18/10/09

Σε κίνδυνο η σχέση Τουρκίας - Ισραήλ

Το σίγουρο πάντως είναι πως η Τουρκία, εφόσον συνεχίσει την ένταση της κρίσης με το Ισραήλ, δύσκολα θα μπορεί πλέον να στηριχθεί στα μέχρι τούδε ερείσματα που είχε στην Ουάσιγκτον.

Αμέσως μετά την υπογραφή του «Πρωτοκόλλου Διπλωματικών Σχέσεων» Τουρκίας - Αρμενίας, ο κ. Ερντογάν έθεσε ζήτημα απόσυρσης των Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Διαφορετικά το ενδεχόμενο μη επικύρωσης της συμφωνίας από το Κοινοβούλιο θα είναι- απείλησε ορατό. Φαίνεται, όμως, εν τοις πράγμασι πως η τακτική αθέτησης επίσημων συμφωνιών αποτελεί βασικό γνώρισμα της τουρκικής διπλωματίας. Απόδειξη στοιχειοθετεί και ο προ ημερών αποκλεισμός του Ισραήλ από αεροπορική άσκηση στον εναέριο χώρο της Τουρκίας.

Η Άγκυρα προχώρησε στην εξαίρεση του Ισραήλ από τη συμμετοχή του στην άσκηση του ΝΑΤΟ (12-23 Οκτωβρίου). Η εν λόγω εξαίρεση οφείλεται εν μέρει στο ότι η Τουρκία δεν συμφωνεί με τον χειρισμό εκ μέρους του Ισραήλ της κατάστασης στη Γάζα. Ας σημειωθεί πως στην άσκηση του ΝΑΤΟ θα συμμετείχαν οι ΗΠΑ, η Ιταλία και η Τουρκία. Οι δυο πρώτες απέσυραν τη συμμετοχή τους μόλις έμαθαν τον αποκλεισμό του Ισραήλ.

Πέραν τούτων, οφείλουμε να επισημάνουμε πως η Τουρκία αποτελεί τον στενότερο μουσουλμανικό σύμμαχο του Ισραήλ σε ολόκληρη της Μέση Ανατολή. Και οι δυο χώρες έχουν συνεργαστεί στενά τόσο σε οικονομικό όσο και στρατιωτικό επίπεδο την τελευταία τουλάχιστον 10ετία. Η περσινή, ωστόσο, στρατιωτική εισβολή των Ισραηλινών στη Γάζα, προκάλεσε αντιδράσεις από την τουρκική πλευρά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν εντάσεις μεταξύ των δυο συμμάχων. Τον περασμένο Γενάρη, ο κ. Ερντογάν είχε αποχωρήσει θυμωμένος από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, κατηγορώντας τουςΙσραηλινούς για δολοφονία παιδιών και αμάχων στη Γάζα.

Το 2004, ο κ. Ερντογάν είχε πάλι ενοχλήσει το Ισραήλ αποκαλώντας το ‘κράτοςτρομοκράτη’, μετά τη δολοφονία του ιδρυτή της Χαμάς, Σεΐχ Αχμέντ Γιασίν.
Μολοταύτα, οι σχέσεις είχαν αποκατασταθεί με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ. Το Γενάρη, όμως, ο Ερντογάν έδειξε πολύ πιο θυμωμένος. Κατηγόρησε το Ισραήλ ότι διαπράττει «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας» και αναρωτήθηκε «πώς μπορεί μια χώρα που αγνοεί τελείως τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να επιτρέπεται να περνά την είσοδο του ΟΗΕ» (ο ίδιος βέβαια επιλεκτικά ξεχνά τον κατοχικό στρατό στην Κύπρο και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ).

Παρ’ ότι, λοιπόν, ο Τούρκος πρωθυπουργός καταδίκασε το Ισραήλ για τις αγριότητες στο Λίβανο, η κυβέρνησή του παραμένει σημαντικός στρατιωτικός παίκτης στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία διατηρώντας στενούς δεσμούς με Ουάσιγκτον, Τελ Αβίβ και Αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Το παράδοξο είναι ότι η Τουρκία, λόγω της στρατιωτικής συμμαχίας της με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, είναι εκ των πραγμάτων συνυπεύθυνη στον «τρομερά γενικευμένο πόλεμο» της νέας τάξης πραγμάτων με στόχο τον σχηματισμό της Μεγάλης Μέσης Ανατολής. Η αγανάκτηση, επομένως, και ο αποκλεισμός ανταποκρίνονται στο ισχυρό αντι-ισραηλινό αίσθημα που έχει αναπτυχθεί στην Τουρκία. Άλλωστε το Κόμμα της Δικαιοσύνης (ΑΚΡ) θεωρείται μια φιλο-ισλαμική πολιτική κίνηση. Ως εκ τούτου, ο αποκλεισμός του Ισραήλ από την Τουρκία αποτελεί μια εξόφθαλμη αντίφαση ως προς την ουσία της μεταξύ τους συμφωνίας για μια μακρόχρονη στρατιωτική συνεργασία.

Στο μεταξύ από την περίοδο Κλίντον διαμορφώθηκε μια τριγωνική στρατιωτική συμμαχία μεταξύ ‘ΗΠΑ, Ισραήλ και Τουρκίας’. Αυτή η «Τριπλή Συμμαχία» -υπό την αιγίδα του βαθέος κράτους των ΗΠΑ- ολοκληρώνει και συντονίζει τις στρατιωτικές αποφάσεις που αφορούν τον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένων και των σχεδιαζόμενων από τα μέσα του 2005 αεροπορικών επιδρομών κατά του Ιράν. Σε κάθε περίπτωση, οι αντιφάσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής οφείλονται αφενός στους υπάρχοντες περίπλοκους συσχετισμούς μέσα στην κυβερνητική συμμαχία, καθώς και μεταξύ κυβέρνησης και στρατιωτικής ηγεσίας (που παραδοσιακά έχει στενή σχέση με το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ), αφετέρου στην αναβίωση του ευρασιατικού (νεο-οθωμανικού) επεκτατικού δόγματος της Άγκυρας. Το σίγουρο πάντως είναι πως η Τουρκία, εφόσον συνεχίσει την ένταση της κρίσης με το Ισραήλ, δύσκολα θα μπορεί πλέον να στηριχθεί στα μέχρι τούδε ερείσματα που είχε στην Ουάσιγκτον.

Επιπλέον, τίθεται και σε κίνδυνο η γνωστή ισραηλινοτουρκική στρατιωτική συνεργασία του ανατολικού μεσογειακού διαδρόμου - από την Ερυθρά Θάλασσα μέσω Λιβάνου και Συρίας έως τα συρο-τουρκικά σύνορα.

Συνεργασία που ενδεχομένως συνδέεται στενά με το προτεινόμενο σχέδιο εγκατάστασης του πετρελαιαγωγού ΤζεϊχάνΑσκελόν (Τουρκίας και Ισραήλ), και ο οποίος θα συνδέει τον αγωγό Μπακού-Τιφλίδα-Τζεϊχάν με τον αντίστοιχο ισραηλινό αγωγό Ασκελόν-Εϊλά.

Του Κώστα Γουλιάμου
*Ο Κώστας Γουλιάμος είναι Αντιπρύτανης του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

10 σχόλια:

  1. Οσο διαρκεί αυτός ο "κίνδυνος" στις τουρκοϊσραηλινές σχέσεις κινδυνεύει και εμποδίζεται το ελεύθερο δικαίωμα των δυτικών αφεντάδων να επιδράμουν στην Περσία.

    ΥΓ. Ερώτηση ξανθιάς : "Δε θυμάμαι Ιράν ή Ιράκ είναι το σωστό ?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η υπογραφή των δύο πρωτοκόλλων μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας και το άνοιγμα των συνόρων, αποτελεί τεράστια διπλωματική επιτυχία της Τουρκίας, διότι ουσιαστικά της δίνει άφεση αμαρτιών για την Αρμενική Γενοκτονία. Όσα κράτη την έχουν αναγνωρίσει, θα βρεθούν τώρα "ξεκρέμαστα". Η ίδια η Δημοκρατία της Αρμενίας τα "άδειασε", γι αυτό και η θύελλα διαμαρτυριών από τους Αρμενίους της Διασποράς και όχι μόνο.

    Ο Ομπάμα είχε δεσμευτεί προεκλογικά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, κάτι που θα τον έφερνε αντιμέτωπο με τους Τούρκους, που τους έχει τόσο ανάγκη. Η εξέλιξη αυτή, δηλ. η αποκατάσταση των σχέσεων των δύο χωρών, τον απαλλάσσει από την προεκλογική του δέσμευση.

    Συνεπώς, Τουρκία και ΗΠΑ δεν θ' αφήσουν με κανέναν τρόπο να μην ψηφισθούν και τεθούν σε εφαρμογή τα εν λόγω πρωτόκολλα.

    Υπάρχει και κάτι άλλο: Η Αρμενία, αποκομμένη από παντού, είχε καλές σχέσεις με την Ρωσία και είχε αρχίσει να αναπτύσσει εμπορικές σχέσεις με το Ιράν, με το οποίο συνορεύει. Συνεπώς, ήταν ορατός ο κίνδυνος για τις ΗΠΑ της δημιουργίας ενός άξονα Μόσχας-Γιερεβάν-Τεχεράνης.
    Αυτός ο κίνδυνος αυτός εκλείπει τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ

    Το είδαμε κι αυτό. Η Τουρκία, δάσκαλος στη σύγχρονη εποχή του τρόπου και εκτέλεσης Γενοκτονιών, εγκαλεί τον μαθητή Ισραήλ για γενοκτονία στη Γάζα!

    Αρμένιοι, Πόντιοι, Ασσύριοι και άλλοι, δοκίμασαν τον κεμαλικό φασισμό σε όλο του το μεγαλείο... Φυσικά και δεν ζήτησαν ακόμη συγνώμη. Φυσικά και δεν τους επιβλήθηκαν ποινές. Φυσικά και η "ευαισθητοποιημένη για ήσσονος σημασίας θέματα" Δύση, δεν τους ενόχλησε ποτέ, ούτε τους επίπληξε καν. Έτσι έφτασαν να κατηγορούν οι εγκληματίες, άλλους εγκληματίες, γιατί τα δικά τους εγκλήματα έγιναν προ πολλού, ενώ των άλλων είναι πρόσφατα.

    Τελικά το θέατρο παίζεται με πολλούς ηθοποιούς και θιασάρχης είναι ο Σάμ.
    Ο ρόλος της Τουρκίας είναι να παίξει τον προστάτη των Παλαιστινίων και συνολικά των μουσουλμάνων. Ο ρόλος του κακού ανατέθηκε στο Ισραήλ και ο επιτελικός ρόλος, ανήκει δικαιωματικά στον Σάμ. Το έργο έχει αίσιο τέλος σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο.
    Όλα τα μουσουλμανικά κράτη συσπειρώνονται γύρω απο τον προστάτη (Τούρκο) και για έναν παραπάνω λόγο :

    Ίδιον θρήσκευμα.

    Έτσι ακολουθούν το άρμα του περιφερειάρχη και τοποτηρητή της περιοχής, αναπτύσουν στενότερες σχέσεις και ελέγχονται έμεσα απο τον αμερικανό κυρίαρχο ιέρακα. Όταν εγκλωβιστούν όλοι(μουσουλμάνοι), τότε θα ξυπνήσουν ένα πρωϊνό και απορημένοι θα δουν ότι απέκτησαν αφεντικό. Και δεν θα είναι άλλος απο εκείνον που βρίσκεται στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.

    Κατά τα λοιπά, η υπόθεση του θεατρικού έργου κλείνει με αίσιο τέλος, όμως αυτό θα είναι αίσιο μόνον για τους πλανητάρχες!

    Και στην κορυφή της πυραμίδος ;

    Εκεί στρογγυλοκάθονται,
    πάλι ...οι Εβραίοι, σκασμένοι στα γέλια, για το στημένο θέατρο !

    Αργικέραυνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μη μασατε,

    Ο Abraham Foxman θεωρεί την Τουρκία τον πιό πολύτιμο σύμμαχο του Ισραήλ. Οχι χωρις λόγο βέβαια. Συσχετίστε το με την αρνηση του Ε. Carasso να μετοικήσουν οι Εβραιοι στην υπό Οθωμανική διοίκηση Παλαιστίνη η την Μεσοποταμία (αρχές του 20 αιώνα-νεότουρκοι). Την Τουρκία τη ΘΕΛΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ!! Το ξέρουν αυτό οι Εβραίοι, δεν είναι ηλίθιοι και χρειάζονται ένα αποκούμπι. Η Τουρκία είναι ένα (ποιο είναι το άλλο??) και οι Ισλαμιστές της Τουρκίας το αντιλαμβάνονται....

    ΖΕΥΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το αλλο ειναι η Κυπρος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. θα συμφωνήσω πλήρως με τον Αργικέραυνο και τον Ζευς και φυσικά με τον Ανώνυμο ..

    μήπως τα κατεχόμενα της Κύπρου προορίζονται για το ισραήλ του μέλλοντος ???

    τα θαλάσσια σύνορα εξασφαλίζουν "ησυχία" ,ενεργειακή αυτονομία με τα γνωστά κοιτάσματα πετρελαίου και βεβαίως ευρωπαική ένωση .

    μπορεί το σενάριο να ακούγεται φανταστικό αλλα ποτέ κανείς δεν ξέρει ..

    Λ.Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Διαβάζω με ενδιαφέρον το άρθρο και τα σχόλια. Συμφωνώ ότι η υπογραφή της συμφωνίας Τουρκίας-Αρμενίας είναι μία μεγάλη επιτυχία για την τουρκική πλευρά, επιτυχία για την οποία δε χρειάστηκε να προσπαθήσει ιδιαίτερα...
    Ειλικρινά, έχω απογοητευτεί!
    Ένα κράτος που λογικά θα έπρεπε να διασπαστεί εδώ και καιρό υπό το βάρος των μύριων εσωτερικών προβλημάτων και των διαφορετικών εθνοτήτων που το κατοικούν, το κρατούν εν ζωή η Αμερική και οι υπόλοιπες μεγάλες δυνάμεις της εποχής,μία εξ αυτών και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
    Κι εκεί που λέγαμε ότι η Τουρκία δεν είχε κανένα σημαντικό χαρτί πλέον και οι όποιες διαπραγματεύσεις στα κοινά ζητήματα (που αυτοί μας δημιουργούν) θα έπαιρναν το δρόμο τους, ξαφνικά μέσα σε λίγους μήνες από το Πάσχα και μετά η Τουρκία αναδεικνύεται σιγά σιγά σε ντε φάκτο περιφεριακή δύναμη!
    Θεωρώ ότι το πλεονέκτημα της Τουρκίας έναντι των υπολοίπων χωρών και φυσικά και της Ελλάδας, είναι πλέον εμφανές και αδύνατο να ξεπεραστεί.
    Όχι ότι θα συμβεί κάτι τρομερό, ομως αντίθετα με την Τουρκία, η χώρα μας εισέρχεται σε μία εξαιρετικά δύσκολη φάση της Ιστορίας της όπου θα πρέπει μετά από τόσα χρόνια απολαβών από την ΕΕ να πετάξουμε με τα δικά μας φτερά και να λύσουμε τα προβλήματά μας (οικονομικά εννοώ και ζητήματα οργάνωσης και λειτουργίας, και διαφθοράς) μόνοι μας.
    Λυπάμαι που το λέω αλλά είμαι σχετικά απαισιόδοξη. Φαίνεται επίσης ότι τελικά όντως το μόνο που μας μένει είναι να δημιουργήσουμε μία μικρή 'οικολογική' Δανία στα Βαλκάνια, κατά το όραμα του Παπανδρέου, γιατί δε βλέπω να είμαστε σε θέση (για πολλούς λόγους) να παίξουμε κάποιον άλλο ρόλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ζήνα, Λ.Χ. και ανώνυμε. Αντιλαμβάνομαι ότι είστε καλοί παίχτες και σας παροτρύνω να παίζετε πιο τακτικά σ΄αυτό το γήπεδο. Μην θεωρήσετε ως κολακεία τα παραπάνω, ή ότι ανταποδίδω φιλοφρονήσεις. Και οι τρεις βλέπετε πέρα και πίσω απο τις λέξεις. Αυτό που διαθέτετε δώστε το και σε άλλους, όπως σεις θεωρείτε καλύτερα. Φίλε Λ.Χ, το ερωτηματικό στο τέλος της φράσης "μήπως...μέλλοντος ;;;" δεν χρειάζεται, όπως και η λέξη "φανταστικό", μίλα με την γλώσσα της αλήθειας. Το όλο "σενάριο", είναι ένα στημένο παιχνίδι και το αποτέλεσμα του αγώνος προαποφασισμένο. Ο Γκιόλβας τα έχει πει προ πολλού.

    Αργικέραυνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε μου Αργικέραυνε είμαι υποχρεωμένος να θεωρήσω το σενάριο “φανταστικό”,καθ'ολα ρεαλιστικό μεν, γιατί κάποιοι “λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο “ απέναντι σε δυνάμεις που αυτή την εποχή επαναδιαπραγματεύονται συμμαχίες και χώρους επιρροής .

    Δεν έχω να συμπληρώσω τίποτα περισσότερο στο θέμα απο όσα ήδη έχεις γράψει εφόσον συμφωνώ “έως τόνου” στα γραφόμενα σου ..

    βέβαια χαμογελώντας(λόγω της γλώσσας της αλήθειας που μου προσάπτεις)) περιμένω να πάς ενα βήμα παραπάνω που ειναι εξαιρετικά σημαντικό σχετικά με τις παγίδες και 3ο μέρος του σχεδίου που περιλαμβάνει “ανοίγματα” εκ του ισραήλ στο κυπριακό και στις ελληνοτουρκικές σχέ
    σεις οπου δια της “τεχνητης” κρίσης θα αναγκαστούμε να επιλέξουμε “συμμαχίες” με τους ισραηλινούς με οτι συνεπάγεται αυτό .

    Λ.Χ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αγαπητέ Λ.Χ. Δεν αμφέβαλλα ότι θα είχες ολοκληρωμένη γνώση. Το τρίτο μέρος του σχεδίου είναι αυτό που αναφέρεις, πάει όμως και λίγο μακρύτερα ως εναλλακτική λύση προοπτικής του Ισραήλ.
    ΝΕΑ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, αντιλλαμβάνεσαι τι εννοώ.

    Άμεσα, θεαματική κίνηση του Ισραήλ προς την μεριά μας, ώστε να τσιμπήσουμε το δόλωμα.
    Πρόσεξε και κάτι αγορές ακινήτων στην Κ. Μακεδονία κοντά στη Βέροια.
    Επίσης και την πιθανότητα μεταφοράς των Πανεπιστημίων Θεσ/νίκης σε άλλο χώρο απο κει που βρίσκονται.

    Σοφόν ...το σαφές.

    Αργικέραυνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.