29/8/09

Περί εξωτερικής πολιτικής


Σχόλιο φίλου του ιστολογίου στην ανάρτηση "Mε αφορμή τις πτήσεις των Heron πάνω από τα ελληνικά νησιά"

Ως γνωστόν, ο κύριος στόχος άσκησης της εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους είναι η εξασφάλιση της επιβίωσής του και, ενδεχομένως, της αύξησης της διεθνούς του επιρροής. Η κύρια επιδίωξη της νέας εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας, από την πλευρά της, αλλά και ο τελικός της στόχος, είναι η αναβίωση του ηγεμονικού της ρόλου, ως πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έστω στο περιορισμένο τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο. Ωστόσο, η πολυπόθητη αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της Τουρκίας είναι αδύνατη χωρίς τη βελτίωση της οικονομικής της κατάστασης. Στις σημερινές συνθήκες της παγκοσμιοποίησης των κυριότερων αγορών αγαθών και κεφαλαίων, η όποια οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη στενή συνεργασία ή θεσμική εκπροσώπηση μιας «αναπτυσσόμενης» οικονομίας στα κυριότερα διεθνή οικονομικά fora.
Από την άλλη πλευρά, η τουρκική εξωτερική πολιτική απέναντι στο Ισραήλ διακρίνεται από σαφήνεια και ακρίβεια απαιτήσεων και στόχων. Οι διαμορφωτές αποφάσεων της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, αξιοποιούν την ορθή κατανοήση εκ μέρους τους της πραγματικότητας στην Μέση Ανατολή για να αποκομίσουν οικονομικά αλλά και πολιτικά οφέλη. Δεδομένης και της γεωγραφικής εγγύτητας της Τουρκίας με τη Μέση Ανατολή προστίθεται άλλος ένας σημαντικός λόγος ενδιαφέροντος της Άγκυρας, μιας και η ευρύτερη περιοχή θεωρείται, από τους ιθύνοντες του τουρκικού ΥΠΕΞ, ως η πλέον πρόσφορη, λόγω της εγγενούς της αστάθειας, για μελλοντικές οικονομικές, αλλά και πολιτικές «επενδύσεις». Επιπλέον, η αναθέρμανση των τουρκοισραηλινών σχέσεων έρχεται να «καλύψει τα νώτα» της τουρκικής ηγεσίας, κουρασμένης από τις πολυετείς άκαρπες διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας της στην ΕΕ. Σε περίπτωση που, μακροχρόνια, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας αποβεί ατελέσφορη, η ειδική στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, πιθανόν θα μπορέσει να καλύψει τα κενά ισχύος, που θα δημιουργηθούν από την ενδεχόμενη απόσυρση της Άγκυρας από τον ευρωπαϊκό «προθάλαμο».
Ταυτόχρονα, το βραχυχρόνιο αποτέλεσμα του τουρκικού ανοίγματος προς τα υπόλοιπα γειτονικά κράτη πλην Ελλάδος (η περίφημη zero problem policy του κ. Νταβούτογλου), μπορεί να μεταφραστεί σε αύξηση της διαπραγματευτικής ικανότητας της Άγκυρας, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Αντίθετα, η θέση και ο ρόλος της Ελλάδας στη νέα γεωπολιτική θεώρηση των ΗΠΑ βαίνουν μειούμενοι, λόγω της γενικότερης αναπροσαρμογής της στάσης της υπερδύναμης απέναντι στα Βαλκάνια. Επιπλέον, ο «ευρω-ατλαντικός» προσανατολισμός της εξωτερικής πολιτικής της Αθήνας δεν καθιστά ιδιαίτερα διακριτά τα περιθώρια χειρισμών ώστε να διαμορφωθεί μια «ειδική σχέση» με άλλους «μεγάλους παίκτες» όπως είναι η Ρωσία. Η εγκλωβισμένη εξωτερική πολιτική της Ελλάδος αδυνατεί να εκμεταλλευτεί τις φιλοδοξίες της σημερινής ηγεσίας του Κρεμλίνου να διαδραματίσει κάποιο σημαντικό ρόλο στην περιοχή της Χερσονήσου του Αίμου και αποδυναμώνει με το στείρο φιλοατλαντισμό της κάθε προσπάθεια της Ρωσίας όσον αφορά στους μακροχρόνιους στόχους της συνεργασίας της με την Ελλάδα. Η Ρωσία, λοιπόν, υπό το φως των σύγχρονων πολιτικών εξελίξεων στα Βαλκάνια, στο μόνο που μπορεί να προσδοκά στην περιοχή είναι ο ρόλος ενός δευτερεύοντος εμπορικού εταίρου.
Έτσι, η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει να ζει και να αντιμετωπίζει κυρίως, τη συμβατική συγκεκριμένη απειλή όπως διαμορφώθηκε και αναπτύχθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια από τη γείτονα Τουρκία, η οποία εξακολουθεί κατά τρόπο επεκτατικά ηγεμονικό επιχειρώντας να «φινλανδοποιήσει» τον διεθνή της περίγυρο, σε σχέση, κυρίως με το Αιγαίο και την Ανατολική Λεκάνη της Μεσογείου ειδικότερα την Κύπρο. Η «φινλανδοποίηση» σημαίνει εν προκειμένω την υπαγωγή πολιτικών συστημάτων και κρατών στην ηγεμονική πολιτική βούληση υπέρτερης γειτονικής ή περιφερειακής δύναμης. Για να πετύχει αυτό χρησιμοποιεί την απειλή του «στρατιωτικού πειθαναγκασμού» επιστρατεύοντας τη στρατιωτική ισχύ για να υποχρεώσει την Ελλάδα και την Κύπρο σε ουσιαστικές και μειωτικές για το δικό τους εθνικό συμφέρον υποχωρήσεις. Η Αθήνα και η Λευκωσία πέραν της απαραίτητης στρατιωτικής αποτρεπτικής ισχύος έναντι της Τουρκίας (οποία και χρησιμοποιούν με φειδώ) βάζουν στο παιχνίδι και το Ευρωπαϊκό χαρτί, δηλαδή το δρομολόγιο της Άγκυρας προς την Ευρώπη με την ΕΛΠΙΔΑ (εκεί φτάσαμε) αυτή η δέσμη των μέτρων να «εξημερώσει» το θηρίο δηλαδή να εκσυγχρονιστεί πολιτικά και δικαιικά ως σύστημα και συμπεριφορά η γειτονική μας χώρα.
ΝΚΛ

18 σχόλια:

  1. Σωστό και γρήγορο σχόλιο, αρκεί να το προσέξει και το ΥΠΕΞ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. βίο-ιό-γενείς βλήματα αέρος εδάφους
    Το κόστος είναι υπερβολικά χαμηλό για να είναι απαγορευτικό...ο Ουίνστον Τσόρτσιλ επιθυμούσε να «ξεμπερδεύει» με τους Γερμανούς από το 1944 χρησιμοποιώντας περίπου 500.000 βόμβες άνθρακα κατασκευασμένες στις ΗΠΑ.Φυσικά είναι απαγορευμένο όπλο αλλά το κόστος είναι υπερβολικά χαμηλό για να είναι απαγορευτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο βάκιλος του άνθρακα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και δεν σκοτώνεις ούτε κουνούπι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μας ανεβαίνει η πίεση διαβάζοντας για προγραμματισμό Εξωτερικής Πολιτικής με στόχους από τους ΄΄Τουρκομογγόλους΄΄(είναι σοβαρό κράτος παρεπιπτόντως) σε αντιδιαστολή με τη ΄΄Μπανανία΄΄και τη Ντόρα(η οποία εξασφάλισε τη θέση για το γιό της στην Ευρυτανία),ενώ για το Γιωργάκη που έρχεται τα λόγια είναι περιτά.
    Δεν έχουμε άραγε ευθύνες όλοι μας ως διεφθαρμένος λαός αυτού του κράτους όταν τους καθιερώνουμε με το ψήφο μας;
    Φωτιά και τσεκούρι στούς προσκυνημένους?(επίκαιρος ο θόδωρος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όπως έχουμε ξαναπεί, άλλο υποτελής στην Τουρκία με αυτήν εντός ΕΕ και άλλο με αυτήν εκτός. Γι' αυτό παλεύουμε. Αλλοιώς δεν θα είναι... σικ!!
    ΙοΠ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τι θέλεις να πεις τελικά φίλε δεν μπορώ να καταλάβω στην ανάρτησή σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι σχέση έχουν όλα αυτά που γράφει ο φίλος με την προηγούμενη ανάρτηση του Καλεντερίδη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κάπου το έχω ξαναδιαβάσει αυτό το κείμενο,αλλά νομίζω κάτι λείπει από την αρχή και κάτι από το τέλος...
    Συμπερασμα πάντως δεν βγαίνει από όσα λέει...που το πάει δεν κατάλαβα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κι εμένα κάτι μου θυμίζει το κείμενο αυτό...θα θυμηθώ...
    ασσχετο πάντως με τα όσα έγραψε ο Καλεντερίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ρε Σάββα, την χαζομάρα αυτούνου δημοσίευσες?
    Τι έγινε ρε φίλε ψάρωσες που χώθηκε στον ΄Ομηρο και του φτιαξες το κέφι?
    Λαμόγιο είναι ο τύπος και καλά έκανε και του τα χωσε ο ΄Ομηρος.
    Για πές μας εσύ Σάββα, τι θέλει να μας πει ο τύπος αυτός, και τι σχέση αυτό εδώ με τα όσα έγραψες εσύ...
    Ετσι για να μην νομίζω πως είμαι εντελώς βλάκας δηλαδή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ουτε ο στρατιωτικος ακολουθος της πρεσβειας του Ισραηλ δεν θα τα γραφε ετσι. Αντε να βαλαν και το χερακι τους οι του ΚΙΣ.
    Παντου υπαρχουν προβοκατορες.

    Το ερωτημα ειναι πως ο διαχειριστης της ιστοσελιδας τους εδωσε επισημως βημα να γραψουν αυτες τις μπουρδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μια χαρά τα λέει το φιλαράκι μας.... αλήθειες οι περισσότερες. Τι σας πείραξε;;; οτι δεν έχουμε όρχεις;;; τώρα το θυμηθήκατε;;;Αν το ΥΠΕΞ μας ακολουθούσε το πρόγραμμα και την τακτική των αντίστοιχων τούρκων θα είμασταν "πασσάδες στην Πόλη" Από την Θεσσαλονίκη Α.Λ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "Ουτε ο στρατιωτικος ακολουθος της πρεσβειας του Ισραηλ δεν θα τα γραφε ετσι. Αντε να βαλαν και το χερακι τους οι του ΚΙΣ.
    Παντου υπαρχουν προβοκατορες.

    Το ερωτημα ειναι πως ο διαχειριστης της ιστοσελιδας τους εδωσε επισημως βημα να γραψουν αυτες τις μπουρδες."

    Το σημαντικότερο ερώτημα είναι πως υπάρχουν ακόμα άτομα σαν κι εσένα που είναι υπέρ της λογοκρισίας και που η ψυχολογική τους κατάσταση αλλά και η αχρηστία στη ζωή τους τους κάνει να τα ρίχνουν όλα στους Εβραίους,στους Τούρκους,στον πάπα,στην δεξιά,στους κομμουνιστές...γενικά σε όλα εκτός από αυτούς τους Ελληνάρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Στην τρυπα σου Σαγιαν.
    Γρηγορα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Παιδια σεμνααααα.Αφου εχουμε γυναικα στο υπεξ,ειναι δυνατον να εχουμε ορχεις?.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όσα αναφέρει ο Σάββας Καλεντερίδης για το Ισραήλ και την "ειδική σχέση" του με την Τουρκία στην ανάλυσή του με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Εγω προσπαθώ να εξηγήσω τους λόγους που συνέβη αυτό και κατά τη γνώμη μου είναι οι εξής 4:
    1. Η ασταθής Μέση Ανατολή προσφέρεται για πολιτικές και οικονομικές επενδύσεις και το Ισραήλ είναι απο τις ισχυρότερες οικονομίες και το κράτος με τη μεγαλύτερη πολιτική επιρροή (ίσως σε παγκόσμιο επίπεδο).
    2. Σε περίπτωση που "δεν τους βγεί" των Τούρκων το Ευρωπαϊκό χαρτί δηλ. η είσοδος στην ΕΕ, η "ειδική σχέση" με το Ισραήλ ως στρατηγική επιλογή, θα μπορέσει να καλύψει τα όποια κενά ισχύος (αμφιβάλλει κανείς για τις οικονομικές, πολιτικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές δυνατότητες του Ισραήλ;)
    3. Οι Τούρκοι κατάλαβαν έγκαιρα οτι τα Βαλκάνια έχουν σήμερα μειωμένη γεωπολιτική αξία για τις ΗΠΑ και τις υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις ένώ αυξάνεται δραματικά το ενδιαφέρον τους για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο (Κύπρος και Μ.Ανατολή).
    4. Η Τουρκία με το νεο-οθωμανικό σύνδρομο θέλει να καταστεί περιφερειακή υπερδύναμη. Ίσως καμία άλλη συμμαχία εκτός απο αυτή με το Ισραήλ δεν μπορεί να τη βοηθήσει να το επιτύχει αυτό..

    Τώρα όσο για τις υπερπτήσεις των Heron πάνω απο τα ελληνικά νησιά αυτές εντάσσονται στη λογική του στρατιωτικού πειθαναγκασμού της Ελλάδας ώστε να αναγκαστεί να προβεί σε παραχωρήσεις προκειμένου να κατευνάσει την Τουρκική επιθετικότητα. Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς; Να επιλέξουμε τη στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία. Σε ΟΛΑ τα επίπεδα. Η σημερινή τους ηγεσία φιλοδοξεί να παίξει ρόλο στη Χερσόνησο του Αίμου ως αντίβαρο στα Στενά ακι μελλοντική δίοδο γαι τη Μεσόγειο. Ας το εκμεταλλευτούμε. Η συνεργασία μαζί τους εκτός απο πολλαπλασιαστής πολιτικής και οικονομικής ισχύος μπορεί να αυξήσει την επιρροή μας στον υψηλής ενεργειακής αξίας Καύκασο. Οι άριστες σχέσεις με την Αρμενία και η ενδεχόμενη γέννηση ενός εξίσου φιλικού Κουρδιστάν σημαίνει οτι ίσως είμαστε με το ένα πόδι εκεί!! Ενω απ΄την άλλη έχουμε ισχυρό λόγο στην υψηλού ενδιαφέροντος Μ. Ανατολή αφενός λόγω Κύπρου και αφετέρουν λόγω των σχέσεων με τα αραβικά κράτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.