Δίνουν κι άλλα λεφτά στις χρεοκοπημένες εφημερίδες

Οι πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο υποστηρίζουν ότι στο επόμενο χρονικό διάστημα θα εξαγγελθεί σχέδιο για τη... στήριξη των θέσεων εργασίας στο χώρο του Τύπου. Με άλλα λόγια σκέφτονται να στείλουν έναν πακτωλό εκατομμυρίων στα χρεοκοπημένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης κι ασφαλώς τα Μέσα αυτά θα είναι όμηροι στη συνέχεια στις όποιες ορέξεις της εξουσίας

Θα είναι προκλητικό να παρέμβει με αυτό τον τρόπο το κράτος για να «σώσει» έναν δοκιμαζόμενο από την κρίση κλάδο, όταν την ίδια ώρα ολόκληρη η χώρα έχει ανάγκη μιας ανάλογης αρωγής. Για ποιόν λόγο, άραγε, πέραν από τον προφανή της χειραγώγησης της κοινής γνώμης, έχει νόημα μία τέτοια ενέργεια; Δεν είναι προκλητικό το κράτος να δείχνει κάθε φορά το φιλάνθρωπο πρόσωπό του επιλεκτικά μόνο απέναντι στον Τύπο και στις ΠΑΕ, όταν αρνείται τα φάρμακα στο συνταξιούχο που τα έχει απόλυτη ανάγκη για την επιβίωσή του;

Κι έπειτα, για ποιόν Τύπο μιλάμε; Στην Ελλάδα έχουμε πλειάδα εφημερίδων, τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών, μεγαλύτερο αριθμό από οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου σε σχέση με τον πληθυσμό της χώρας, που ζουν σχεδόν αποκλειστικά από την κρατική διαφήμιση ή από χαριστικές διατάξεις, όπως η υποχρέωση των επιχειρήσεων στην εποχή του internet να δημοσιεύουν σε εφημερίδες τους ισολογισμούς τους.

Ο Τύπος στην Ελλάδα είναι επιδοτούμενος από τις εκάστοτε κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες. Γι΄ αυτό κι έχει φτάσει στα σημερινά του αδιέξοδα. Είναι ένας χρόνιος ασθενής που ζει μόνο με τη βοήθεια του αναπνευστήρα και με τον κίνδυνο να πάψει να αναπνέει αν κάποιος τραβήξει το καλώδιο από την πρίζα.


Είναι αστείο να ακούει κανείς τους πολιτικούς να κατακεραυνώνουν τη διαπλοκή, όταν οι ίδιοι την επιδιώκουν. Είναι επικίνδυνο για τη Δημοκρατία να ελέγχεται με αυτό τον τρόπο ο Τύπος και η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.


Πολύ φοβόμαστε ότι σε λίγο καιρό εμείς οι δημοσιογράφοι θα περπατάμε στο δρόμο και θα φοβόμαστε για τη σωματική μας ακεραιότητα, αν δώσουμε στον κόσμο την αίσθηση ότι δεν ελέγχουμε την εξουσία, όπως είναι ο ρόλος μας, αλλά είμαστε υπηρέτες της, τσιράκια της.

Να χαθούν τόσες θέσεις εργασίας; Είναι ένα εύλογο ερώτημα. Θα είχε νόημα να το θέσουμε αν το κράτος ακολουθούσε ανάλογη πολιτική και για άλλους δοκιμαζόμενους από την κρίση κλάδους. Αλλά δεν το κάνει, στο όνομα της Ελεύθερης Οικονομίας. Γιατί οι εφημερίδες και οι τηλεοπτικοί σταθμοί θα πρέπει να αποτελέσουν την εξαίρεση;

Ευχόμαστε να μην προχωρήσει η «ρύθμιση» που γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να σωθούν για άλλη μία φορά με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων οι χρεοκοπημένοι εκδότες. Διότι και στο χώρο του Τύπου θα πρέπει να λειτουργήσει κάποτε, επιτέλους, ο ανταγωνισμός. Την ίδια ώρα που κάποιοι ζουν χάρη στην κρατική διαφήμιση, κάποιοι άλλοι μοχθούν για να κερδίσουν τον αναγνώστη. Επενδύουν χρήματα σε ανθρώπινο δυναμικό, σε νέες τεχνολογίες. Με την παρέμβαση του κράτους ισοπεδώνουμε κι αυτές τις σοβαρές προσπάθειες...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr


Πηγή:www.capital.gr