Ψηφοθηρική επικοινωνία με επιδόματα εξευτελισμού

της Ελίνας Γαληνού
Τελικά η προεκλογική περίοδος, πάντα θα συνοδεύεται από εκπλήξεις. Ενώ ο πρωθυπουργός μέχρι πριν λίγες μέρες ακόμα, δήλωνε με περηφάνεια ότι "δεν υπολογίζει το πολιτικό κόστος", μόλις δύο εβδομάδες πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές, φαίνεται πως άλλαξε γνώμη. Ετσι αποφάσισε να εγκαταλείψει το σκληρό και ανάλγητο προφίλ του αποφασισμένου να προχωρεί σε σκληρά μέτρα περιφρονώντας την λαική γνώμη και στη θέση του, να παρουσιάσει ένα ανθρώπινο πρόσωπο πολιτικού που "πονάει τον κόσμο και τις θυσίες του". Και δεν περιορίστηκε μονάχα στην προφορική συμπαράσταση "των θυσιαζομένων Ελλήνων", αλλά είχε και ...μερικά δωράκια να τους υποσχεθεί. "Ολον αυτόν τον καιρό, δεν έπαψα να σκέφτομαι τη θέση του χαμηλόμισθου και χαμηλοσυνταξιούχου...Η τάξη αυτή με απασχολεί, που πρέπει να βοηθηθεί οπωσδήποτε. Με αφάνταστες δυσκολίες, υπολόγισα ότι μπορεί να δοθεί ένα επίδομα 300 ευρώ ως το τέλος του χρόνου...Είναι ό,τι μπορούμε, αλλά καλύτερο από το τίποτα"
Καημένε ελληνικέ λαέ, πού σε κατάντησαν. Το γεγονός και μόνο ότι κάθεσαι σήμερα και ακούς αυτές τις κουβέντες, επιβεβαιώνει το μαύρο σου το χάλι. Θα μου πείτε, ας πρόσεχε και ο λαός γιατί έχει σίγουρα και αυτός μεγάλες ευθύνες. Ευθύνες που αφέθηκε τόσα χρόνια μέσα στον εφησυχασμό της πλασματικής ευημερίας. Που άφησε να τον παρασύρουν οι εκάστοτε κυβερνώντες με τις υποσχέσεις που δεν τηρούσαν και παρ΄όλα αυτά, συνέχισε να τους δίνει την ψήφο του. Που βολεύτηκε να συντηρεί τα προβλήματα και να εξαρτάται από τις διάφορες κάστες ή τα μικροκομματικά συμφέροντα. Που είχε ακουμπήσει πάνω στην πεποίθηση ότι "αυτός ο τόπος θα ζεί με δανεικά και αγύριστα" χωρίς να προβληματίζεται τι θα γίνει αν μια μέρα έρθει ο λογαριασμός και τα χρήματα σκορπίστηκαν δώθε-κείθε, χωρίς να χτίσουν τίποτα για το αύριο. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιμετωπίζει πτώχευση. Πτώχευση γνωρίσαμε και άλλες εποχές παλιότερες, επί Τρικούπη ας πούμε. Ομως τότε, όταν ζητήθηκαν πίσω τα δανεισμένα, η χώρα είχε κάτι κερδίσει σε υποδομές. Τώρα δεν είναι το ίδιο. Οσοι έφαγαν τα λεφτά για τα οποία υποθηκεύτηκε η Ελλάδα, δεν θα τα επιστρέψουν ποτέ, ενώ εμάς μας έμεινε μια μαύρη τρύπα και τίποτα άλλο. Το μέλλον φαντάζει αβέβαιο και τρομακτικό για τη χώρα και τον λαό της, καθώς κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί ποιές θα είναι οι εξελίξεις...
Σ΄αυτήν λοιπόν την τόσο κρίσιμη και από εθνικής και οικονομικής πλευράς φάση μας, σκέφτηκε ο πρωθυπουργός ότι θα μαλακώσει το κλίμα, τάζοντας στους χαμηλούς εισοδηματίες τρία κατοστάρικα...Είναι να ντρέπεται κανείς και να λυπάται, αν νιώθει μέσα του Ελληνας. Εκεί δηλαδή μας κατέταξαν οι κυβερνώντες μας; Τόσο χαμηλά; Δεν το λέω αυτό μόνο γιατί τα τρία κατοστάρικα δεν φτάνουν ούτε για τα ΔΕΚΟ των μεσαίων νοικοκυριών, ούτε γιατί θεωρώ ότι έπρεπε να δώσει περισσότερα. Το λέω, γιατί μια τέτοια κίνηση είναι μάλλον ταυτόσημη με ελεημοσύνη προς έναν ζητιάνο..
Δεν ξέρω και δεν μπορώ να προβλέψω αν αυτό το "δωράκι" των τριακοσίων ευρώ θα συγκινήσει κανέναν ώστε να ξεχάσει τα δεινά του και να υποστηρίξει με την ψήφο του το κυβερνών κόμμα. Ξέρω μόνο ότι αυτές οι εκλογές, είναι μια ευκαιρία για τον ελληνικό λαό-ίσως τελευταία, για να περισώσει ό,τι μπορεί ακόμα να σωθεί. Κυρίως την αξιοπρέπειά του, που για αρκετά χρόνια, είχε παραγνωρίσει την αξία της σε αρκετά μεγάλο ποσοστό. Αυτό το εξευτελιστικό επίδομα με το οποίο ο πρωθυπουργός, θεωρεί ότι μπορεί να εξαγοράσει ψήφους για την παράταξή του, ίσως τελικά βοηθήσει τον ελληνικό λαό αν όχι οικονομικά, τουλάχιστον για κάτι άλλο. Για να συνειδητοποιήσει πόσο κοστίζει η χαμένη αξιοπρέπεια.