Με αφορμή τις "κούκλες" που θα σκότωναν τον Ερντογάν!

Με αφορμή τις "κούκλες" που θα σκότωναν τον Ερντογάν και τον έντονο ψυχολογικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει για το θέμα της "εκπαίδευσης τρομοκρατών στο στρατόπεδο προσφύγων του Λαυρίου", παραθέτω απόσπασμα από το βιβλίο μου "Παράδοση Οτζαλάν: Η Ώρα της Αλήθειας", που αναφέρεται στη δράση προβοκατόρων στο ελληνικό έδαφος και στον τρόπο που τους χρησιμοποιεί η Τουρκία, για να εξασφαλίσει πολιτικά κέρδη και αποτελέσματα η Άγκυρα εις βάρος της Αθήνας.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω...

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Το ιστορικό των ελληνοκουρδικών σχέσεων
-Πώς άρχισαν οι ελληνοκουρδικές σχέσεις
-Πώς είδα το Κουρδικό από τη Σμύρνη
-Η εμπλοκή μου στις ελληνοκουρδικές σχέσεις

"Παρακολουθώντας για χρόνια τον τύπο είχα αποδελτιώσει εκατοντάδες αποκόμματα με περιστατικά σύλληψης Κούρδων στις δυτικές περιοχές της Τουρκίας, οι οποίοι ομολογούσαν στις τουρκικές αρχές ότι εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα στα εκρηκτικά και ότι τους έστειλε η οργάνωση εκεί για να πραγματοποιήσουν βομβιστικές επιθέσεις. Κανείς δεν μπορούσε να ελέγξει την κατάσταση. Ποιοι συλλαμβάνονταν, τι έλεγαν, για ποιον λόγο το έλεγαν, που και σε τί αποσκοπούσαν. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις τα άτομα που συνελάμβαναν οι τουρκικές αρχές είχαν σταλεί στην Ελλάδα από τις τουρκικές υπηρεσίες, για να «συλληφθούν» στη συνέχεια και να έχει η Τουρκία να λέει κατά της χώρας μας. Η κατάσταση είχε φθάσει στο απροχώρητο και έπαιρνε τη μορφή φάρσας ή προβοκάτσιας. Το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών έκανε αλλεπάλληλα διαβήματα στην ελληνική πλευρά για το θέμα και μπορούμε να πούμε ότι είχε αποκτήσει ένα πλεονέκτημα στη μάχη των εντυπώσεων.
Ο αρχηγός της ΕΥΠ, πτέραρχος Χαράλαμπος Σταυρακάκης, ήταν αντίθετος με την ανεξέλεγκτη δράση διαφόρων ομάδων στην Ελλάδα. Οι προβοκατόρικες ενέργειες ορισμένων στοιχείων τορπίλιζαν την πολιτική στήριξης της κυβέρνησης στον κουρδικό αγώνα. Μου έλεγε ότι θα βρούμε τον μπελά μας με κάτι τέτοιους και σημείωνε ότι αυτά που διαδραματίζονταν με τις υποτιθέμενες «βόμβες» και τις ομολογίες ήσαν εξωφρενικά. Είπα στον Σταυρακάκη να με αφήσει να ασχοληθώ με το θέμα. Μου είπε κάνε ό,τι θέλεις, αρκεί να έχουμε αποτέλεσμα. Σε τρεις μήνες και για δυο ολόκληρα χρόνια, μέχρι να απαχθεί ο Άπο, δεν συνελήφθη κανένας Κούρδος στην Τουρκία που να «ομολογήσει» ότι εκπαιδεύτηκε στην Ελλάδα. Και όποιος έχει αμφιβολίες, ας ρίξει μια ματιά στον τουρκικό τύπο της εποχής. Ας συγκρίνει τα όσα γράφονται πριν το 1997 και μετά.
Πώς το πετύχαμε αυτό;
Ήταν τέλη του 1997. Πήρα το πρώτο δημοσίευμα που αναφερόταν σε σύλληψη Κούρδων που ομολογούσαν ότι εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα και κάλεσα τους υπεύθυνους του ERNK στην Αθήνα. Ήταν η Ντιλάν (Dilan) και ο Νετζμί (Necmi). Με γνώριζαν και ήξεραν ότι πίστευα στο δίκαιο αγώνα των Κούρδων, γιατί παραλλήλιζα τον αγώνα τους με τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της Ελλάδας κατά την Επανάσταση του 1821. Καμία σχέση με μακιαβελισμό και με αιτιάσεις του τύπου «ο εχθρός του εχθρού μου» και τα τοιαύτα. Δεν με εκφράζουν αυτά. Όποιος αγώνας δεν στηρίζεται στο δίκαιο και την αλήθεια δεν με εκφράζει, και κατά την άποψή μου είναι καταδικασμένος. Με το δημοσίευμα στο χέρι λοιπόν, τους είπα ότι αυτή η ιστορία πρέπει να σταματήσει. Υπήρχαν κάποιοι που παραδίδονταν ή συλλαμβάνονταν από τους Τούρκους, διατείνονταν ότι είναι Κούρδοι και με τις «ομολογίες» τους προσπαθούσαν να τορπιλίσουν τις σχέσεις των Κούρδων με την ελληνική κυβέρνηση και με την Ελλάδα. Τους ζήτησα να αναλογιστούν τη σοβαρότητα του θέματος και να πάρουν κάποια μέτρα. Οι σχέσεις της Ελλάδας με την Τουρκία έμοιαζαν με πυριτιδαποθήκη, και τέτοιες προβοκατόρικες ενέργειες ήσαν σαν το φυτίλι που τις ανατινάζει. Τους κάλεσα να απομονώσουν και να εξουδετερώσουν προβοκατόρικα στοιχεία που πιθανόν εισχωρούσαν στους κόλπους τους, γιατί αυτό έθετε σε κίνδυνο τις ελληνοκουρδικές, αλλά και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ένα από τα πρώτα πράγματα που έπρεπε να γίνουν ήταν να πάψουν οι Κούρδοι της οργάνωσης να διεισδύουν παράνομα στην Τουρκία, χρησιμοποιώντας το έδαφος της Ελλάδας. Έτσι θα ξέραμε ότι όποιος συλλαμβάνεται από τις τουρκικές αρχές είναι προβοκάτορας. Μετά από αυτό, εκτός από μια-δύο περιπτώσεις, σταμάτησαν οι συλλήψεις Κούρδων που δήλωναν στις τουρκικές αρχές ότι εκπαιδεύτηκαν στην Ελλάδα. Από την άλλη πλευρά, οι Κούρδοι πολιτικοί πρόσφυγες που είχαν ζήσει για κάποιο διάστημα στην Ελλάδα και ήθελαν να μεταβούν στο Κουρδιστάν, δεν έμπαιναν πλέον παράνομα στην Τουρκία από ελληνικό έδαφος. Αναχωρούσαν αεροπορικά για την Τεχεράνη, τη Δαμασκό ή τη Βηρυτό, και από εκεί μετέβαιναν στο Κουρδιστάν. Έτσι, σταμάτησαν οι συλλήψεις από τις τουρκικές αρχές και έφυγε ένας σοβαρός πονοκέφαλος από το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών, που δεχόταν δεκάδες διαβήματα από το αντίστοιχο τουρκικό. Με αυτές τις ενέργειες, κατά κάποιο τρόπο λύθηκαν τα χέρια της κυβέρνησης στο κρίσιμο ζήτημα της πολιτικής στήριξης του αγώνα των Κούρδων.
Και επειδή υπήρχαν και διάφοροι θερμόαιμοι ή προβοκάτορες, που πήγαιναν στα γραφεία του ERNK στην Αθήνα και πρότειναν στους Κούρδους να τους διδάξουν τη «μάχη των πόλεων», ζήτησα από τον Σταυρακάκη να στεγανοποιήσουμε το χώρο των γραφείων και αναλάμβανα να πείσω τους Κούρδους να το δεχτούν, γιατί και οι ίδιοι ήσαν ανήσυχοι με αυτούς που μπαινόβγαιναν στα γραφεία τους. Είχαμε εντοπίσει συγ-κεκριμένες προσπάθειες διείσδυσης ξένων υπηρεσιών που ήθελαν να μάθουν για το δίκτυο πολιτικής στήριξης των Κούρδων στην Ελλάδα και κυρίως για τους υποστηρι-κτές τους στο κράτος, την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Ρωτούσαν κυρίως για τους πολιτικούς και τα κυβερνητικά στελέχη που στήριζαν το ΕRΝΚ. Δηλαδή, στην ουσία προσπαθούσαν να συλλέξουν στοιχεία σε βάρος της ελληνικής κυβέρνησης. Έτσι, σε περίπτωση που οι Κούρδοι εντόπιζαν κάποιον ύποπτο, θα ζητούσαν τη βοήθειά μας. Είχα πει στον Σταυρακάκη ότι τέτοιες πράξεις αποτελούν εχθρικές ενέργειες εναντίον της χώρας μας και του ζήτησα να συλλάβουμε όποιον αποπειραθεί να συλλέξει πληροφορίες για μέλη και πράξεις της ελληνικής κυβέρνησης. Όποιος και αν ήταν αυτός. Ο Σταυρακάκης το δέχτηκε, το δέχτηκαν και οι Κούρδοι, και έτσι ολοκληρώθηκε η προσπάθεια στεγανοποίησης του χώρου που δραστηριοποιούνταν οι Κούρδοι από ανεπιθύμητα στοιχεία, εντός και εκτός Ελλάδος.
Με αυτές τις ενέργειες και με άλλες ανάλογες συνεννοήσεις και δράσεις, μπορούμε να πούμε ότι μπήκε σε μια σειρά η δράση των Κούρδων στην Ελλάδα, με βάση πάντα τη γραμμή και το πλαίσιο που είχε θέσει η κυβέρνηση, και θωρακιστήκαμε απέναντι στις συνεχείς επιθέσεις της Άγκυρας."