30/4/10

Καθαρτήριο ή παραγωγική ανασυγκρότηση;

Του Σταυρου Λυγερου
Ποντάροντας στο φάσμα της χρεοκοπίας και στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος, ορισμένα ΜΜΕ εμφανίζουν τα αιματηρά μέτρα του ΔΝΤ σαν ένα είδος καθαρτηρίου. Η κοινωνία θα περάσει έτσι κι αλλιώς πολύ δύσκολα, αλλά στην πολιτική οικονομία δεν ισχύει η εξίσωση αυτομαστίγωση=λύτρωση.

Το πραγματικό δίλημμα είναι παραγωγικά ή αντιπαραγωγικά μέτρα κι όχι σκληρότερα ή ηπιότερα. Το πρόβλημα με το ΔΝΤ δεν είναι ότι επιβάλλει επώδυνα μέτρα, αλλά ότι «θεραπεύει», τοποθετώντας τις οικονομίες σ’ ένα είδος προκρούστειας κλίνης. Γι’ αυτό και κατά κανόνα τις εγκλωβίζει σε μια ανατροφοδοτούμενη ύφεση.

Το ζητούμενο για την Ελλάδα είναι να οικοδομηθεί ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης και όχι να υποστυλωθεί το κλεπτοκρατικό, σπάταλο και ανορθολογικό μοντέλο, που καταρρέει. Οι γραμμικές παρεμβάσεις και τα παραδοσιακά πολιτικά εργαλεία δεν επαρκούν. Χρειαζόμαστε νέες ευφάνταστες προσεγγίσεις και αποτελεσματικές πρακτικές, που θα αξιοποιήσουν τις τεράστιες λιμνάζουσες δυνατότητες για αύξηση εσόδων, μείωση δαπανών και ανάπτυξη. Εξυπνες και ρεαλιστικές προτάσεις έχουν κατατεθεί, αλλά λόγω χρόνιου ελλείμματος πολιτικής βούλησης παραμένουν στα συρτάρια.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει ευθύνη για τη δημοσιονομική βόμβα που κληρονόμησε. Εχει, όμως, ευθύνη, επειδή πολιτεύθηκε αμήχανα και χωρίς πυξίδα. Παραδειγματικά αναφέρουμε ότι δεν δρομολόγησε προγράμματα για την αξιοποίηση της μεγάλης δημόσιας περιουσίας και ειδικότερα των Ολυμπιακών Ακινήτων που ρημάζουν. Δεν επανέφερε τα αντικειμενικά κριτήρια ελάχιστης φορολόγησης, που είχε θεσμοθετήσει ο Αλ. Παπαδόπουλος και είχε καταργήσει ο Γ. Παπαντωνίου. Δεν αναθεώρησε από μηδενική βάση τις δομές, τις λειτουργίες και την αποδοτικότητα των μονάδων του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Μια τέτοια αναθεώρηση μπορεί να αυξήσει την παραγωγικότητα και ταυτοχρόνως να εξοικονομήσει πόρους και ανθρώπινο δυναμικό. Τέλος, δεν θέσπισε κίνητρα και δεν εξάλειψε αντικίνητρα για νέες παραγωγικές επενδύσεις με σκοπό την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας.

Τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά εάν ο Γ. Παπανδρέου είχε εγκαίρως κινηθεί προς μια τέτοια κατεύθυνση. Σήμερα, η συμμόρφωση με τις επιταγές του ΔΝΤ είναι μονόδρομος για να κρατήσουμε το κεφάλι έξω από το νερό. Δεν λύνει, όμως, οριστικά το πρόβλημα. Αυτό θα συμβεί μόνο εάν προωθηθούν στοχευμένες μεταρρυθμίσεις, που θα θέσουν την Ελλάδα σε τροχιά εξυγίανσης και ανάπτυξης. Η κρίση είναι καταλύτης, που διευκολύνει την αλλαγή συμπεριφορών και νοοτροπιών. Μπορεί να καταστήσει εφικτό ό,τι μέχρι πρότινος ήταν σχεδόν ανέφικτο. Αρκεί να υπάρχει μια στιβαρή κυβέρνηση που θα δρα με κοινωνική δικαιοσύνη και θα προωθεί (ακόμα και με έκτακτες διαδικασίες) τις αλλαγές, που υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

7 σχόλια:

  1. Υγιές παραγωγικό μοντέλο, σαν αυτό που στήριζες από το 1981 και δώθε κ. Λυγερέ;
    Το πασοκικό μοντέλο, των πρασινοφρουρών, της αναξιοκρατίας, της φαυλοκρατίας, του λαϊκισμού και της λαμογιάς.
    Δεν σε ακούσαμε τόσα χρόνια να το καταγγέλεις.
    Τώρα με πιο δικαίωμα μιλάς για υγιές παραγωγικό μοντέλο, χωρίς να έχεις κάνει την αυτοκριτική σου;

    Καμήλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τι λες ρε λυγερε παπαγαλακι της νεας ταξης -δεν εχει ευθηνη ο παπνδρεου-!!και ποιος κταργησε τον Τ+3 και εβγαινε σαν το κοκορι και φωναζε οτι βουλιαζουμε για να ανεβαινουν τα spreads ?
    φαινεται οτι καποιοι δεν διαβασαν ποτε τους ντοστογιεφσκι και με τις δημοσιευσεις τους εξακολουθουν να μας θεωρουν βλακες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όχι η αυτοτιμωρία δεν είναι λύση. Δεν φτάνει να θρηνούμε για τα αποτελέσματα ανερμάτιστων πολιτικών που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα τις τελευταίες πολλές δεκαετίες. Το θέμα είναι να αναλυθεί η κατάσταση σε πραγματιστική βάση. Αυτό μπορεί να γίνει με μέτρηση της παραγωγικότητας της εργασίας και αναλογική κατανομή μισθών σε σχέση με την παραγωγικότητα στον δημόσιο τομέα πάντα παίρνοντας σαν παραγωγική βάση την εργασία της οποίας η αξία καθορίζεται από την αγορά. Δηλαδή σαν βάση εργασιακή θα παρθεί η εργασία του ιδιωτικού τομέα που έχει την χαμηλότερη μισθοδοσία και εκεί πάνω θα ξαναχτιστεί το εποικοδόμημα της μισθολογικής πυραμίδας του δημοσίου δίχως να θεωρείται εξ' ορισμού βέβαιο πως κάποιος θα έχει αποδοχές στο δημόσιο μεγαλύτερες από τις βασικές αποδοχές του ιδιωτικού τομέα. Αυτό θα καθορίζεται κατά κύριο λόγο από την απόδοση της εργασίας του και όχι από τις πολιτικοκοινωνικές παραδοχές που μας έφεραν στο χείλος του γκρεμού. Ίσως να είναι δύσκολο να γίνει αλλά αξίζει να το κάνουμε γιατί το κόστος της πολιτικής κατανομής μισθών που δεν λαμβάνουν τεχνοκρατικά κριτήρια στην μισθολογική δόμηση είναι πολλαπλάσιο του κόστους αυτής της προσπάθειας όπως έχουν αποδείξει τα γεγονότα. Οι όποιες λοιπόν αναπροσαρμογές δεν πρέπει να γίνουν με μεθόδους που θα αποφασιστούν στην βάση μιας ψευδούς «ισότητας» αλλά στην βάση της παραγωγικότητας. Αυτό δεν είναι ούτε αυτοτιμωρία ούτε φθόνος για τον διπλανό. Αυτή είναι η βάση πάνω στην οποία θα πρέπει να χτιστεί ένα παραγωγικό μοντέλο μιας χώρας που πρέπει να ξεχρεώσει τεράστια ποσά. Αλλά αυτά τα ποσά δεν είναι τόσο μεγάλα όσο οι παραγωγικές δυνατότητες που βρίσκονται εν υπνώσει σ’ αυτή την χώρα. Πρέπει να ξυπνήσουμε από την ιδιότυπη νιρβάνα μας και αυτό δεν γίνεται με αυτοτιμωρία αλλά με συνειδητοποίηση της πραγματικότητας και των δυνατοτήτων μας που είναι πολύ μεγαλύτερες από το να περάσουμε όλη μας την ζωή σε μια δανεική απ’ τα παιδιά μας δημόσια αργομισθία. Το να αυτοτιμωρείται ή να ομφαλοσκοπεί κανείς κυνηγώντας φαντάσματα την ώρα που απαιτείται αγώνας για την επιβίωσή του είναι η χειρότερη επιλογή.-

    Ελευθέριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Για να υπάρξει "στιβαρή" κυβέρνηση κατά πως λέει ο Λυγερός θα πρέπει να γίνει ΚΑΘΑΡΣΗ δηλαδή να πέσει το κεφάλι του γιωργάκη. Αυτό πρέπει κάποιος επειγόντως να το κάνει. Θα μπορούσε ο στρατός να ξεπλυθεί έτσι από το άγος της εξίσου αμερικανοκίνητης χούντας του 1967. Της "Επαναστάσεως"...
    ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ …
    Το ζήτημα και η ουσία αυτού που μας πλάσαραν μέχρι τώρα ως «οικονομική κρίση» δεν είναι η οικονομική κατάσταση της χώρας.

    Η κερδοσκοπική επίθεση ήταν ο μηχανισμός για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε με την συνδρομή της ελληνικής κυβέρνησης και του πολιτικού κατεστημένου Που πρέπει να ομολογήσουμε εργάστηκε μεθοδευμένα και σκληρά για να επιτύχει την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ.

    Η ουσία όμως είναι αλλού, είναι εκεί που θέλουν να μας πάνε κάτω από την δαμόκλειο σπάθη της οικονομικής τρομοκρατίας και του ΔΝΤ.
    Γι΄αυτό η κατάσταση δεν θα εξομαλυνθεί γρήγορα, θα την κρατάνε σαν μια κατάσταση έτοιμη να ξεσπάσει ώσπου να πετύχουν αυτά που θέλουν. Και αυτά που θέλουν δεν είναι μόνο τόκοι και επιτόκια.

    Οι κερδοσκόποι ήταν τα εκτελεστικά όργανα , οι ηθικοί αυτουργοί είναι άλλοι. Χρησιμοποίησαν τους κερδοσκόπους για να φέρουν το χάος και το φόβο, την αβεβαιότητα και την υποτέλεια.

    Και μαζί τους, χέρι χέρι όλοι οι θεσμοί της χώρας αυτής, άνοιξαν τις πόρτες να αλώσουν οι «κερδοσκόποι» ότι υπήρχε . Αλλά δεν ήταν αυτός ο τελικός στόχος τους.
    Τώρα αρχίζει το πραγματικό έργο, αυτό που είδαμε ως εδώ ήταν η προλείανση του εδάφους για να μπει το ιππικό.

    http://mediaspotgr.blogspot.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μια διευκρίνηση: Οι Έλληνες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που είναι μύστες της οικονομικής επιστήμης και σε αυτούς που είναι ανίδεοι. Οι δεύτεροι αν μη τι άλλο, θα πρέπει να προσπαθήσουν να καλύψουν το γνωσιακό τους κενό με αναδρομή τουλάχιστον σε έγκριτες μελέτες οικονομικής ιστορίας (π. χ. οποιοδήποτε σύγραμμα του -μαρξιστή- Eric John Ernest Hobsbawm) για να μην τους "πιάνουν κότσο" και για να μην παρασύρονται από ηλιθιότητες αμόρφωτων κατά κανόνα αριστεριστών του Κολωνακίου ή πατριωτών της πορδής. Στο δια ταύτα: Αν ceteris paribus Θεωρήσουμε δεδομένο το σημερινό υπόδειγμα και δεν "στρίψουμε" προς μια δικτατορία του προλεταριάτου, το έλλειμα μπορεί να συμπιεστεί μόνο με περαιτέρω μείωση του προσωπικού του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και με ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ των ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΜΠΟΔΙΩΝ (εντελώς ανέξοδο μέτρο) και εντυπωσιακή μείωση της βαριάς φορολογίας του ιδιωτικού τομέα (σχετικά ανέξοδο, αφού ούτως ή άλλως λόγω ανικανότητας των υπαλλήλων του ΥΠΟΙΚ και της φοροδιαφυγής των μικρών και μεγάλων επιχειρηματιών, η φορολογητέα ύλη δεν μαζεύεται), έτσι ώστε τμήμα των εξειδικευμένων στελεχών του Δημοσίου να μπορεί να απορροφηθεί από τον ιδιωτικό τομέα. Το χρέος εκ των πραγμάτων είναι τόσο μεγάλο, που δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, εκτός αν γίνει η θρυαλλίδα για συνταρακτικά γεγονότα (κατά σειρά: ελεημοσύνη από Ρωσία και Κίνα, βοήθεια από τον αραβικό κόσμο, επανάσταση, πόλεμος, ομαδικό χαρακίρι των πουλημένων σύγχρονων πολιτικών και εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης "σοφών", μαζικός επαναπατρισμός και επενδύσεις στην Ελλάδα κεφαλαίων από Ελβετία, Καϊμάν, Κύπρο, Βρετανία και από όπου αλλού έφυγαν από τους "νταβατζήδες", μαζική μετανάστευση ομογενών 3ης και 4ης γενιάς από ΗΠΑ, Γερμανία, Αυστραλία και άνοιγμα θυγατρικών των όποιων επιτυχημένων επιχειρήσεων έχουν ιδρύσει σε αυτές τις χώρες, υπαγωγή μας στην χώρα που αυτοαποκαλείται "τουρκία" και δήμευση από αυτήν των περιουσιών μας). Άρα απομένει ένας σκληρός διακανονισμός για επιμήκυνση του χρόνου εξυπηρέτησης του χρέους (όχι φυσικά από την τωρινή γελοία "κυβέρνηση"). Και μια παρατήρηση: πολλοί αναγνώστες του ινφογνώμωνα γράφουν απλώς για να βρίσουν. Όχι για να εκφράσουν την γνώμη τους ή την αντίθεση τους. Απλώς να δείξουν ότι υπάρχουν και ότι είναι και΄"μάγκες". Υπάρχουν πάντως και άλλοι τρόποι για ξεχαρμάνιασμα (σεξ, ψυχολόγοι, τσιγάρο, αλκοόλ, συμμετοχή σε άλλα blogs του ευρύτερου χαρούμενου αμερικανοπασοκοσυριζοκοσμοπολίτικου χώρου κλπ). _Κ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τα μάτια στραμένα στην αριστερά,ετοιμάζεται για σκληρές καταστάσεις,ούτε το επικροτώ,ούτε το κατακρίνω εδώ που φτάσαμε........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. χαιρομαι που βρισκομαι σε ενα σαιτ οπου εχουμε και ΜΥΣΤΕΣ ,λυπαμαι γιατι δεν μας μεταδιδουν λιγη απο την σοφια τους .Αχ τι καημος!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.