα για καλύτερες μέρες.
    Αν θέλεις, τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, η εξέγερση μέρους της κοινωνίας, πέρα από αναλύσεις, αίτια, εμπλοκές ξένων ή ντόπιων κέντρων και συμφερόντων, μπορεί να είναι και μια ευκαιρία για να συζητηθούν, έστω και εν θερμώ, κάποια από τα κακώς κείμενα της ελληνικής πραγματικότητας.

    φιλικά

    Σάββας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν θα χαιδεψω πάλι αυτιά. Συμπαθαταμε μα οσο επικινδυνη ειναι
    η αδιαφορία αλλο τοσο υποπτη ειναι η απλή κριτική και επισήμανση.Δεν εχετε καταλαβει οτι δεν μιλούμε για κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας αλλα για μια πολιτική, ηθική, οικονομική, κοινωνική κατάρευση του κράτους και της κοινωνίας ταυτόχρονα? Με δεηθώμεν δεν αλλαζει τιποτα και δεν άλλαξε ποτέ τιποτα. Δράσεις, συγκεκριμενες στρατηγικές, πολιτικές απαιτούνται.Ποιος θα τις αναλάβει? Ποιοι θα δουν την ατομική και συλλογική ευθύνη απεναντι σε τουτα και Θα παλέψουν για την κοινωνική αλλαγή?Κανείς. Μια γενιά χωρίς ελληνικότητα χωρίς ρίζες θα καθοδηγεί εύκολα,θα ποδογετηθεί η οποία κοινωνική εξέγερση, θύμησες όλα τουτα στις καλυτερες μερες. Το εχουμε ξαναδεί το έργο. Συμπαθαταμε μα έμειναν λίγοι τρελοί εις κείνους ρήμασι πειθόμενοι η οπως λέει και ο Αναγνωστακης "οταν αυτός δοξάστηκε αυτοί δεν σταματήσαν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ε αϊ παρατήστε μας με τα "παιδιά"!!Επιτέλους!Είμαι 21 χρόνων δαπίτης και από τα 15 έπρεπε να ήμουν τύπος και υπογραμμός(στην πολιτική μου συμπεριφορά και όχι μόνο),άψογος!και όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι μη αριστεροί νέοι,πρέπει να δίνουμε πάντα το καλύτερο παράδειγμα,κανένας δεν συγχωρεί τίποτα σε μας!και παρά την υποδειγματική συμπεριφορά μας βρίζουν κιόλας.Φυσικά οι άλλοι είναι τα "παιδιά",δεν πειράζει ότι και να κάνουν, έχουν πλάκα,είναι επαναστατοχαριτωμένα,θυμώνουν τα καημένα τα παιδάκια,ε δεν πειράζει,τί να κάνουμε παιδιά είναι!Έχω βαρεθεί να ακούω πια τα "παιδιά" από την μια και οι δαπίτες ή οι οννεδίτες ή οι πασπίτες ακόμα ή ο οποιοσδήποτε υπέυθυνος από την άλλη!Μην μου αρχίσετε κοινωνιοψυχολογικές αναλύσεις,όχι το πρόβλημα δεν είναι οι οικογένειές μας,που είναι πια εξαιρετικά φιλευλεύθερες,ξεκολύστε από την αντίλεψη της δεξιάς τη δεκαετία του 50-60.Όχι συγχαρητήρια δεν ταιράζουν στον συγγραφέα του άρθρου αλλά αντίθετα ψόγος μπας και συνέλθει λίγο...
    Υ.Γ.1 Πως γίνεται αυτοί να είναι "παιδιά" μέχρι τα 40;
    Υ.Γ.2 Όλα αυτά τα επαναστατόντα "παιδιά" μόνο τα προβλήματα που εδώ και μέρες ακούγεται ότι η νέα γενιά έχει δεν έχουν!Ασχολούμενος με τα πολιτικά,συνδικαλιστικά και το θέατρο(χώρος αναρχοαριστεροκρατούμενος άρα μην πει κάποιος πως μόνο την μια πλευρά γνωρίζω) έχω γνωρίσει πολύ κόσμο,μα ούτε ένα μα ούτε ένα της κατηγορίας των "παιδιών" δεν προέρχεται από φτωχή ή έστω από μικριμεσαία οικογένεια!
    Υ.Γ.3 Ακόμα και βιοπραγίες εις βάρος ημών ως αθώο ξέσπασμα "παιδιών" παρουσιάζεται...αντίθετες περιπτώσεις ακόμα και πολύ μικρότερου αποτελέσματος προπαγανδίζονται ως βίαι αντίδραση της δεξιάς,βαρβαρισμός,τραμπουκισμός,νοσταλγία της χούντας και όλα τα "χαριτωμένα" σχόλια που ακούγοντα σ'αυτές τις περιπτώσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ φοβούμαι ότι σαν λαός έχουμε αρχίσει να (συμβιβαζόμαστε ότι) ζούμε σε μία εικονική πραγματικότητα. Είναι δυστυχώς πασιφανές ότι πιστεύουμε ό,τι μας πλασάρουν και ότι αρνούμαστε να πιστέψουμε αυτό το οποίο βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε με τα δικά μας μάτια. Έχουμε αρχίσει και αναπτύσσουμε ψυχολογία όχλου, ακολουθώντας άκριτα ό,τι μας πασάρουν και φοβούμαστε να εκφράσουμε την άποψή μας, προκειμένου να μην διαφοροποιηθούμε από την "κοινή αντίληψη" που μας επιβάλλουν. Σαν πρώην εκπαιδευτικός ιδιωτικού σχολείου που είχε και μία τάση πελατειακών εξυπηρετήσεων με τους μαθητές-πελάτες του, τολμώ να πω ότι όσους μαθητές είδα να διαμαρτύρονται για την αστυνομική βία και την κρατική καταστολή, όλοι μα όλοι ήταν τυποποιημένες περιπτώσεις μαθητών που ποτέ δεν είχαν αναλάβει ευθύνες, αλλά πάντοτε είχαν ή καλύτερα πίστευαν ότι είχαν μόνο δικαιώματα. Και που δυστυχώς ούτε σχολείο ούτε οικογένεια θέλησε ποτέ να τους το επισημάνει. Ύβρεις, παραβατική συμπεριφορά,πρόκληση ζημιών, ασέβεια προς το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, πράγματα που από τα ΜΜΕ προβλήθηκαν ως "διαμαρτυρία" και που όταν αυτή ξεπερνούσε τα όρια και γινόταν ως στάση και συμπεριφορά έγκλημα, οι μόνοι που δεν έφταιγαν ήταν οι δράστες. Μόνος ένοχος το κράτος και η μόνιμη κατασταλτική του στάση έναντι των πολιτών. Πράγματα απίστευτα... Αλήθεια, έχετε συνειδητοποιήσει ότι όλοι αυτοί, λόγων των οικογενειακών τους καταβολών αύριο μεθαύριο θα μας κυβερνάνε; Έχετε συνειδητοποιήσει ότι όλοι αυτοί είναι ήδη "βολεμένοι", ότι δεν έχουν μάθει να υφίστανται τις συνέπειες των πράξεων τους, αλλά ότι, λόγω των ενοχών των γονέων τους για την από μέρους τους εγκατάλειψής τους, θα έχουν πάντοτε λυμένα τα προβλήματά τους. Πληρώνουν σχολεία, ώστε διαβάσουν δεν διαβάσουν περνάνε την τάξη. Με τα λεφτά του μπαμπά και της μαμάς θα πάνε, χωρίς να κοπιάσουν, στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, και θα μας γυρίσουν ως φωστήρες... Λυπάμαι που το λέω, αλλά πληρώνουμε λάθη δεκαετιών, και το χειρότερο ότι και τώρα δεν ακόμα δεν αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας... Αντίδραση και άμυνα στην υποτιθέμενη "διαμαρτυρία", και επιτέλους ακριβοδίκαιος καταλογισμός ευθυνών. Επιτέλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.