Είναι όλη η ύπαρξή μας, όλη η τραγωδία του τόπου, όλος ο πόνος ενός λαού που δεν βρήκε ηρεμία ποτέ στην ιστορία του. ΠΟΤΕ. Σήμερα, με μια ανοικτή πληγή να αιμορραγεί ασταμάτητα για 36χρόνια, ένας λαός αναζητά τη γαλήνη μπροστά στην ατέλειωτη σειρά των μνημείων, που ακόμα συμπληρώνεται με σταυρούς και οστά των νεκρών παιδιών της Κύπρου, που προστίθενται στον Τύμβο μέχρι σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, σαν συμβολική υπόμνηση ενός χρέους που εγκαταλείψαμε: Την ελευθερία του τόπου μας.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΟΥΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΝΗΜΟΝΕΥΕΤΕ.
ΑΥΤΟΙ ΕΠΕΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΟΤΑΝ ΕΣΕΙΣ ΨΑΧΝΑΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΣΑΣ,ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΔΔΟ.
ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΤΕ ΤΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ...ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΠΕΝΤΕ ΜΙΛΙ ΕΧΕΙ ΤΑΒΕΡΝΕΣ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ....
ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτή η σελήνη η ματωμένη και μισή
που μας την κουβαλήσατε!
Αλήθεια πέστε μου μετρήσατε
πόσοι άλλοι πέρασαν απ' το νησί
πριν από εσάς πανίσχυροι κι επιφανείς
κι ούτε για δείγμα καν δεν έμεινε κανείς;
@ 20 Ιουλίου 2010 9:32 μ.μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι τέτοια, ρε φίλε! Τώρα κλαίει η μισή Τουρκία...
Η ΔΙΚΑΟΙΣΥΝΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρηστος Βουλγαρης απο Λονδινο