Η Πολιτική Αναστασιάδη στο Κυπριακό

Η πολιτική των δύο τελευταίων χρόνων («ευέλικτη πολιτική» ονομάστηκε από τους σχεδιαστές της) έχει κριθεί στην πράξη από τα αποτελέσματά της. Αυτός είναι ο πιο αντικειμενικός και ρεαλιστικός τρόπος αξιολόγησης της. Κι ένα-ένα τα αποτελέσματα της σημερινής πολιτικής καταμετρώνται στις τουρκικές καταχτήσεις και δικές μας απώλειες: συνεταιρισμός δύο συνιστώντων states του Ανάν, εκ περιτροπής προεδρία, στάθμιση Ε/κ ψήφου, έποικοι… ΟΛΑ χωρίς ανταπόκριση.

Ταυτοχρόνως, η Τουρκία συνέχισε να αναβαθμίζεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας και στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ από την άλλη, στο δικό μας οπλοστάσιο ένα-ένα τα πλεονεκτήματα μας «καίγονται» και αδυνατίζουν σε σημείο αχρηστίας: το ευρωπαϊκό συγκριτικό πλεονέκτημα συνεχώς εξασθενεί και πολιτικά «όπλα» που αποκτήθηκαν μέσω δικαστικών αποφάσεων ανατρέπονται. Κι από πάνω, μας απειλούν με απευθείας εμπόριο κατεχομένων.

Απέναντι στην πολιτική αυτή, ουσιαστική κριτική από τον Ν. Αναστασιάδη δεν υπήρξε. Αντιθέτως, ο ίδιος διαφήμιζε ότι στήριζε την πολιτική τόσο πιστά, που του προκαλούσε εσωκομματικά προβλήματα. Η κυριότερη κριτική επί της ουσίας ήταν η απαίτηση να είχαν γίνει τα «ανοίγματα» γρηγορότερα! Προφανώς, ο ίδιος ήταν έτοιμος να προσαρμοστεί και να δώσει περισσότερα. Πολύ περισσότερα. Δύο παραδείγματα είναι δηκτικά της πολιτικής που ο ίδιος ο Ν. Αναστασιάδης θα ακολουθούσε. Σε σχέση με το ορόσημο του Δεκέμβρη για τις ενταξιακές της Τουρκίας ταυτίστηκε με την άποψη των ακραίων και πολιτικά ασήμαντων ΕΔΥ, ότι «προτεραιότητα είναι η εξεύρεση λύσης και όχι η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία» και ουδέποτε απαίτησε τελμάτωση των ενταξιακών, αλλά μιλούσε για οδικούς χάρτες... και νέες πιστώσεις χρόνου.

Ειδικά για την ουσία του κυπριακού, είναι γνωστό πως σχεδόν το 100% του πληθυσμού απορρίπτει οποιαδήποτε λύση με τουρκικές εγγυήσεις. Ακόμη και σ΄ αυτό όμως, ο Ν. Αναστασιάδης διαφοροποιείται με «προχωρημένες» θέσεις. Στις 2.10.2009 (Ράδιο Πρώτο με Λαζ. Μαύρο και ΡΙΚ) επέμενε ότι οι εγγυήσεις ισχύουν και σήμερα διότι, κατά την άποψή του, η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας συνδέεται με την ισχύ των εγγυήσεων του 1960 και ότι, χωρίς τις εγγυήσεις, η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας θα αμφισβητηθεί. Θέση του είναι παράλληλα πως η Τουρκία διαθέτει ΣΗΜΕΡΑ εγγυητικό δικαίωμα στην Κύπρο αφού το καθεστώς του 1960 ισχύει αναλλοίωτο για κάθε μια από τις εγγυήτριες χώρες.

Το πρωτοφανές είναι ότι η άποψη του βρίσκεται σε αντίθεση με τη διαχρονική θέση των Κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας, θέση που υιοθέτησε ολόκληρη η διεθνής κοινότητα, εκτός από την Τουρκία. Δεν θα επιχειρήσω καν να τον πείσω ότι η Τουρκία απεμπόλησε τα όποια δικαιώματά της από τη στιγμή που η ίδια παραβίασε τα συμφωνηθέντα κι ούτε θα εξηγήσω τι εξυπακούεται για τυχόν επεμβατικά δικαιώματα όταν η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αλλά επειδή ο Ν. Αναστασιάδης άφησε σαφώς να νοηθεί ότι η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας σήμερα συνδέεται ή και εξαρτάται, από την ύπαρξη (και των τουρκικών) εγγυήσεων, τολμώ να πω ότι ένα τέτοιο επιχείρημα ανέμενα από Τούρκο αξιωματούχο που πολεμά με στόχο την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλωστε, σημαντικές πρόνοιες των συμφωνιών του 60 κατέστησαν ανενεργές εξαιτίας της αποχώρησης των Τ/κ ή ενεργειών της Τουρκίας, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία υπάρχει και αναγνωρίζεται μέσα από πολλά ψηφίσματα με απαρχή εκείνο του Συμβουλίου Ασφαλείας του 1964, το οποίο η Τουρκία έκτοτε πολεμά λυσσαλέα να ανατρέψει με διάφορα τεχνάσματα.

Πάντως, οι Τούρκοι αντιλήφθηκαν αμέσως την ευκαιρία που τους δόθηκε. Δύο μήνες μετά τις δηλώσεις Αναστασιάδη δημοσιεύτηκε στις 29.12.2009 είδηση υπό τον τίτλο «Κατάργηση της Συνθήκης Εγγυήσεως μόνον εάν καταργηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία» σύμφωνα με την οποία η ύπαρξη της Κυπριακής Δημοκρατίας εξαρτάται και συνδέεται ΣΗΜΕΡΑ με τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας. Τη φορά αυτή τη δήλωση δεν την έκανε Ελληνοκύπριος πολιτικός, αλλά ο Τούρκος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου, όπως προέβλεπα προ καιρού. Αλλά ποιος είμαι εγώ, μπροστά σε τέτοια ηγεσία;

Κώστας Μαυρίδης
mavrides@ucy.ac.cy