5/6/09

Όταν η Ευρώπη εδονείτο από φιλελληνισμό...


Το Μεσολόγγι έπεσε χτές...Ηρωική Εξοδος των Πολιορκημένων

της Ελίνας Γαληνού
Μεταφέρω μια ιστορία που άκουσε ένας πρόγονός μου από έναν καθηγητή του, που κατά τύχη βρισκόταν στο Μόναχο την επαύριο της Εξόδου των Πολιορκημένων...
"Ηταν πρωινή ώρα στην αγορά του Μονάχου που μόλις είχε αρχίσει να ζωντανεύει από τις φωνές των πωλητών και την κίνηση των περαστικών. Ωσπου σε κάποιο κιόσκι, αναρτήθηκαν οι ημερήσιες εφημερίδες. Ο κόσμος συγκεντρώθηκε τριγυρω για να διαβάσει τα νέα της ημέρας και άκουσα θλιβερά επιφωνήματα να διαχέονται στην ατμόσφαιρα. Σε λίγη ώρα, από στόμα σε στόμα είχε διαδοθεί το πικρό μαντάτο που γραφόταν με κεφαλαία γράμματα στις πρώτες σελίδες.."Το Μεσολόγγι έπεσε χτές...Ηρωική Εξοδος των Πολιορκημένων" Ηταν φανερό ότι και ο πιό απλοιικός άνθρωπος συγκλονιζόταν από το τραγικό αυτό συμβάν. Η τραγωδία των Πολιορκημένων πυροδοτούσε τα φιλελληνικά συναισθήματα των Ευρωπαίων, ακόμα πιό έντονα... Κάποια στιγμή, η προσοχή μου έπεσε σε μια Βαυαρή οπωροπόλιδα που μόλις είχε ακούσε τα νέα. Είδα την απλοική γυναίκα να κρύβει το πρόσωπό της με τα χέρια της και να φωνάζει "Α μαιν Γκότ, μαιν Γκότ" ανάμεσα στους λυγμούς της. Τότε την πλησίασε ένας μικρός και δείχνοντας τα λεφτά του, ζήτησε ν΄ αγοράσει λίγα φραγκοστάφυλλα. Σηκώνεται τότε εκείνη και του λέει αγανακτισμένη "Το Μεσολόγγι έπεσε και σύ...θέλεις σήμερα να φάς φραγκοστάφυλλα;"
Ο αυτόπτης μάρτυρας αυτής της μικρής αλλά τόσο χαρακτηριστικής για την εποχή ιστορίας, ήταν τότε φοιτητής. Οταν επέστρεψε στην Ελλάδα και έγινε καθηγητής στο Οθώνειο Πανεπιστήμιο, διηγήθηκε το περιστατικό αυτό σε όλους τους φοιτητές του. Ενας απ΄αυτούς που το άκουσαν εκ στόματός του, ήταν ο ιστορικός Κωνσταντίνος Ζησίου. Αργότερα, όταν ήταν και κείνος δάσκαλος, μετέφερε την ιστορία στους δικούς του μαθητές. Ετσι η ιστοριούλα αυτή μνημονεύτηκε ανάμεσα στις νεώτερες γενιές, φτάνοντας μέχρι τους δικούς μου κοντινούς προγόνους. (Ο Ζησίου ήταν από τα ιδρυτικά μέλη της Εθνολογικής Εταιρίας)

7 σχόλια:

  1. Kα. Γαληνού, είναι βέβαιο και σωστά αναφέρετε τα φιλλεληνικά συναισθηματα των ευρωπαικών λαών.Δεν θέλω να μπώ στην ατέρμονη παραφιλολογία και διαμάχη για την ύπαρξη οργανωμένου φιλλεληνισμού ή όχι.Ουτε για την διάσταση απόψεων και θέσεων Ευρωπαικών λαών και Κυβερνησεων. Σωστά αναφέρεστε στην δύναμη της κοινής Γνώμης , στην λαική σοφία.Επιτρέψτε μου να συμπληρωσω ότι το κεφάλαιο του φιλλεληνισμού δεν το αξιοποίησε σωστά ποτέ η ελληνική κοινωνία και πολιτεία.Επιτρεψτε μου να πώ ωμά και κυνικά οτι πέρα των λίγων η ελληνική κοινωνία έχει ξεχάσει την ιστορία της. Γραφικοί ή εθνικιστές όσοι παλεύουν να την αναδείξουν χαρακτηρίζονται.Λαός που ξεχνά την ιστορία του και χάνει την γλώσσα του και την μνήμη του έχει χαθεί αυτό αποτελεί μαθηματική νομοτέλεια.Να συμπληρώσω την ιστορία σας με μια παρόμοια.
    Διασώζει ο Γάλλος φιλόλογος και ιστορικός Κ. Φωριέλ, στο βιβλίο του «τα δημοτικά τραγούδια της νεωτέρας Ελλάδος», κάτι το εξαιρετικό. Αξίζει να διαβαστεί. (Από το περιοδικό «Γνώσεις», εκδ. 1953). «Το 1817 ένας φίλος μου ταξίδευε στη Μακεδονία με την συνοδεία ενός καλόγερου. Όταν έφτασαν σ’ ένα χωριό, του οποίου το όνομα δεν συγκράτησε, σταμάτησαν για ανάπαυση σ’ ένα αρτοπωλείο, το οποίο ήταν συγχρόνως και το πανδοχείο της περιοχής. Ένα νέο παιδί, ένας Ηπειρώτης, τράβηξε την προσοχή τους. Το παράστημά του ήταν περήφανο, με όψη αγέρωχης ομορφιάς, του οποίου τα μπράτσα, οι γυμνές κνήμες, το στήθος, έδιναν τον τύπο της κομψότητας και του σφρίγους. Παρατήρησε με προσοχή τους δύο ταξιδιώτες και στρεφόμενος στον λαϊκό, τον ρώτησε: Ξέρεις να διαβάζεις; Εκείνος συγκατάνευσε και ο νεαρός Ηπειρώτης τον παρακάλεσε να τον ακολουθήσει σε γειτονικό αγρό. Κάθισαν σ’ έναν σωρό από πέτρες. Το παιδί τότε έβαλε το χέρι του στον κόρφο του και έβγαλε κάτι, που ήταν δεμένο μ’ έναν σπάγκο. Ήταν ένα μικρό βιβλίο, ο Θούριος του Ρήγα. Το δίνει στον ξένο και τον παρακαλεί να του το διαβάσει. Ο ταξιδιώτης το πήρε και άρχισε να το απαγγέλει με στόμφο. Ύστερα από λίγα λεπτά σήκωσε τα μάτια του και έμεινε έκπληκτος». (Συνεχίζω στην καθαρεύουσα). «Ο ακροατής του δεν ήτο πλέον ο ίδιος άνθρωπος. Το πρόσωπόν του εφαίνετο φλογισμένον και όλα τα χαρακτηριστικά του απέδιδον έξαρσιν. Τα μισοανοικτά του χείλη εδονούντο. Χείμαρρος δακρύων έπιπτεν από τα μάτια του, ενώ το σκιώδες στήθος του εταράσσετο και συνεσπάτο». «Για πρώτη φορά ακούς να σου διαβάζουν το βιβλιαράκι αυτό; ρωτά ο ταξιδιώτης. Όχι, του απαντά σκουπίζοντας τα μάτια του με την ανάστροφη της παλάμης του. Το έχω ακούσει πολλές φορές. Παρακαλώ τους διαβάτες και μου το διαβάζουν συχνά… Και πάντοτε κλαις; Ναι, πάντοτε…» Τι να πεις γι’ αυτό το ανεκλάλητο μεγαλείο; Το Γένος με δάκρυα στα μάτια, κάνοντας το σταυρό του, αξιώθηκε την ελευθερία του.

    Σας ευχαριστώ Κα Γαληνού για το ήθος την ευπρέπεια του λόγου σας και τον αγνό σας πατριωτισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η Δύση πάντα ήταν κατά της Ελλάδας και του Βυζαντίου.

    Η θέση της Ελλάδας είναι με την Ρωσία και τις Ορθόδοξες χώρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 'το μεσολογγι σκελεθρο
    γυμνο σκελετωμενο
    δεν παραδιδει τ'αρματα
    δεν σκυβει το κεφαλι
    φιλα για νεκροθαφτη του
    το Χρηστο τον Καψαλη'

    ενας γνωστος μου μου ειχε πει οτι καθε χρονο τον βαϊων γινεται παρελαση για τη μνημη της εξοδου με παραδοσιακες στολες και αγηματα του στρατου (μια χρονια μαλιστα πηγα και την ειδα)

    φετος ετυχε να ξαναμιλησουμε

    αλλαξαν οι εποχες λεει,
    παλιοτερα ο στρατος τα οπλα τα ειχε υπο μαλης , γεροντες που στεκονταν στις ακρες του δρομου εβλεπαν και δακρυζαν ,
    εκοψαν και την κυπρο απο τη παρελαση που ηταν μια κοπελα με μισο μαυρο και μισο λευκο φορεμα που κρατουσε ενα σπαθι,
    τωρα ερχονται πολιτευτες και βουλευτες για να τους δει ο κοσμος και να χορτσασουν αυγοταραχο,

    σκεφτομαι τετοιες εκδηλωσεις μνημης θαβονται απο την πολιτεια και τα μμε και κατληγουν σε τοπικα φολκλορ,

    θα πει καποιος ενταξει το γραφει η ιστορια, κοιταμε μπροστα , πρεπει να σταματησει αυτο το μισος με τους τουρκους,

    δεν ειναι αυτο ομως

    ειναι η προβολη ενος ιδανικων,
    της ελευθεριας της αυταπαρνησης της θυσιας,

    το μεσολογγι ειναι ενα συμβολο που επρεπε να φωτιζει την πορεια μας,

    πολλες φορες συζητησαμε μαζι με το γνωστο μου γιατι οι δυνατοι πολεμιστες δεν διεφυγαν απο τους βαλτους οπου δεν μπορουσαν να καλυψουν οι τουρκοι ,

    λογικη απαντηση δεν υπηρχε

    παντα καταληγαμε στην τιμη ,την αξιοπρεπεια στο σεβασμο της οικογενειας
    ολοι μαζι στον αγωνα

    γιατι χανονται ολα αυτα ?

    μηπως ηταν ματαια ολα αυτα ?

    τι εχει αξια τελικα ?

    h

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Προς East

    Καλημέρα, μπορείς να μας αποδείξεις αν ιστορικά η Ρωσία ήταν πάντοτε με το μέρος μας;
    Επίσης, πιστεύεις πως αν τα συμφέροντα της Ρωσίας δε συμβαδίζουν με τα ελληνικά αυτοί θα μας υποστηρίξουν;
    Τελευταία, οι Βούλγαροι που είναι οι γειτονικοί εν Χριστώ αδερφοί μας δεν είναι αυτοί πού μας κατάσφαξαν ακόμα πιο πολύ και από τους Γερμανούς κατακτητές;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε. Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"

    «Σου 'παν. Είσαι μικρός. Αν κάνεις ένα ακόμα βήμα θα σε αφανίσουν. Είπες. Αν δεν το κάνω θα είμαι ακόμα πιο μικρός.Σου ΄παν. - Γιατί συνεχίζεις αφού η μάχη έχει χαθεί;
    Είπες: - Αν δεν συνεχίσω δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.»…

    .... Ωστόσο εγω θα επιμένω να λέω την ελεφθερία ελεφθερία το φόνο φόνο την ενοχη ενοχη μ' ένα πείσμα τρελου που σκαλίζει στον τοίχο τ' όνομά-του με τα νύχια

    ... "Λογαριάσατε λάθος με το νου σας εμπόροι δε μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη κι αν μικρός είναι ο τόπος και το θέλει και μπορεί τον ασήκωτο βράχο να τον φάει με το νύχι Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει χίλια χρόνια αν περάσουν δεν πεθαίνουμε σκλάβοι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στον sub 92. Ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σας σχόλια και γιατί μου θυμίσατε μια ιστορία που πάντα με συγκινούσε. Την είχα διαβάσει από παιδί. Βλέπετε, το πιό βαθύ σκοτάδι είναι πάντα πριν από το ξημέρωμα, αυτό σκέφτομαι όταν θυμάμαι εκείνες τις εποχές. Ο Φεραίος έλεγε "όποιος συλλογάται ελεύθερα, συλλογάται ορθά".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αν ήξεραν σε τι τσιφτετελιστάν και σε τι εσκυμμένο turkish lover γιουσουφακιστάν θα εξελισσόμασταν δεν θα μας ελευθέρωναν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.