26/3/09

Το πάρτι τελείωσε...

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Τα πάντα σχεδόν φορτώνονται σήμερα στη διεθνή οικονομική κρίση. Το πρόβλημα όμως της χώρας μας είναι εσωτερικό, δομικό. Δεν είναι εισαγόμενο από το εξωτερικό. Δεν είμαστε βιομηχανική χώρα με μεγάλες εξαγωγές που θα μπορούσαν να υποστούν ζημιές από την κάμψη της διεθνούς κατανάλωσης. Και συνακόλουθα να κλείσουν, αφήνοντας άνεργουςδεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα προέρχεται από τις απηρχαιωμένες δομές της οικονομίας μας. Που η διεθνής κρίση απλά έφερε στην επιφάνεια. Γιατί δεν μπορούν πλέον να κρυφτούν. Για χρόνια -από το 1981 ουσιαστικά- η χώρα ζει με δανεικά. Οι κυβερνήσεις κάνουν παροχές, δίνουν επιδοτήσεις, συντηρούν πεθαμένες ουσιαστικά βιομηχανίες και εταιρείες και μεγαλώνουν τον δημόσιο τομέα με δανεικά. Καλύπτουν τα ελλείμματα δανειζόμενοι από το εξωτερικό. Κι ο λαός αδιαφορεί μία και περνάει καλά. Θυμώνει μόνο όταν κάποιος προσπαθήσει να βάλει τάξη. Να του χαλάσει δηλαδή την βόλεψη. Να επιχειρήσει κάποιον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της οικονομίας και της κοινωνίας. Όπως όταν το 1993 η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποκάλυψε τις κρυφές εγγυήσεις που είχε δώσει το δημόσιο για τα δάνεια δημόσιων οργανισμών και άλλων φορέων. Και τις ενσωμάτωσε έντιμα στον προϋπολογισμό. Κι έκτοτε κατηγορείται πως... αύξησε το έλλειμμα!! Επειδή έφερε στο φως τις ταχυδακτυλουργίες! Κι ας ήταν η μοναδική φορά μετά το 1981 που η χώρα παρουσίασε πρωτογενές πλεόνασμα.
Όλα όμως μπορούσαν μέχρι τώρα να καλύπτονται. Τώρα το πάρτι τελείωσε. Γιατί δεν είναι πλέον εύκολος ο δανεισμός. Για να βρούμε λεφτά σήμερα χρειάζεται να βγάλουμε ομόλογα με spread μεγαλύτερο κατά 7 περίπου μονάδες από το αντίστοιχο της Γερμανίας. Και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα να αγοράσει τα δάνεια αυτά από τους φοβισμένους δανειστές μας. Μια άρνηση της ΕυρώπαΙκής Τράπεζας θα μας οδηγούσε αμέσως στην χρεοκοπία. Γιατί κανείς δεν δανείζει μία χώρα -ανεξάρτητα από το spread- που χρωστάει γενικά γύρω στα 800 δισ. ευρώ. Διότι απλά δεν θέλει να χάσει τα λεφτά του. Χάρις λοιπόν στην Ευρώπη ακόμη αναπνέουμε. Γι΄ αυτό και οι Βρυξέλλες έχουν κάθε δικαίωμα να μας βάζουν όρους, να μας τοποθετούν σε επιτήρηση και να εμφανίζονται σαν δάσκαλοι στο σχολείο. Καιρός είναι να το καταλάβουμε. Και να αρχίσουμε την δουλειά. Σοβαρά όμως και δίχως κουτοπονηριές. Οι σημερινές μας οικονομικές δομές θα μας στείλουν στην κόλαση. Να δούμε την αλήθεια, να κατανοήσουμε όλοι το πρόβλημα και να αλλάξουμε νοοτροπία. Είναι ο μοναδικός δρόμος σωτηρίας.
Καλό όμως είναι να σταματήσουν και κάποια άλλα παραμύθια. Όπως λ.χ. πως δεν θα πρέπει να πληρώσει ο λαός τα σπασμένα. Μια και δεν φταίει σε τίποτα για τα αδιέξοδα στα οποία βρισκόμαστε. Όπως για τίποτε δεν φταίνε και οι εργαζόμενοι για την κρίση που ξέσπασε στην πρωτεύουσα του καπιταλισμού –δηλ. στις ΗΠΑ. Είναι όμως αληθινοί οι ισχυρισμοί αυτοί; Ποιος έπαιρνε με βάση ειδικά ψηφισμένους νόμους στις ΗΠΑ στεγαστικά δάνεια δίχως την ύπαρξη εγγυήσεων; Μήπως οι μεγαλοτραπεζίτες και οι βαθύπλουτοι βιομήχανοι; Γιατί το αμερικανικό κράτος είχε ασκήσει ποινικές διώξεις εναντίον τραπεζών που είχαν «τολμήσει» να δανείσουν εύπορους λευκούς αντί για πτωχούς –και δίχως εγγυήσεις βέβαια– μαύρους; Όταν ξέσπασε η φούσκα των ακινήτων ποιοι ήσαν εκείνοι που δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα δάνεια βουλιάζοντας έτσι τις τράπεζες και τα χρηματο-οικονομικά προϊόντα στην ανυποληψία; Οι βαθύπλουτοι κεφαλαιοκράτες ή οι δανειολήπτες με την ανύπαρκτη οικονομική επιφάνεια;
Kαθ’ όσον αφορά την χώρα μας προσπαθώ, με δυσκολία είναι η αλήθεια, να καταλάβω ποιος ακριβώς κοροϊδεύει ποιόν. Το εξωτερικό χρέος της χώρας έχει προέλθει από τον αλόγιστο δανεισμό. Που πραγματοποιήθηκε για να καλύψει δημόσιες δαπάνες που δεν μπορούσε να καλύψει ο προϋπολογισμός. Λεφτά δηλ. που ξοδεύτηκαν χωρίς να υπάρχουν. Που ακριβώς δαπανήθηκαν οι πόροι αυτοί; Μήπως με τα δανεικά αυτά αγόρασαν καράβια οι εφοπλιστές ή οικοδόμησαν εργοστάσια οι μεγαλοβιομήχανοι; Η αλήθεια είναι πως με τα δανεικά αυτά το κράτος έκανε τον καλό στις λαϊκές τάξεις για να αντλήσει εύνοια και ψήφους. Με τα λεφτά αυτά διορίσθηκαν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, αχρείαστοι στην ουσία, υπάλληλοι στο δημόσιο. Με τέτοια χρήματα αυξήθηκαν θεαματικά συντάξεις και μισθοί στις αρχές της δεκαετίας του ’80 κι επιδοτήθηκαν αγροτικά προϊόντα –καμιά φορά έξω από τις προδιαγραφές και την παρακολούθηση των κοινοτικών υπηρεσιών. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκαν περιουσίες μέσω κρατικών εργολαβιών και δημοσίων προμηθειών. Αντιπροσωπεύοντας ξένα προϊόντα οι πελάτες του δημοσίου πλούτιζαν υπερτιμολογώντας. Και πολλές φορές πουλώντας πράγματα άχρηστα ή και ελαττωματικά. Έτσι, κρατήθηκαν και στη ζωή άχρηστες δημόσιες ή και ιδιωτικές επιχειρήσεις. Μοιράζοντας λεφτά στους απασχολούμενους, σ΄αυτές που όμως ποτέ τους δεν είχαν κερδίσει. Η Ολυμπιακή λ.χ. στοίχιζε ένα δισ. ευρώ την τριετία. Κι άλλα τόσα περίπου ο ΟΣΕ. Λεφτά που το κράτος δεν είχε. Λεφτά που το κράτος δανειζόταν.
Πως βρέθηκαν ξαφνικά τόσοι πλούσιοι ή έστω εύποροι Έλληνες –με ωραία σπίτια, μεγάλα αυτοκίνητα, εκδρομές Χριστούγεννα και Πάσχα, να πλημμυρίζουν τα ακριβά εστιατόρια, τα σύγχρονα υπερκαταστήματα, τις πολυτελείς καφετέριες και τις εντυπωσιακές ντίσκο; Δίχως όμως η χώρα να παράγει ουσιαστικά τίποτε; Ανέβηκε το βιοτικό μας επίπεδο ενώ πέφταμε συνέχεια, θεαματικά μάλιστα, στην παραγωγικότητα, στις εξαγωγές, στην εκμεταλλεύσιμη οικονομικά έρευνα, στην εισαγωγή καινοτομιών, στην παραγωγή και σε τόσα άλλα. Το κράτος φτώχαινε ενώ οι πολίτες γινόντουσαν πλουσιότεροι!! Γιατί συνέβαινε αυτό; Μα, επειδή δανειζόμασταν. Αν λοιπόν οφείλουμε τώρα όλοι να ανασκουμπωθούμε για να αντιμετωπίσουμε τα τεράστια προβλήματα, αυτοί προς όφελος των οποίων βουλιάξαμε στα δανεικά δεν πρέπει να συνεισφέρουν;
Τι νόημα λοιπόν έχει το επιχείρημα πως ο λαός και οι εργαζόμενοι δεν έχουν ευθύνη; Για ποιους δανειζόταν τόσες δεκαετίες το ελληνικό δημόσιο; Πως βρέθηκαν βιοπαλαιστές αγρότες στη Λάρισα με ομόλογα της Lehman Brothers στα χέρια; Είναι ώρα πλέον να μιλήσουμε με την γλώσσα της αλήθειας. Όσο δυσάρεστα κι αν ακούγονται αυτά που οφείλουν να λεχθούν. Η κυβέρνηση της ΝΔ λ.χ., την οποία η Αριστερά καταγγέλλει σαν νεοφιλελεύθερη, δημιούργησε στα χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία 695 καινούργιους δημόσιους φορείς, ινστιτούτα, εταιρίες, δ/νσεις, επιτροπές κλπ. Οφείλει η ηγεσία των κομμάτων της Αριστεράς να εξηγήσει τι σόι νεοφιλελευθερισμός είναι τούτος που διογκώνει το κράτος, αυξάνει τις δημόσιες δαπάνες και πληθωρίζει τον αριθμό όσων απασχολούνται στο δημόσιο. Όλες αυτές οι επιλογές όμως προφανέστατα έχουν την ευλογία της αριστεράς. Η οποία ούτε στιγμή δεν παύει να υπεραμύνεται των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα. Ανεξάρτητα της προσφοράς τους και της χρησιμότητας του φορέα στον οποίο απασχολούνται.
Όλοι αυτοί λοιπόν, που βολεύτηκαν στο δημόσιο κι απολαμβάνουν της ειδικής του εργασιακής προστασίας δεν έχουν ευθύνη για τα δημοσιονομικά μας χάλια; Αφού προσεληφθήκαν από ένα κράτος ουσιαστικά χρεοκοπημένο. Που είναι υποχρεωμένο να δανείζεται για να τους συντηρεί. Δεν είναι λοιπόν δίκαιο όλοι να συνεισφέρουν στην προσπάθεια μείωσης του χρέους; Και ιδιαίτερα που συνέβαλαν για να αυξηθεί; Αθώοι λοιπόν δεν υπάρχουν. Και εξαιρέσεις δεν είναι δυνατόν να γίνουν αποδεκτές. Τα σπασμένα από το πάρτι που τελειώνει όλοι θα κληθούν να τα πληρώσουν.
capital

9 σχόλια:

  1. Η κατάσταση της Αμερικής σήμερα είναι παράδειγμα πως καλές πολιτικές προθέσεις ( κάθε Αμερικανός να γίνει ιδιοκτήτης σπιτιού ) γίνονται boomerang λόγω λάθος σχεδιασμού και εκτέλεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Ποιος έπαιρνε με βάση ειδικά ψηφισμένους νόμους στις ΗΠΑ στεγαστικά δάνεια δίχως την ύπαρξη εγγυήσεων; Μήπως οι μεγαλοτραπεζίτες και οι βαθύπλουτοι βιομήχανοι; Γιατί το αμερικανικό κράτος είχε ασκήσει ποινικές διώξεις εναντίον τραπεζών που είχαν «τολμήσει» να δανείσουν εύπορους λευκούς αντί για πτωχούς –και δίχως εγγυήσεις βέβαια– μαύρους; Όταν ξέσπασε η φούσκα των ακινήτων ποιοι ήσαν εκείνοι που δεν μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα δάνεια βουλιάζοντας έτσι τις τράπεζες και τα χρηματο-οικονομικά προϊόντα στην ανυποληψία; Οι βαθύπλουτοι κεφαλαιοκράτες ή οι δανειολήπτες με την ανύπαρκτη οικονομική επιφάνεια;"

    Οι επίμαχες τράπεζες για τις οποίες γράφει ο συντάκτης του άρθρου είναι οι Fannie Mae και Freddie Mac.Αυτές οι τράπεζες ήταν από τα τέλη της δεκαετίας του '60 ιδιωτικές.Επομένως οι πράξεις των τραπεζών αυτών δεν έχουν καμία σχέση με το αμερικανικό κράτος.Οι τραπεζίτες έδιναν τα δάνεια στον καθένα διότι έπαιρναν προμήθεια και μεταπωλούσαν τις υποθήκες σε επενδυτικές τράπεζες, οι οποίες πάλι με την σειρά τους τις δεμάτιαζαν και τις μεταπωλούσαν κλπ. Αν οι τραπεζίτες έκαναν σωστά την δουλειά τους ελέγχοντας σε ποιον δίνουν δάνεια για κατοικία, δεν θα δημιουργούνταν η φούσκα κατοικιών.
    Παρεμφερές πρόβλημα δημιούργησαν οι τράπεζες και με τις πιστωτικές κάρτες, όπου τις έδιναν στον καθένα με αποτέλεσμα κάθε Αμερικανός να κατέχει 5-6 διαφορετικές κάρτες! Έφταιγε και εδώ το κράτος;
    Όσον αφορά την Ελλάδα.Οι μισθοί είναι χαμηλή αλλά υπάρχει τεράστια φοροδιαφυγή, ιδίως από τους ιδιωτικούς επαγγελματίες.Αν οι πολιτικοί όλα αυτά τα χρόνια είχαν βάλει σε μια τάξη τα πράγματα με εφαρμόσιμα μέτρα για την πάταξη της φοροδιαφυγής, το κράτος δεν θα είχε ανάγκη να δανείζεται.Αν δεν είχαν οι πολιτικοί καταφύγει σε όργια προσλήψεων για να κερδίσουν ψήφους δεν θα υπήρχε το πρόβλημα με τα ελλείμματα στους δημόσιους οργανισμούς.Αν είχαν επιφέρει έναν εξορθολογισμό στις ΔΕΚΟ και άλλες δημόσιες υπηρεσίες δεν θα είχαν τα σημερινά προβλήματα.Οι παραλήψεις της πολιτικής έχουν οδηγήσει στην σημερινή κατάσταση.
    Ο αρθρογράφος κατηγορεί τους εργαζόμενους.Εγώ ένα ξέρω.Ο απλός Έλληνας μισθοδοτούμενος δεν ζει υπεράνω των δυνατοτήτων του (μάλλον το αντίθετο).Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι πρώτα απ'όλα πολιτικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 26 Μάρτιος 2009 1:03 μμ
    Γιατί στο Δημόσιο τομέα μπορούσαν να βγούν οι γυναίκες στη σύνταξη στα 15 χρόνια; Μάνα δε γέννησε και τις εργαζόμενες στον ιδιωτικό τομέα; Απλως όταν το δημόσιο κάνει απεργία νεκρώνουν τα πάντα, οπότε οι πολιτικοί για να μην τους δυσαρεστήσουν ικανοποιούν τα αιτήματά τους. Γιατί το έλλειμα του συνταξιοδοτικού τους ταμείου τώρα να το επωμιστεί όλος ο ελληνικός λαός;
    Ο συγγραφέας λέει ότι μάθαμε να ζούμε με ψέματα στην πλάτη των Ευρωπαίων, και τώρα θα το πληρώσουμε.

    "Ο απλός Έλληνας μισθοδοτούμενος δεν ζει υπεράνω των δυνατοτήτων του (μάλλον το αντίθετο)."
    Δεν νομίζω, αν ο κάθε Ελληνας αμοιβόταν με λιγότερο απ' ότι παρήγαγε δεν θα είχαμε ελλέιματα.
    Απλώς για κάθε σκληρά εργαζόμενο υπάρχουν ένας, δύο δημόσιοι που αμοίβονται χωρίς να προσφέρουν ( Αυτό γίνεται με ολοκληρωτική ευθύνη των κυβερνήσεων)
    Ο "μέσος" Ελληνας εργαζόμενος εξακολουθεί να παράγει λιγότερο απ΄ότι αμοίβεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Οταν θα υπάρξει πολιτικός ο οποίος θα μπορέσει να εκλεγεί με ίδια κεφάλαια και όχι να είναι υποχρεωμένος σε κάθε έναν από τους μεγαλοκαρχαρίες τότε και μόνο τότε θα μπορέσει να βάλει σε ΄τάξη την οικονομική κατάσταση του κράτους , δεδομένου του γεγονότος ότι θα υπάρξει και νόμος που θα λέει προδοσία κατά της πατρίδος το κλέψιμο από τα δημόσια ταμεία.ΖΟύμε την οιονομική κρίση της Ελλάδος που ελάχιστα έχει να κάνει με του εξωτερικού α΄πλά το ταμείο στέρεψε από την πολύ κλεψιά.Η λύση είναι πολύ απλή απλά το κόστος το πολιτικό είναι μεγάλο και κανείς καρεκλοκένταυρος και καμία απο όλες αυτές τις οντινάτζες του χρήματος δεν είναι διατεθμένος να τα βάλει με τα μεγάλα κεφάλαια αφού έχουν όλοι τις φωλιές τους όχι λερωμένες αλλά μέσα στη λίγδα και στη λάσπη.
    Γιατί δεν βάζει εφορία στα μερίσματα των μετοχών , γιατί δεν μπαίνει αναλογικά με την αντικειμενική αξία του ακινήτου το ΕΤΑΚ .Γιατί δεν μειόνονται οι μισθοί των πολιτικών και των παρατρεχάμενων τους . Γιατί δεν σταματάνε να έχουν τις ΔΕΚΟ τζάμπα κάποιοι? Γιατί δεν φορολογείται η εκκλησία στα ενοίκια που εισπράτει και γενικός στην περιουσία της εφόσον λένε ότι είναι για το ποίμνιο. Γιατί αυτα΄τα λυστρικά ιδρύματα οι τράπεζες με αυτά τα υπερκέρδη που είχαν το 2008, μόνο η ΕΘνική κόντεψε να φτάσει το 1,5 δισ , δεν φορολογούντα ή δεν μιδενίζουν από τους μεσαίους επιχειρηματίες τα επαγγελματικά δάνεια για να μπορέσουν να ορθοποδίσουν ή αν μη τι άλλο να παγώσουν τους τόκους να μείνει το κεφάλαιο, ή να παρατείνουν την πληρωμή των τόκων..Οχι αν δεν εξαφανιστεί η μεσαία τάξη δουλειά δεν γίνεται ....Τελικά δεν ξέρω πλέον τι να χαρακτηρίσω ως τρομοκρατία και ως τρομοκράτη, ποιος είναι ο κλέφτης και πια τα κλοπιμαία ,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο ορισμός του ανθρώπου που είναι «κολλημένος» και δεν μπορεί να δει το λάθος των ιδεών του. Και το καλό είναι ότι αυτοί που είναι νεοφιλελεύθεροι κατηγορούν όλους τους άλλους για δογματισμό. Δηλαδή δεν φταίνε για την οικονομική κρίση αυτοί που συνέλαβαν όλη αυτή την τεράστια φούσκα που βασίστηκε πάνω της ο νεοφιλελευθερισμός αλλά φταίνε αυτοί που επωφελήθηκαν βραχυπρόθεσμα απ’ αυτήν. Έχει δουλέψει ποτέ σαν χαμηλόμισθος στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα ο κύριος; Ξέρει πως βγαίνει το μεροκάματο και με τι συνθήκες εργασίας και μιλάει για τους κακούς έλληνες που επωφελήθηκαν και αύξησαν την κατανάλωσή τους; Μα στις περιοχές που ζουν οι όμοιοί του μόνο οι σκουπιδιάρηδες και οι οικιακές βοηθοί έχουν αντίληψη της πραγματικής ζωής που ζούμε οι περισσότεροι από μας. Ποιος διαχειρίστηκε τόσα χρόνια αυτές τις περίφημες επιδοτήσεις και τα «δανεικά»; Εγώ που παίρνω τρεις κι εξήντα; Ή η δικιά μου γενιά που βγαίνοντας απ’ τις σχολές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης το μόνο που έβρισκε ήταν θέσεις για ντελίβερι και σεκιούριτι γιατί κύριοι σαν τον εν λόγω με την πολιτική που ακολουθούσαν ευνόησαν όλη την κακοδιαχείριση και την καταστροφή κάθε παραγωγικής βάσης αυτής της χώρας. Έχουν τα μούτρα και μιλάνε και δημιουργούν «καινούργια» κόμματα αντί να πάνε σπίτι τους και να μην ξαναενοχλήσουν ούτε τον τόπο ούτε και μας με τις μπαρούφες τους;

    Ελευθεριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Δεν νομίζω, αν ο κάθε Ελληνας αμοιβόταν με λιγότερο απ' ότι παρήγαγε δεν θα είχαμε ελλέιματα.
    Απλώς για κάθε σκληρά εργαζόμενο υπάρχουν ένας, δύο δημόσιοι που αμοίβονται χωρίς να προσφέρουν ( Αυτό γίνεται με ολοκληρωτική ευθύνη των κυβερνήσεων)
    Ο "μέσος" Ελληνας εργαζόμενος εξακολουθεί να παράγει λιγότερο απ΄ότι αμοίβεται."

    Ο δημόσιος υπάλληλος μόνος του διορίστηκε; Κάποιοι τον έβαλαν εκεί είτε άμεσα με κανονικές προσλήψεις, είτε έμμεσα (με μέσο).
    Όπως και να έχει, φταίει αυτός που τον διόρισε.Ο καθένας κοιτάει να βρει δουλειά και να βγάλει τα προς το ζην του.Αν εξαγγείλει π.χ. η ΔΕΗ ότι προσλαμβάνει νέους εργάτες εγώ θα καταθέσω αίτηση να προσληφθώ.Αν οι θέσεις που εξήγγειλε η ΔΕΗ είναι περιττές για την εταιρία και το έκανε επειδή εξυπηρετεί κάποια πολιτικά συμφέροντα, δεν φταίω εγώ γιαυτό.
    Αν δεν είχε προσλάβει παραπάνω εργαζόμενους από ότι χρειάζεται δεν θα είχε δημιουργηθεί το πρόβλημα.
    Στην Ελλάδα η κοινωνία είναι μια μικρογραφία της πολιτικής.Το ψάρι βρωμάει από την κεφαλή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμε φίλε 26 Μάρτιος 2009 4:02 μμ

    φυσικά φταίει 100% η κυβέρνηση που σε διόρισε στη ΔΕΗ χωρίς να καλύπτεις κάποιες ιδιαίτερες ανάγκες. Αυτό όμως δεν αλλάζει το τελικό αποτέλεσμα.
    Κάποιο πληρώνονται χωρίς να αποδίδουν ούτε αυτά που πληρώνονται.
    Και επειδή τίποτα δεν είναι δωρεάν και πάντα "κάποιος την πληρώνει", μάντεψε ποιός θα πληρώσει τις ορδές των υπεράριθμων δημόσιων υπαλλήλων..

    Αν απαντήσεις η κυβέρνηση, οι πολιτικοί, το κράτος έχασες!!


    Η ηλικιακή κατανομή του προσωπικού της ΔΕΗ πχ είναι για κλάματα. Η συντριπτική πλειοψηφία
    του προσωπικού, έχουν μεγάλη ηλικία. Είναι δυνατόν αυτό το συνταξιοδοτικό ταμείο να μην καταρεύσει;
    Ποιός θα πληρώσει; ΕΜΕΙΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ουαί τοις ... πτωχευσάντοις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλά κ. Ανδριανόπουλε, εσείς τι παράγετε;;; Το ταμείο της ΔΕΗ να το σώσει ο Τσοχατζό με την προσωπική του περιουσία που διόριζε την εποχή της παντοδυναμίας του 100 άτομα την...ώρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.