30/8/09

Άνθρακας ο θησαυρός περί προόδου στις συνομιλίες

Άνθρακες ο θησαυρός! Η λεγόμενη πρόοδος στις συνομιλίες και ειδικότερα οι συγκλίσεις για τις οποίες γίνεται κατά καιρούς λόγος μεταξύ των θέσεων των δύο πλευρών στο Κυπριακό, όχι μόνο είναι επουσιώδεις και άνευ σημασίας, αλλά αυτές ανατρέπονται από άλλες θέσεις τις οποίες καταθέτει η τουρκική πλευρά.

Όσο για τις διαφωνίες, αυτές αφορούν τα ουσιαστικά ζητήματα και είναι χαώδεις. Και όπως είναι φυσικό, σε μια διαπραγμάτευση δεν μπορείς να μιλάς για πρόοδο όταν πρόκειται για «συγκλίσεις» σε επουσιώδη ζητήματα, οι οποίες, μάλιστα, ανατρέπονται από τις ίδιες τις θέσεις της μίας πλευράς. Πόσο μάλλον όταν στα ουσιαστικά ζητήματα οι απόψεις των δύο πλευρών αφίστανται κατά παρασάγγας.
Με δεδομένη την αρνητικότητα της τουρκικής πλευράς, η οποία παραμένει αμετακίνητη στις αδιάλλακτες απαράδεκτες και παράνομες θέσεις της επί των βασικών κεφαλαίων των διαπραγματεύσεων, και δη του εδαφικού, του περιουσιακού, της ασφάλειας και των εγγυήσεων και των εποίκων, και αν θεωρήσουμε ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά δεν θα υπαναχωρήσει στα βασικά αυτά ζητήματα αρχών κατά τη δεύτερη φάση των συνομιλιών που αρχίζουν στις 3 Σεπτεμβρίου, τότε η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ των δύο πλευρών καθίσταται επισφαλής. Ας δούμε, όμως, αναλυτικότερα, τα αποτελέσματα των μέχρι στιγμής συνομιλιών. Πού βρίσκονται οι θέσεις εκάστης πλευράς, πού υπάρχουν «συγκλίσεις» και που υπάρχουν διαφωνίες.

Εδαφικό
ΣΤΟ μείζον θέμα του εδαφικού, το οποίο αφορά την επιστροφή των προσφύγων, η ελληνική κυπριακή πλευρά ζητά εδαφικές αναπροσαρμογές για επιστροφή της μεγάλης πλειοψηφίας των προσφύγων. Επισημαίνουμε εδώ ότι έχει ξεχαστεί το παλαιότερο σύνθημα για επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια και στις περιουσίες τους! Η επιδίωξη της πλευράς μας είναι τώρα η επιστροφή 100.000 έως 120.000 προσφύγων, που εδαφικά σημαίνει την επιστροφή υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση της Αμμοχώστου, της Μόρφου και της Καρπασίας και αναπροσαρμογή της ακτογραμμής, η οποία σήμερα κατέχεται κατά 60% από τα τουρκικά στρατεύματα. Η τουρκική πλευρά, με βάση τα έγγραφα τα οποία έχει καταθέσει, επιμένει ότι «δεν πρέπει να δημιουργηθούν κοινωνικά προβλήματα με τις εδαφικές αναπροσαρμογές, ούτε αυτές να απειλήσουν την κοινωνική ειρήνη με την εκ νέου δημιουργία προσφύγων οι οποίοι μετακινήθηκαν το 1963-64 και το 1975». Με τις θέσεις αυτές που έχουν κατατεθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, η μεν ελληνική πλευρά εμφανίζεται να υπαναχωρεί από παλαιότερες θέσεις αρχών σε ό,τι αφορά την επιστροφή των προσφύγων, η δε τουρκοκυπριακή πλευρά με το πρόσχημα της δήθεν δημιουργίας κοινωνικών προβλημάτων επιδιώκει να απαλλάξει από την ευθύνη την Τουρκία για την εισβολή και την κατοχή και να εξισώσει τον ελληνικό πληθυσμό των προσφύγων με τους Τουρκοκυπρίους, οι οποίοι μετακινήθηκαν στα κατεχόμενα, και τους οποίους αποκαλεί πρόσφυγες, ενώ μπορούσαν να παραμείνουν στις ελεύθερες περιοχές.

Περιουσιακό
ΣΤΟ ακανθώδες θέμα του περιουσιακού, η θέση της ελληνικής πλευράς στις διαπραγματεύσεις είναι ότι την προτεραιότητα πρέπει να την έχει ο νόμιμος ιδιοκτήτης δυνάμει του Κτηματολογίου μέχρι το 1974, δικαίωμα το οποίο απορρέει από τον Καταστατικό Χάρτη Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, τις ευρωπαϊκές αρχές και το περί δικαίου αίσθημα. Ο νόμιμος ιδιοκτήτης, πρόσφυγας ή μη, όπως υποστήριξε η πλευράς μας, πρέπει να έχει ως πρώτη επιλογή την πλήρη αποκατάσταση της περιουσίας του -δηλαδή αν πρόκειται για κατοικία την εγκατάστασή του και αν πρόκειται για γη, την πλήρη αξιοποίησή της- ως δεύτερη επιλογή την ανταλλαγή της και ως τρίτη επιλογή την αποζημίωση.
Η θέση της τουρκικής πλευράς πόρρω απέχει από τον διεθνή νόμο, τις ευρωπαϊκές αρχές και το περί δικαίου αίσθημα. Επιμένει ότι την προτεραιότητα πρέπει να την έχει ο σημερινός (παράνομος) χρήστης και οι επιλογές να είναι αντίστροφες από αυτές που υποστηρίζει η ελληνική πλευρά. Η τουρκοκυπριακή πλευρά υποστηρίζει ότι πρέπει η πρώτη επιλογή να είναι η αποζημίωση της περιουσίας, η δεύτερη η ανταλλαγή της και η τρίτη η αποκατάσταση.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι διαγράφεται το ατομικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας και αυτό μεταφέρεται στον παράνομο χρήστη της. Έτσι η αποζημίωση και αποποίηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας καθίσταται υποχρεωτική για τον Ελληνοκύπριο πρόσφυγα-ιδιοκτήτη, πράγμα παράνομο με βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως επίσης και η ανταλλαγή της περιουσίας. Όσο για την αποκατάσταση της περιουσίας, αυτή περιορίζεται μόνο για τις περιοχές, οι οποίες θα συμφωνηθεί να τεθούν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση, αλλά και πάλι η επιλογή αυτή τελεί υπό την αίρεση του «δικαιώματος» που έχει ο παράνομος χρήστης, δηλαδή ο Τουρκοκύπριος ή ο έποικος, ο οποίος χρησιμοποιεί την περιουσία του νόμιμου ιδιοκτήτη. Ανάλογη πρόνοια υπήρχε και στο σχέδιο Ανάν, με βάση την οποία η ανάκτηση της κατοικίας Ελληνοκυπρίου θα γινόταν με την προϋπόθεση της έγκρισης του παράνομου χρήστη της!

Ασφάλεια - Εγγυήσεις
ΕΝΤΟΝΟ σημείο διαφωνίας αποτελεί και το καυτό θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων επί του οποίου επίσης δεν υπήρξε σύγκλιση.
Η ελληνική πλευρά επί τούτου έχει τη θέση ότι δεν χρειάζονται εγγυήσεις, διότι μόνο πηγή κακών αποτελούν. Εξάλλου, πρόκειται για ξεπερασμένο και αναχρονιστικό θεσμό, που σε καμίαν άλλη χώρα δεν ισχύει. Επαρκές εγγυητικό πλαίσιο για την πλευρά μας αποτελεί η συμμετοχή της Κύπρου στην Ε.Ε.
Κάθετα αντίθετη είναι η θέση της τουρκοκυπριακής πλευράς, η οποία θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ τις εγγυήσεις και άκρως απαραίτητη προϋπόθεση για τη συμφωνία. Ισχυρίζεται δε ότι αν αλλάξει το καθεστώς των εγγυήσεων, πρέπει να συγκατατεθουν σ’ αυτό και οι δύο κοινότητες. Τη θέση αυτή αποκρούει η πλευρά μας, καθώς τις συνθήκες εγγυήσεως και συμμαχίες δεν τις υπέγραψαν οι κοινότητες αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία.
Εξωφρενική είναι επίσης και η θέση, την οποία διατυπώνει η τουρκική πλευρά, σύμφωνα με την οποία οι εγγυήτριες δυνάμεις πρέπει να εγγυώνται όχι μόνο την ασφάλεια και την ειρήνη του κράτους, αλλά και την ασφάλεια και την ειρήνη των κρατιδίων που θα αποτελούν το ομόσπονδο κράτος. Με απλά λόγια, η Τουρκία θα έχει δικαίωμα να επεμβαίνει για τη δήθεν αποκατάσταση της ειρήνης και στο ελληνοκυπριακό κρατίδιο. Η πρόνοια αυτή περιεχόταν και στο σχέδιο Ανάν, κάτι που προκάλεσε έντονες συζητήσεις. Στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων εισέρχεται και το καθεστώς στο οποίο βρίσκονται τα εδάφη υπό επιστροφή, για το οποίο επίσης υπάρχει διαφωνία. Εδώ οι Τούρκοι λένε ότι τα εδάφη αυτά πρέπει να παραμείνουν υπό τουρκοκυπριακή διοίκηση μέχρι την εγκατάσταση σε νέα σπίτια και σε νέες περιοχές. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι τα εδάφη αυτά θα πρέπει να περιέλθουν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση από την πρώτη μέρα της συμφωνίας.

Ζητούν βέτο για την εκπροσώπηση στην Ε.Ε.
ΣΟΒΑΡΕΣ διαφωνίες υπάρχουν και στα θέματα που αφορούν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν δέχεται παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ενώ η τουρκοκυπριακή επιμένει ότι πρέπει να υπάρξουν παρεκκλίσεις, μερικές, μάλιστα, από τις οποίες να έχουν μόνιμο χαρακτήρα.
Για την τοποθέτηση των εκπροσώπων της Κύπρου στα διάφορα ευρωπαϊκά σώματα οι Τουρκοκύπριοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρχει συναίνεση, (βέτο) των δύο συνιστώντων κρατών και αν δεν επιτυγχάνεται αυτή, τότε η Κύπρος να απέχει από τα όργανα αυτά. Η πλευρά μας δεν αποδέχεται την τουρκοκυπριακή θέση, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να υπάρχει μηχανισμός άρσης του αδιεξόδου.

Θέλουν ισότητα συμμετοχής στα πολιτειακά όργανα
ΜΙΑ γενική παρατήρηση που αφορά τις διαπραγματεύσεις είναι ότι οι Τούρκοι επιμένουν να υπάρχει στα πλείστα πολιτειακά όργανα αριθμητική ισότητα. Όπου υπάρχει Ελληνοκύπριος αξιωματούχος να υπάρχει και βοηθός Τουρκοκύπριος και όπου υπάρχει Τουρκοκύπριος να υπάρχει και Ελληνοκύπριος βοηθός. Τέτοια όργανα είναι, για παράδειγμα, ο Γενικός Εισαγγελέας, ο Γενικός Ελεγκτής, ο Επίτροπος Διοικήσεως κ.ά.
Στην απαίτηση αυτή των Τουρκοκυπρίων δεν είναι βέβαιο ποια είναι θέση της πλευράς μας, αν δηλαδή γίνεται αποδεκτή ή αν υπάρχει διαφωνία.

Ουσιώδεις διαφωνίες στις λεγόμενες συγκλίσεις
ΟΠΩΣ αποδεικνύεται από τις χαώδεις διαφορές που υπάρχουν στα ουσιώδη και καυτά ζητήματα των διαπραγματεύσεων που παραθέτουμε, η λεγόμενη πρόοδος που έχει επιτευχθεί αποτελεί κυβερνητική μεγαλαυχία. Οι λεγόμενες συγκλίσεις σε κάποια ζητήματα δεν αφορούν καθόλου την ουσία των διαπραγματεύσεων, αλλά περιορίζονται σε επουσιώδη θέματα που αφορούν κυρίως τη διακυβέρνηση και άλλα. Ακόμη, όμως, και σε αυτές τις λεγόμενες συγκλίσεις εμπεριέχονται τουρκικές θέσεις, τις οποίες αν τις δει κανείς προσεκτικά, θα διαπιστώσει ότι στην ουσία εξανεμίζουν τη λεγόμενη πρόοδο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα ακόλουθα σημεία «συγκλίσεων», τα οποία εξουδετερώνονται από «ουρές», δηλαδή άλλες πρόσθετες τουρκικές θέσεις:
Πρώτον: Εμφανίζεται ως θετικό στοιχείο το ότι γίνεται αποδεκτό η Κύπρος να συμμετέχει στα διάφορες ευρωπαϊκές συμμαχίες και θεσμούς. Παράλληλα, όμως, οι Τούρκοι αξιώνουν όπως κατά τη λήψη των αποφάσεων λαμβάνει μέρος και η Τουρκία.
Δεύτερον: Όσον αφορά τη συμμετοχή των Κυπρίων στα ευρωπαϊκά όργανα εγείρεται ευσχήμως από τουρκοκυπριακής πλευράς δικαίωμα βέτο αξιώνοντας συναίνεση των «συνιστώντων κρατών» για το ποιοι θα συμμετέχουν.
Τρίτον: Η αποδοχή από μέρους της τουρκοκυπριακής πλευράς της μίας ιθαγένειας, της μιας κυριαρχίας και της μίας διεθνούς προσωπικότητας, αυτή εξουδετερώνεται από το ότι ο Ταλάτ μιλά για συνεταιρισμό δύο συνιστώντων κρατών και για δύο λαούς, πράγμα που σημαίνει ότι παρέχεται το δικαίωμα της απόσχισης και της δημιουργίας ενός νέου διεθνούς πολιτειακού συστήματος.
Τέταρτον: Συμφωνήθηκε μεν η δημιουργία συμβουλίου περιουσιών και ενός εφετείου. Η τουρκική πλευρά, ωστόσο, επιμένει, ότι πέραν του Συμβουλίου Περιουσιών πρέπει να υπάρχουν και δύο υποεπιτροπές μια σε κάθε κρατίδιο.
Η πρόνοια αυτή είναι συντονισμένη με την προσπάθεια της τουρκικής πλευράς να αναβαθμίζει τον ρόλο των κρατιδίων έναντι της κεντρικής κυβέρνησης.
Πέμπτον: Στο θέμα της συμμετοχής της Κύπρου στα θέματα ασφάλειας και άμυνας της Ε.Ε. υποτίθεται ότι η τουρκική πλευρά συμφώνησε. Η συμφωνία της όμως αυτή είναι άνευ σημασίας, διότι σ’ αυτήν προστίθεται η ουρά της συγκατάθεσης από την Τουρκία και την Ελλάδα, πράγμα που θα καθιστά το κράτος υποχείριο της Τουρκίας.
Έκτον: Σε ό,τι αφορά το θέμα της διακυβέρνησης υποτίθεται ότι υπάρχει «σύγκλιση» και «πρόοδος» ως προς τον τρόπο εκλογής του Προέδρου.
Η συμφωνία, όμως αυτή είναι άνευ σημασίας, αφού οι όποιες άλλες συγκλίσεις τελούν υπό την προϋπόθεση ότι πρέπει να υπάρξει κατάληξη στο θέμα της εκλογής του Προέδρου του Προεδρικού Συμβουλίου.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΚΟΡΝΗΛΙΟΥ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.