Ποινικοποίηση και σκανδαλοποίηση

Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Η ανταπόκριση του Καραμανλή στην αρμόδια Προανακριτική επιτροπή της Βουλής που διερευνά την υπόθεση του Βατοπεδίου προκάλεσε πολλές συζητήσεις τόσο στο εσωκομματικό πεδίο όσο και στα υπόλοιπα κόμματα αλλά και στη κοινή γνώμη για το κατά πόσο ένας πρώην Πρωθυπουργός μπορεί να κληθεί από μια επιτροπή της Βουλής προκειμένου να δώσει εξηγήσεις για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης του.
Πραγματικά είναι ακατανόητο βάση ποιας θεωρίας και σύμφωνα με ποιο νόμο είναι λογική και δικαιολογημένη μια πιθανή άρνηση σε μια τέτοια κλήτευση. Έχουμε επισημάνει σε παλιότερο άρθρο μέσα από αυτό το blog (ΟΧΙ ΣΗΜΙΤΗ ΣΤΗ SIEMENS), ότι τόσο ο κ. Σημίτης όσο και ο κ. Καραμανλής δεν κλήθηκαν ως κατηγορούμενοι. Η κλήση ενός πρώην Πρωθυπουργού ή οποιουδήποτε πολιτικού προσώπου με μόνο στόχο να καταθέσει οτιδήποτε γνωρίζει για μια συγκεκριμένη υπόθεση σίγουρα δε συνιστά πολιτική δίωξη. Για αυτό άλλωστε ο Καραμανλής απέστειλε επιστολή στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής και όχι υπόμνημα γιατί υπόμνημα καταθέτουν οι κατηγορούμενοι. Επιπλέον, η κατάθεση ενώπιον μιας εξεταστικής ή προανακριτικής επιτροπής της Βουλής δε συνιστά μια τυπική ποινική διαδικασία. Είναι περισσότερο πολιτική, κοινοβουλευτική αλλά και ηθική διαδικασία.
Ο Σημίτης σε ανάλογη περίπτωση αδιαφόρησε στη SIEMENS παρότι υπήρξε η ομολογία δυο στενών συνεργατών του (Μαντέλης, Τσουκάτος) ενώ το μόνο που τον απασχολεί είναι ποια χρονική περίοδο θα ερευνήσει η εξεταστική για τη οικονομία.
Η ουσία δε βρίσκεται τόσο στο περιεχόμενο της επιστολής του κ. Καραμανλή ούτε και στο έργο της αρμόδιας επιτροπής γιατί πολύ απλά βρίσκεται αλλού. Το θέμα είναι ότι πρέπει επιτέλους σε αυτή τη χώρα να καταλάβουμε ότι κανείς δεν είναι υπεράνω του νόμου. Το επιχείρημα ορισμένων πολιτικών ότι η οποιαδήποτε κλήτευσή τους συνιστά προσπάθεια πολιτικής απαξίωσης αποτελεί λαϊκισμό και ουσιαστικά η στάση τους αυτή είναι που επιτυγχάνει τον ευτελισμό της πολιτικής.
Από την άλλη, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι σκάνδαλο και ποινικό αδίκημα δεν ταυτίζονται πάντα. Η ποινικοποίηση σκανδάλων χωρίς να υπάρχει η νομική ακρίβεια των αρμόδιων δικαστικών οργάνων κρύβει προφανή πολιτική σκοπιμότητα και κυρίως, δε συμβαδίζει με το Κράτος δικαίου.
Επιπλέον, η εξάρτηση του πολιτικού συστήματος από μια άκρατη σκανδαλολογία, διανθισμένη με αλληλοκατηγορίες, και εξεταστικές επιτροπές είναι άκρως επικίνδυνη Η πλήρης «σκανδαλοποίηση» της πολιτικής ζωής, αποτελεί την ουσιαστική δίωξη του πολιτικούς μας συστήματος. Απειλεί τη Δημοκρατία μας, τον Κοινοβουλευτισμό και κυρίως, κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα.
Όσο αναγκαία λοιπόν, είναι η υπεύθυνη και ευαίσθητη στάση των πολιτικών απέναντι σε τέτοια θέματα άλλο τόσο σημαντική είναι η τήρηση της ισορροπίας απέναντι στην άκριτη και ανεξέλεγκτη ποινικοποίηση των σκανδάλων.
effiemavropoulou@hotmail.com