29/3/09

Γιατί είναι καθοριστική αυτή η σύνοδος του G20


Colombani CΟLΟΜΒΑΝΙ
Η σύνοδος του G20 στις 2 Απριλίου στο Λονδίνο θα αποτελέσει καθοριστικό βήμα για την έκβαση της κρίσης που βιώνουμε. Για να είμαστε ακριβείς, ευχόμαστε ότι αυτή η σύνοδος θα είναι καθοριστική. Η απόφαση για την πραγματοποίησή της ελήφθη έπειτα από σκληρό αγώνα της προηγούμενης προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τη Γαλλία. Η συγκυρία είναι κρίσιμη καθώς φουντώνει η ανεργία σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ τηνίδια στιγμή- και αυτό είναι πιθανόν το μόνο παρήγορο- ακούγονται οι πρώτες υπεύθυνες φωνές όσων μιλούν για σημάδια ανάκαμψης. Η ατζέντα των ηγετών των 20 ισχυρότερων χωρών που θα συγκεντρωθούν στο Λονδίνο θα περιλαμβάνει τρία μεγάλα ζητήματα: τον συντονισμό των σχεδίων ανάκαμψης, τη θέσπιση κανόνων στο χρηματοοικονομικό σύστημα και, τέλος, το διεθνές εμπόριο.
Ως προς το πρώτο ζήτημα, η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί καθόλου. Από τη μια πλευρά υπάρχει ο άξονας Ομπάμα- Μπράουν- ΣτροςΚαν, δηλαδή των ΗΠΑ, της Βρετανίας και του ΔΝΤ, και στην αντίπερα όχθη βρίσκεται η Ανγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί, δηλαδή ο γαλλογερμανικός άξονας που υπερασπίζεται την ηπειρωτική Ευρώ πη. Οι πρώτοι εκτιμούν ότι η κρίση τροφοδοτείται από τη μείωση της ζήτησης, κάτι που ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο. Ζητούν συνεπώς από τους Ευρωπαίους να καταβάλουν προσπάθεια ανάλογη με αυτή των ΗΠΑ- οι οποίες διοχετεύουν περίπου το 4,5% του ΑΕΠ σε «πακέτα στήριξης»- και να συμπεριλάβουν σε αυτή μέτρα για την τόνωση της κατανάλωσης. Από την άλλη πλευρά, Γάλλοι και Γερμανοί διατείνονται ότι τα σχέδιά τους επαρκούν (3,5% του ΑΕΠ από τη Γερμανία και αντιστοίχως 1,5% από τη Γαλλία) και ότι αυτό που χρειάζεται τώρα είναι να περιμένουμε αυτά τα μέτρα να αποδώσουν. Συνεχίζουν δε να υποστηρίζουν ότι το σοκ που υπέστη η Ευρώπη είναι μικρότερο από αυτό που συντάραξε τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, και ακόμη ότι το «κοινωνικό κράτος» στην Ευρώπη προστατεύει καλύτερα από την κρίση, κάτι που αληθεύει.
Ωστόσο δεν περιμέναμε να δούμε τον Νικολά Σαρκοζί να ευθυγραμμίζεται με τη γερμανίδα καγκελάριο καθώς το περασμένο φθινόπωρο ο κ. Σαρκοζί, που προήδρευε τότε της ΕΕ, είχε επιχειρήσει μάταια να πείσει τη γερμανίδα ομόλογό του ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να θέσει σε εφαρμογή ένα σχέδιο ανάκαμψης με μεγαλύτερο εύρος και κυρίως συνοχή σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό για το οποίο μπορούμε να κατηγορήσουμε τους Γάλλους και τους Γερμανούς είναι ότι δεν εκτίμησαν ορθά τη σφοδρότητα της κρίσης που πλήττει τους ευρωπαϊκούς λαούς. Μόνο στη Γαλλία τον Ιανουάριο προστέθηκαν 90.000 νέοι άνεργοι, ενώ τον Φεβρουάριο ακόμη 80.000 άτομα πέρασαν στην ανεργία.
Για την ώρα- και αν δεν σημειωθεί κάποια διαφοροποίηση κατά τη διάρκεια των συνομιλιών- κινδυνεύουμε να συμφωνήσουμε μόνο στη διαπίστωση ότι διαφωνούμε. Αντιθέτως θα έπρεπε να γίνουν σημαντικά βήματα ως προς τη ρύθμιση του χρηματοοικονομικού τομέα. Το ξεκαθάρισμα που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες με το σχέδιο Γκάιτνερ- και το οποίο αποτελεί θεμελιώδη προϋπόθεση για κάθε περαιτέρω κίνηση- θα έπρεπε να συνοδευτεί από μια συντονισμένη προσπάθεια θέσπισης κανόνων κυρίως στους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους». Επιπλέον θα οδηγούσε στην εκ νέου εφαρμογή εκείνων των κανονισμών που θα απέτρεπαν την έξαρση που γνώρισε αυτό το σύστημα τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας στην καταστροφή. Από αυτή την άποψη παρατηρούμε μια αλλαγή νοοτροπίας στις ΗΠΑ καθώς η νέα κυβέρνηση γίνεται ολοένα και πιο παρεμβατική, γεγονός που τη φέρνει πιο κοντά στις θέσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι οι ΗΠΑ ήταν μέχρι πρότινος δακτυλοδεικτούμενες από τη Γερμανία που μιλούσε για τις «αποκλίσεις του αγγλοσαξονικού καπιταλισμού». Τέλος, το τρίτο ζήτημα, που δεν είναι λιγότερο ανησυχητικό από τα άλλα δύο, δεν είναι άλλο από το διεθνές εμπόριο το οποίο ουσιαστικά έχει καταρρεύσει. Το γεγονός αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η ύφεση επιταχύνεται και ότι μαζί της επιστρέφει πιθανόν ο προστατευτισμός. Εκτός αν το G20 συμφωνήσει να αποτρέψει αυτή την προοπτική.
Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι τα τελευταία 60 χρόνια, η ρύθμιση και στη συνέχεια η απελευθέρωση των διεθνών εμπορικών συναλλαγών υπήρξαν δραστικοί παράγοντες οικονομικής προόδου και ανάπτυξης. Στο πλαίσιο των ισχυόντων κανονισμών του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΥ) οι χώρες-μέλη έχουν το δικαίωμα να εφαρμόζουν για την προστασία τους δασμολογικές πολιτικές, οι οποίες όμως αν εφαρμόζονταν όλες μαζί ταυτόχρονα θα οδηγούσαν σε διπλασιασμό των τελωνιακών τελών που εισπράττονται παγκοσμίως. Ασφαλώς δεν ήταν η επιστροφή στον προστατευτισμό τη δεκαετία του 1930 αυτή που οδήγησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο μια ανάλογη στροφή θα επέφερε με βεβαιότητα την επιβράδυνση των προοπτικών ανάκαμψης. Θα σκότωνε κυριολεκτικά από τα σπάργανα τις ελπίδες για ανάκαμψη, την οποία διαβλέπει ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ σε έναν χρόνο από σήμερα. Θα πρέπει συνεπώς η σύνοδος του G20 να αποτρέψει αυτή την προοπτική την ώρα που το διεθνές εμπόριο πλήττεται από την παράλυση του πιστωτικού συστήματος.

Ο κ. Ζαν-Μαρί Κολομπανί είναι ένας από τους εγκυρότερους ευρωπαίους δημοσιογράφους, πρώην διευθυντής της εφημερίδας «Le Μonde». Το τακτικό, ανά Κυριακή, άρθρο του είναι γραμμένο αποκλειστικά για «Το Βήμα».

1 σχόλιο:

  1. Δείτε αυτό:

    http://www.kibush.co.il/show_file.asp?num=32698

    urkey’s fallout with Israel deals blow to settlers: Ottoman archives show land deeds forged


    By Jonathan Cook

    March 26, 2009

    A legal battle being waged by Palestinian families to stop the takeover
    of their neighbourhood in East Jerusalem by Jewish settlers has
    received a major fillip from the recent souring of relations between
    Israel and Turkey.

    After the Israeli army`s assault on the Gaza Strip in January, lawyers
    for the families were given access to Ottoman land registry archives in
    Ankara for the first time, providing what they say is proof that title
    deeds produced by the settlers are forged.

    [...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.