Το Αφγανιστάν εξελίσσεται αυτή τη στιγμή σ' ένα από τα κεντρικά ζητήματα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και, σίγουρα, μαζί με τις διάφορες πτυχές της ενεργειακής ασφάλειας θα μονοπωλήσουν, από αμερικανικής πλευράς τουλάχιστον, τις συνομιλίες της ΥΠΕΞ Μπακογιάννη με τον στρατηγό Τζέιμς Τζόουνς, σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του προέδρου Ομπάμα.
Στην Ουάσιγκτον, την περίοδο αυτή, διεξάγονται ενδοϋπηρεσιακές διαβουλεύσεις και πολυεπίπεδες αναλύσεις για τη χάραξη της αμερικανικής πολιτικής και μια από τις συνιστώσες αφορά το κατά πόσον και σε ποια έκταση η αμερικανική κυβέρνηση, θα μπορεί να συνυπολογίζει στους σχεδιασμούς της ΝΑΤΟϊκή βοήθειας για το Αφγανιστάν.
«Να αντιδρούν λιγότερο»
Στο Μόναχο, για την ετήσια ΝΑΤΟϊκή σύνοδο για την ασφάλεια, προ 20ημερου, ο στρατηγός Τζόουνς, με σαφή αναφορά στις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, ζήτησε από τις άλλες ΝΑΤΟϊκές χώρες να «αντιδρούν λιγότερο και να δρουν περισσότερο» στις παγκόσμιες απειλές.
Οι παρατηρήσεις του στρατηγού αποτελούσαν, ουσιαστικά, απάντηση στον ευρέως διαπιστούμενο ευρωπαϊκό σκεπτικισμό για την «σωστή κατεύθυνση» της αμερικανικής πολιτικής στο Αφγανιστάν, και «ας μην κρυβόμαστε, κάποια στιγμή θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε και να το συζητήσουμε», υπογραμμίζει Αμερικανός παράγων, που εύλογα θεωρεί ότι η κ. Μπακογιάννη θα πρέπει να 'ναι σαφής επ' αυτού στις συνομιλίες της στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας.
Επ' αυτού αναγνωρίζεται πως απαιτείται μια βαθύτερη αξιολόγηση του προβλήματος και συνολικότερη προσέγγιση γιατί η χρήση στρατιωτικής δύναμης αφ' εαυτής, δεν αποτελεί απάντηση στην πληγή που άφησε ανοικτή ο τέως πρόεδρος Μπους για να μεταφέρει τις «δραστηριότητες» του στο Ιράκ.
Από αυτή τη σκοπιά, το Αφγανιστάν, σε τελική ανάλυση, είναι «αμερικανικό πρόβλημα» που κληροδότησε ο τέως πρόεδρος στον κ. Ομπάμα, ο οποίος δείχνει ν' αντιλαμβάνεται την πολυσύνθετη φύση του προβλήματος όταν μιλάει για «ρεαλιστικούς στόχους» αντιμετώπισής του.
Ποιος θα τους «ξελασπώσει»
Διαρροές και αναλύσεις στον αμερικανικό Τύπο («New York Times») σε συνδυασμό με την ανακοίνωση Ομπάμα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα προχωρήσουν στην αύξηση των δυνάμεών τους στο Αφγανιστάν, υποδεικνύουν πως οι Αμερικανοί, πάντα σε ΝΑΤΟϊκό πλαίσιο, θ' αφήσουν τους Ευρωπαίους ν' αναλάβουν την πτυχή της ανασυγκρότησης και της ανάπτυξης του Αφγανιστάν που αποτελεί μια κρίσιμη συνιστώσα.
Αυτό, βέβαια, αποτελεί διαπίστωση του γεγονότος ότι η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, όσο και αν είναι ενθουσιασμένη με την εκλογή Ομπάμα, δεν φέρεται διατεθειμένη να «ξελασπώσει» τις Ηνωμένες Πολιτείες από τα προβλήματα που άφησε στο διάβα της η περιφρονητική προς την «παλαιά» Ευρώπη πρώην αμερικανική διοίκηση, όσο και αν οι κυβερνήσεις της θα επιθυμούσαν κάτι τέτοιο.
Στο Μόναχο, ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν μίλησε για χάραξη νέας στρατηγικής στο Αφγανιστάν και, αντανακλώντας το «πνεύμα» Ομπάμα, ζήτησε προτάσεις και υποδείξεις από τους Ευρωπαίους για την, κατά Ομπάμα, ρεαλιστική άρση του αδιεξόδου εκεί.
Σε χαμηλότερο επίπεδο, ωστόσο, ακούγονται υποδείξεις εκ του πονηρού, πως αν οι Ευρωπαίοι δεν συμβάλλουν περαιτέρω στη στρατιωτική ενίσχυση των δυνάμεών τους στο Αφγανιστάν και δεν αναλάβουν ενεργότερο στρατιωτικό ρόλο εκεί, τότε θ' αρχίσει να ελαττώνεται η γεωπολιτική επιρροή της Ευρώπης.
Οι σχετικές υποδείξεις γεννούν ερωτηματικά για το πραγματικό σκεπτικό της Ουάσιγκτον και κατ' ανάγκην πληθαίνουν οι απορίες για το μήπως οι δηλώσεις Μπάιντεν αποτελούσαν ανειλικρινείς εκφράσεις συνεργασίας με τους Ευρωπαίους με στόχο τη βαθμιαία εμβάθυνση της ευρωπαϊκής εμπλοκής.
dpdimas@hotmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.