Ένα σχόλιο με νόημα...

Το πρόβλημα δεν είναι αν έχουμε «καλή» ή «κακή» αστυνομία. Το πρόβλημα είναι οι ιδεολογικές αγκυλώσεις και οι νόρμες του «πολιτικά ορθού» που έχουμε μέσα μας σαν κοινωνία. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι σε ένα οποιοδήποτε οργανισμό πολλών χιλιάδων ανθρώπων όλα θα δουλεύουν ρολόι;
Ποιος είπε ότι ο κόσμος είναι αγγελικά πλασμένος; Είναι σε όλους γνωστό ότι γι’ αυτό το λόγο υπάρχουν οι νόμοι τα δικαστήρια και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί.
Είναι μόνιμη απορία μου όταν βλέπω κάποιου είδους καταστροφές (φυσικές ή ανθρώπινες) στην Ελλάδα και ανάλογες καταστροφές στο εξωτερικό με πόση ευκολία ο έλληνας κατηγορεί αυτό το απρόσωπο «Κράτος» λες και ο ίδιος δεν είναι αυτό το «Κράτος». Λες και το «Κράτος» είναι κάποιος άλλος κάποιος ξένος. Όλοι μας έχουμε μερίδιο...ευθύνης, όχι μόνο για το κράτος αυτό καθ’ αυτό αλλά για αυτή την νοοτροπία της καταγγελίας των πάντων. Και όλοι μας πρέπει να αποβάλουμε αυτή τη νοοτροπία. Η Ελλάδα είναι πολύ μικρή χώρα για να έχει πολίτες που τα περιμένουν όλα απ’ το κράτος.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι σε ανακοινώσεις του χώρου της ριζοσπαστικής αριστεράς που συνέκριναν τον μακαρίτη νεαρό με τον Σωτήρη Πέτρουλα (άλλη μια ιστορική ύβρης αυτής της παράταξης) από κάτω είχε φαρδιές πλατιές υπογραφές ανθρώπων της τοπικής κοινωνίας μου που σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα είναι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Αυτό δεν είναι ένα σκάνδαλο; Κύριε αν έχεις πρόβλημα με το κράτος, γιατί είσαι μισθοδοτούμενος υπάλληλος του; Δεν είναι μια ατέλειωτη υποκρισία που την αισθάνονται τα παιδιά μας; Ευθύνες δεν έχουν αυτοί που ενώ μισθοδοτούνται απ΄ το κράτος κατηγορούν τους μηχανισμούς που οι ίδιοι υπηρετούν; Υπαλληλάκοι της συμφοράς που φαντασιόνωνται επαναστάσεις… Επαναστάσεις των κουκουλοφώρων φασιστών μόνο και μόνο για να μην υποστείλουν την σημαία κάποιας «ροζ ιδεολογίας» που την έχουν υποστείλει εδώ και 25 χρόνια όταν φυλούσαν βρόμικες ποδιές για να πάρουν τις θέσεις που κατέχουν τώρα.
Πρέπει λοιπόν επειγόντως από «αποδομητικό» λόγο να προχωρήσουμε σε «εποικοδομητικό» λόγο. Ας εγκαταλείψουμε την ευκολία της καταγγελίας και ας μπούμε στα βάσανα της δουλειάς και της σκέψης ο καθένας από τον χώρο που βρίσκεται. Αυτή η ατέλειωτη καταγγελία αυτή η ατέλειωτη κατηγορία εναντίων όλων των άλλων μόνο ξεσπάσματα βίας μπορεί να φέρει. Πότε θα ωριμάσουμε ώστε να δώσουμε βάρος στην συζήτηση που θα μας αποδώσει λύσεις και θα μας κάνει να σκεφτόμαστε καλύτερα; Όταν οι καθηγητές σ’ αυτή την χώρα δεν μπαίνουν στον κόπο να κάνουν συζήτηση αλλά μόνο καταγγελία οι μαθητές τι θα κάνουν; Δεν είναι τυχαίο λοιπόν που σκέφτηκαν κάποιοι το αδιανόητο για μια δυτικοευρωπαϊκή χώρα. Δηλαδή να ανατρέψουν την Συνταγματική Τάξη χρησιμοποιώντας μισθοφόρους της «πολύχρωμης επανάστασης» με αφορμή ένα «τυχαίο» γεγονός που το επιδίωκαν εδώ και πολλούς μήνες. Αλλά θλίβομαι βαθύτατα επίσης γιατί μεγάλες και ιστορικές πολιτικές δυνάμεις αυτής της χώρας ήταν έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την ανατροπή της Συνταγματικής Τάξης της χώρας μας από μια τέτοια παρωδία επανάστασης για ιδιοτελείς σκοπούς.
Ας έχουμε υπ’ όψιν τον ρόλο αυτών των κυρίων όταν θα κληθούμε να ψηφίσουμε και ας τους απαντήσουμε καταλλήλως.
Εγρήγορση και καθημερινό αγώνα λοιπόν, γιατί αν είναι αυτό που νομίζω, δεν τέλειωσε εδώ.
Ας καταγγείλουμε τους επαγγελματίες καταγγέλοντες.
Ας αποδομήσουμε τους αποδομητές.
Ας τρομοκρατήσουμε τους τρομοκράτες.

Ελευθέριος Β.