του Δελαστίκ
Να βλέπει κανείς τη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ και τον Αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα να «σφάζονται» για τα... μάτια του Γιώργου Παπανδρέου, ε, αυτό πια είναι από τα ανήκουστα! Και όμως αυτό το κλίμα άρχισε να επικρατεί από την Πέμπτη, με τον Ελληνα πρωθυπουργό να προσκαλείται εσπευσμένα σε διάστημα 24 ωρών να επισκεφθεί το Βερολίνο την Παρασκευή και την Ουάσιγκτον την επόμενη Τρίτη! Χώρια που κατέφθασε απροσδόκητα στην Αθήνα ο πολύς Γιόζεφ Ακερμαν, ο ισχυρός άνδρας της πανίσχυρης Ντόιτσε Μπανκ και άρχισαν να κυκλοφορούν τρελές φήμες, που ημιδιαψεύστηκαν, περί γερμανικής πρόθεσης αγοράς ελληνικών ομολόγων ακόμη και 15 δισ. ευρώ!
Είναι νωρίς ακόμη για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι η γερμανική ηγεσία αντιλήφθηκε ότι η σκληρή γραμμή που ακολουθεί εναντίον της Ελλάδας και η ενορχηστρωμένη καμπάνια δυσφημιστικών επιθέσεων των γερμανικών μέσων ενημέρωσης που τη συνοδεύει, υπερέβησαν τα όρια ανοχής του ελληνικού λαού και ως εκ τούτου επιβάλλεται η αλλαγή γερμανικής πολιτικής. Χρειάζεται να περιμένουμε λίγο για να το διαπιστώσουμε αυτό.
Το βέβαιο είναι πως το Βερολίνο συνειδητοποίησε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έδειχνε τελευταία όλο και πιο αποφασισμένος να οδηγήσει την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ. Παρόλο που η υπαγωγή στο ΔΝΤ είναι το έσχατο σκαλοπάτι εξαθλίωσης μιας χώρας, το Μέγαρο Μαξίμου και πολλοί υπουργοί με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου προσπαθούσαν να εξωραΐσουν αυτή την εξευτελιστική επιλογή και να την εμφανίσουν ως δήθεν ανεκτή στα μάτια του ελληνικού λαού.
Το αντιγερμανικό κλίμα για το οποίο προειδοποιούσαμε την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε ήδη με σφοδρότητα τις προηγούμενες μέρες και σαρώνει την ελληνική κοινωνία, τα μέσα ενημέρωσης και μεγάλο τμήμα του πολιτικού κατεστηζμένου της χώρας. Ισως αυτό να βοήθησε την καγκελάριο Μέρκελ να αντιληφθεί ότι η γερμανική επιθετικότητα γινόταν πλέον μπούμερανγκ εναντίον των γερμανικών συμφερόντων. Καθώς ο ελληνικός λαός αναπτύσσει έντονη δυσαρέσκεια εναντίον της ΕΕ και του Βερολίνου, πολύ ευκολότερα θα μπορούσε να οδηγηθεί από την κυβέρνηση προς το ΔΝΤ.
Ολέθρια για την Ελλάδα θα ήταν, φυσικά, μια τέτοια επιλογή προσφυγής στο ΔΝΤ. Σε απολύτως καμία περίπτωση δεν πρέπει να υλοποιηθεί. Ακόμη και αν ο πρωθυπουργός αποφασίσει κάποια στιγμή να συγκρουστεί με την ΕΕ, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να ψάξει να βρει χρήματα από τους Κινέζους, τους Αραβες ή τους Ρώσους, όσο και αν εξοργιστούν οι Ευρωπαίοι, παρά από το ΔΝΤ. Προτιμότερο για τον ελληνικό λαό, φυσικά. Ο λόγος είναι απλός.
Η ΕΕ είναι πολιτικός οργανισμός. Οσο σκληρούς όρους και αν θελήσει να επιβάλει στον οικονομικό τομέα, η συζήτηση θα γίνει σε πολιτικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο επίσης θα παρακολουθείται η εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν π.χ. η ΕΕ προσπαθήσει να επιβάλει την κατάργηση του δώρου του Πάσχα ή του επιδόματος αδείας και καεί δικαιολογημένα η Αθήνα από τις αντιδράσεις των οργισμένων μαζών, ο Ελληνας πρωθυπουργός μπορεί να πει στους Ευρωπαίους «ορίστε πού οδηγεί η ηλίθια πολιτική σας» και να ανακαλέσει το μέτρο για να επαναφέρει την κοινωνική ειρήνη. Οι άλλοι ηγέτες της ΕΕ θα συναινέσουν θέλοντας και μη.
Το ΔΝΤ είναι αδιάφορο για οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή προκαλεί η πολιτική του. Είναι άλλωστε συνηθισμένο σε τέτοιες καταστάσεις, γιατί σε κάθε χώρα που πέφτει στα νύχια του ΔΝΤ πάντα σχεδόν σημειώνονται κοινωνικές εκρήξεις και όχι σπάνια συγκρούσεις μέχρι και με νεκρούς. Το ΔΝΤ είναι επίσης αδιάφορο για την τύχη των κυβερνήσεων που προσφεύγουν σε αυτό. Χωρίς κανένα έλεος, τους κόβει τη δόση του δανείου που θα τους έδινε, αν οι λαϊκές αντιδράσεις καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή της πολιτικής που υπαγορεύει. Αλλωστε, οι περισσότερες κυβερνήσεις που προσφεύγουν στο ΔΝΤ καταρρέουν υπό το βάρος της οργής του κόσμου.
Οι μέρες είναι κρίσιμες. Σε δύο εβδομάδες θα έχει κριθεί αν η κυβέρνηση Παπανδρέου θα επιλέξει την ΕΕ ή το ΔΝΤ. Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί και δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές την Τετάρτη, πάντως, είπαν το πρώτο «όχι» στα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας. Θα χρειαστούν κι άλλα για να λάβουν το μήνυμα οι ηγέτες της ΕΕ.
Είναι νωρίς ακόμη για να καταλήξει κανείς στο συμπέρασμα ότι η γερμανική ηγεσία αντιλήφθηκε ότι η σκληρή γραμμή που ακολουθεί εναντίον της Ελλάδας και η ενορχηστρωμένη καμπάνια δυσφημιστικών επιθέσεων των γερμανικών μέσων ενημέρωσης που τη συνοδεύει, υπερέβησαν τα όρια ανοχής του ελληνικού λαού και ως εκ τούτου επιβάλλεται η αλλαγή γερμανικής πολιτικής. Χρειάζεται να περιμένουμε λίγο για να το διαπιστώσουμε αυτό.
Το βέβαιο είναι πως το Βερολίνο συνειδητοποίησε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έδειχνε τελευταία όλο και πιο αποφασισμένος να οδηγήσει την Ελλάδα στα νύχια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ. Παρόλο που η υπαγωγή στο ΔΝΤ είναι το έσχατο σκαλοπάτι εξαθλίωσης μιας χώρας, το Μέγαρο Μαξίμου και πολλοί υπουργοί με επικεφαλής τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου προσπαθούσαν να εξωραΐσουν αυτή την εξευτελιστική επιλογή και να την εμφανίσουν ως δήθεν ανεκτή στα μάτια του ελληνικού λαού.
Το αντιγερμανικό κλίμα για το οποίο προειδοποιούσαμε την περασμένη Κυριακή εκδηλώθηκε ήδη με σφοδρότητα τις προηγούμενες μέρες και σαρώνει την ελληνική κοινωνία, τα μέσα ενημέρωσης και μεγάλο τμήμα του πολιτικού κατεστηζμένου της χώρας. Ισως αυτό να βοήθησε την καγκελάριο Μέρκελ να αντιληφθεί ότι η γερμανική επιθετικότητα γινόταν πλέον μπούμερανγκ εναντίον των γερμανικών συμφερόντων. Καθώς ο ελληνικός λαός αναπτύσσει έντονη δυσαρέσκεια εναντίον της ΕΕ και του Βερολίνου, πολύ ευκολότερα θα μπορούσε να οδηγηθεί από την κυβέρνηση προς το ΔΝΤ.
Ολέθρια για την Ελλάδα θα ήταν, φυσικά, μια τέτοια επιλογή προσφυγής στο ΔΝΤ. Σε απολύτως καμία περίπτωση δεν πρέπει να υλοποιηθεί. Ακόμη και αν ο πρωθυπουργός αποφασίσει κάποια στιγμή να συγκρουστεί με την ΕΕ, είναι χίλιες φορές προτιμότερο να ψάξει να βρει χρήματα από τους Κινέζους, τους Αραβες ή τους Ρώσους, όσο και αν εξοργιστούν οι Ευρωπαίοι, παρά από το ΔΝΤ. Προτιμότερο για τον ελληνικό λαό, φυσικά. Ο λόγος είναι απλός.
Η ΕΕ είναι πολιτικός οργανισμός. Οσο σκληρούς όρους και αν θελήσει να επιβάλει στον οικονομικό τομέα, η συζήτηση θα γίνει σε πολιτικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο επίσης θα παρακολουθείται η εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν π.χ. η ΕΕ προσπαθήσει να επιβάλει την κατάργηση του δώρου του Πάσχα ή του επιδόματος αδείας και καεί δικαιολογημένα η Αθήνα από τις αντιδράσεις των οργισμένων μαζών, ο Ελληνας πρωθυπουργός μπορεί να πει στους Ευρωπαίους «ορίστε πού οδηγεί η ηλίθια πολιτική σας» και να ανακαλέσει το μέτρο για να επαναφέρει την κοινωνική ειρήνη. Οι άλλοι ηγέτες της ΕΕ θα συναινέσουν θέλοντας και μη.
Το ΔΝΤ είναι αδιάφορο για οποιαδήποτε κοινωνική αναταραχή προκαλεί η πολιτική του. Είναι άλλωστε συνηθισμένο σε τέτοιες καταστάσεις, γιατί σε κάθε χώρα που πέφτει στα νύχια του ΔΝΤ πάντα σχεδόν σημειώνονται κοινωνικές εκρήξεις και όχι σπάνια συγκρούσεις μέχρι και με νεκρούς. Το ΔΝΤ είναι επίσης αδιάφορο για την τύχη των κυβερνήσεων που προσφεύγουν σε αυτό. Χωρίς κανένα έλεος, τους κόβει τη δόση του δανείου που θα τους έδινε, αν οι λαϊκές αντιδράσεις καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή της πολιτικής που υπαγορεύει. Αλλωστε, οι περισσότερες κυβερνήσεις που προσφεύγουν στο ΔΝΤ καταρρέουν υπό το βάρος της οργής του κόσμου.
Οι μέρες είναι κρίσιμες. Σε δύο εβδομάδες θα έχει κριθεί αν η κυβέρνηση Παπανδρέου θα επιλέξει την ΕΕ ή το ΔΝΤ. Εκατοντάδες χιλιάδες απεργοί και δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές την Τετάρτη, πάντως, είπαν το πρώτο «όχι» στα μέτρα εξοντωτικής λιτότητας. Θα χρειαστούν κι άλλα για να λάβουν το μήνυμα οι ηγέτες της ΕΕ.
Αυτό αποδεικνύει σε ένα βαθμό τις ευεργετικές επιδράσεις που μπορεί να έχει η αντίδραση του λαού στις χυδαίες γερμανικές προκλήσεις. Γι αυτό το τελευταίο καιρό η Merkel σφυρίζει αδιάφορα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο και αν το πιστεύουμε, η Ελλάδα δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Η οποιαδήποτε αντίδραση της σε πολιτικό, οικονομικό, διπλωματικό ή και στρατιωτικό επίπεδο, δύναται να αναταράξει όλο το παγκόσμιο οικοδόμημα. Ίσως τελικά η παγκοσμιοποίηση να είναι το κρυφό μας όπλο.
Μπράβο σε αυτούς που είτε αυθόρμητα είτε υστερόβουλα απαντούν με ίση ένταση στην καλλιέργεια ανθελληνισμού μέσα και έξω.
Είναι χρηστικά επωφελές για τον οποιονδήποτε έλληνα διαπραγματευτή. Αρκεί βέβαια να ξέρουμε και πότε να σταματήσουμε.
Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἔνωσις νοιάζεται μόνο γιὰ τὸ ἐπιχειρούμενο πλῆγμα τοῦ εὐρὼ ἀπὸ τὸ δολάριο τῶν Η.Π.Α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔὲν ἐνδιαφέρονται γιὰ τὶς ἐδῶ ἀναταραχές.
Ἐὰν ὁ ΓΑΠ πάη τελικῶς γιὰ βοήθεια στὶς Η.Π.Α., τὸ πλῆγμα γιὰ τὸ κύρος τοῦ εὐρὼ θὰ εἶναι μεγάλο.
Υπάρχει και η ομώνυμη ταινία του James Bond ''For your eyes only''
ΑπάντησηΔιαγραφήτώρα θα το αλλάξουμε και θα την λέμε ''For George eyes only''
ΤΟ δολάριο πολεμάει το ευρώ η Αμερική την Γερμανία και απλώθηκαν στην σκακιέρα όλοι και τώρα κινούνται .Το ερώτημα μου είναι απλό ο ΓΑΠ ούτε το ρόλο του Βασιλιά μπορεί να παίξει ούτε της Βασίλισσας άρα θα παίξει το ρόλο του αξιωματικού του αλόγου ή του Πύργου ....
Εμείς χρωστάμε λιγότερα από ότι οι άλλες χώρες ή περίπου τα ίδια αλλά το θέμα έγκειται στην αξιοπιστία , διερωτώμαι τα golden boys από την Μ. Βρετανία που κατέστρεψαν οικονομίες ΄με όλα αυτά που έκαναν ο Gordon ο φίλος μας, ένα απο αυτά, πως μπορεί και μιλάει ακόμα;
Ποιος δουλεύει ποιον;
ΚΑι τώρα ξαφνικά ο Γιώργος δημιουργεί και το σύνδρομο της Τροίας αυτό το ''(κράτος)περιοχή ποιος θα (το)τη πάρει''
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ: Από τον κ. Δελαστίκ διέφυγε παραδόξως ότι έγινε τηλεδιάσκεψη Ομπαμα-Μπράουν και Μέρκελ (με συμμετοχή και του Σαρκοζί)για να συζητήσουν ακριβώς το ελληνικό προβλημα. Συνεννοημένοι είναι, δεν σφάζονται. Ο σφαγμένος είμαστε εμείς. Όποιος νο΄μίζει ότι ο Παπανδρέου έχει δικαίωμα να επιλέξει ποιος θα μας σφάξει, (η ΕΕ ή το ΔΝΤ) πλανάται. Εκείνοι θα το αποφασίσουν. Αποφασίζοντας ποιος θα έχει το πάνω χέρι στη μάχη του ευρώ-και στην Ελλάδα εννοείται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ιδέα είχες Χριστίνα για την αλλαγή τίτλου της ταινίας του Τζ. Μπόντ. Μ΄αρέσει..Ελίνα
ΑπάντησηΔιαγραφή