Ο αεροπορικός πόλεμος στη Νότια Οσσετία τον Αύγουστο του 2008

Συνοπτικά, τις πρώτες ώρες στις 8 Αυγούστου του 2009, η Ρωσία έστειλε τις ένοπλες δυνάμεις της στις περιοχές της Ν. Οσσετίας και Αμπχαζίας, στις οποίες κατοικούν πλεοψηφειακά οι Ρώσοι. Η Μόσχα ανέφερε πως το βήμα ήταν αναγαίο για την προστασία των ρώσων πολιτών από τις μαζικές επιθέσεις των ενόπλων δυνάμεων της Γεωργία στην πρωτεύουσα της Ν. Οσσετία, στο Tskhinvali.

Οι ΕΔ της Γεωργίας απαριθμούσαν 7.500 περίπου στρατιώτες με 100 περίπου κύρια άρματα μάχης και 150 βαρέα συστήματα πυροβολικού και ΠΕΠ. Οι ΕΔ της Γεωργίας κατάφεραν να κυριεύσουν μέρος της πρωτεύουσας, η οποία προστατεύονταν από ένα παραστρατιωιτικό απόσπασμα από την Ν. Οσσετία, αποτελούμενο από 2.500 περίπου στρατιώτες, ενώ ταυτόχρονα στην περιοχή βρισκόταν 600 περίπου στρατιώτες της Ρωσίας, ως μέρος της ρωσικής ειρηνευτικής δύναμης στον Καύκασο.
.
Στις 11 Αυγούστου, η περιοχή της Ν. Οσσετίας είχε εκκαθαριστεί πλήρως από τις ΕΔ της Γεωργίας, οι οποίες οπισθοχώρησαν προς την περιοχή της πρωτεύουσας της χώρας, την Τιφλίδα. Οι επίσημες ρωσικές απώλειες ανήλθαν σε 71 νεκρούς, 340 τραυματίες και πέντε αιχμαλώτους πολέμου, μεταξύ των οποίων και δύο χειριστές αεροσκαφών, οι οποίοι αφέθηκαν ελεύθεροι στις 19 Αυγούστου. Οι επίσημες απώλειες της Γεωργίας ανήλθαν σε 205 νεκρούς ή αγνοούμενους. Τα ανεπίσημα στοιχεία για τις εκατέρωθεν απώλειες είναι πολλαπλάσια των προηγηθέντων αριθμών.

Το βάρος των επιχειρήσεων εκ μέρους της ρωσικής πλευράς είχε το 58ο ΣΣ, το οποίο είναι αναπτυγμένο στο Νότιο Καύκασο. Τις πρώτες τρείς μέρες των επιχειρήσεων, 6.000 έως 10.000 Ρώσοι στρατιώτες, εκατοντάδες άρματα μάχης τύπου Τ-62 και Τ-72, όπως και τεθωρακισμένα οχήματα της κατηγορίας ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ, εισήρθαν στην περιοχή της Ν. Οσσετίας. Η συγκεκριμένη περιοχή προστατευόταν εκ μέρους των ΕΔ της Γεωργίας από τις ρωσικές εναέριες επιθέσεις με ένα αντιεροπορικό δίκτυο, το οποίο αποτελούντο από τα επίγεια συστήματα Buk-1M, Strela-10, Osa-AKM, έναν αριθμό φορητών αντιεροπορικών συστημάτων τύπου SA-16 Grouse και δίδυμων αντιεροπορικών πυροβόλων ZU-23 επί φορτηγών. Σύμφωνα με το Jane’s Defence Weekly August 2008, οι ΕΔ της Γεωργίας διέθεταν στο δυναμικό τους αντιεροπορικά συστήματα τύπου S-125 , όπως και ένα σύστημα S-200. Η Πολεμική Αεροπορία της Γεωργίας αποτελούντο από 9 μαχητικά Su-25 και 9 αεροσκάφη τύπου L-29.

Μια περιληπτική αλλά άκρως διαφωτιστική εξήγηση είναι η αναφορά του Col Sergey Kobilash, διοικητής του 368ου αεροπορικού συντάγματος με έδρα το Budyonnovsk στην Νότια Ρωσία, κοντά στην περιοχή της Ν. Οσσετίας. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ρωσική Πολεμική Αεροπορία (RuAF) δεν περίμενε τόσο έντονη αντίσταση από την αεράμυνα της Γεωργίας, η οποία κατα τον ίδιο αποτελούντο στην περιοχή των μαχών από αμερικανικής κατασκευής SAM και από φορητά πρώην σοβιετικά μοντέλα Strela και Igla. Αδιευκρίνιστο παραμένει το θέμα σε ποιά αμερικανικής κατασκευής SAM αναφέρεται ο Col Sergey Kobilash, μια και με τα μέχρι σήμερα γνωστά στοιχεία, το μοναδικό επίγειο αντιεροπορικό σύστημα των ΕΔ της Γεωργίας το οποίο δεν ήταν σοβιετικής /ανατολικοευρωπαικής προέλευσης, ήταν το ισραηλινής κατασκευής Spider Rafale με πυραύλους Python-5.

Ο Μοίραρχος Col Vladimir Tatarchenko, διοικητής της 3ης Μοίρας του 368ου Αεροπορικού Συντάγματος, σε δηλώσεις του στην επίσημη εφημερίδα του ρωσικού υπουργείου άμυνας Krasnaya Zvezda (Κόκκινο Αστέρι) αναφέρει πως τα μαχητικά Frogfoot αντιμετώπισαν πάνω από την εμπόλεμη ζώνη δυσμενείς καιρικές συνθήκες - συνεφιά - με αποτέλεσμα τα μαχητικά να πραγματοποιούν κύκλους σε ύψος 1.100 έως 1.200 μέτρων πάνω από την εμπόλεμη ζώνη, κάτι που τα έκανε ιδιαίτερα ευάλωτα σε φορητά αντιεροπορικά συστήματα.

Το 368ο Σύνταγμα Αεροπορίας βρισκόταν σε κατάσταση συναγερμού από τις 7 Αυγούστου και τις πρώτες ώρες της επόμενης μέρας έλαβε διαταγή από τον Αρχηγό της RuAF, Col Gen Alexander Zelin, να αποσετείλει δύο ζεύγη SU-25 Frogfoot προς ενίσχυση των ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων στην περιοχή, οι οποίες είχαν ενεπλακεί σε πολεμικές αψιμαχίες με τις ΕΔ της Γεωργίας. Τα τέσσερα SU-25 ήταν τα πρώτα αεροσκάφη που έλαβαν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στην εμπόλεμη ζώνη γύρω από το Τσχινβάλι. Οι ρουκέτες των 80 χιλιοστών ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για τους στρατιώτες της Γεωργίας. Το αποτέλεσμα της επίθεσης των SU-25 ήταν 22 νεκροί στρατιώτες και πολλά κατεστραμμένα οχήματα.

Το απόγεμα της ίδιας μέρας, ένα SU-25SM του 368ου , το οποίο επιχειρούσε κατά στόχων γύρω από το Τσχινβάλι, πλήγηκε από φορητό αντιεροπορικό πύραυλο, αλλά κατά πάσα πιθανότητα κατάφερε να γυρίσει πίσω στην μητρική βάση. Αργά το απόγεμα, τα Frogfoot του 368ου Αεροπορικού Συντάγματος, τα οποία απογειώνονταν από το Budyonnovsk συνέχιζαν τις αποστολές Combat Air Support (CAS) γύρω από το Tskhinvali, σημείωσαν την πρώτη ολική απώλεια αεροσκάφους. Πρόκειτο για ένα SU-25BM, σειριακό 10, το οποίο πετούσε ο Lt Col Oleg Terebunskyi, και το οποίο δέχτηκε πλήγμα από φορητό αντιεροπορικό πύραυλο. Ο χειριστής κατάφερε να εκτιναχθεί έξω με επιτυχία, και πιθανόν διασώθηκε από φίλιες επίγειες δυνάμεις στην περιοχή.

Το ίδιο απόγεμα, ένα ζεύγος SU-25 του 368ου Αεροπορικού Συντάγματος βομβάρδισε το αεροδρόμιο Marneuli, κύρια αεροπορική βάση των ΕΔ της Γεωργίας σε απόσταση 20 χιλιόμετρα νότια της Τιφλίδος. Τα αεροσκάφη χρησιμοποίησαν ρουκέτες των 80 χιλιοστών για να πλήξουν στο έδαφος τρία μεταφορικά αεροσκάφη τύπου An-2. Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πηγές, έπληξαν και δύο διθέσια Su-25UB, επίσης στο έδαφος. Το αξιοσημείωτο της επίθεσης είναι ότι κατά των αεροσκαφών δεν ανοίχτηκε πυρ από επίγεια αντιεροπορικά μέσα. Πριν από την συγκεκριμένη επίθεση, αλλά και λίγο αργότερα από αυτή, η αεροπορική βάση βομβαρδίστηκε από σχηματισμούς βομβαρδιστικών Su-24M. Και πάλι δεν ανοίχτηκε πυρ από επίγεια αντιεροπορικά μέσα.

Το πρωί της δεύτερης μέρας του πολέμου, 9 Αυγούστου, αεροσκάφη από το 368ου Αεροπορικού Συντάγματος συνέχισαν τις επιχειρήσεις CAS, κατά τις οποίες σημειώθηκε η επόμενη κατάρριψη. Το Su-25 SM του Col Sergey Kobilash, το οποίο επιχειρύσε στην εμπλόλεμη ζώνη στο Τσχινβάλι, δέχτηκε πλήγμα από φορητό αντιεροπορικό πύραυλο. Το αεροσκάφος συνέχισε να πετάει, όταν λίγο αργότερα νότια του Tskhinvali δέχτηκε και δεύτερο πλήγμα από φορητό αντιεροπορικό πύραυλο. Ο χειριστής πραγματοποίησε αναγκαστική έξοδο και προσγειώθηκε με επιτυχία με το αλεξίπτωτό του. Στάθηκε δύο φορές τυχερός, γιατί λίγο αργότερα συλλέχθηκε από φίλια ομάδα CSAR, αποτελούμενη από ένα ελικόπτερο τύπου Mi-8MT με συνοδεία ένα Mi-24. Τα ελικόπρεα ανήκαν στο 487ο Ανεξάρτητο Τάγμα, το οποίο εδρεύει επίσης στο Budyonnovsk. Για τα αναβαθμισμένα ελικόπτερα Mi-24PN, τα οποία εκσυγχρονίσθηκαν ειδικά για νυχτερινές αποστολές, οι πολεμικές επιχειρήσεις το καλοκαίρι του 2008 ήταν οι παρθενικές.

Η επόμενη απώλεια ενός Frogfoot σημειώθηκε την ίδια μέρα. Οι αναφορές είναι από τον αρχηγό ενός σχηματισμού από το 368ου Αεροπορικού Συντάγματος, το οποίο είχει ως αποστολή την συνοδεία μιας επίγειας οχηματοπομπής, η οποία διερχόταν μέσω του τούνελ Roki με κατεύθυνση την πρωτεύουσα της Ν. Οσσετίας, Τσχινβάλι. Σύμφωνα με τον Capt Sergey Sapilin, τα αεροσκάφη τους αναχαιτίσθηκαν κατά λάθος από δύο φίλια μαχητικά τύπου Mig-29 ή Su-27. Οι μέχρι σήμερα πληροφορίες περιέχουν ασάφειες σχετικά με τον τύπο των αεροσκαφών. Τα Frogfoot εξαναγκάσθηκαν σε βίαιους ελιγμούς, όταν ο αρχηγός του σχηματισμού, Capt Sergey Sapilin, ανέφερε πως το αεροσκάφος δέχτηκε πλήγμα από επίγειο αντιεροπορικό πύραυλο στο εμπρόσθιο ημισφαίρειο του αεροσκάφους. Ο χειριστής του πληγέντος αεροσκάφους, Maj Vladimir Edamenkov, πραγματοποίησε αναγκαστική έξοδο, δυστυχώς χωρίς επιτυχία, με αποτέλεσμα τον θάνατό του.

Την ίδια μέρα του πολέμου, 9 Αυγούστου 2008, ένα ακόμη αεροπορικό σύνταγμα με μαχητικά τύπου Su-25 λαμβάνει μέρος στις επιχειρήσεις. Πρόκειται για το 461ο Αεροπορικό Σύνταγμα, το οποίο εδρεύει στο Krasnodar. Τα αεροσκάφη του συγκεκριμένου αεροπορικού συντάγματος είχαν μία απώλεια κατά τη συνολική διάρκεια των επιχειρήσεων, όταν ένα Su-25 δέχτηκε πλήγμα και πάλι από έναν φορητό αντιεροπορικό πύραυλο, αλλά ο χειριστής του αεροσκάφους κατάφερε να επιστρέψει στην βάση του, με μεγάλες ζημιές στο αεροσκάφος.

Στις 11 Αυγούστου, άλλος ένας χειριστής του 386ου Αεροπορικού Συντάγματος αναφέρει δύσκολες προσωπικές στιγμές σε μια αποστολή CAS πάνω από το Tskhinvali, όταν δέχτηκε βαρύ πυρ από επίγεια αντιεροποτικά μέσα. Χρησιμοποιώντας με επιτυχία τα αερόφυλλα και τις φωτοβολίδες του συστήματος αυτοπροστασίας του αεροσκάφους, κατάφερε να αποφύγει πέντε συνολικά πυραύλους. Ο έκτος πύραυλος κατάφερε τελικά ένα πλήγμα στο κάτω μέρος του αεροσκάφους, πλησίον των δύο κινητήρων. Ο χειριστής κατάφερε τελικά να επιστρέψει στη βάση του και να προσγειώσει με επιτυχία το μισοκατεστραμμένο Frogfoot. Σε αυτό το σημείο να σημειωθεί πως το περιστατικό εικονολήφθηκε από ομάδα τηλεοπτικού καναλιού που βρισκόταν στην περιοχή.

Επιχειρήσεις βομβαρδιστικών αεροσκαφώνΤο πρωί στις 8 Αυγούστου, η RuAF άρχισε να πετάει τις πρώτες αποστολές στοχεύοντας τις ΕΔ της Γεωργίας και τον εξοπλισμό τους γύρω από το Γκόρι, 30 χιλιόμετρα από το Τσχινβάλι. Τα μαχητικά που ανέλαβαν τις αποστολές ήταν τύπου Su-24M, επανδρωμένα με τα καλύτερα πληρώματα της Αεροπορίας, προερχόμενα από σχηματισμούς στο ευρωπαϊκό έδαφος της Ρωσίας. Τα πληρώματα προέρχονταν από το συγκρότημα 929 του Κέντρου πτητικών δοκιμών στο Akhtubinsk και του 4ου Συγκροτήματος του Εκπαιδευτικού Κέντρου πολεμικών επιχειρήσεων στο Lipetsk. Στους βομβαρδισμούς έλαβαν μέρος και δύο τακτικά βομβαρδιστικά Su-34, εκ των οποίων το πρώτο παραδόθηκε στην Αεροπορία τον Αύγουστο του 2007.

Τα αεροσκάφη βομβάρδισαν διάφορα αεροδρόμια και στρατιωτικές εγκαταστάσεις σε όλη την επικράτεια της Γεωργίας, συμπεριλαμβανομένων των αεροδρομίων Marneuli, Vaziani και Shiraki, όπως και του πολιτικού αεροδρομίου στην Τιφλίδα.

Σύμφωνα με πηγές από τη Γεωργία, κατά την πρώτη μέρα του πολέμου σημειώθηκαν 22 συνολικά παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Γεωργίας από πολεμικά αεροσκάφη της Ρωσίας. Από τον παραπάνω αριθμό συνεπάγεται πως από τη ρωσική πλευρά απουσίαζε ένα σχέδιο για εντατικό βομβαρδισμό του αντιπάλου ή εάν υπήρχε, δεν έλαβε χώρα.

Τα τακτικά βομβαρδιστικά αντιμετώπισαν την πρώτη δυσάρεστη έκπληξη, όταν το μεσημέρι στις 8 Αυγούστου, καταρρίφθηκε κοντά στο Γκόρι ένα Su-24M με πλήρωμα από το 929 κέντρο πτητικών δοκιμών στο Akhtubinsk. Η κατάρριψη οφείλεται και πάλι σε επίγειο αντιεροπορικό πύραυλο. Σύμφωνα με πληροφορίες δημοσιογράφων της Γεωργίας, το άτυχο Fencer πετούσε σε σχηματισμό με δύο άλλα αεροσκάφη του ίδιου τύπου, όταν εξαπολύθηκαν εναντίον του τρείς συνολικά αντιεροπορικοί πύραυλοι. Οι δύο πρώτοι δεν βρήκαν στόχο, αλλά ο τρίτος πύραυλος κατάφερε να πλήξει τελικά το αεροσκάφος. Ο χειριστής του άτυχου Fencer, Col Igor Zinov, κατάφερε να εκτιναχθεί με επιτυχία έξω από το αεροσκάφος και λίγο αργότερα πιάστηκε αιχμάλωτος από στρατιώτες της Γεωργίας. Κατά την ανάκρισή του ανέφερε πως το αεροσκάφος του πλήγηκε την ώρα που ο ίδιος στόχευε στο έδαφος. Ο συγκυβερνήτης του αεροσκάφους, Col Igor Rzhavitin, στάθηκε άτυχος και σκοτώθηκε κατά τη διαδικασία προσγείωσης με το αλεξίπτωτό του στο έδαφος. Το πτώμα του άτυχου συγγυβερνήτη ανασύρθηκε από στρατιώτες της Γεωργίας, οι οποίοι μαγνητοσκόπησαν το γεγονός και ανέβασαν λίγο αργότερα το σχετικό βίντεο στο διαδικτυακό τόπο του You Tube. Την ίδια στιγμή, από την πλευρά της Ρωσίας το γεγονός της κατάρριψης οποιουδήποτε Fencer, όπως και η περισυλλογή χειριστών της από τη Γεωργία, δεν επαληεύθηκε.

Οι αναφορές σε πλήγματα εναντίον άλλων αεροσκαφών Fencer συνεχίζονται, με ένα πλήγμα στις 11 Αυγούστου, για το οποίο δεν υπάρχουν περαιτέρω λεπτομέρειες. Τα συντρίμμια του αεροσκάφους μαγνητοσκοπήθηκαν από Έλληνα δηοσιογράφο, ο οποίος μέρος του σχετικού βεντεοκλίπ ανέβασε στο διαδίκτυο, και το οποίο έκανε τον γύρο του κόσμου.


Τα Backfires σε πολεμική δράση
Τα βαριά βομβαρδιστικά τύπου Tu-22M3 από το 52ο και 200ο Αεροπορικό Σύνταγμα της Ανώτατης Διοίκησης (στρατηγικών αερομέσων), τα οποία εδρεύουν στις αεροπορικές βάσεις Shaikovka και Belaya, μεταστάθμευσαν τις πρώτες ώρες του πολέμου εγγύτερα στην εμπόλεμη ζώνη, στη βάση Mozdok. Την ίδια μέρα τα βομβαρδιστικά αεροσκάφη ανέλαβαν πολεμικές αποστολές, πραγματοποιώντας βομβαρδισμούς εναντίον διάφορων στόχων στη Γεωργία, από μεγάλο υψόμετρο. Μεταξύ των στόχων ήταν και αντιεροπορικές εγκαταστάσεις γύρω από το Γκόρι. Σε μία αποστολή στην περιοχή του Γκόρι, ένα Tu-22M3 δέχθηκε θανάσιμο πλήγμα από αντιεροπορικό πύραυλο του συστήματος Buk-M1. Το συγκεκριμένο βομβαρδιστικό ηγείτο ενός σχηματισμού από άλλα επτά αεροσκάφη του ιδίου τύπου. Μετά το πλήγμα, τα υπόλοιπα βομβαρδιστικά διέκοψαν άμεσα την αποστολή τους και επέστρεψαν στη αεροπορική βάση στο Mozdok! Από το τετραμελές πλήρωμα του άτυχου Backfire, διασώθηκε μόνο ένας, ο οποίος πιάστηκε αιχμάλωτος από στρατιώτες της Γεωργίας. Δύο πτώματα βρέθηκαν λίγο αργότερα κοντά στην περιοχή της συντριβής, ενώ η τύχη του άτυχου κυβερνήτη, Col Alexander Koventzov, αγνοείται. Αδιευκρίνιστο παρμένει το γεγονός πως το συγκεκριμένο αεροσκάφος άφησε τον σχηματισμό του για να αναλάβει τακτική αναγνωριστική αποστολή του αντίπαλου πυροβολικού στην εμπόλεμη ζώνη.

Τα Tu-22M3 τα οποία αναπτύχθηκαν στις πολεμικές επιχειρήσεις, βομβάρδισαν στρατηγικούς στόχους στην επικράτεια της Γεωργίας, όπως τις αποθήκες των πυρομαχικών στο Rustavi, εγκαταστάσεις στα αεροδρόμια Marneuli, Vaziani και Senaki, εγκαταστάσεις στο λιμάνι του Πότι. Τα βομβαρδιστικά εξετέλεσαν και τακτικές αποστολες βομβαρδισμού εναντίον στρατιωτικών σχηματισμών του αντιπάλου στο Kodori Gorge στην Αμπχαζία. Σύμφωνα με ένα άρθο που δημοσιεύθηκε στο ρωσικό περιοδικό Vozdushno Kosmicheskaya Oborona (VKO) το σύνολο των εξόδων των αεροσκαφών Tu-22M3 απαριθμείται με λιγότερες των πενήντα.

Η κατάρριψη του στρατηγικού βομβαρδιστικού μέσα στα πρώτα λεπτά των πολεμικών επιχειρήσεων, ανάγκασε πιθανόν τους αεροπορικούς διοικητές να αλλάξουν άρδην τα σχέδια για την ανάπτυξη των αερομέσων που ήταν αναγαία για τη διεξαγωγή ηλεκτρονικού πολέμου. Για αυτόν τον σκοπό ήταν να αναπτυχθούν αεροσκάφη τύπου An-12PP, ελικόπτερα τύπου Mi-8PPA και Mi-8 MV-PG, τα οποία είναι όλα εξοπλισμένα με συστήματα ECM. Για τον ίδιο λόγο πιθαόν δεν χρησιμοποιήθηκαν ενεργά και τα αεροσκάφη τύπου Su-24 και Su-34, τα οποία ενσωματώνουν εξοπλισμό ECM. Σε αντίθεση με την εμπόλεμη ζώνη στην Ν. Οσσετία, η ρωσικές ΕΔ εφάρμοσαν με επιτυχία το δόγμα του ΗΠ στην περιοχή της Αμπχαζίας, με αποτέλεσμα η αεράμυνα της Γεωργίας στην περιοχή να μην καταφέρει πλήγματα στα αερομέσα της RuAF.

H RuAF κατάφερε σχετικά γρήγορα να απενεργοποιήσει το δίκτυο των σταθερών ραντάρ της Γεωργίας. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκαν τα βλήματα αντιραντάρ τύπου Kh-58U. Μεταξύ των αποστολών της RuAF ήταν η ανίχνευση και καταστροφή των τεσσάρων πυροβολαρχιών τύπου Buk-M1, τα οποία ήταν ανεπτυγμένα στην περιοχή του Γκόρι. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν αναφορές από ανεξάρτητες πηγές σχετικά με την επιτυχία της παραπάνω αποστολής. Η RuAF έπληξε από τις πρώτες πολεμικές ώρες το σημαντικότερο ραντάρ επιτήρησης ενάριου χώρου στην εμπόλεμη ζώνη, το οποίο ήταν ανεπτυγμένο δυτικά του Γκόρι. Πρόκειτο για το τρισδιάστατο 36D6-M. Άλλες εγκαταστάσεις ραντάρ που αχρηστεύτηκαν ήταν κοντά στις περιοχές Leninisi και Patra Lilo, όπου υπήρχε και το αμερικανικής προέλευσης ραντάρ τύπου ASR-12. Το απόγεμα στις 9 Αυγούστου, την δεύτερη μέρα του πολέμου, το κεντρικό σύστημα διοίκησης και ελέγχου των ΕΔ της Γεωργίας είχε αχρηστευθεί.

Με την χρονική απόσταση ασφαλείας των γεγονότων του πολέμου μεταξύ της Ρωσίας και της Γεωργίας, οι πληροφορίες συνεπάγουν πως το αντιεροπορικό δίκτυο της Γεωργίας απέδωσε πολύ καλά στην εμπόλεμη ζώνη γύρω από το Γκόρι. Στην ευρύτερη περιοχή ήταν ανεπτυγμένο το μεγαλύτερο μέρος των αντιεροπορικών συστημάτων της Γεωργίας, αφήνοντας όμως έτσι ανυπεράσπιστες στην υπόλοιπη επικράτεια όλες τις υπόλοιπες στρατηγικές εγκαταστάσεις της χώρας. Όλες οι αποστολές της RuAF στην ενδοχώρα της Γεωργίας στέφθηκαν με επιτυχία και χωρίς απώλειες, λόγω της απουσίας αντιεροπορικών μέσων.

Κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, οι ΕΔ της Γεωργίας ανέπτυξαν 4 συστήματα Buk-M1 στην περιοχή του Γκόρι, σχηματίζοντας έτσι δύο πυροβολαρχίες. Το σύνολο των ουκρανικής προεύλευσης πυραύλων απαριθμείται με 48 μονάδες. Μιά ακόμη πυροβολαρχία με δύο συστήματα Buk-M1 ήταν αναπτυγμένη στα σύνορα με την Αμπχαζία, αλλά δεν έλαβε μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του πολέμου, μια και μέρος της πυροβολαρχίας καταλήφθηκε από το προελαύων Πεζικό του Στρατού της Ρωσίας προς την πόλη Σενάκι. Πριν την έναρξη του πολέμου, στο δυναμικό των ΕΔ της Γεωργίας βρισκόταν μέχρι και 14 συστήματα Osa-AK/AKM. Με το πέρας των επιχειρήσεων, τουλάχιστον πέντε συστήματα καταλήφθηκαν από τις ΕΔ της Ρωσίας. Στην εμπόλεμη ζώνη, οι ΕΔ της Γεωργίας ανέπτυξαν ένα ή δύο συστήματα ισραηλινής προέλευσης τύπου Spider, εξοπλισμένα με πυραύλους Python-5. Τουλάχιστον ένα καταλήφθηκε από τις ΕΔ της Ρωσίας. Στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ένα σχετικό βιντεοκλίπ, στο οποίο πυροτεχνουργοί των ΕΔ της Ρωσίας απενεργοποιούν έναν πύραυλο Python-5.

Το σύνολο των φορητών αντιεροπορικών συστημάτων της Γεωρίας απαριθμείται με 120 εκτοξευτές περίπου, μεταξύ των οποίων Igla, Strela, Grom, και το σύνολο των βλημάτων απαριθμείται με 1.000 περίπου μονάδες.

Οι αποστολές εναέριων μεταφορών κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων πραγματοποιήθηκαν για λογαριασμό των ΕΔ της Ρωσίας από πενήντα περίπου μεταφορικά αεροπλάνα, κυρίως του τύπου IL-76, αλλά και μεταφορικά του τύπου An-124 και An-22.