Mε αφορμή τις πτήσεις των Heron πάνω από τα ελληνικά νησιά

του Σάββα Καλεντερίδη
Μετά από τη δημοσίευση της είδησης για πτήσεις των ισραηλινής κατασκευής μη επανδρωμένων αεροπλάνων τύπου Heron πάνω από την ελληνική επικράτεια, έχουν γραφτεί στο ιστολόγιό μας μερικά σχόλια που παρουσιάζουν την αδυναμία της Ελλάδος να αντιμετωπίσει την Τουρκία, ως απόρροια της άρνησης και της αργοπορίας της χώρας μας να συνάψει στρατηγικές σχέσεις με το Ισραήλ.
Πρώτα απ' όλα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν πρέπει να αποκλείεται συμμαχία με καμία χώρα του κόσμου, αρκεί να υπάρχουν οι προϋποθέσεις, που τις λέει η ίδια η λέξη: συμ=μαχώ, δηλαδή συμπαρατάσσομαι και μάχομαι από κοινού εναντίον κάποιου εχθρού. Άρα, θα πρέπει να εντοπιστούν κοινά στρατηγικά συμφέροντα για να ακολουθήσει σύναψη στρατηγικής σχέσης.
Υπάρχουν όμως οι προϋποθέσεις αυτές στην περίπτωση της Ελλάδας και του Ισραήλ, το οποίο Ισραήλ έχει ήδη συνάψει στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία, μια συμμαχία που στρέφεται πλέον ανοιχτά εναντίον της χώρας μας;
Για όσους, λοιπόν, προσπαθούν να πείσουν και να παρασύρουν πολιτικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες, αλλά και τον απλό κόσμο ότι με μια στρατηγική συμμαχία θα λύσουμε το πρόβλημα Τουρκία, έχουμε να πούμε τα εξής:
Πρώτον, σε ό,τι αφορά τα Heron, το πρόβλημα δεν θα λυθει αν πάρουμε και μεις το αντίστοιχο σύστημα από το Ισραήλ, γιατί τα τουρκικά μη επανδρωμένα θα συνεχίσουν να πετάνε πάνω από το Αιγαίο και από τον Έβρο, συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες που θα ισχυροποιήσουν τη θέση της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα.
Τί θα έχουμε πετύχει;
Απλά, θα έχουμε κάνει κατά μερικές εκατονταδες εκατομμύρια δολάρια πλουσιώτερο το Ισραήλ και θα δώσουμε δουλειά σε μερικές δεκάδες ή εκατοντάδες ισραηλινούς.
Δεύτερον, η πολυδιαφημιζόμενη από πολλούς, κυρίως ανωνύμους, 'στρατηγική συμμαχία' της Ελλάδος με το Ισραήλ, θα διαρρήξει τις παραδοσιακά καλές σχέσεις της Ελλάδος με τις αραβικές χώρες και απλά θα ενισχύσει τη θέση του Ισραήλ για να ζητά και να παίρνει πιο πολλά από την Τουρκία, παρουσιάζοντας τις σχέσεις του με την Ελλάδα ως φόβητρο, και μετά, αντίστοιχα, για να ικανοποιήσει τις δικές μας ανησυχίες, θα ζητά και θα παίρνει πιο πολλά από την Ελλάδα και ούτω καθ' εξής. Κανονικός φαύλος κύκλος.
Δηλαδή, με άλλα λόγια, θα κληθούμε να συνάψουμε μια στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, το οποίο θα συνεχίσει να διατηρεί στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία, με αποτέλεσμα αντί να βγούμε κερδισμένοι από τη σχέση αυτή, να βγούμε διπλά χαμένοι, αφού από τη μια πλευρά δεν θα εξουδετερώσουμε την τουρκική απειλή -το αντίθετο μάλιστα- και από την άλλη θα απωλέσουμε το όποιο πλεονέκτημα έχουμε από τις σχέσεις μας με τον αραβικό κόσμο.
Υπό την έννοια αυτή και κάτω από τις παρούσε συνθήκες, δεν υπάρχει πιο μεγάλη μπαρούφα και ταυτόχρονα παγίδα για την Ελλάδα, από τη φιλολογία που έχει αναπτυχθεί γύρω από την ανάγκη σύναψης στρατηγικών σχέσεων με το Ισραήλ.
Πώς το αιτιολογώ;
Η Τουρκία και το Ισραήλ έχουν βαθιές σχέσεις (σχέσεις μάνας-παιδιού) που δεν είναι δυνατόν και δεν πρόκειται να διαρραγούν ποτέ και από καμμία δύναμη. Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική και με τα πολιτικά πράγματα στην Ελλάδα. Για όσους θέλουν να ενσκύψουν και να εντρυφήσουν στο θέμα, ας μελετήσουν την εσπευσμένη επίσκεψη του τουρκοεβραίου επιχειρηματία Ζακ Καμχί στην Ιερουσαλήμ, τότε που ορισμένοι στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ προσπάθησαν να τιμωρήσουν την Τουρκία για την απίστευτη απρέπεια του Ερντογάν απέναντι στον πρόεδρο του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες. Μετά από εκείνη την επίσκεψη μπήκε ο 'κάθε κατεργάρης στον πάγκο του', σταμάτησε κάθε ενέργεια για να τιμωρηθεί η Τουρκία και έκτοτε συνεχίζεται απρόσκοπτα η στρατηγική συμμαχία Τουρκίας-Ισραήλ, η οποία στην παρούσα φάση έχει ως στόχο να διαρρήξει την ενότητα του χώρου μεταξύ Κύπρου και Ελλάδος.
Η εξάλειψη του ελληνισμού από τη Μικρά Ασία από τους νεοτούρκους και τον Κεμάλ, η κατάσταση στο Κυπριακό, η συνεργασία ΗΠΑ-Τουρκίας-Ισραήλ και το "λάθος" του υπουργείου άμυνας του Ισραήλ νοτίως του Καστελορίζου, η αμφισβήτηση στο Αιγαίο, η αμβισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας και αυτή καθ' αυτή η ανάδειξη του Σκοπιανού, αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία είναι χτισμένη η στρατηγική συμμαχία Τουρκίας-Ισραήλ και η μόνη θέση που μπορεί να έχει η Ελλάδα σ' αυτήν είναι του υποτελούς.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, αποτελεί άμεση εθνική επιταγή ο εντοπισμός, η εξουδετέρωση και η λογοδοσία όλων των πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων που οδήγησαν στην επαίσχυντη και εθνικά επικίνδυνη συνεργασία της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας με την πολεμική αεροπορία του Ισραήλ, το περασμένο καλοκαίρι.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Ανταλλαγή των πληθυσμών, που ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα που έγιναν στην ιστορία της ανθρωπότητας, αργά, σταθερά και μεθοδικά, εδώ και δεκαετίες, εξυφαίνεται μια συνωμοσία εις βάρος των ιστορικών και στρατηγικών συμφερόντων του Ελληνισμού στη γραμμή Κύπρος-Καστελόριζο-Κρήτη-Ρόδος-Αιγαίο-Θράκη-Θεσσαλονίκη-Σκόπια, μια συνωμοσία που έχει οδηγήσει ήδη στο κρεματόριο την Κύπρο και έχει προχωρήσει τα ύπουλα σχέδιά της και στους υπόλοιπους στόχους.
Η παρουσία τις μέρες αυτές του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και οι αποστάσεις που παίρνει από την απαράδεκτη για σύμμαχο συμπεριφορά της Τουρκίας είναι η κραυγαλέα απόδειξη της θανάσιμης απειλής που αντιμετωπίζει η χώρα μας.
Ο Ελληνισμός δεν έχει άλλη επιλογή από το να αποκαλύψει όλες της πτυχές αυτής της υπόθεσης και να προετοιμασθεί κατάλληλα για να τις αντιμετωπίσει.
Στην παρούσα φάση, ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστεί η συμμαχία Τουρκίας-Ισραήλ σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, είναι να αποκαλυφθούν οι πτυχές και οι πραγματικές διαστάσεις της τουρκοϊσραηλινής συμπόρευσης και συνεργασίας στο μέτωπο Κύπρος-Καστελόριζο-Κρήτη-Ρόδος-Αιγαίο-Σκόπια. Μόνο η αποκάλυψη μπορεί να ασκήσει πίεση στο Ισραήλ για να αλλάξει στάση και όχι το άνοιγμα των ελληνικών ουρανών στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία. Φυσικά δεν παραβλέπονται οι άλλες διεθνοπολιτκές πτυχές του όλου ζητήματος, οι οποίες όμως δεν αποτελούν αντικείμενο της ανάρτησης αυτής.
Η υπόθεση αυτή δεν είναι εύκολη, γιατί εκτός από τους φανερούς 'παίκτες' σε αυτή την ιστορία, υπάρχουν και οι κρυφοί, αυτοί που δρουν ύπουλα στον ελληνικό κρατικό μηχανισμό, στα υπουργεία Παιδείας, Άμυνας, Ενημέρωσης, στα ίδια τα ΜΜΕ, στα Πανεπιστήμια, στην ίδια την κοινωνία, προωθώντας τα σχέδια που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Πρέπει λοιπόν να αγωνιστούμε, για να κρατήσουμε την πατρίδα μας πραγματικά ελεύθερη και το Αιγαίο ελληνικό.
Ο αγώνας αυτός δεν θα είναι εύκολος και θα έχει πολλές παγίδες, με πρώτη και καλύτερη την παγίδα του 'αντισημιτισμού', μια παγίδα που είναι στημένη και κρυμένη κάλα και έχει πολλούς 'παίκτες' και άπειρα μέσα και κεφάλαια, για να αποκρούει κάθε απόπειρα αποκάλυψης και εξουδετέρωσης των σχεδίων που εξυφαίνονται εις βάρος του ελληνισμού.
Εμείς, στο ιστολόγιο αυτό, δεν θα πέσουμε στην παγίδα αυτή, γιαυτό και καλούμε τους φίλους και σχολιαστές μας να σχολιάζουν πολιτικά και με επιχειρήματα τα τεκταινόμενα, για να μη δώσουμε επιχειρήματα σε εκείνους που μας περιμένουν στη ...γωνία.