Μετά το ’74 δεν απέμεινε στο νησί φύση

Άρθρο του Μπουλέντ Αϊκούτ στην «Αφρίκα».
«ΑΪΣΕ, ήρθες για διακοπές αλλά αυτές συνεχίζονται για τόσα χρόνια. Τι είδους διακοπές είναι αυτές; Αν ο μακαρίτης πατέρας σου γνώριζε ότι οι διακοπές σου θα συνέχιζαν για τόσες δεκαετίες, ή δεν θα έστελνε ή μετά 2-3 χρόνια θα σε καλούσε να επιστρέψεις. Εσύ, όμως, παρακάθισες στο νησί και όχι μόνο αυτό αλλά κουβάλησες και 300.000 άλλους. Τελικά Αϊσέ και Μεχμέτ έρχονται, Αϊσέ και Μεχμέτ φεύγουν. Οι μισοί Τ/κ μετανάστευσαν.

Μετά το ’74 δεν απέμεινε στο νησί φύση
Ήρθες στο νησί για διακοπές αλλά τελικά κατάληξες να το διοικείς, ίδρυσες κόμματα, κινείς εκ του μακρόθεν την πολιτική κατάσταση, Όταν ήρθες Αϊσέ στο νησί, αυτό ήταν γεμάτο με ελιόδεντρα και εσπεριδοειδή. Τελικά τα περιβόλια και τις καλύτερες και ωραιότερες παραλίες τις μοίρασες στους φίλους σου, στους δικούς σου.
Αϊσέ, μάθε ότι τώρα εισάγουμε ελιές και εσπεριδοειδή. Τα περιβόλια έχουν γεμίσει με άσχημες οικοδομές, λαξεύονται τα βουνά, στέρεψαν οι πηγές.
Η νήσος της ηρεμίας μετατράπηκε σε νήσο του κουμαριού, της μαφίας, των πορνείων. Τα καλύτερα σημεία της νήσου τα παραχώρησες στους δικούς σου για να ανεγείρουν ξενώνες, χώρους φιλοξενίας. Τα στρατιωτικά θέρετρα βρίσκονται πάνω στο κύμα ενώ μας έχει απαγορεύσει ακόμη και να κοιτάμε τη θάλασσα.
Αϊσέ, δεν μπόρεσες να πετύχεις καλές σχέσεις με τους πολίτες. Τα αδέλφια σου που ήρθαν στο νησί, βλέπουν τους εαυτούς τους ως βασιλιάδες. Δεν μας αγαπούν άσχετα αν προσποιούνται το αντίθετο.
Αϊσέ, εδώ έχουν φωλιάσει οι ισλαμιστές, οι άνθρωποι του Εργκενεκόν και Σούσουρλουκ.
Ρεζίλεψες το νησί, Αϊσέ. Λεηλάτησες τις αρχαιότητες. Δολοφονίες σαν αυτή του Κουτλού Ανταλί παραμένουν ανεξιχνίαστες αφού δεν ενέργησες για σύλληψη των δραστών. Μήπως η δολοφονία είναι δουλειά της Εργκενεκόν; Δεν είναι δυνατόν να αναφερθούν όλες σου οι πράξεις των 34 ετών σε αυτή τη στήλη. Για να τις αναπτύξουμε, θα χρειαστούν τόμοι βιβλίων.
Πότε, Αϊσέ, θα τελειώσουν οι διακοπές σου; Προς Θεού μην έχεις κατά νου να παραμείνεις άλλα 16 χρόνια για να συμπληρώσεις τον μισό αιώνα. Σήμερα και πάλι θα ακουστούν οι λέξεις «Μητέρα Πατρίδα, Θυγατέρα Πατρίδα, Αδελφοσύνη».
Μας επισκέπτονται κάποιοι τραγουδιστές για παραστάσεις σε κανένα φεστιβάλ, ξενοδοχείο ή καζίνο και μετά δύο μέρες, αναχωρώντας δηλώνουν “Η Κύπρος είναι καταπληκτική, την αγαπώ”. Αν την αγαπάς, γιατί δεν βγήκες έξω από το ξενοδοχείο σου; Γιατί πέρασες τις ώρες σου στο νησί στην πλαζ, στο καζίνο και στην πισίνα του ξενοδοχείου;
Ποιες περιοχές της νήσου επισκέφθηκε ο καλλιτέχνης; Μήπως επισκέφθηκε τις αρχαιότητες, μήπως είδε την ανατολή του ηλίου από την Καρπασία; Μήπως πήγε στο Παντοπωλείο της Λευκωσίας; Γιατί, λοιπόν, λέει ψέματα; Φυσικά και θα αγαπήσει το νησί αν, δίνονταςμια συναυλία, τσεπώσει τα αφορολόγητα εκατομμύρια.
Μήπως αγαπούν την Κύπρο και του Κύπριους όσοι υπηρετούν ως φαντάροι στο νησί;
Οι αξιωματικοί; Οι φοιτητές που σπουδάζουν εδώ; Κανείς δεν μας αγαπά. Δεν μας αγαπούν ούτε οι γονείς των φοιτητών ούτε αυτοί που έρχονται στο νησί για κουμάρι.
Τελικά, δεν πρέπει να μιλάμε για έλλειψη αγάπης, αλλά για μίσος. Επιπλέον σπάνε πλάκα με την τοπολαλιά μας. Μετά το 1974 δεν απέμεινε στο νησί ούτε φύση ούτε ιστορικά μνημεία ούτε αμπέλια ούτε περιβόλια.
Όλοι όσοι έρχονται, επαναλαμβάνουν το στερεότυπο: Σας λυτρώσαμε. Εντάξει, αλλά είναι κουραστικό να επαναλαμβάνεται αυτό για 34 τώρα χρόνια.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 19/07/2009