Ο νόμος για την ιθαγένεια

Η περίφημη ρήση του Otto von Bismarck “οι νόμοι είναι σαν τα λουκάνικα, καλύτερα να μη δεις πώς γίνονται” έχει επιβεβαιωθεί τόσες φορές έμπρακτα, όσες και η άποψη ότι έναν νόμο δεν πρέπει να τον εξετάζεις κάτω από το πρίσμα του πώς θα λειτουργήσει αν εφαρμοσθεί σωστά αλλά πώς θα λειτουργήσει αν εφαρμοσθεί λάθος.

Χθες, η αρμόδια υφυπουργός Εσωτερικών Θεοδώρα Τζάκρη, μιλώντας στη Βουλή, είπε ότι η ελληνική ιθαγένεια θα δίδεται στα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, και των οποίων οι γονείς έχουν νόμιμη άδεια παραμονής στη χώρα.

Να υπενθυμίσουμε ότι προεκλογικά το ΠΑΣΟΚ στο συγκεκριμένο θέμα είχε δεσμευθεί ότι θα έδινε ιθαγένεια και σε παιδιά που δεν έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα, αλλά έχουν φοιτήσει για τρία χρόνια σε οποιαδήποτε βαθμίδα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι η προϋπόθεση της νόμιμης παραμονής των γονιών είναι απολύτως σωστή, διότι διαφορετικά κάθε παιδί λαθρομετανάστη ή και προσωρινά διαμένοντος ως... τουρίστα που θα γεννιόταν στη χώρα θα έπαιρνε αυτόματα την ιθαγένεια. Κάτι τέτοιο έπαθε πριν από πολλά χρόνια η Μ. Βρετανία, στην οποία ίσχυε ο απλός νόμος ότι κάθε παιδί που γεννιέται στη χώρα παίρνει την ιθαγένεια, με αποτέλεσμα να πηγαίνουν από όλα τα μέρη της Γης -και από την Ελλάδα- έγκυες, οι οποίες γεννούσαν εκεί.

Και οι ενστάσεις που προβάλλονται στο συγκεκριμένο θέμα, κυρίως από την αριστερά, είναι άτοπες, διότι έχοντας ήδη μεγάλο θέμα με τους λαθρομετανάστες, η θέσπιση τέτοιου “απλού νόμου” θα προσελκύσει ακόμη περισσότερους.

Το δεύτερο σημείο είναι η Ε.Ε... Μας αρέσει, δεν μας αρέσει, η ιθαγένεια που δίνουμε δεν είναι μόνον Ελληνική είναι και Ευρωπαϊκή. Καλά τα λόγια λοιπόν που αναφέρονται στο πραγματικά σοβαρό και εν πολλοίς απάνθρωπο ζήτημα των μεταναστών που έρχονται με καραβιές και στοιβάζονται στα ελληνικά παράλια, αλλά μην ξεχνάμε ότι είμαστε περισσότερο παράδεισος ως “κράτος -μέλος της Ε.Ε.” και λιγότερο ως σκέτη “Ελλάδα”. Έχουμε και μία ευθύνη απέναντι στα υπόλοιπα κράτη μέλη και τους κατοίκους τους, για το πώς, σε ποιους και υπό ποιες προϋποθέσεις χορηγούμε όχι τις άδειες παραμονής αλλά την ιθαγένεια, που δεν είναι μόνον ελληνική.

Το ότι η κυβέρνηση δείχνει να “μαζεύει” τις μάλλον πρόχειρες και προεκλογικά “προοδευτικές” θεωρίες της είναι σωστό. Ακόμη σωστότερο όμως είναι να ενεργήσει και εκεί που πράγματι αδικεί τους μετανάστες: Στη γρήγορη και χωρίς κυκλώματα μεσαζόντων χορήγηση νομίμων αδειών, στην πάταξη του φαινομένου της ανασφάλιστης ή ελλιπώς ασφαλιζόμενης εργασίας, στη χορήγηση ιθαγένειας με φειδώ, σε αποδεδειγμένα ενσωματωμένες στην ελληνική και ευρωπαϊκή οικογένεια μετανάστες κτλ.

Όσο αφήνει αυτή η κυβέρνηση -όπως και οι προηγούμενες- το καζάνι να βράζει με όλους συλλήβδην μέσα, με τις αδικίες να πνίγουν ανθρώπους που γέρασαν δουλεύοντας στη χώρα μας και τα παιδιά τους έχουν πια παιδιά, τόσο κινδυνεύουμε από μια λάθος-διορθωτική κίνηση προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Της Μαριάνας Πυργιώτη
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - makthes.gr