«Η Γερμανία εναντίον της Ευρώπης» ήταν ο τίτλος του κύριου άρθρου των New York Times την Παρασκευή 28.5, την ίδια στιγμή που ολοκληρωνόταν επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών κ. Γκάιτνερ στην Φραγκφούρτη και στο Βερολίνο και δινόταν στην δημοσιότητα στην Ουάσιγκτον το Νέο Δόγμα Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ που ενταφιάζει οριστικά τον μονομερή παρεμβατισμό της εποχής Μπους.
«Η Γερμανία εναντίον της Ευρώπης» ήταν ο τίτλος του κύριου άρθρου των New York Times την Παρασκευή 28.5, την ίδια στιγμή που ολοκληρωνόταν επίσκεψη του υπουργού Οικονομικών κ. Γκάιτνερ στην Φραγκφούρτη και στο Βερολίνο και δινόταν στην δημοσιότητα στην Ουάσιγκτον το Νέο Δόγμα Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ που ενταφιάζει οριστικά τον μονομερή παρεμβατισμό της εποχής Μπους.
Οι ΗΠΑ του Ομπάμα επιστρέφουν θριαμβευτικά στην ευρωπαϊκή σκηνή σε ένα ρόλο γνωστό από το παρελθόν, τον ρόλο της αποκατάστασης των ισορροπιών ανάμεσα στην Γερμανική Ισχύ και την Υπόλοιπη Ευρώπη. Τι διαμηνύει η Ουάσιγκτον στο Βερολίνο; Ότι η πολιτική Μέρκελ για συρρίκνωση των ελλειμμάτων κινδυνεύει να σκοτώσει εν τη γενέσει της την ανάκαμψη στην Ευρώπη σε πρώτη φάση και σε δεύτερη να πλήξει την ευημερία της ίδιας της Γερμανίας.
Πρώτα όμως και πάνω από όλα η πολιτική της Μέρκελ έρχεται σε μετωπική σύγκρουση με την Στρατηγική Ομπάμα για την αντιμετώπιση της Κρίσης:
-Ο οικονομικός εθνικισμός-απομονωτισμός του Βερολίνου δυσχεραίνει αν δεν ακυρώνει την προσπάθεια της Ουάσιγκτον να πιέσει το Πεκίνο να εγκαταλείψει μια παρόμοια συμπεριφορά τόσο με την ανατίμηση του Γιουάν όσο και με την αύξηση της εσωτερικής ζήτησης.
-Η συνεχιζόμενη Γερμανική Αμφισημία ως προς τον Μηχανισμό Στήριξης των 750 δισ. οδηγεί σε μη ελέγξιμη πτωτική δυναμική το ευρώ, δημιουργεί δηλαδή θανάσιμη απειλή για τις αμερικανικές εξαγωγές.
-Το τρίτο όμως και το σημαντικότερο είναι ότι αν η Μέρκελ επιβάλλει την Γερμανική Εκδοχή Οικονομικής Διακυβέρνησης στην Ευρωζώνη η Ουάσιγκτον φοβάται ότι αργά η γρήγορα το Βερολίνο θα θελήσει να υπαγορεύσει νέες οικονομικές και γεωπολιτικές ισορροπίες σε παγκόσμιο επίπεδο.
Για τους παραπάνω λόγους η Ουάσιγκτον του Ομπάμα έχει κάθε λόγο να παρέμβει προληπτικά ώστε η διολίσθηση της Ευρωζώνης προς την Οικονομική Διακυβέρνηση να γίνει με όρους κοινωνικής συνοχής και ανάπτυξης, με όρους συντονισμού και όχι αντιπαράθεσης με την γραμμή πλεύσης της Ουάσιγκτον.
Τηρουμένων των αναλογιών, ο Ομπάμα πράττει ό,τι ακριβώς έπραξαν ο Ουίλσον το 1917 και ο Ρούζβελτ το 1941 που είδαν την Γερμανική Ηγεμονική Ισχύ ως θανάσιμη απειλή για τα ζωτικά αμερικανικά συμφέροντα.
Τότε οι ξεκούραστοι στρατιώτες του Πέρσιγκ στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και του Αϊζενχάουερ στον Δεύτερο ανέτρεψαν την νίκη που είχε κατοχυρώσει το Βερολίνο στην πρώτη φάση των συγκρούσεων.
Σήμερα η επέμβαση των ΗΠΑ στην Ευρωπαϊκή Κρίση που προκάλεσε η Γερμανία γίνεται με τους καλύτερους δυνατούς επικοινωνιακούς όρους με την μεγίστη δυνατή εμβέλεια στην Κοινή Γνώμη: Ο Ομπάμα αναλαμβάνει να βάλει στην Μέρκελ το Βέτο που δεν τολμούν να διατυπώσουν ο Σαρκοζί και οι ηγεσίες του Νότου της Ευρωζώνης και επιπλέον καλύπτει το κενό εναλλακτικής πρότασης διαχείρισης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο που έχει δημιουργηθεί με βαρύνουσα υπαιτιότητα της Κεντροαριστεράς-Σοσιαλδημοκρατίας.
Πέραν της διαχείρισης της Κρίσης η παρέμβαση των ΗΠΑ δίνει νέα δυναμική στην Διατλαντική Σχέση. Από την ασφυκτική Ηγεμονία της μεταψυχροπολεμικής Εποχής οι ΗΠΑ του Ομπάμα προβάλλουν ως έρεισμα των ευρωπαϊκών κοινωνιών που βλέπουν τις σταθερές τους να απειλούνται από τις επιλογές του Βερολίνου.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αρθράκι μας λεέιζήτω η Αμερική κάτω η Γερμανία. Τίποτα το πρωτότυπο. Επισης λεέι και κάτιάλλο: ότι καλή ήταν η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία όταν υιοθετούσε τον νεοφιλελευθερισμό αλλά τώρα φταιει επειδή τον υποστη΄ριξε καιδενπήρε εγκαίρως θέση υπέρ της Αμερικής. Χαριτωμένο.