Ο ορίζοντας 2014 για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. μια θέση που επανέλαβε χθες με έμφαση από το Βελιγράδι ο πρωθυπουργός είναι μια μη παρακάμψιμη αναγκαιότητα: Από το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, μέχρι τη σταθεροποίηση που θα επιτρέψει την επιβίωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, αλλά και τη συνολική διαχείριση του αλβανικού προβλήματος κυρίως στην ΠΓΔΜ αλλά και τη Σερβία και το Μαυροβούνιο Ο ορίζοντας 2014 για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. μια θέση που επανέλαβε χθες με έμφαση από το Βελιγράδι ο πρωθυπουργός είναι μια μη παρακάμψιμη αναγκαιότητα: Από το οριστικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, μέχρι τη σταθεροποίηση που θα επιτρέψει την επιβίωση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, αλλά και τη συνολική διαχείριση του αλβανικού προβλήματος κυρίως στην ΠΓΔΜ αλλά και τη Σερβία και το Μαυροβούνιο, οι προκλήσεις είναι τόσο πολλές, ώστε η σημερινή κατάσταση πραγμάτων που διαμορφώθηκε μετά τις επεμβάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ το 1995 και το 1999 να μοιάζει με εύθραυστη εκεχειρία.
Η τελευταία διαπίστωση κάνει ρεαλιστική την οριοθέτηση της πλήρους ένταξης στον ορίζοντα του 2014: Αν η Ε.Ε. των 27 δεν μπορεί να δει σήμερα πέρα από τις προεξοφλημένες εντάξεις της Κροατίας και της Ισλανδίας, θα πρέπει να λάβει το μήνυμα ότι το κόστος μιας συνολικής νέας περιφερειακής αποσταθεροποίησης θα είναι υψηλότερο από τις όποιες παρενέργειες μιας νέας διεύρυνσης.
Όμως στη σταθεροποίηση των Βαλκανίων εκτός μιάς ξεκάθαρης, δεσμευτικής και με σαφή χρονικό ορίζοντα προοπτικής πλήρους ένταξης, θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο και η εξέλιξη των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας, καθώς μέχρι στιγμής η Νοτιοανατολική Ευρώπη έχει εισπράξει τις παρενέργειες της ψυχροπολεμικής έντασης που κορυφώθηκε στο τέλος της Οκταετίας Μπους ανάμεσα στις δύο πλευρές:
- Πρώτον, στην άρνηση της Ρωσίας να συνεργασθεί στη διευθέτηση του οριστικού καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, θέση που οδήγησε τις ΗΠΑ να δώσουν το πράσινο φως στην Πρίστινα να προχωρήσει σε μονομερή διακήρυξη ανεξαρτησίας πριν από περίπου δύο χρόνια.
-Δεύτερον, στην εγκατάσταση αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Ρουμανία και τη Βουλγαρία που εξυπηρετούν τη δυνατότητα προβολής ισχύος σε χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.
-Τρίτον, στον σχεδιασμό της διέλευσης -κατά κύριο λόγο μέσω Ρουμανίας και Βουλγαρίας- δύο σχεδόν παράλληλων ανταγωνιστικών δικτύων μεταφοράς Φυσικού Αερίου, του ρωσικών συμφερόντων αγωγού Southstream, και του δυτικών συμφερόντων αγωγού Nabucco.
Με τα παραπάνω δεδομένα γίνεται σαφές ότι αίσια κατάληξη των διαπραγματεύσεων ΗΠΑ-Ρωσίας για την μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων - διαπραγμάτευση που παρά την πρόοδό της στο επίπεδο των εμπειρογνωμόνων παραμένει ανοικτή όπως κατέδειξαν οι πρόσφατες δηλώσεις Πούτιν που απαίτησε την εγκατάλειψη από την Ουάσιγκτον κάθε μορφής αντιπυραυλικής προστασίας- θα έχει άμεσες επιπτώσεις στα Βαλκάνια: Η σταθεροποίηση που θα προκύψει, θα διευκολύνει εκ των πραγμάτων την υλοποίηση του στοιχήματος της πλήρους ένταξης όλων των χωρών της περιοχής στην Ε.Ε. μέχρι το 2014.
Μέχρι στιγμής η Διεθνής Κοινότητα αλλά και η Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στη συνέχεια η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόβαλαν αρνητικά τα προβλήματά τους στα Βαλκάνια:
-Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Κοινότητα των τότε 12 κατέστησε τη Γιουγκοσλαβία στη διάρκεια της ολλανδικής Προεδρίας το δεύτερο εξάμηνο του 1991 πεδίο προβολής των αντιπαραθέσεων Γαλλίας, Βρετανίας και της άρτι ενοποιηθείσας Γερμανίας πεδίο προβολής των συγκρούσεων που συνόδευσαν τη διαπραγμάτευση που κατέληξε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
- Δεύτερον, από το 1991 μέχρι και ήμερα η πρώην Γιουγκοσλαβία και τα Βαλκάνια είναι το πεδίο όπου προβάλλονται οι εντάσεις των σχέσεων Δύσης-Ρωσίας αλλά και οι εσωτερικές αντιπαραθέσεις της Διατλαντικής Σχέσης.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ-ΕΘΝΟΣ
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ: Έχει κανείς, εκτός του κ. Παπανδρέου, ταχθεί υπερ της έντ;αξης των δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ; Ο κ. Παπανδρέου είναι "λαγός" κάποιου εντός ή εκτός ΕΕ;'Η μόνο ςτου το σκέφτηκε; Ποιον θα ωφελούσε η ένταξη;
ΑπάντησηΔιαγραφή