Πρόκειται για σφαγή μακριά από τις κάμερες και τα ραδιόφωνα. Από τις 10 έως τις 15 Ιουνίου, στο Κιργιζιστάν συντελέστηκε μια άνευ προηγουμένου εθνοκάθαρση. Επί πέντε ημέρες, ορδές νέων ένοπλων Κιργίζιων, που υποστηρίζονταν από παραστρατιωτικές οργανώσεις, επετίθεντο εναντίον της μειονότητας των Ουζμπέκων στον Νότο της χώρας και κυρίως στο Ος και το Τζαλαλαμπάντ.
Σύμφωνα με κάποια στοιχεία, δολοφόνησαν 2.000 Κιργίζιους ουζμπεκικής καταγωγής. Εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν, βιάστηκαν, ταπεινώθηκαν. Πάνω από 400.000 Ουζμπέκοι χρειάστηκε να διασχίσουν τα σύνορα ώς το γειτονικό Ουζμπεκιστάν. Eγκλημα τεράστιο για το οποίο δεν ειπώθηκαν πολλά.
Δεν κινητοποιήθηκε ο ΟΗΕ, δεν υπήρξαν σοβαρές διαμεσολαβητικές προτάσεις. Το Κιργιζιστάν είναι μακριά, δεν διαθέτει πλούσιο υπέδαφος όπως ορισμένες γειτονικές χώρες. Δεν ενδιαφέρει τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, παρά μόνον όσον αφορά μια στρατιωτική βάση. Τώρα, η ηρεμία έχει επιστρέψει. Oμως, το μίσος ανάμεσα στα δύο τουρκικά φύλα είναι ισχυρότερο από ποτέ. Η σημερινή μεταβατική κυβέρνηση δεν ελέγχει τον Νότο. Το δράμα μόλις άρχισε.
Νὰ θυμόμαστε ὅσο νοιαζόμαστε ὡς κράτος γιὰ τὸ Κιργιστάν, ἄλλο τόσο νοιάζονται καὶ τὰ ἄλλα κράτη γιὰ τὸ τί θὰ πάθη ἡ Ἑλλὰς καὶ ἡ Κύπρος ἀπὸ τὸν ὁποιονδήποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφή