29/4/10

Γερμανική Κατοχή και Ληστεία.

Στις 30 Απριλίου του 1941 και ώρα 11 το πρωί ο Τσολάκογλου, χωρίς την παρουσία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου, που είχε αρνηθεί να τον ορκίσει, ορκίσθηκε από μόνος του (- διορίστηκε) στα Παλαιά Ανάκτορα, (σημερινή Βουλή), παρουσία των ανωτάτων διοικητών των δυνάμεων κατοχής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 2 Δεκεμβρίου του 1942.
Στο ιστορικό της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα την πενταετία 1940-1945 περίοπτη θέση κατέχει η δανειακή συμφωνία η οποία υπογράφεται στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα.

Γερμανική Κατοχή και Ληστεία. Ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο!
Διαβάστε πώς οι Γερμανοί, πέρα από το «Αποτέλεσμα του Πολέμου» που δημιουργεί «Δίκαιο», παραβίασαν μια σειρά από διεθνείς κανόνες, καταληστεύοντας το Ελληνικό Κράτος κατά τη διάρκεια της Κατοχής, 1940-1945. Φυλάξτε το έτσι για την ιστορία, χωρίς να θέλουμε να αποποιηθούμε των Ευθυνών μας για την Οικονομική μας Κατάντια. Αν οι Έλληνες Πολιτικοί των τελευταίων 35 χρόνων έκαναν Υπεύθυνα τη Δουλειά τους, δεν θα αντιμετωπίζαμε τα σημερινά χάλια που μας κατατάσσουν στις πιο Ανεύθυνες Φυλές στον κόσμο! Αν αισθάνονταν, έστω για λίγα δευτερόλεπτα οι Πολιτικοί μας την Οργή και Αγανάκτηση που Αισθανόμαστε αυτές τις μέρες, δεν θα τόλμαγαν να αρθρώσουν λέξη. Ούτε ένας, ούτε ένας, δεν έβαλε την ουρά στα σκέλια και να ζητήσει Δημόσια Συγνώμη από τον Ελληνικό Λαό!

Το Στίγμα των Επίορκων Πολιτικών, Προδοτών του Ελληνικού Λαού θα μείνει στην Ιστορία.

Ένας κανόνας που δεν παραβιάζεται ποτέ, όσο χρόνια και αν περάσουν είναι ο εξής: ‘Ο Έξυπνος, Προνοητικός, Οργανωμένος και Πειθαρχημένος Άνθρωπος ή Ομάδα Ανθρώπων που κατάφερε να συγκροτηθεί ως Ομάδα, έχει δεν έχει Δίκαιο, πάντα θα προηγείται των Συνανθρώπων του σε όποια Δραστηριότητα και αν ασχολείταικαι και πάντα θα βγαίνει Κερδισμένος:

Είτε εμπλέκεται σε Πόλεμο, Πολιτική, Επιχειρηματικότητα, Αθλητισμό, Πνεύμα.

Όλα τα υπόλοιπα περί Δικαιοσύνης και Δημοκρατίας είναι Ανθρώπινες… Θεωρείες για να δικαιολογούν τις Αποτυχίες των Ανθρώπων όταν Ανταγωνίζονται μεταξύ τους προκειμένου να Επικρατήσουν τα Συμφεροντά τους. Οι ΗΠΑ δεν είναι τυχαία η ισχυρότερη υπερδύναμη του πλανήτη. Κατάφεραν, είτε είσαι μαύρος, κινέζος, εβραίος ή έλληνας να διακρίνεσαι. Η Αξιοκρατία είναι Γεγονός! Η Γερμανία επίσης. Δεν διαθέτει τυχαία την υψηλότερη «Δημοκρατική Παραγωγικότητα» στον Κόσμο, ως ο μεγαλύτερος Εξαγωγέας Προιόντων και Υπηρεσιών. Η Κίνα πλησιάζει, όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το επίπεδο ζωής ενός δισεκατομμυρίου Κινέζων που ζουν σε άθλιες συνθήκες. Μόνο τα 100 εκατ. των Κινέζων που εργάζονται στις μεγάλες πόλεις της Κίνας απολαμβάνουν Καπιταλιστικά Προνόμοια Διαβίωσης. Το υπόλοιπο ένα δισ των Κινέζων, δεν είναι Άνθρωποι! Ακούσατε ποτέ κάτι για αυτούς;

Ιδού το Ιστορικό της Γερμανικής Κατοχής στην Ελλάδα την πενταετία 1940-1945, όπως το περιγράφει ο Τάσος Μηνάς Ηλιαδάκης. Οι πιο πάνω παρατηρήσεις είναι του «ID».

Το Βερολίνο προκειμένου να αντιμετωπίσει τους στρατιωτικούς και στρατηγικούς του στόχους στην ευρύτερη ελληνική περιοχή, Λιβύη-Μ. Ανατολή-Βαλκάνια, είχε υποχρεώσει την Ελλάδα να κεφαλαιοδοτεί και να συντηρεί τα στρατεύματα που στάθμευαν σ’αυτήν και είχαν πεδίο δράσης την ευρύτερη περιοχή της. Αυτά ήταν υπερπολλαπλάσια από εκείνα των στρατευμάτων κατοχής. Επιπλέον η Ελλάδα ανεφοδίαζε με τρόφιμα το μέτωπο της Λιβύης.

Στόχος των στρατευμάτων αυτών ήταν τα πετρέλαια της Λιβύης-Μ. Ανατολής και η ενίσχυση της άμυνας των Βαλκανίων. Από τα τελευταία εξασφάλιζε στην πολεμική του βιομηχανία το 20% του αντιμονίου, το 50% των ορυκτελαίων, το 60% του βωξίτη και το 100% του νικελίου. Την ίδια στιγμή για τους συμμάχους η μοναδική πύλη των Βαλκανίων ήταν και παρέμενε η Ελλάδα.

Λόγω αυτών, η γερμανική απαίτηση για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα ήταν ανελαστική και είχε προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις ακόμα και της κατοχικής κυβέρνησης Τσολάκογλου που απειλούσε με παραίτηση. Παράλληλα ο Μουσολίνι όπως και ο Γερμανός πληρεξούσιος για την Ελλάδα, Γκύντερ Αλτενμπουργκ πίεζαν το Βερολίνο να μειώσει τα έξοδα κατοχής για την Ελλάδα.

Το πρόβλημα των μοναδικά υπέρογκων δαπανών κατοχής συνόδευε η «παντός αγαθού» λεηλασία του τόπου, φυσικό επακόλουθο της οποίας ήταν ο λιμός. Ο Αλτενμπουργκ από τις πρώτες ημέρες προειδοποιούσε το Βερολίνο για τον επερχόμενο υποσιτισμό. Παράλληλα ο εκπρόσωπος του Βατικανού, νούτσιος Α. Ρονκάλι, ο μετέπειτα πάπας Ιωάνης ΚΓ’, μετά από έρευνες του, διαπίστωνε τριπλασιασμό των θανάτων σε Αθήνα-Πειραιά λόγω λιμού τον χειμώνα 1941-426 και ο Γκαίμπελς σημείωνε στο ημερολόγιό του, «…. η πείνα (στην Ελλάδα) έχει καταστεί ενδημική νόσος. Στους δρόμους της Αθήνας οι άνθρωποι πεθαίνουν κατά χιλιάδες από εξάντληση» . Το πρόβλημα του λιμού καθιστούσε οξύτερο το Λονδίνο που είχε κηρύξει την Ελλάδα σε επισιτιστική καραντίνα για να εξωθήσει τον ελληνικό πληθυσμό προς την αντίσταση.

Η πείνα, η ανομία και τα φιλοαγγλικά αισθήματα γίνονταν τόσο απειλητικά που οι Γερμανοί δεν μπορούσαν να τα αγνοήσουν. Ο υποσιτισμός τους απασχολούσε γιατί υποκινούσε λαϊκές αντιδράσεις και την αντίσταση.

Έτσι οι Δυνάμεις Κατοχής οδηγήθηκαν σε μια αδήριτη πραγματικότητα δύο ανελαστικών και αντικρουομένων απαιτήσεων. Από τη μια η κεφαλαιοδότηση από την  Ελλάδα τον στρατιωτικών επιχειρήσεων του άξονα στην ευρύτερη περιοχή της και από την άλλη η πείνα που οδηγούσε στην εξέγερση και στην αντίσταση.

Για την αντιμετώπιση του προβλήματος οι Δυνάμεις Κατοχής, τον Οκτώβριο του 1941, θα στείλουν στην Ελλάδα οικονομικούς τεχνοκράτες, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στη συνέχεια το πρόβλημα θα απασχολήσει και θα λάβει οξύτατη μορφή στην ιταλογερμανική Δημοσιονομική Συνδιάσκεψη εμπειρογνωμόνων, από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο του 1942 στη Ρώμη. Η γερμανική επιμονή για υψηλή κεφαλαιοδότηση από την Ελλάδα οδηγούσε σε αδιέξοδο τη Διάσκεψη.

Τότε ο Ιταλός τραπεζίτης και οικονομικός πληρεξούσιος της Ιταλίας στην Ελλάδα, Ντ’Αγκοστίνι, θα προτείνει τη λύση του δανείου. Δηλαδή οι πέρα από τις δαπάνες κατοχής αναλήψεις να χρεώνονται από την Ελλάδα ως δάνειο προς την Γερμανία και την Ιταλία.

Β. ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ

Η σχετική δανειακή συμφωνία θα υπογραφεί στις 14.3.1942 από τους πληρεξούσιους της Γερμανίας και της Ιταλίας στην Ελλάδα, αντίστοιχα Άλτενμπουργκ και Γκίτζι. Η Ελλάδα δεν είχε προσκληθεί και δεν ήταν παρούσα. Στην Ελλάδα την ανακοίνωσε μετά από εννιά μέρες ο Άλτενμπουργκ με την ρηματική διακοίνωση 160/23.3.1942 και ο Γκίτζι με το σημείωμά του Νο4/6406/461/23. 3.1942.

Σύμφωνα μ’αυτήν:

• Η ελληνική κυβέρνηση υποχρεούται κατά μήνα να καταβάλλει έξοδα κατοχής 1,5 δισ. δρχ. (άρθρο 2).

• Οι αναλήψεις από την Τράπεζα της Ελλάδος (στο εξής ΤΕ), άνω του ποσού αυτού θα χρεώνονται στις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ιταλίας ως άτοκο, σε δραχμές δάνειο της Ελλάδας προς αυτές (άρθρο 3).

• Η επιστροφή του δανείου θα γινόταν αργότερα (αρθ. 4).

• Η συμφωνία είχε αναδρομική ισχύ από 1.1.1942 (άρθρ. 5).

Η δανειακή σύμβαση αποτελούσε μια συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ιταλίας που επιβαλλόταν στην Ελλάδα υποχρεωτικά εκτελεστή (αναγκαστική). Οι δανειακές αναλήψεις θα είχαν την μορφή μηνιαίων προκαταβολών, το ύψος και η διάρκεια των οποίων δεν προσδιοριζόταν. Επίσης δεν προσδιοριζόταν πότε θα άρχιζε η εξόφληση του, ενώ προσδιοριζόταν ότι ήταν άτοκο και σε δραχμές.

Με το εμπιστευτικό έγγραφο 409/2.4.1942 ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έδινε εντολή στην ΤΕ να συμμορφωθεί με τη ρηματική διακοίνωση του Αλτενμπουργκ και να αρχίσει να καταβάλει τις δανειακές προκαταβολές.

Την αρχική αυτή αναγκαστική σύμβαση ακολούθησαν τρεις τροποποιήσεις με κοινή βούληση των συμβαλλομένων. Αυτές μετατρέπουν την αρχική αναγκαστική σύμβαση σε συμβατική. Δηλαδή το δάνειο παύει να είναι αναγκαστικό και μεταπίπτει σε κοινό συμβατικό δάνειο.

Με την πρώτη τροποποίηση (2.12.1942) ορίζεται ότι τα δανειακά ποσά είναι αναπροσαρμοζόμενα και θα αρχίσουν να επιστρέφονται από τον Απρίλιο του 1943 (άρθρο β, παράγραφοι 2 και 3).

Μάλιστα κατέβαλαν και δύο εξοφλητικές δόσεις του δανείου και στη συνέχεια σταμάτησαν την επιστροφή του, οπότε μεταπίπτει σε έντοκο λόγω υπερημερίας. Δηλαδή το δάνειο είχε μετατραπεί σε σταθερού νομίσματος και έντοκο.

Το ύψος του δανείου κατά την ΤΕ ανέρχεται (δίχως τους τόκους) σε 227.940.201 εκ. δολ. το 1944 και κατά τον Αλτενμπουργκ 400 εκ. μετακατοχικά μάρκα. Με τις αναπροσαρμογές και τους τόκους ανέρχεται σε κάποιες δεκάδες δισ. ευρώ.


Επομένως το κατοχικό δάνειο είναι συμβατικό και όχι αναγκαστικό, σταθερού νομίσματος και από τον Απρίλιο του 1943 έντοκο. Αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας και όχι επανορθωτική. Ως τέτοια δεν εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου 1953 που αναστέλει την καταβολή των επανορθώσεων και αποζημιώσεων.

Γ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΔΑΝΕΙΟΥ

Η Ελλάδα στη διάσκεψη των επανορθώσεων του 1945, στη διάσκεψη των Παρισίων το 1946 και στη διάσκεψη των ΥΠΕΞ των τεσσάρων Μ.Δ. το Νοέμβριο του 1947, διαχώρισε το κατοχικό δάνειο από τις επανορθώσεις και ζητούσε την επιστροφή του.

Η Ελλάδα ουδέποτε έπαψε να διεκδικεί το κατοχικό δάνειο .

• Το 1964 με τον Αγγελόπουλο, ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης.

• Το 1965 με τον Α. Παπανδρέου.

• Στις ελληνογερμανικές συνομιλίες στην Αθήνα το 1966.

Τότε η Γερμανία πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι του δανείου είχε παραιτηθεί εγγράφως ο Κ. Καραμανλής. Στη συνέχεια το μετέτρεψε σε προφορική παραίτηση Καραμανλή, πράγμα που διέψευσε ο Κ. Καραμανλής. Τέλος με τη ρηματική της διακοίνωση στις 31.3.1967, η Γερμανία δεχόταν ότι δεν υπήρξε παραίτηση Καραμανλή.

• Το 1974 το ανακίνησε ο Ζολώτας.

• Στις 18.4.1991 το έθεσε ανεπίσημα και προφορικά ο τότε ΥΠΕΞ Α. Σαμαράς στο Γερμανό ομόλογό του.

• Στις 14.11.1995 το έθεσε η Ελλάδα με ρηματική διακοίνωση.

Η Γερμανία σταθερά το απορρίπτει, με τα επιχειρήματα:

• Το δάνειο εντάσσεται στη συμφωνία του Λονδίνου.

• Από το δάνειο παραιτήθηκε ο Κ. Καραμανλής. Το επανέλαβε και μετά το 1990 παρά τη ρηματική διακοίνωση του Μαρτίου 1967.

• Υστερα από 50 χρόνια δεν μπορεί να εγείρονται τέτοιες απαιτήσεις. (Η Ελλάδα το διεκδικεί από το 1945).

Το μόνο που δηλώνουν αυτά τα επιχειρήματα είναι έλλειψη επιχειρημάτων. Μετά την ενοποίηση της Γερμανίας το 1990 έχει εκλείψει και το τυπικό επιχείρημα που θα μπορούσε να προβληθεί, εκείνο του χωρισμού της Γερμανίας. Επομένως είναι άμεσα διεκδικήσιμο και πολιτικά και συμβατικά (νομικά). Μπορεί να το διεκδικήσει η ελληνική κυβέρνηση, η Τράπεζα της Ελλάδος ή οποιοσδήποτε μέτοχος της (πάνω ενός ορίου μετοχών), όπως και ο ελληνικός λαός μέσω των συντεταγμένων πολιτειακών θεσμών του. Τέλος την ελληνική διεκδίκηση ενισχύει το προηγούμενο της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας στις οποίες η ναζιστική Γερμανία είχε επιβάλλει παρόμοια κατοχικά δάνεια και τα οποία μετακατοχικά η τότε Δ. Γερμανία επέστρεψε (αντίστοιχα το 1956 και 1971).

Η σημερινή Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι δανείσθηκε από το ελληνικό κράτος κατά παράβαση του άρθρου 49 της σύμβασης της Χάγης του 1909 και το οποίο ισχύει και σήμερα. Δανείσθηκε από ένα κράτος που η ίδια η ναζιστική Γερμανία είχε χαρακτηρίσει ακατάλυτο και ότι οι ναζί όχι μόνο δεν αμφισβήτησαν ουδέποτε το δάνειο αλλά και άρχισαν την αποπληρωμή του, ενώ και ο καγελλάριος Ερχαρντ, το 1964, είχε δεσμευθεί για την επιστροφή του μετά την επανένωση της Γερμανίας.

Η Γερμανία δεν πρέπει να ξεχνά ότι η γερμανική κατοχή είναι υπόλογος για το οικονομικό ελληνικό ολοκαύτωμα της περιόδου 1940-44. Ενδεικτικά και μόνο είναι υπόλογος για το ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός αυξήθηκε 15,3 εκατομμύρια φορές και ότι μόνο την Ελλάδα υποχρέωσε η τότε Γερμανία να της καταβάλει πολεμικές αποζημιώσεις. Αυτό το ολοκαύτωμα το αναγνώρισαν οι Ιταλοί : «Η Ελλάδα είναι στημμένη σαν λεμόνι», έλεγε ο Γκίτζι. Αποκορύφωμα ο Μουσολίνι, που έλεγε ότι «… οι Γερμανοί άρπαξαν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους…». Αλλά και ο Γερμανός Υπ. Οικονομίας, Φουνκ, τον Ιούνιο του 1943 έγραφε σε άρθρο του ότι, «η Ελλάς δοκίμασε τα δεινά του πολέμου, όπως ίσως καμία αλλη χώρα της Ευρώπης».

Για την επανόρθωση η Ελλάδα θα χρειαζόταν 33 φορές το εθνικό εισόδημα του 1946. Αυτό μετακατοχικά η Ελλάδα θα το αναζητούσε στον εξωτερικό δανεισμό.

Από την άλλη πλευρά αυτή που αμφισβητεί και αρνείται την επιστροφή του κατοχικού δανείου είναι η μετά το 1990 ενωμένη και δημοκρατική Γερμανία.

Αυτή όμως η συμπεριφορά, εκτός των άλλων, πλήττει βάναυσα τα μετακατοχικά φιλογερμανικά αισθήματα, όπως τα χαρακτήρισε ο καγκελλάριος Κολ, του ελληνικού λαού και γι’αυτό ακέραια την ευθύνη φέρει η γερμανική κυβέρνηση.

Του Τάσου Μηνά Ηλιαδάκη**

Πηγές:

1. National Archires, Waschington, DC: Τ. 120/2481/Ε259713-715, «Promemoria», 23.9.1942 και Τ-120/166/81370- 5,Altenburg-Berlin, 4.9.42).

2. Σωτ. Γκοτζαμάνης, κατοχικό δάνειο και δαπάναι κατοχής, Θεσ/κη 1954, σ. 5 Γ. Τσολάκογλου, Απομνημονεύματα, Αθήνα 1950, σ. 210, 212, 215, 218, 219, 234.

Κ. Λογοθετόπουλος, Ιδού η αλήθεια, Αθήνα 1948, σ. 49.

3. National Archives, ο.π.

4. Τ. Ηλιαδάκης, Οι επανορθώσεις και το γερματικό κατοχικό δάνειο, εκδ. Δετοράκη, Αθήνα 1997, σ. 83-101.

5. Ηλιαδάκης, σ. 111

Heinz Richter, Δύο επαναστάσεις και αντεπαναστάσεις στην Ελλάδα, Εξάντας Αθήνα, 1975 σ. 155, 157.

6. Ηλιαδάκης ο.π.

7. Χ. Φλάισερ, Στέμμα και Σβάστικα, Παπαζήσης, Αθήνα (χ.χ.), Τ1, σ. 194.

8. W. Medlicott, The economic Blockade, Λονδίνο, 1959, Τ2, σ. 254.

Η. Βενέζης, Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός, Εστία, Αθήνα, 1981, σ. 113.

9. Richter, Τ. σ. 155 σημείωση, 255, 257.

10. Γκοτζαμάνης, σ. 2 Τσολάκογλου, σ. 208-210.

11. Αρχεία ΥΠΕΞ, έκθεση Λαμπρούκου, σ. 9-11.

Λογοθετόπουλος, σ. 48, Τσολάκογλου, σ. 211, Γκοτζαμάνης, σ. 3, 23, 24, 31.

Α. Αγγελόπουλος, Οικονομικά Τ.Α., Παπαζήσης, Αθήνα 1974, σ. 142, 167, 179, 190, 191.

12. Τη δανειακή σύμβαση βλέπε• Ηλιαδάκης, σ. 297.

13. Αρχεία ΤΕ, φάκελος κατοχικού δανείου, σημείωμα Ι. Πασσιά και το έγγραφο 409/2.4.1942.

14. Αρχεία ΤΕ, φάκελος κατοχικού δανείου, σημείωμα Ι. Πασσιά, σ. 4.

15. Β. Μαθιόπουλος, «400 εκ. μάρκα μας χρωστά η Βόνη», Βήμα, 2.6.1991.

16. Ηλιαδάκης, σ. 158, 164, 171.

17. Ηλιαδάκης, σ. 200, 202, 203-205

Αγγελόπουλος, Οικονομικά, Τ. σ. 201-205, 209.

Βήμα 18.10.1966, σ. 7 έκθεση Α. Παπανδρέου και επιστολή Κάιζερ, σ. 9.

Πρακτικά Βουλής 28.5.1991 αγόρευση Α. Παπανδρέου.

18. Ηλιαδάκης, σ. 212-213.

19. Mark Mazower, Στην Ελλάδα του Χίτλερ, Αλεξάνδρεια, Αθήνα 1994, σ. 93.

20. G. Ciano, tagebucher 1939-1943 Βern 1946, σ. 353.

21. Γερμανοελληνικά Οικονομικά Νέα, Ιούνιος 1943, σ. 2.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις 25/1/2010 στην καθημερινή πρωινή εφημερίδα της Κρήτης Η ΠΑΤΡΙΣ.

** Ο Τάσος Μ. Ηλιαδάκης είναι Μαθηματικός, Πολιτειολόγος, Δρ. Κοινωνιολογίας, καθηγητής Σχολής Εθνικής Ασφάλειας. Μέλος της Ελληνικής Επιτροπής στη διεθνή Συνδιάσκεψη για το χρυσό των Ναζί στο Λονδίνο το 1997, εισηγητής στην ελληνογερμανική διάσκεψη Δελφών το 1996 και στην Πανελλήνια Συνδιάσκεψη Αλεξανδρούπολης το 2005 για το Δημόσιο Χρέος.
http://www.insurancedaily.gr/blog/?p=15947
*Στην φωτογραφία ο αντιστράτηγος Γεώργιος Τσολάκογλου (καθιστός δεξιά) συζητά με τον Γερμανό στρατηγό Γιοντλ (καθιστός δεύτερος από αριστερά) και τον Ιταλό στρατηγό Φερρέρο (προς τα δεξιά με την πλάτη προς τον φακό) το τρίτο και οριστικό πρωτόκολλο παράδοσης της Ελλάδας στην ναζιστική Γερμανία και την φασιστική Ιταλία.

10 σχόλια:

  1. Καυκάσιε πας να μας τρελάνεις, με τα θέματα που ανεβάζεις, αρκετά τους μισούμε, όχι εκείνους τους δικούς μας ενοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καυκάσιε μου φαίνεται πας να μας τρελλάνεις με τα θέματα που ανεβάζεις, αρκετά τους μισούμε, όχι τους ξένους, αλλά τους δικούς μας, το ίδιο δεν έκαναν και με το όνομα της Μακεδονίας επι Τίτο, τα έθαβαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. TO NA STERISIS ENA LAO THN TROFH GIATI AYTO EKANAN OI KOLOGERMANARADES KAI NA PETHENΕΙ STOUS DROMOYS EINAI GENOKTONIA KAI PETHΕNAN ΠΟΛΟΙ APO ASYTIA STOUS DROMOYS ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ENA KALA ΟΡΓΑΝΟΜΕΝΟ KRΥΦΟ SXEDIO GENOKTONIAS kai ektelestike me akribia .ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΑΣΥΤΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ. ΤΑΛΩΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πέραν των όσων ορθώς αναφέρονται, η φρικτή πείνα, απετέλεσε αντικείμενο προπαγάνδας και στα δύο στρατόπεδα, δηλαδή και των "συμμάχων" και των Ναζί!

    Όμως, η αιτία του τρομερού λιμού οφείλετο στον …κομψευόμενο ….. Άγγλο υπουργό Άντονυ Ήντεν !!

    Όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα, πολλά φορτία σιταριού και αλευριού, τα οποία είχαν πληρωθεί από την Ελληνική Κυβέρνηση, ήσαν στον δρόμο για την Ελλάδα.

    Οι Άγγλοι όμως, είχαν κηρύξει αποκλεισμό στους Ιταλογερμανούς. Επίσης είχαν κηρύξει το Αιγαίο εμπόλεμη ζώνη στην οποία τα υποβρύχιά τους θα βούλιαζαν οποιοδήποτε πλοίο συναντούσαν.

    Θεωρούσαν πως όποια τρόφιμα πήγαιναν στην Ελλάδα, θα τα έπαιρναν οι Ιταλογερμανοί , έτσι π.χ. εμπόδισαν την αποστολή 70.000 τόννων σιτγηρων από Αυστραλία που θα πήγαιναν στην Ελλάδα!.

    Οι Ιταλογερμανοί είχαν ρητά δηλώσει και είχαν εγγυηθεί, ότι εάν τα τρόφιμα τα έπαιρνε και τα μοίραζε ο Ερυθρός Σταυρός, δεν θα τα επίτασσαν και πως θα άφηναν τα πλοία που τα έφεραν να επιστρέψουν στους λιμένες τους !

    Οι Άγγλοι, όπως δήλωσε ο Ήντεν, για να αποποιηθούν των ευθυνών τους, διαπραγματεύτηκαν την αγορά αυτών των τροφίμων απ’ ευθείας με τον πρωθυπουργό της εξόριστης Ελληνικής κυβέρνησης Εμμ. Τσουδερό.

    Πάντοτε κατά τον Ήντεν, ανήγγειλαν μετά ραδιοφωνικώς την είδηση με όλες της τις λεπρομέρειες, «για να φέρουν σε δύσκολη θέση την ελληνική κυβέρνηση», καθ΄ όσον οι λοιποί Έλληνες πολιτικοί και διπλωμάτες δεν γνώριζαν τις διαπραγματεύσεις του Τσουδερού με τους Άγγλους!
    (Συνεχίζεται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. (Συνέχεια από το προηγούμενο)
    Τελικά, στις 17 Ιανουαρίου 1942, η Αγγλία πιεζόμενη δέχθηκε να διακόψη τον αποκλεισμό της κατεχόμενης Ελλάδος, αποφασίζοντας να στείλει 8.000 τόννους σιτάρι – δηλώνοντας πως «κάνοντας αυτήν την υποχώρηση θα ακολουθούσαν και άλλες μηνιαίες αποστολές(1) »

    Οι Γερμανοί εξοργίστηκαν από την παρελκυστική τακτική των Άγγλων και παρουσίασαν τα στοιχεία για 350.000 τόννους σιτηρά, πληρωμένους από την Ελλάδα, που τους επίταξε η Αγγλία !

    Οι Γερμανοί, γνωρίζοντας τις ευθύνες τους για την τρομερή πείνα που μάστιζε τον Ελληνικό λαό, στις αρχές του Οκτωβρίου 1940 προσπάθησαν να μεταθέσουν τις ευθύνες τους στους Ιταλούς !

    Ο Χίτλερ, με ανακοίνωσή του στις 13-5-1941, απεφάσισε ότι «Η Γερμανία δεν επωμίζεται καμιά ευθύνη για όλο το Ελληνικό έδαφος που είναι και θα είναι στην κατοχή των Ιταλικών στρατευμάτων».

    Η Ιταλία απεδέχθη τις ευθύνες της και είδε να έρχεται εις βοήθειά της το … Βατικανό. Η προσπάθειες της Αγίας Έδρας να πείσει την Αγγλία, που θεωρούσε το Βατικανό παραφυάδα της Ιταλικής Κυβέρνησης, να άρει τον αποκλεισμό της Ελλάδος δεν κατέληξαν πουθενά !

    Εκείνη την εποχή, η Τουρκία δεν είχε εξάγει «ούτε κόκκο σιταριού», αλλά είχε εισάγει 50.000 τόννους τη φροντίδι της Αγγλικής Κυβερνήσεως………

    Εν τέλει, η Αγγλική Κυβερνηση, μετά από ενέργειες, κυρίως του ομογενούς Έλληνος Σπύρου Σκούρα Προέδρου της εταιρείας Φοξ που παρασκηνικά διεύθυνε την Επιτροπή Βάντερμπίλτ ( είχε Επίτιμο Πρόεδρο τον μεγιστάνα του αμερικανικού κινηματογράφου Harold S. Vanderbit ), που πλήρωσε με 1.400.000 δολλάρια τα τρόφιμα που έστειλαν από την Τουρκία στην Ελλάδα, μέσω του αμερικανού υφυπουργού των οικονομικών Adolf A. Berle, κατάφερε να υποχρεώσει τους «συμμάχους» ΜΑΣ Άγγλους να υποχωρήσουν και να αφήσουν να διέρχονται τρόφιμα προς την κατεχόμενη Ελλάδα !

    Ο Σπύρος Σκούρας, είχε καταφέρει να συγκεντρώσει από εράνους πολλά εκατομμύρια δολλάρια. Από αυτά πλήρωσε 2.000.000 ελβετικά φράγκα, προκειμένου να σταλούν τρόφιμα στην κατεχόμενη Ελλάδα.

    Είναι πολύ δυσάρεστο, αλλά δυστυχώς θα πρέπει να αναφερθεί ότι ο Τσουδερός προσπάθησε να οικειοποιηθεί το κατόρθωμα του εξαίρετου Έλληνα Σπύρου Σκούρα, δηλώνοντας ότι αυτός και η κυβέρνησή του κατάφεραν να στείλουν τα τρόφιμα ……. !

    Ο γράφων, νήπιο τότε, θυμάται στην Θεσσαλονίκη την τρομερή πείνα την ζαχαρίνη που έδινε ο Ερυθρός Σταυρός στα μικρά παιδιά, καθώς και τα ψωμάκια «στούκας» που έπαιρναν τα παιδάκια με το δελτίο από τον Ερυθρό Σταυρό !

    Ευμένης ο Καρδιανός

    Υ.Γ. Την ανάρτησή μου την αφιερώνω στο ΕΛΙΑΜΕΠ και ιδιαιτέρως στον Ομότιμο Καθηγητή κ. Κουλουμπή !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευμένη πολύ σωστά όμως σε ερωτώ γιατί το έπραξαν αυτό οι Αγγλοι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φίλε Καυκάσιε,

    Αν γνώριζα γιατί οι Βρεττανία ακολούθησε αυτήν την, καθ' ημάς , ελεεινή πολιτική, τόσο πριν όσο και μετά την έναρξη του Α΄ Π.Π.[Σε παρακαλώ διάβασε τον Κ. Σακελλαρόπουλο "Σκιά της Δύσεως" καθώς και τον Ιωάννη Πικρό "Τουρκικός Επεκτατισμός", Εκδόσεις ΕΣΤΙΑΣ], καθώς πριν και μετά τον Β΄ Π.Π., τότε Φίλε μου ..... θα ήμουν προφήτης !

    Ως προφήτης, ....Θα είχα γίνει πλούσιος (μεταξύ μας θεωρώ πλούσιο αυτόν που είναι ευτυχής και έχει καλή υγεία!) και αν ήθελες και Εσύ θα Σε είχα ..... κάνει επίσης πλούσιο !

    Γιατί, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση πρότεινε το 1915 στους "συμμάχους" κοινή αιφνιδιαστική επιχείρηση για την κατάληψη των Στενών αυτοί δεν την απέρριψαν ;

    Γιατί, ενώ ο Ι. Μεταξάς ζητούσε από την Αγγλία , τουλάχιστον ένα Σύμφωνο Φιλίας, οι Βρεττανοί δεν εδέχοντο !

    Γνωρίζεις ότι ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε τους Ιταλούς με Γερμανικά όπλα Mannlicher Scoenauer (θα τα δείς εκτεθειμένα στο Πολεμικό Μουσείο του Καλπακίου), διότι οι Βρεττανοί αρνήθηκαν να μας πουλήσουν όπλα ενώ εφοδίαζαν δωρεάν τους ... Τούρκους !

    Γιατί, στον Σ..... ενώ οι Δ.Σ. διέθεταν τα άριστα Γερμανικά πολυβόλα MG42 δεν μας έδωσαν τέτοια και μας, δεν μας έδωσαν τα άριστα γερμανικά αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως Junkers 87 Stuka που θα ήσαν εξαιρετικά αποτελεσματικά στον ανταρτοπόλεμο ;

    Αργότερα βέβαια, οι Αμερικανοί μας εφοδίασαν με τα δικά τους αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως τα οποία όμως ήσαν υποδεέστερα των Γερμανικών !

    Πολλά τα "γιατί" !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Διόρθωση από Ευμένη

    Γιατί, ενώ η Ελληνική Κυβέρνηση πρότεινε το 1915 στους "συμμάχους" κοινή αιφνιδιαστική επιχείρηση για την κατάληψη των Στενών αυτοί την απέρριψαν ;

    Χωρίς "δεν" !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Eυμένη αυτό το γιατί το ψάχνω πολύ καιρό.Πρόσθεσε επίσης το ότι πρόσφεραν ελληνικά νησιά στην Τουρκία ως αντάλλαγμα για την είσοδο στο πλευρό της στον πόλεμο, την ματαίωση αγοράς αεροπλάνων, το ότι ο χίτλερ δεν είχε σχέδιο να επιτεθεί στην Ελλάδα αλλά κάποιες αγγλικές κινήσεις προκάλεσαν την αντίδραση του και φυσικά τα σχέδια τους στην Μάχη της Κρήτης, στην περιφέρουσα ελληνική κυβέρνηση σε αγγλικό έδαφος.

    Ομως υπάρχει και μια αντίδραση πιο πρίν η ανεξήγητη στάση βασιλεα γεωργίου β στην συμφωνία Θεοτόκη-Σοφούλη και η ανακήρυξη μιας δικτατορίας που ούτε ο ίδιος ο Μεταξάς δεν ήθελε.

    Η Αγγλία ήθελε να είναι η διάδοχη κατάσταση στην Ελλάδα για αυτό και επέβαλλε τον ναυτικό αποκλεισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι υπήρχαν πλήθος διπλωματικών επαφών με τους Γερμανούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συνέχεια λέμε γιατί οι εκάστοτε ισχυροί (Αμερικανοί, Άγγλοι, Γερμανοί) μας αντιμετωπίζουν άδικα απέναντι στους Τούρκους.

    Ο λόγος είναι ότι οι ισχυροί σέβονται ΜΟΝΟ τους ισχυρούς κ περιφρονούν τους αδύναμους. Η νοοτροπία του τουρκικού κράτους, όσο δεν μας αρέσει, είναι ότι θεωρούν τους εαυτούς τους ισάξιους με τους Αμερικανούς, Γερμανούς κοκ κ δεν σκύβουν το κεφάλι σε κανέναν.

    Ο Έλληνας διακατέχεται από συμπλέγματα κατωτερότητας, ενώ τον μαστίζει η έλλειψη οργάνωσης και η ΔΙΧΟΝΟΙΑ. Τον σώνει η ευστροφία κ το φιλότιμο.

    Κάτι που είναι πραγματικά αστείο είναι ότι οι άλλες δύο δυνάμεις κατοχείς (Ιταλία κ Βουλγαρία), αποζημίωσαν την Ελλάδα άμεσα στο τέλος του πολέμου και οι "πλούσιοι" "σύμμαχοι" Γερμανοί κάνουν την πάπια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.