Τώρα ξεχρεώνει τα δάνεια του Α' Παγκόσμιου Πολέμου

Μεθαύριο πέφτει επίσημα η αυλαία του Α' Παγκόσμιου Πολέμου, καθώς καταβάλλεται η τελευταία δόση των πολεμικών αποζημιώσεων από τους ηττημένους της σύρραξης, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που καθορίστηκε από Ευρωπαίους και Αμερικανούς πριν από 57 χρόνια.

Ενα βάρος, που κουβαλάει εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, θα βγάλει από πάνω της η Γερμανία τη μέρα που γιορτάζει την 20ή επέτειο της επανένωσής της. Το Βερολίνο ανακοίνωσε ότι θα αποπληρώσει στις 3 Οκτωβρίου τους τόκους δανείων, τα οποία πήρε για να καταβάλει περίπου 25,5 δισεκατομμύρια ευρώ στους νικητές συμμάχους του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Το γερμανικό κράτος προχώρησε στην έκδοση μιας σειράς ομολόγων τις δεκαετίες '20 και '30, για να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις, αλλά η διαδικασία ανεστάλη το 1933 με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Είκοσι χρόνια αργότερα, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί υπέγραψαν με τη Γερμανία τη Συνθήκη του Λονδίνου, η οποία προέβλεπε την επιστροφή των ομολόγων από τους κατόχους τους προκειμένου αυτά να επανεκδοθούν. Επίσης καθορίστηκε ότι οι τόκοι που προέκυψαν στο διάστημα από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου μέχρι την ημερομηνία της Συνθήκης, δηλαδή περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ, θα καταβληθούν σε διάστημα 20 ετών από την επανένωση της χώρας. Στον τελευταίο μισό αιώνα, όσοι κατείχαν τα παλιά ομόλογα είχαν τη δυνατότητα να ζητήσουν την επανέκδοσή τους, αλλά η διαδικασία ήταν ιδιαίτερα επίπονη αφού προβλέφθηκε μια σειρά από δικλίδες, ώστε να αποφευχθεί πιθανή διεκδίκηση ποσών από πλαστογράφους ή παράνομους κατόχους, αφού με το τέλος του πολέμου ο σοβιετικός Στρατός λεηλάτησε θησαυροφυλάκιο όπου βρισκόταν μεγάλος αριθμός ομολόγων. Ενδεικτικό των προβλημάτων που προέκυψαν τις τελευταίες δεκαετίες είναι ότι ορισμένα άτομα στις ΗΠΑ διεκδικούν ακόμη την αποπληρωμή ομολόγων που έχουν στην κατοχή τους αλλά το γερμανικό κράτος δεν αναγνωρίζει.

Εδωσαν χρόνο
Το μεγάλο χρονικό διάστημα που απαιτήθηκε για να αποπληρώσει το χρέος της η Γερμανία δεν οφείλεται μόνο στην αναστολή των πληρωμών λόγω του Χίτλερ και του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, αφού ήταν επιθυμία και των Μεγάλων Δυνάμεων να παραταθεί στο χρόνο η καταβολή των οφειλομένων. Στόχος, άλλωστε, ήταν να αποφευχθεί το ενδεχόμενο χρεοκοπίας και φυσικά η μη πληρωμή του συνόλου των δανείων και των τόκων. Ο κίνδυνος ώθησε Ευρωπαίους και Αμερικανούς σε μια διαφορετική συμφωνία με τους Γερμανούς μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το Βερολίνο κατέβαλε αποζημιώσεις για τον τελευταίο και σε είδος, όπως προϊόντα και μηχανήματα. Αλλωστε, σε όλους ήταν γνωστό το πάθημα της Αϊτής, η οποία πλήρωνε τους Γάλλους για τις απώλειες σε σκλάβους και ιδιοκτησίες από την ανεξαρτησία της το 1804 μέχρι το 1947, δεσμεύοντας πρακτικά το μέλλον των επόμενων γενεών, αφού για ενάμιση αιώνα το Παρίσι έπαιρνε σχεδόν όσα παρήγαγε η Αϊτή.

Εξοργίζει ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι
Σάλο προκαλεί στη Γερμανία ένα παιχνίδι για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που σχεδίασε ένας φοιτητής και το βάφτισε «1.378», παραπέμποντας στα χιλιόμετρα των συνόρων μεταξύ της Ανατολικής και της Δυτικής Γερμανίας. Στο παιχνίδι οι παίκτες παίρνουν το ρόλο είτε Ανατολικογερμανών συνοριοφυλάκων και κερδίζουν πόντους σκοτώνοντας όσους επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα είτε φυγάδων που προσπαθούν να περάσουν το Τείχος του Βερολίνου. Οργανώσεις θυμάτων του Ψυχρού Πολέμου και για τη συμφιλίωση χαρακτήρισαν απαράδεκτη την κίνηση του φοιτητή, υποστηρίζοντας ότι προσβάλλει τη μνήμη των περίπου 1.000 ανθρώπων που σκοτώθηκαν προσπαθώντας να αποδράσουν στη Δύση από το 1961, όταν κατασκευάστηκε το Τείχος και όλους όσοι είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται, ενώ αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η επιλογή να κυκλοφορήσει το παιχνίδι μεθαύριο στην επέτειο της επανένωσης.

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΓΟΥΛΗ
goulis@ekdotiki.gr
ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ