Μήνυμα στον Γιώργο από ΠΑΣΟΚ

Πρόθεση του Γ. Παπανδρέου είναι να φέρει στο προσκήνιο πρόσωπα, που οφείλουν σ’ αυτόν όχι μόνο το όποιο αξίωμά τους, αλλά σχεδόν την παρουσία τους στην πολιτική ζωή. Οπως χαρακτηριστικά σχολίασε παλαίμαχος του Κινήματος, «μετά το 1996 είχαμε την επιχείρηση αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από το “ΠΑΣΗΚ” (Πανελλήνιο Σημιτικό Κίνημα). Σήμερα έχουμε την επιχείρηση αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από τη “ΓΑΠ Α. Ε.”».

Μήνυμα στον Γιώργο από ΠΑΣΟΚ
Tου Σταυρου Λυγερου

Το μήνυμα του Εθνικού Συμβουλίου εστάλη πολύ νωρίς και ήταν επώδυνο για τον Γ. Παπανδρέου. Ο εκλεκτός του για τη γενική γραμματεία του ΠΑΣΟΚ, Σ. Ξυνίδης, εξελέγη μετά βίας. Μόνο 180 από τα 374 μέλη που ψήφισαν υπάκουσαν τον πρόεδρό τους. Η υποψηφιότητα Παναγιωτακόπουλου (125 ψήφους) ήταν το όχημα για να σταλεί το μήνυμα. Οι «Βενιζελικοί» προτίμησαν το όχημα του λευκού/άκυρου.

Η αποδοκιμασία δεν αφορά το πρόσωπο του επίσημου υποψηφίου. Ο νεοεκλεγείς βουλευτής Ξάνθης ήταν ένα μεσαίο στέλεχος, που εκτοξεύθηκε στην κορυφή επειδή τον άγγιξε το ραβδάκι του αρχηγού. Η αποδοκιμασία στρέφεται εναντίον της ροπής του Γ. Παπανδρέου να λειτουργεί σαν μονάρχης. Σ’ ένα δημοκρατικό κόμμα, η ανανέωση πρέπει να είναι διαρκής, λειτουργική διαδικασία. Από την παλιά γενιά να αξιοποιούνται τα έντιμα και αποτελεσματικά στελέχη. Από τη νέα, να προωθούνται όσα δίνουν ελπιδοφόρα δείγματα γραφής. Οσο λάθος είναι η κομματική επετηρίδα, άλλο τόσο λάθος είναι ως μοναδικός γνώμονας να καθίσταται η εύνοια του αρχηγού. Ενας δημοκρατικός ηγέτης δικαιώνεται όταν τα πρόσωπα που επιλέγει συγκεντρώνουν επαρκή συναίνεση. Μόνο οι βασιλιάδες διόριζαν τους «κηπουρούς» τους.

Ο Γ. Παπανδρέου από νωρίς έδειξε ότι δεν πολυενδιαφέρεται για τη γνώμη του κόμματός του. Το 2004 τοποθέτησε σε εκλόγιμες θέσεις του ψηφοδελτίου Επικρατείας τους δύο ντόπιους κήρυκες του νεοφιλελευθερισμού, τον Στ. Μάνο και τον Α. Ανδριανόπουλο, που ήταν «κόκκινο πανί» για το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι, όμως, μόνον αυτό. Οι επιλογές του κατέδειξαν την πρόθεσή του να περιθωριοποιήσει τον κομματικό μηχανισμό και να αποστρατεύσει την παλιά φρουρά στελεχών και ειδικά τους συνομηλίκους του, μη εξαιρουμένων όσων τον υποστήριξαν εναντίον του Ευ. Βενιζέλου. Είναι εμφανές πως ο Γ. Παπανδρέου έχει αισθητικό πρόβλημα με το «παλαιό ΠΑΣΟΚ». Γι’ αυτό και το χρησιμοποιεί μόνο σαν εκλογικό εργαλείο. Εάν, βεβαίως, το «παλαιό ΠΑΣΟΚ» δεν τον είχε στηρίξει το 2007, η πρωθυπουργία θα έμενε όνειρο απατηλό.

Πρόθεση του Γ. Παπανδρέου είναι να φέρει στο προσκήνιο πρόσωπα, που οφείλουν σ’ αυτόν όχι μόνο το όποιο αξίωμά τους, αλλά σχεδόν την παρουσία τους στην πολιτική ζωή. Οπως χαρακτηριστικά σχολίασε παλαίμαχος του Κινήματος, «μετά το 1996 είχαμε την επιχείρηση αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από το “ΠΑΣΗΚ” (Πανελλήνιο Σημιτικό Κίνημα). Σήμερα έχουμε την επιχείρηση αντικατάστασης του ΠΑΣΟΚ από τη “ΓΑΠ Α. Ε.”».

Η αποδοκιμασία στο Εθνικό Συμβούλιο οφείλεται ακριβώς στην αντίδραση μερικών απ’ αυτούς, που συνειδητοποιούν ότι ο αρχηγός τούς αφήνει εκτός παιχνιδιού. Η μέθοδος των βιογραφικών δεν είναι απλώς και μόνον ένα επικοινωνιακό κόλπο. Οι γενικοί/ειδικοί γραμματείς θα επιλεγούν, βεβαίως, από το Μαξίμου και τους υπουργούς. Τα σταλθέντα βιογραφικά, όμως, θα χρησιμοποιηθούν αφ’ ενός για να παρακαμφθεί η κομματική πίεση για κρατικά αξιώματα και αφ’ ετέρου για στρατολόγηση στελεχών, που επίσης θα οφείλουν την πολιτική καριέρα τους στον Γ. Παπανδρέου.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ