Ειρήσθω Ελληνοκεντρικό ΑΚΕΛ 16ης Ιουνίου 1943 κ.ε.

Γ Ι Α ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ, ήταν ο πρώτος-πρώτος στίχος στον Ύμνο των Ακελιστών Εθελοντών που, μετά την ιστορική απόφαση της 16ης Ιουνίου 1943 της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, έσπευσαν να καταταγούν στο υπό βρετανική διοίκηση «Cyprus Regiment» (Σύνταγμα Κύπρου) και να πολεμήσουν ΕΝΟΠΛΩΣ εναντίον του χιτλεροφασισμού, στον αρξάμενο από το 1939 Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τον ελληνοκεντρικό εκείνο Ύμνο είχε γράψει ο κορυφαίος του ΑΚΕΛ Τεύκρος Ανθίας. Ο οποίος, στην ταφόπλακά του επάνω το 1968, στη γενέτειρά του την Κοντέα (σκλαβωμένη από το 1974 από τους Τούρκους κατακτητές και τους Τ/κ συνεργάτες τους), ζήτησε και γράφτηκε η μέγιστη αγάπη του για τη «Γαλανομάτα τη Λευτεριά».

Για τη λευτεριά της Ελλάδας μας («μας» = και ημών των Κυπρίων η Ελλάδα) και για να 'ρθει πλησιέστερα η ώρα πραγμάτωσης του προαιώνιου πόθου (του εθνικού και πολιτικού μέλλοντος) των Κυπρίων, για Ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, κατετάγησαν εθελοντές πολεμιστές, έστω και το 1943, 800 Ακελιστές. Προηγήθηκαν, αμέσως μετά την 28η Οκτωβρίου 1940, οι Κύπριοι φοιτητές στην Αθήνα, εθελοντές στον Ελληνικό Στρατό. Με κορυφαίες μορφές τους θυσιασθέντες στη Βόρειο Ήπειρο Λουκή Λιασίδη, Βαρνάβα Σερίφη του 39 Συντάγματος Ευζώνων και, στις φυλακές του Βραδεμβούργου, Ροδίωνα και Μιλτιάδη Γεωργιάδη. Προηγήθηκαν, επίσης, χιλιάδες άλλοι Κύπριοι του Cyprus Regiment που εστάλησαν να ενισχύσουν τον Ελληνικό Στρατό προ της εισβολής των χιτλερικών το 1941 και πλήθος θυσιάστηκαν εν Ελλάδι μαχόμενοι.

Α Λ Λ Α οι τότε «μεγάλοι μας σύμμαχοι», οι Βρετανοί αποικιοκράτες, ουδόλως λογάριαζαν να δώσουν στην Κύπρο το μερτικό που της αναλογούσε από τη νίκη των ελευθέρων λαών κατά του Φασισμού και του Ναζισμού, δηλαδή την Ένωσή της με την Ελλάδα. Οι πρώτοι νεκροί του ασίγαστου Ενωτικού Κινήματος, από βρετανικές σφαίρες, πριν ακόμα λήξει ο Β΄ Π.Π., ήταν των γαλανόλευκων ακελικών Λαϊκών Οργανώσεων Λευκονοίκου, ημέρα του εθνικού εορτασμού της 25ης Μαρτίου 1945: Ο 28χρονος Ανδρέας Εξηντάρης κι ο 12χρονος Μιχαλάκης Ευθυμίου Κουρτέλλας, συν άλλοι 12 τραυματίες.

Τ Ο Ν ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟ και υπέρ της Ένωσης χαρακτήρα της απόφασης της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ της 16.6.1943 δεν πρόκειται να τον τονίσουν τα νυν αφιερώματα της εφημερίδας του κόμματος, της «Χαραυγής». Όπως αποκρύβουν και το κορυφαίο υπέρ της Ένωσης «μανιφέστο» του 1949, που ως Υπόμνημα του Ε.Α.Σ. (ακελικού Εθνικού Απελευθερωτικού Συνασπισμού) εστάλη προς τον ΟΗΕ 21.11.1949, με τις υπογραφές ΚΑΙ των Εζεκία Παπαϊωάννου, Ανδρέα Ζιαρτίδη και Χριστάκη Κατσαμπά. Επανεκδόθηκε και κυκλοφορεί, αυτές τις μέρες, σε μικρό βιβλιαράκι 60 σελίδων, από τις εκδόσεις ΑΙΓΑΙΟΝ της Λευκωσίας, με εισαγωγή του φιλόλογου - ιστορικού Ανδρέα Μακρίδη...


ΕΡΩΤΗΣΗ
Όταν κανοναρχείτε, από όρθρου βαθέως άχρι νυκτός, την ούτω καλούμενη «πολιτική ισότητα όπως προνοείται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ», την έχετε ποτέ εξηγήσει (πώς και πότε και με ποια άραγε επιχειρήματα δημοκρατίας), στα μέλη έστω, στους οπαδούς και στους ψηφοφόρους σας (τουλάχιστον) και έχετε λάβει, άραγε, ειδικά γι’ αυτήν την «αρχή», της ΥΠΟΤΑΓΗΣ του 82% στο ελεγχόμενο από την Άγκυρα 18%, κάποια λαϊκή έγκριση; Έστω και μόνο των υμετέρων 106.922 ψηφοφόρων, ήτοι 20,32% του εγγεγραμμένου Εκλογικού Σώματος;
Λάζ.Α.Μαύρος ΣΗΜΕΡΙΝΗ