Στο περιθώριο του ΟΗΕ

Ελληνική πρωτοβουλία στο Μεσανατολικό. Αξιοζήλευτος, βεβαίως, ο ρόλος του διεθνούς ειρηνοποιού και άχαρο το πρόβλημα της Ελλάδος. Αλλά η έλξη προς την φαντασμαγορία ας μην ακυρώσει την αίσθηση του μέτρου. Διεθνή ρόλο διεκδικούν χώρες με έρμα, όχι υπό χρεοκοπία.
Tου Κωστα Iορδανιδη

Είπε ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, στον Ελληνα πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου: «Είστε στον σωστό δρόμο –στον τομέα της οικονομίας– και είμαστε εντυπωσιασμένοι από τη σκληρή δουλειά που κάνετε, συγχαρητήρια».

Ενημέρωσε τον κ. Μπάιντεν ο κ. Παπανδρέου για τη συνάντηση που είχε στη Νέα Υόρκη με τον πρόεδρο του Ιράν, Μαχμούντ Αχμεντινετζάντ, στον οποίο μετέφερε την αντίθεση της διεθνούς κοινότητος στο ενδεχόμενο να αποκτήσει η χώρα του πυρηνικό οπλοστάσιο.

Δεν θα σχολιάσουμε τις προαναφερθείσες τοποθετήσεις των δύο ηγετών, που κατά την άποψη κυβερνητικών πηγών επιβεβαιώνουν ότι η επιχείρηση «διασώσεως» της Ελλάδος προχωρεί και αναγνωρίζεται παγκοσμίως παρά το πλήθος των αντενδείξεων, και ότι η Ελλάς αναπτύσσει πρωτοβουλίες και παρεμβαίνει σε θέματα αιχμής, διεθνούς ενδιαφέροντος. Θα ασχοληθούμε με θέματα περιφερειακά, όπως η παρουσία του Τούρκου προέδρου, Αμντουλάχ Γκιουλ, στον ΟΗΕ, που όμως προεκάλεσε ιδιαίτερο ερεθισμό. Η συγκυρία ήταν ίσως από τις ευτυχέστερες στην Ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας και ο κ. Γκιουλ αξιοποίησε την ευκαιρία και υπήρξε ιδιαιτέρως δηκτικός προς την Ευρώπη.

«Συνήθιζαν να θεωρούν την Τουρκία τον ασθενή της Ευρώπης, αλλά η Τουρκία, τώρα, είναι ο μόνος υγιής της Ευρώπης», είπε ο κ. Γκιουλ, μεταφέροντας συνομιλία που είχε πριν από μία εβδομάδα με ξένο ηγέτη. Επειτα από ενάμιση αιώνα, ο πρόεδρος της Τουρκίας αναίρεσε μάλλον πειστικά τη διάγνωση που έκανε το 1853, για την κατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ο Τσάρος Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας προς τον Βρετανό πρέσβη σερ Τζορτζ Σέιμουρ.

Εξειδικεύοντας, ο κ. Γκιουλ παρατήρησε ότι τα τουρκικά ομόλογα αποτελούν ασφαλέστερη επένδυση από τα αντίστοιχα της Πορτογαλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας και παρά ταύτα η χώρα του δεν γίνεται δεκτή στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Για λόγους αβρότητος προς τη χώρα μας, ο κ. Γκιουλ δεν αναφέρθηκε στα ελληνικά ομόλογα, όπως προκύπτει τουλάχιστον από το σχετικό δημοσίευμα της «Χέραλντ Τρίμπιουν».

Ο κ. Γκιουλ υπερασπίσθηκε την πολιτική της χώρας του έναντι του Ιράν, με τον πρόεδρο του οποίου είχε ιδιαίτερη συνάντηση, αλλά δεν είχε χρόνο να αφιερώσει για τον Ισραηλινό ομόλογό του Σιμόν Πέρες, παρά την προσμονή της Ουάσιγκτον και τις εργώδεις προσπάθειες των διαφόρων «λόμπι».

Εξυπακούεται ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας θα ήταν μία γραφικότης, περιφερόμενη στους διαδρόμους του ΟΗΕ, εάν η χώρα του δεν είχε σε αυτή τη φάση μία θηριώδη οικονομική ανάπτυξη, πάνω από 10%.

Με την Ελλάδα, σε κατάσταση απολύτου ομηρίας από την «τρόικα», με την κυβέρνηση να αδυνατεί να καλύψει τους όρους του μνημονίου –πέρα από τις βάρβαρες περικοπές στις συντάξεις και στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων– ο κ. Παπανδρέου προσκάλεσε τους ηγέτες της Τουρκίας, του Ισραήλ και της Παλαιστίνης σε σύνοδο πολυεθνή, που θα πραγματοποιηθεί στην Ελλάδα, στις 22 Οκτωβρίου.

Ελληνική πρωτοβουλία στο Μεσανατολικό. Αξιοζήλευτος, βεβαίως, ο ρόλος του διεθνούς ειρηνοποιού και άχαρο το πρόβλημα της Ελλάδος. Αλλά η έλξη προς την φαντασμαγορία ας μην ακυρώσει την αίσθηση του μέτρου. Διεθνή ρόλο διεκδικούν χώρες με έρμα, όχι υπό χρεοκοπία.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ