31/12/09

“Στρατηγέ συμφωνείτε;", "Συμφωνώ Στρατάρχα!”



Παπάγος και Πλαστήρας “μίλησαν στρατιωτικά” στη Βουλή με ... συμβούλους έναν πρέσβη και μία καφετζού!

Συμφωνία στον εκλογικό νόμο του πλειοψηφικού, με λόγο... στρατιωτικής τιμής !
-Στρατηγέ συμφωνείτε;
-Συμφωνώ Στρατάρχα!”


Το νομοσχέδιο συντάχθηκε στα γραφεία της...Ρηγίλλης!

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Τις μέρες αυτές, η κυβέρνηση μελετά τον νέο εκλογικό νόμο που θα φέρει προς ψήφιση στη Βουλή και θα ισχύσει από τις άλλες εκλογές. Κατά περιόδους τις κυβερνήσεις απασχολούσε ο εκλογικός νόμος και κυρίως το σύστημα που θα εφάρμοζε στις εκλογές. Συζητήσεις επι συζητήσεων, συμφωνίες , διαφωνίες… Στη δεκαετία όμως του ‘ 50, πρωθυπουργός και αρχηγός της αντιπολίτευσης ήταν δύο στρατιωτικοί βρήκαν έναν πρωτότυπο τρόπο στην ψήφιση του εκλογικού νόμου. Τον λόγο της στρατιωτικής τιμής!!! Ιδού πώς.
Τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1951 τις είχε ο κερδίσει ο στρατάρχης Παπάγος με τον Ελληνικό Συναγερμό, εκλέγοντας 114 βουλευτές, αλλά κυβέρνηση σχημάτισε ο αρχηγός της ΕΠΕΚ στρατηγός Νικ. Πλαστήρας του οποίου το κόμμα ηρθε δεύτερο με 74 βουλευτές. Χρειάστηκε να συμμαχήσει με τους Φιλελευθέρους του Σοφοκλή Βενιζέλου που είχαν 57 βουλευτές. Και συνεπώς τα δύο κόμματα συγκέντρωναν 131 εδρες και είχαν την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή που διέθετε τότε, οχι 300, αλλά 258 βουλευτές.
Ακριβώς ενα χρόνο μετά, άρχισε η συζήτηση στη Βουλή επι του εκλογικού νόμου, αφού η χώρα θα οδηγείτο στις 16 Νοεμβρίου 1952 σε γενικές εκλογές. Κι ενώ η συνεδρίαση είχε αρχίσει,ξαφνικά ο στρατάρχης Παπάγος λαμβάνει το λόγο απο τον πρόεδρο της Βουλής Δ. Γόντικα και απευθύνεται στον στρατηγό πρωθυπουργό Νικόλαο Πλαστήρα.
«Τι θα λέγατε στρατηγέ αν συμφωνούσαμε σε ενα πλειοψηφικό σύστημα; Αν κερδίσεις εσύ σχηματίζεις κυβέρνηση και εγώ θα είμαι στην Αντιπολίτευση. Αν νικήσω εγώ, θα είμαι εγώ πρωθυπουργός και εσύ Αξιωματική Αντιπολίτευση..,»
“ Συμφωνώ απόλυτα, Στρατάρχα”, είπε ο Πλαστήρας Και εδωσαν το λόγο της στρατιωτικής τους τιμής να τηρήσουν την συμφωνία.
Ο τότε υπουργός Εσωτερικών Κ. Ρέντης είχε επιχειρήσει ηδη απο μηνών να προωθήσει νομοσχέδιο για την επαναφορά της απλής αναλογικής (αντί της ενισχυμένης που ίσχυε), αλλά ηταν αντίθετος ο Πλαστήρας. Ο κυβερνητικός τύπος και το σύνολο των κυβερνητικών βουλευτών διαμαρτυρήθηκαν εντονα διότι δεν επιθυμούσαν εκλογές με πλειοψηφικό. Μέσα σε ολα ο αμερικανός πρέσβης Πιουριφόϊ χωρίς προσχήματα, εξεφράζετο υπέρ της ταχείας διεξαγωγής των εκλογών με πλειοψηφικό για να αποφασίσουν οι Ελληνες ποιόν θέλουν, τον Παπάγο ή τον Πλαστήρα.
Στα τέλη Σεπτεμβρίου 1952 ο Πλαστήρας πίστευε οτι αν η ΕΠΕΚ και οι Φιλελεύθεροι δεν συνεργασθούν, τον συνέφερε το πλειοψηφικό, υποτιμώντας το λαϊκό ρεύμα που ηταν εμφανές υπέρ του Συναγερμού. Πίστευε βαθύτατα στον πνευματισμό και πάντα συμβουλευόταν μια καφετζού, οταν επρόκειτο να πάρει τις αποφάσεις του. Αυτό το είχε πληροφορηθεί ο Πιουριφόϊ και εδρασε ως πανέξυπνος διπλωμάτης. Το παρασκήνιο αποκάλυψε αργότερα ο Σπύρος Μαρκεζίνης :
«Ο Πιουριφόϊ εχρησιμοποίησε με τον κατάλληλο τρόπο γνωστή Αθηναία «καφετζού», την οποία ιδιαιτέρως ενεπιστεύετο ο πρωθυπουργός. Εκείνη ανέλαβε να πείσει τον στρατηγό οτι το πλειοψηφικό θα απέβαινε πρός οφελός του και οτι αν επροκαλείτο απο τον Παπάγο επρεπε χωρίς επιφύλαξη να αποδεχθεί την πρόκληση. Ο Πιουριφόϊ μου ετηλεφώνησε : « Πέστε στον Παπάγο να προκαλέση τον Πλαστήρα στη Βουλή για το πλειοψηφικό. Του επέστησα την προσοχή οτι ο Παπάγος δεν είχε κοινοβουλευτική εμπειρία και αν τα πραγματα δεν εξελίσσοντο οπως τα προέβλεπε, η κατάσταση θα περιεπλέκετο. Επέμενε και υπέδειξα στον Στρατάρχη να το πράξει, χωρίς βεβαίως να αναφερθώ στις καφετζούδες. Ο Παπάγος μετά απο πολλή σκέψη θα ανεβεί στο βήμα και θα πεί στον Πλαστήρα:
« Ως στρατιωτικοί καταλαβαίνουμε ο ενας τον αλλο καλύτερα. Γιατί χάνουμε καιρό; Ας ψηφίσουμε το πλειοψηφικό. Και αν οι Ελληνες προτιμήσουν εσένα, εγώ θα σε αποδεχτώ. Αν ψηφίσουν εμένα, είμαι βέβαιος οτι το ιδιο θα κάνεις και σύ. Απλά πράγματα» Ο Πλαστήρας προς γενική κατάπληξη της Βουλής απάντησε μονολεκτικά : « Δέχομαι».
Μετά την συμφωνία αυτή, τρία στελέχη του Συναγερμού, οι Στέφανος Στεφανόπουλος, Παναγιώτης Κανελλόπουλος και Σπύρος Μαρκεζίνης πήγαν στο υπουργείο Εσωτερικών που στεγαζόταν τότε στα σημερινά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στην οδό Ρηγίλλης για να συνεργασθούν με τον υπουργό Εσωτερικών Κ. Ρέντη στη σύνταξη του εκλογικού νόμου.
Λίγες μέρες πριν ψηφισθεί στη βουλή το νομοσχέδιο, οι Σοφ. Βενιζέλος, Σωτ. Παπαπολίτης και Αλέξανδρος Μπαλτατζής επισκέφθηκαν στο Καστρί τον Γ. Παπανδρέου για να τον πείσουν να ηγηθεί της σύμπραξης ΕΠΕΚ-Φιλελευθέρων. Είχε πεί ο Αλ. Μπαλτατζής « Καθώς περπατούσαμε στην αυλή, και προσπαθούσαμε να τον πείσουμε, σταματά απότομα, σηκώνει το χέρι και λέει: Κύριοι, πορεία εμπρός. Πλειοψηφικόν υπο τον Παπάγο! Μείναμε κόκκαλο! Συνεργάστηκε με το Συναγερμό για να βγει βουλευτής!...»
Το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και 4 χρόνια μετά όταν ο Μπαλτατζής επισκέφθηκε τον Παπανδρέου για να ηγηθεί των Ενωμένων κεντρώων δυνάμεων. Η απάντηση του ήταν:
« Αλέκο, οι Αμερικάνοι ετοιμάζουν το νόμο περί συγγενών κομμάτων κι εμείς ως συγγενές κόμμα πρέπει να πάμε με τον Καραμανλή…» Είδαν και αποείδαν, να τον αποσπάσουν από την αγκαλιά του Καραμανλή…
Η επιλογή του Πλειοψηφικού, δυσαρέστησε την Αριστερά, που αντέδρασε χωρίς αποτέλεσμα. Το μόνο που μπόρεσε να κάνει, ήταν, να ρίξει στην προεκλογική περίοδο το σύνθημα «Τι Παπάγος τι Πλαστήρας...»
Οι εκλογές προκηρύχθηκαν για τις 16 Νοεμβρίου 1952. Τις κέρδισε με συντριπτική πλειοψηφία ο Στρατάρχης Παπάγος, εκλέγοντας 240 βουλευτές! Τα αποτελέσματα: Συνεγαρμός (Παπάγος) 49,22 % εδρες 240, ΕΠΕΚ-Φιλελέυθεροι ( Πλαστήρας –Βενιζέλος) 34,22% εδρες 57, ΕΔΑ 9,54% εδρες 0, Λαϊκό (Τσαλδάρης) 1,05%, Αγροτικοί (Μπαλτατζής) 0,64%.

7 σχόλια:

  1. Τι έγινε ρε παιδιά ! Ο πλαστήρας δημιουργεί φοβικό σύνδρομο, και του πετάτε λάσπη?
    Η μετράτε τα αντανακλαστικά μας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tην ιστορία αυτή, την είχα ακούσει από τον Χρήστο Πασσαλάρη πριν πολλά χρόνια. Η καφετζού, που (λένε ότι) συμβουλευόταν ο Πλαστήρας, λεγόταν κυρά-Βάσω και είχε βοηθό το "μαρικάκι το κουτσό". Οι παλιοί Αθηναίοι θα την θυμούνται.

    (Δεν είμαι ο Τάσος, αλλά κάποιος "παλιός"....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καιρός για ΣΥΜΦΙΛΙΩΤΙΚΟ ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ (των 3 πρώτων ελληνικών Συνταγμάτων, της Ελβετίας και πλήθους συλλόγων)
    και κυβερνήσεις αλληλεγγύης, χωρίς λαμόγια, μίζες και διχόνοια!
    Μπορεί να αρχίσει πριν νομοθετηθεί, από πρωτοβουλίες ανά δήμο, βάζοντας ανεπίσημη κάλπη πριν τις εκλογές για να ψηφίζουν όσοι θέλουν, όσους από τους υποψήφιους θέλουν να αποτελούν το ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ, ώσπου να καταλάβουν όλοι πόσο καλύτερα είναι!
    Το εφάρμοσαν στη Μελίβοια Αγιάς το 2000:
    μαζεύτηκαν και έβαλαν σε ένα ΕΝΙΑΙΟ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ τα ονόματα όσων ήθελαν να γίνουν δημοτικοί σύμβουλοι. Ύστερα ψήφισε ο καθένας όσους είχε δικαίωμα, σύμφωνα με τους κανόνες των επίσημων εκλογών.
    Και όσους βγήκαν πρώτοι σε ψήφους, ανεξάρτητα από ένταξη σε κόμμα ή όχι, τους έβαλαν στο μοναδικό ψηφοδέλτιο των επίσημων εκλογών, και αποτέλεσαν το δημοτικό συμβούλιο που ήθελε το χωριό και όχι οι γραφειοκράτες!

    http://apps.facebook.com/c
    auses/61685


    http://antip
    ariafwni.blogspot.com/2009/01/niki.html


    http://www.kpad.gr/tex
    t/thesis/enieo1.htm


    http://edra
    na.blogspot.com/2007/06/blog-post_05.html

    http://troktiko.blogspot.com/2009/05/blog-post_5788.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Θεός της Ελλάδας Και ο Λαός να βάλει το χέρι του.
    Η εποχή που οι στρατηγοί είχαν στρατιωτική τιμή πέρασε ανεπιστρεπτί από τότε που τους καπέλωσαν οι συνταγματάρχες και στη συνέχεια τα πολιτικά τρωκτικά λαμόγια.
    Αν ο μονίμως κοιμώμενος λαός συνεχίσει τον ύπνο αλήμονό μας.
    ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ (όχι ΑΝΥΠΑΚΟΗ) στους αμερικανόδουλους ΣΥΝΑΣΠΙΣΤΕΣ, στις προδοτικές ΜΚΟ, στους "σπουδαγμένους" στα διαφορα TAFS στρατολογημένους πολιτικούς και τα λοιπά τσακάλια της Παγκοσμιοποίησης. Πρέπει να τους τσακίσουμε στο ξύλο και ν' αναλάβουμε δράση αλλιώς θα ξυπνήσουμε μια μέρα με τον τούρκο στο σβέρκο μας. (Ίσως είναι καλύτερα κατά την τερατόμορφη Δραγώνα).

    ΦιτυλαΝαύτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ιστορία αυτή, με την καφετζού, περιγράφεται από τον Σπ. Μαρκεζίνη στο βιβλίο του ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, τόμος 2ος, σελ. 407, Εκδοτικός Οργανισμός ΠΑΠΥΡΟΣ. 1994

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κυρίες και κύριοι, Καλή Χρονιά,
    για άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα η αναξιοπιστία του ιδρυτή της πολιτικής δυναστείας Παπανδρέου, ο οποίος κατά τη γνώμη μου αναδείχθηκε στην πολιτική ηγεσία του λεγόμενου κεντρώου χώρου στη δύση του φυσικού και πολιτικού του βίου καθαρά από λόγους συγκυρίας, καθόσον προ του 1961 είχαν αποβιώσει οι δύο σπουδαίοι κεντρώοι ηγέτες Σ.Βενιζέλος και Καρτάλης.
    ΣΙΑΤΙΣΤΙΝΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.