17/11/09

ΣΕΡΒΙΑ Έσβησε η φωνή νηφαλιότητας σε μια εποχή εθνικιστικού παροξυσμού

Ο πατριάρχης των Σέρβων και προκαθήμενος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Παύλος απεβίωσε προχθές σε νοσοκομείο του Βελιγραδίου σε ηλικία 95 ετών, βυθίζοντας στο πένθος τη Σερβία και σκορπίζοντας τη θλίψη στους απανταχού Σέρβους.

Σε αντίθεση με το κλίμα εθνικισμού που μάστισε τους λαούς της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία ’90 και σε στιγμές δοκιμασίας για τις ανθρώπινες αξίες, ο σέρβος ποιμενάρχης δεν παρασύρθηκε από το μίσος και το φανατισμό, διδάσκοντας πάντα την αγάπη και τη συμβίωση των λαών. Ο πατριάρχης Παύλος ήταν ιδιαίτερα αγαπητός και είχε χαρακτηριστεί από τον κόσμο "ζωντανός άγιος", χάρη στην απλοϊκότητα του βίου του και της επιμονής του για την εφαρμογή των διδαχών του Ευαγγελίου στις ανθρώπινες σχέσεις.

Ο πατριάρχης Παύλος γεννήθηκε το 1914 σε ένα χωριό της Σλαβονίας (σήμερα περιοχή της Κροατίας), σπούδασε στη Θεολογική σχολή του Βελιγραδίου, ενώ το 1954 μετέβη στην Αθήνα για μεταπτυχιακές σπουδές. Το 1957 διορίστηκε επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης (Κοσσυφοπεδίου και Νοτιοδυτικής Σερβίας), αξίωμα που υπηρέτησε 33 χρόνια, ενώ την 1η Δεκεμβρίου του 1990 εξελέγη πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ο πατριάρχης της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας είχε εισαχθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο στο Βελιγράδι πριν από δύο χρόνια για διάφορα προβλήματα υγείας, η ακριβής φύση των οποίων δεν αποκαλύφθηκε ποτέ από τους σέρβους θρησκευτικούς ηγέτες. Έκτοτε, τον αναπλήρωνε στα καθήκοντά του ο μητροπολίτης Αμφιλόχιος.

Η σορός του εκτίθεται για λαϊκό προσκύνημα στον καθεδρικό ναό του αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι, όπου έχει σχηματιστεί ουρά μερικών χιλιομέτρων από πιστούς, οι οποίοι περιμένουν υπομονετικά να προσκυνήσουν, ακόμη και στη διάρκεια της νύχτας. Η αρχιερατική σύνοδος της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ανακοίνωσε ότι η κηδεία του πατριάρχη Παύλου θα πραγματοποιηθεί μεθαύριο Πέμπτη και θα ενταφιαστεί, όπως ο ίδιος επιθυμούσε, στη μονή των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, που βρίσκεται 11 χιλιόμετρα έξω από το Βελιγράδι στο προάστιο Ρακοβίτσα.
Η σερβική βουλή απέτισε φόρο τιμής στον σεπτό ποιμένα, τηρώντας χθες ενός λεπτού σιγή, ενώ η σερβική κυβέρνηση κήρυξε τριήμερο πένθος. Σύσσωμη η πολιτική ηγεσία της Σερβίας χαρακτήρισε το θάνατο του πατριάρχη Παύλου μεγάλη απώλεια και ηγέτες γειτονικών χωρών εξήραν το έργο και τον χαρακτήρα του. Επίσης, θρησκευτικοί ηγέτες άλλων δογμάτων εξέφρασαν τη θλίψη τους, επισημαίνοντας ότι σε στιγμές δύσκολες τη δεκαετία του ’90 δεν παρασύρθηκε από το μίσος και το φανατισμό, διδάσκοντας πάντα την αγάπη και τη συμβίωση των λαών. Συλλυπητήρια μηνύματα καταφτάνουν στην έδρα στο Βελιγράδι απ’ όλον τον κόσμο.

Για την εκλογή νέου πατριάρχη παρέχεται περιθώριο τριών μηνών, σύμφωνα με το καταστατικό της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η επιλογή του θα γίνει με “κλήρωση” μεταξύ των τριών υποψηφίων που θα συγκεντρώσουν τουλάχιστον τον μισό αριθμό ψήφων των μελών του εκλογικού συμβουλίου.
makthes.gr

5 σχόλια:

  1. Πραγματικά ἔτσι εἶναι οἶ Ἅγιοι!!!

    Ἅγιοι λοιπόν..αὐτοί πού πέφτουν χίλιες φορές καί σηκώνονται χίλιες μία.

    Μέ "δικά" μας λόγια:

    Αὐτοί πού βάζουν τά περισσότερα γκόλ,καί τρῶνε τά λιγότερα.

    Μακάρι λοιπόν νά κερδίσουμε ἔστω μέ ἕνα γκόλ διαφορά,καί ὄσες φορές καί ἄν πέσουμε,νά βρίσκουμε τό κουράγιο νά σηκωνόμαστε.
    Γιατί εἴναι ἀνθρὠπινο νά πέφτεις,ὄμως δαιμονικό τό νά μήν σηκώνεσαι.....

    Καλή δύναμη σέ ὅλους!!!

    ΕΥ,ΑΓΓΕΛΟΣ+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ!
    ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!


    Μίνως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φαίνεται αυτός ο επίσκοπος δεν ήταν σαν τους δικούς μας, που σε κοιτούν βλοσυροί όλο κακία λες και τους χρωστάς, άλλοι καιροί τότε, άλλα έθιμα. Μας απέμειναν μόνο λίγοι ενάρετοι. π.χ ο Αναστάσιος Τιράνων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ήταν δώρο Θεού σε όλους μας και ειδικά στον Σερβικό λαό.
    Την εποχή των τίγρεων του Αρκάν και των εκατέρωθεν σφαγών αμάχων ο όντως μακαριστός Πατριάρχης έλεγε : «Υπό τον ήλιον υπάρχει αρκετός χώρος δι’ όλους», και ότι: «Την ειρήνην χρειάζονται ομοίως όλοι οι άνθρωποι, όπως εμείς και οι εχθροί μας». Πολλές φορές έλεγε τον στίχο από ένα δημοτικό σερβικό ποίημα
    «Καλύτερον είναι να χάσωμεν το κεφάλι μας, παρά να χάσωμεν την ψυχήν μας».

    Με τους εξής λόγους διδάσκει ότι «έχομεν υποχρέωσιν και εις την πλέον δύσκολον κατάστασιν να συμπεριφερώμεθα ως άνθρωποι, και δεν υπάρχει συμφέρον ούτε εθνικό ούτε προσωπικό, το οποίον θα ημπορούσε να αποτελεί δικαιολογίαν του να μην είμεθα άνθρωποι».
    Αυτοί οι συνεχώς επαναλαμβανόμενοι λόγοι του «να είμεθα άνθρωποι», γέμισαν τα αυτιά ακόμη και των μικρών παιδιών, τα οποία χαϊδευτικά τον ονόμαζαν
    «Ο Παύλος-Παύλος-Να Είμεθα-Άνθρωποι».

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.