Η Ελλάδα, δυστυχώς, συνεχίζει να τρώει τα παιδιά της...

Aστυνομικός διευθυντής Γιώργος Γληγόρης: Ο αστυνόμος που έφερε τ'αρχαία

Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Υστερα από πολυήμερη νοσηλεία στην εντατική του νοσοκομείου της Αρτας, έχασε τη μάχη με τη ζωή ο πρώην διοικητής της Δίωξης Αρχαιοκαπηλίας, αστυνομικός διευθυντής Γιώργος Γληγόρης.
Το όνομα του ακέραιου αξιωματικού συνδέθηκε με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ΕΛ.ΑΣ., καθώς και με τους επαναπατρισμούς από ξένα μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες εκατοντάδων αρχαιοτήτων που αφαιρέθηκαν παράνομα από την Ελλάδα. Συνδέθηκε, όμως, δυστυχώς καιμε τη μοίρα των ικανών που ξαφνικά... μετατίθενται σε κάποιο άλλο πόστο. Ετσι και ο Γληγόρης πήρε φύλλο πορείας για τη Λευκάδα, όπου τον περίμενε ένα τροχαίο δυστύχημα.
*Ο Γληγόρης άνοιξε τον φάκελο του ιδιωτικού Μουσείου Γκετί που αράχνιαζε επί χρόνια στο αρχείο και χάρις στην έρευνά του βρέθηκαν οι μάρτυρες, αλλά και τα ακλόνητα στοιχεία με τα οποία πείστηκε το αμερικανικό ίδρυμα να επιστρέψει, μεταξύ άλλων, και το περίφημο χρυσό μακεδονικό στεφάνι που υποδέχτηκε ο πρωθυπουργός σε τελετή πριν από δύο χρόνια (29 Μαρτίου 2007) στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.
*Δική του ήταν και η πρωτοβουλία να ερευνήσει την εξοχική κατοικία στην Πάρο της εφόρου αρχαιοτήτων του Μουσείου Γκετί, Μάριον Τρου, όπου εντόπισε αδήλωτες αρχαιότητες. Η ενέργεια αυτή συνέβαλε στην άσκηση πίεσης για να καμφθούν οι αντιρρήσεις του Μουσείου και να ανοίξει ο δρόμος για τον επιτυχή επαναπατρισμό και των τεσσάρων αρχαιοτήτων που διεκδικούσε η χώρα μας.
(Η δίκη της Μάριον Τρου για την υπόθεση της Πάρου δεν έχει ακόμη προσδιοριστεί, αν και έχουν περάσει σχεδόν δυόμισι χρόνια.)
*Καθοριστική υπήρξε η συμβολή του Γληγόρη και στον επαναπατρισμό του χάλκινου μακεδονικού κρατήρα από την αμερικανίδα Σέλμπι Γουάιτ, καθώς και στην επιστροφή της μαρμάρινης αττικής λυκήθου από τον ελβετό αρχαιοπώλη Ντέιβιντ Καν.
*Ομως κορυφαία στιγμή στην καριέρα του στη Δίωξη Αρχαιοκαπηλίας ήταν η υπόθεση της Σχοινούσσας, που προκάλεσε σεισμό σε διεθνές επίπεδο.
*Η υπέρβαση που έκανε στη διεθνή αστυνομική συνεργασία ο έλληνας αξιωματικός ήταν ίσως η σημαντικότερη συμβολή του στη μάχη κατά του οργανωμένου εγκλήματος.
Πίστευε πως ένα κατ' εξοχήν διεθνικό έγκλημα όπως η αρχαιοκαπηλία δεν μπορεί να χτυπηθεί αποτελεσματικά μόνο μέσα από τις εθνικές αστυνομίες. «Η απάντηση πρέπει να είναι η άμεση, χωρίς γραφειοκρατία και χρονοτριβή, προσωπική και ειλικρινής συνεργασία μεταξύ ελλήνων, ιταλών, γερμανών, ελβετών, κυπρίων, αμερικανών και άλλων αστυνομικών. Αυτή η αντίληψη δράσης μπορεί να κάνει τη διαφορά και να εξαρθρώσει τα κυκλώματα», συνήθιζε να λέει ο αστυνόμος.
Και εξηγούσε: «Ενας έλληνας αγρότης πουλάει σε ιταλό μαφιόζο που συνεργάζεται με έναν ελβετό έμπορο και πουλάνε μέσω ενός βρετανικού οίκου δημοπρασιών τα κλεμμένα αρχαία σε ιδιωτικό αμερικανικό μουσείο ή σε έναν συλλέκτη στην Ιαπωνία».
*Ο Γληγόρης συνεργάστηκε στενά με το τμήμα δίωξης αρχαιοκαπηλίας των Καραμπινιέρων και τον αρμόδιο εισαγγελέα Ρώμης, Πάολο Φέρι. Η συνεργασία αυτή έφερε πολλούς καρπούς και στις δύο χώρες, συνδέθηκε με το κύμα των επαναπατρισμών και συνέβαλε στην ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης.
*Η ανταμοιβή του από την ελληνική Πολιτεία για εξαιρετικά πετυχημένη πολύχρονη δράση του ήταν μια αιφνιδιαστική και αναίτια δυσμενής μετάθεση, το περασμένο καλοκαίρι, για την οποία δεν δόθηκαν ποτέ εξηγήσεις. Ηταν προφανές ότι κάποιους ενόχλησε. Αλλωστε, ο Γληγόρης συνήθιζε να ακουμπάει εκεί που οι άλλοι σφύριζαν αδιάφορα.
*Τις περισσότερες φορές οι κατηγορούμενοι τον σεβάστηκαν. «Κάνε τη δουλειά σου αστυνόμε», του είπε χαρακτηριστικά εκπρόσωπος της οικογένειας Μιχαηλίδη στη Σχοινούσσα. Ομως, σε πρόσφατες υποθέσεις, λίγους μήνες πριν απ' την μετάθεσή του, όπου εμπλέκοντο επιφανή μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας, η αντίδραση ήταν διαφορετική. Υπήρξαν γκρίνιες, διαμαρτυρίες, πιέσεις...
*Η μετάθεσή του δεν είχε αντίκτυπο μόνο στον ίδιο. Με την αιφνιδιαστική απομάκρυνση του Γληγόρη χάθηκε ένα τεράστιο δίκτυο πληροφοριών απαραίτητο για την υπηρεσία.
*Ο Γιώργος ζούσε σε ένα φτωχικό δυάρι στου Γκύζη και κυνηγούσε μεγαλοκαρχαρίες. Είχε αίσθηση καθήκοντος και δικαιοσύνης, ήταν αγαπητός, με αίσθηση του χιούμορ και αγάπη για τη ζωή. Κηδεύτηκε από το νεκροταφείο στο χωριό Πινακοχώρι Λευκάδος. Ηταν 45 χρόνων και άφησε πίσω του τον δεκάχρονο γιο του Αγγελο.
Στο τροχαίο που ενεπλάκη το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε χάθηκαν άλλα τέσσερα άτομα, μια ολόκληρη οικογένεια από το χωριό Μπενίτσες της Κέρκυρας. Οι συνθήκες του δυστυχήματος δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί, ούτε και η ευθύνη.
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 22/03/2009