Οι πόλεμοι με τα μάτια των μουσουλμάνων

Tου Jim Hoaqland - Aρθρογράφου της Washington Post

Η απεραντοσύνη των HΠΑ εμπνέει τέτοιο τρόμο και αβεβαιότητα στους κατοίκους, ώστε κατά καιρούς αυτοί παρανοούν, βρίσκουν ένα όπλο γενικώς διαθέσιμο και γαζώνουν με σφαίρες συμπολίτες τους. Η περιγραφή αυτή προέρχεται από Ευρωπαίο φίλο, που προσπάθησε να ερμηνεύσει τη σφαγή στο Φορτ Χουντ, όσες άλλες προηγήθηκαν και εκείνες που έπονται.

Το μακάβριο μεσοδιάστημα μετά τη σφαγή, όταν όλοι γνωρίζουν τι έγινε, αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν ακριβώς το πώς και το γιατί, βρίθει αναλυτικών ερμηνειών. Κάνοντας αναδρομές, εντάσσουμε τους μεγαλύτερους φόβους μας, τις πικρίες και τις προσδοκίες σε ένα πλαίσιο, από το οποίο προκύπτει μια ιδιαίτερα διαυγής εικόνα. «Μα βέβαια, έτσι έγινε», αναφωνούμε καθώς διαβάζουμε σχόλια πρώην γειτόνων, φίλων και μακρινών συγγενών, συγκεντρωμένα από τους δημοσιογράφους. Από το συνονθύλευμα αυτό προκύπτει το μοναδικό εκείνο στοιχείο, χάρη στο οποίο ερμηνεύεται η όλη κατάσταση. Το κοινώς ζητούμενο, ο κοινός πόθος, είναι το κακό να μην είχε ποτέ συμβεί. Ετσι πρώτη σκέψη είναι πώς θα είχε αποφευχθεί η μαζική δολοφονία. Γιατί το FBI δεν παρακολούθησε, δεν ανέκρινε και δεν παρενόχλησε το βασικό ύποπτο επί τη βάσει των ελαχίστων στοιχείων ή πληροφοριών, που τώρα έρχονται και επανέρχονται με πιεστικό τρόπο στο προσκήνιο;

Επόμενη σκέψη είναι ότι οι ομοεθνείς ή ομόθρησκοι του δράστη δεν πρέπει να περιγράφονται ή να προσεγγίζονται με το αφυπνισμένο μίσος του παρελθόντος ή να τιμωρηθούν με παρακολούθηση του FBI. Επαναλαμβάνουμε με αντανακλαστικό τρόπο ότι η θρησκεία δεν έχει σχέση με τα γεγονότα.

Αυτός είναι ένας από τους τρόπους για να παρακάμψουν, δημοσιογράφοι και πολίτες, το απολύτως προφανές. Οτι δηλαδή ο θάνατος από καταιγιστικό πυρ 13 στρατιωτικών στο Φορτ Χουντ αποτελεί τρομοκρατική πράξη, η οποία έστω και έμμεσα εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το Ισλάμ και τους πολέμους των ΗΠΑ στο εξωτερικό. Ομως, εμείς παρακάμπτουμε στα γρήγορα το θεμελιώδες ερώτημα που γεννήθηκε από την πράξη του ταγματάρχη Χασάν, δηλαδή ποια είναι η σχέση ανάμεσα στους πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, και το Ισλάμ. Ο Χασάν είπε στους ανωτέρους του ότι ο στρατός πρέπει να συνειδητοποιήσει πως κάθε καλός μουσουλμάνος δεν θα σκότωνε άλλους μουσουλμάνους για την επίτευξη αμερικανικών στόχων. Ζήτησε να το σκεφτούν, ζήτησε εξηγήσεις και να απαλλαγεί από τη μεταγωγή του στο Αφγανιστάν. Κανένα αίτημά του δεν ικανοποιήθηκε.

Και όμως ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είναι συναφής με την ιδεολογική πάλη στο εσωτερικό του Ισλάμ. Η ριζοσπαστική εκδοχή της Αλ Κάιντα, οι Ταλιμπάν και οι συμπολεμιστές τους στον ιερό πόλεμο, στηρίζονται στο δόγμα, βάσει του οποίου κάθε καλός μουσουλμάνος πρέπει να σκοτώνει άπιστους, αλλά και πιστούς που λοξοδρομούν από την οδό της αρετής και του φονταμενταλισμού. Γι’ αυτό βρίσκονται στο Αφγανιστάν και δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τα θέματα που ταλάνισαν επί 20 ώρες τον πρόεδρο Ομπάμα και τους βοηθούς του στην προσπάθεια να αναθεωρήσουν τη στρατηγική στο Αφγανιστάν. Οπως συνέβη και με τον Τζορτζ Μπους τον νεότερο, ο Λευκός Οίκος δυσκολεύεται να αντιληφθεί ή να προγραμματίσει πόλεμο επί τη βάσει της θρησκείας. Εξού και ο αμερικανικός στρατός δεν μπορεί να ερμηνεύσει την πράξη του Χασάν.

Η ευθύνη της πράξης βαρύνει αυτόν και μόνο. Ομως η τοποθέτησή του ήταν η σωστή. Ζήτησε από την αμερικανική διοίκηση να εξετάσει τον πόλεμο από τη σκοπιά των μουσουλμάνων, των βασικών πρωταγωνιστών και θυμάτων του. Δεν είχε ανταπόκριση. Και όμως, εάν κάποια στιγμή δεν διερευνηθεί το ζήτημα, πολύ δύσκολα θα αποκτήσουμε επίγνωση των αιτίων που μας έφεραν στο Αφγανιστάν και κυρίως του τρόπου διαφυγής μας.
kathimerini.gr