.jpg)
Σχόλιο του Ελευθέριου Β. στην ανάρτηση "Να σώσουμε την Ελλάδα"
Ναι φίλε μου σε σένα αναφέρομαι που βάζεις το «Βατοπαίδι» πρώτο – πρώτο στην αξιολόγηση των σκανδάλων σου που δεν θέλεις να πληρώνεις τι προτείνεις άραγε;
Γνωρίζεις φίλε μου ότι «Βατοπαίδι» είχε κόστος αν υποθέσουμε πως ήταν σκάνδαλο ποσά της τάξεως των 40 ή 50 εκατομμύρια ευρώ… Γνωρίζεις πόσες είναι οι μισθοδοσίες του δημοσίου και πόσες από αυτές τις μισθοδοσίες είναι αργομισθίες; Γνωρίζεις κάθε πόσα λεπτά της ώρας καταναλώνει το «δημόσιο» ένα «βατοπαίδι»; Τις αργομισθίες αυτές φίλε μου κοινή συναινέσει αποδεχτήκαμε διαχρονικά και διακομματικά. Διότι αυτό βόλευε όλους μας και είχαμε ο κάθε ένας από μας το όνειρο μιας τέτοιας αργομισθίας. Αυτός ο εκμαυλισμός της ψυχής του έλληνα είναι το πραγματικά μεγάλο σκάνδαλο. Η δημιουργία ενός αδηφάγου δημοσίου γίγαντα - αποθήκη ανθρώπινης παραγωγικότητας που φτιάχτηκε μόνο και μόνο για να καταστέλλει την συλλογική παραγωγικότητα και να αποθηκεύει ανθρώπους μέχρι τον θάνατό τους δίχως να δώσουν τίποτα σ’ αυτή την κοινωνία. Όλοι μας έχουμε ευθύνη γιατί δεν αντιδράσαμε έγκαιρα. Εγώ πληρώνω ΙΚΑ κάθε μήνα μαζί με τον εργοδότη μου. Δεν θα έπρεπε να αντιδράσω για τις αργομισθίες του ΙΚΑ που πληρώνονται από τα δικά μου λεφτά; Δεν αντέδρασα όμως. Αλλά αύριο θα κλαίγομαι γιατί δεν θα πάρω σύνταξη. Και μάλιστα θα ζητάω τα ρέστα όχι για την κακή διαχείριση των χρημάτων μου αλλά για την αδυναμία απόδοσης σύνταξης που προφανώς θα συμβεί διότι κανείς δεν νοιάζεται για να αλλάξει αυτή την κατάσταση.
Όλοι θα πληρώσουμε λοιπόν και είναι ο μόνος τρόπος για να γίνουμε ποιο υπεύθυνοι.
Αυτά σου τα γράφει κάποιος που το 2011 θα κληθεί να πληρώσει τριπλάσιο φόρο αν διατηρηθούν οι κλίμακες όπως έχουν. Αλλά εφόσον δεν ενδιαφέρθηκα όταν έπρεπε θα πληρώσω τώρα διότι είμαι και εγώ συνυπεύθυνος για την κατάντια αυτή. Αλλά ας μην περιμένουν οι πολιτικοί μας κριτήρια πολιτικού ίματζ όταν θα κληθώ να τους επανεκλέξω. Ας περιμένουν την αυστηρότητα της κρίσης μου να είναι ανάλογη με την δική τους αυστηρότητα στην δική μου φορολόγηση. Αλλά πάνω απ’ όλα η αυστηρότητά μου θα είναι και απέναντι στον δημόσιο λειτουργό που με ελέγχει, διότι εγώ είμαι ο εργοδότης του μέσω των φόρων που πληρώνω και όχι κάποιο νεφελώδες «Δημόσιο». Όλα εδώ πληρώνονται φίλε μου και καλά θα κάνουμε να είμαστε ποιο σοβαροί σε όλα από εδώ και πέρα.
Ελευθέριε Β.
ΑπάντησηΔιαγραφήαν θέλεις επικοινώνησε μαζί μου στο skal@infognomon.gr
φιλικά
Σάββας
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ Γλώττα λανθάνουσα...καμιά φορα΄κάνει απλώς λα΄θος. Το έχω πει πολλές φορές: το κράτος στην Ελλάδα είναι όπως κάθε κράτος εξαρτημένης χώρας. Η ιδιωτική οικονομία δεν μπορεί να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό. Το πελαατειακό σύστημα τρέφει την ελίτ της χώρας αλλά και τον κόσμο που θέλει μια δουελιά. Το ζήτημα Ελευθερίε Β δεν είναι προσωπικό. Τι αντίδραση (για το ΙΚΑ)μπορείς να έχεις ως άτομο; Τι αντίδραση μπορεί να έχεις (ως άτομο/ψηφοφόρος) όταν οι επιλογές σου είναι μεταξύ "αυτού" και "εκείνου", τους ίδιους πενήντα χρόνια; Ας πούμε ότι απολύονται αύριο όλοι οι αργόμισθοι. Θα είχαμε οικονομία ασφαλώς. Τι θα γίνονταν αυτοί; Αν είναι πολλοί θα είχαμε κοινωνικό πρόβλημα. Αν είναι λιγοι δεν θα είχαμε το προσδοκώμενο κέρδος.Η οργή δεν λύνει δυστυχώς προβλήματα ούτε υππαρχουν λύσεις σε ατομικό επίπεδο. Ωστόσο φίλε Σάββα αν η μόνη λύση είναι αυτή η κυβέρνηση τότε αλλοίμονό μας. Είμαι βέβαιος ότι το λές με την έννοια ότι αυτην εκλεξαμε μ΄αυτήν πρέπει να βαδίσουμε. Σωστά.... εφ όσον ανταποκρίνεται στοιχειωδώς στις περιστάσεις. Τι έκανε στις Βρυξέλλες όμως; Διαβάζω ότι δέχθηκε τα πάντα χωρίς καμία αντίδραση-σε φιλικές της εφημερίδες. Δεν ξέρω τι ζητάει ο Ερντογάν στην επιστολή του. Δεν ξέρω τι θέλει ο Νίμιτς. Δεν καταλαβαίνω πως από την προεκλογική απόρριψη του Μπουργκάς/Αλεξανδρούπολη ο πρωθυπουργός είναι στη Μοσχα γιανα συζητη΄σηει (υποτίθεται)τηνκατασκευή του. Κανείς δεν μου εξήγησε πώς από το προεκλογικο "υπάρχουν λεφτά" φτάσαμε στο μετεκλογικό "δεν υπάρχει σάλιο". Κανείς δεν μου εξηγεί τι σημαίνει "χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας". Από ποιον και γιατί, τι δώσαμε; Για΄τι θα αγοράσουμε όπλα όταν δεν υπάρχει σάλιο; Τα κενά είναι πολλά. Να συστρατευθούμε. Αλλά αυτό προϋποθέτει καθαρές και έντιμες εξηγήσεις καικαθαρούς στόχους. Δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Να συστρατευθούμε αλλά όχι γιανα πέσουμε εμείς στο πηγάδι και οι "άλλοι" (οι καταφερτζήδες, οι εξύπνοι, οι ίδιοι πάντα)να μας βλέπουν αππό πάνω και να γελάνε. Αν ο καθένας κάνει όπως εκείνος στοκαφενείο που ηθελε να γίνει πρωθυπουργός γιαμιαμέρα, δεν θα δούμε προκοπή.Και τέλος: Προς φιλορώσους (και Ορθόδοξους): Ο Μεντβιέντεφ συνέστησε να πάμε στο ΔΝΤ. Αριστη συμβουλή. Το έκανε η Αργεντινή (χωρίς τη συμβουλή του) και πρόκοψε. Προς αντιρώσους: Να έχουμε πλήρη εμπιστοσύνη στην ΕΕ, στον Διαφωτισμό, στον Δυτικό "ελεύθερο κόσμο". Όλοι θέλουν να μας βοηθήσουν, μας αγαπάνε σαν να είμαστε παιδιά τους. Όποιος δεν το βλέπει είναι κακόπιστος.... Καποτε αυτά τα έλυνε ένας θερμός πόλεμος. Ξεχάσαμε ότι υπάρχει ο οικονομικός πόλεμος που κατα΄κανόνα προηγείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα,σε όλα, μαζύ σου Ανώνυμε 7:04 και προσθέτω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν", μέχρι το μαύρο `97, δεν χρειάστηκε να περάσουν και πάρα πολλά χρόνια.