Η τραγική μοίρα των αγωνιστών του ‘21

-Οι αρχηγοί του αγώνα Κολοκοτρώνης και Υψηλάντης σάπισαν στις φυλακές!
-Τα οστά του Αλέξ. Υψηλάντη, λέγεται, ότι έμειναν στα αζήτητα
για δύο χρόνια στο τελωνείο του Αεροδρομίου Ελληνικού!

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρίας και πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως του 1821 Ποντιακής καταγωγής πρίγκιπας Αλέξανδρος Υψηλάντης, γιος και εγγονός ηγεμόνων της Μολδοβλαχίας, στρατηγός του τσαρικού στρατού, εγκατέλειψε μια σπουδαία καριέρα και ζωή που θα ζήλευαν πολλοί, διέθεσε την προσωπική και οικογενειακή του περιουσία, για ένα όνειρο! Τη δημιουργία ελεύθερου ελληνικού κράτους.
΄Αναψε τη φωτιά στις παραδουνάβιες χώρες και θυσιάστηκε... Όμως η θυσία του και όσων τον ακολούθησαν δεν πήγε χαμένη. Στο νότο από τις φλόγες της φωτιάς ξεπήδησε ολοζώντανο το όνειρο του Πρίγκιπα!…
Στην ελεύθερη Ελλάδα, οι μεγάλοι αγωνιστές που έδωσαν την ψυχή και το αίμα τους για την λευτεριά της πατρίδος, δυστυχώς, αντί ευγνωμοσύνης, εισέπραξαν ανάλγητη εχθρική συμπεριφορά.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, στρατιωτικός αρχηγός της επαναστάσεως του 1821, συκοφαντήθηκε και κλείστηκε στις ανήλιες φυλακές στο Παλαμήδη, ως ο χειρότερος στυγνός εγκληματίας!.. Και ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο «Επίτροπος» , που κατά την βυζαντινή εθιμοτυπία σήμαινε αντιβασιλέας, νόμιμος διάδοχος του θρόνου της Αυτοκρατορίας της Ρωμανίας, πολιτικός αρχηγός της Επαναστάσεως, σάπισε στις φυλακές και κακοποιήθηκε μετά θάνατον και προσβλήθηκε η μνήμη του!.. Και θα δούμε πώς.
Ο Υψηλάντης γεννήθηκε την 1-12-1782 στην Κωνσταντινούπολη. Πρωτότοκος γιός του Κωνσταντίνου Υψηλάντη ανατράφηκε μέσα σε περιβάλλον που διαπνεόταν από έντονο πατριωτισμό. Κατατάχτηκε στο σώμα των εφίππων σωματοφυλάκων του Τσάρου και διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα ενώ στη μάχη της Δρέσδης έχασε το δεξί του χέρι.
Σε ηλικία 25 ετών, ο Εμμανουήλ Ξάνθος του πρόσφερε τον Μάρτιο του 1820 την αρχηγία της Φιλικής εταιρίας, την οποία δέχτηκε με όρους και άρχισε, με την συνδρομή του Καποδίστρια, την οργάνωση της Επαναστάσεως στην Πελοπόννησο.
Εκδίδει αμέσως την προκήρυξη ανεξαρτησίας, περνάει τον ποταμό Προύθο στις 22-2-1821 και υψώνει τη σημαία της Επαναστάσεως στο Ιάσιο της Μολδοβλαχίας όπου οι τοπικοί άρχοντες ήταν έλληνες Φαναριώτες.
Στις 26-2-1821 στο ναό των Τριών Ιεραρχών τελείται δοξολογία και ο Μητροπολίτης Βενιαμίν ευλογεί σημαία με έμβλημα τον Σταυρό, και κατά το βυζαντινό τυπικό, παραδίδει το ξίφος στον Υψηλάντη. Κατόπιν διενεργείται έρανος για τη συλλογή ενός εκατομμυρίου γροσίων και υπογράφεται σε διώροφο κτίριο στο Κισινάου της Μολδαβίας (πέρασε στην ιδιοκτησία του ελληνικού δημοσίου πριν από τρία χρόνια) η Διακήρυξη προς το Έθνος και η πρόσκληση εθελοντών.
Απ’ όλη την Ευρώπη καταφθάνουν στη Μολδαβία και συγκροτείται αμέσως ο Ιερός Λόχος, αποτελούμενος από 500 σπουδαστές. Στις 4 Μαρτίου οι έλληνες ναυτικοί εξοπλίζουν 15 πλοία και στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης υψώνει τη σημαία στο Βουκουρέστι, αντιμετωπίζοντας το στρατό τριών πασάδων στο Γαλάτσι, το Δραγατσάνι, τη Σλατίνα, το Σκουλένι και το Σέκο.
Ο στρατός του Υψηλάντη καταστράφηκε στη μάχη του Δραγατσανίου στις 7-6-1821 και υποχώρησε προς τα αυστριακά σύνορα. Ο ίδιος συνελήφθη από τους Αυστριακούς κλείστηκε στις ανθυγιεινές φυλακές της Βιέννης και υπέστη τα πάνδεινα αφού ήταν γνωστή η σκληρή «μετερνιχική» πολιτική απέναντι σε επαναστάτες.
Μόλις αποφυλακίστηκε με παρέμβαση του Τσάρου και με βαριά κλονισμένη την υγεία στις 24-11- 1827, πέθανε εγκαταλελειμμένος στην Βιέννη στις 19-1- 1828, σε ηλικία μόλις 36 ετών, χωρίς να προλάβει να δει την ολοκλήρωση του Σχεδίου του και να βαδίσει στα ελεύθερα ελληνικά χώματα....
Μετά από περίπου 160 χρόνια, τα οστά και η βαλσαμωμένη καρδιά του Πόντιου ηγέτη, ουδείς γνωρίζει μετά βεβαιότητας πού βρίσκονται. Πρόεδρος και μέλη Συλλόγων που φέρουν το όνομα του βρήκαν τον τάφο του στην Βιέννη αλλά δεν γνωρίζουν που βρίσκονται τα οστά. Το βέβαιον είναι ότι μεταφέρθηκαν στο Ιάσιο και η Ρουμανική κυβέρνηση τα έστειλε στην Ελλάδα αεροπορικώς και παρέμειναν στα αζήτητα – αν είναι δυνατόν!!! - επι δύο χρόνια στο τελωνείο του Αεροδρομίου Ελληνικού μέσα σε μικρό ξύλινο κιβώτιο με χάλκινη επένδυση και τα εκτελώνισε ο Αθηναίος δικηγόρος Κ. Πλεύρης και τα παρέδωσε στη Μητρόπολη. Λέγεται, χωρίς να είναι εξακριβωμένο, ότι τα οστά του Υψηλάντη είναι θαμμένα στο προαύλιο του Ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Πεδίον Άρεως, σε κενοτάφιο με επικλινές άγαλμα μισοκατεστρεμένο από Βανδάλους... ΄Ολα αυτά πάντως, ουδένα τιμούν και πολύ περισσότερο το Ελληνικό Κράτος.


Από τη Διακήρυξη του Υψηλάντη
«Η ώρα ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες! Πρό πολλού οι λαοί της Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ των ιδίων Δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών, μας επροσκάλουν εις μίμησιν, αυτοί, καίτοι οπωσούν ελεύθεροι, επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την ελευθερίαν, και δι’ αυτής πάσαν αυτών την Ευδαιμονίαν. Οι αδελφοί μας και φίλοι είναι πανταχού έτοιμοι, οι Σέρβοι, οι Σουλιώται, και όλη η Ηπειρος, οπλοφορούντες μας περιμένωσιν• ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν! η Πατρίς μάς προσκαλεί!...»
(Tο αρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Real news» της 21-3-2010)