Φεραίος Ρήγας:"Νέα Πολιτική Διοίκησις των κατοίκων της Ρούμελης (ηπειρωτικής Ελλάδας), της Μ. Ασίας, των Μεσογείων Νησιών και της Βλαχομπογδανίας"

Η Ελληνική Δημοκρατία είναι μία, μ` όλον οπού συμπεριλαμβάνει εις τον κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας [...] είναι αδιαίρετος, μ` όλον οπού ποταμοί και πελάγη διαχωρίζουν τες επαρχίες της, αι οποίαι όλαι είναι ένα συνεσφυγμένον αδιάλυτον σώμα".  "Ο λαός, απόγονος των Ελλήνων, οπού κατοικεί την Ρούμελην, την Μικράν Ασίαν, τας Μεσογείους Νήσους [...] και όσοι στενάζουν υπό την δυσφορωτάτην τυραννίαν του Οθωματικού βδελυρωτάτου δεσποτισμού [...] απεφάσισεν να εκβοήση μεγαλοφώνως, ενώπιον πάσης της Οικουμένης τα ιερά και άμωμα δίκαια, οπού θέοθεν τω εχαρίσθησαν διά να ζήση ησύχως επάνω εις την γην". Μ` άλλα λόγια από την αρχή του έργου δίνεται επιγραμματικά η απόφαση των Ελλήνων να συγκροτήσουν μια δημοκρατική πολιτεία, θεμελιωμένη στις αρχές του δικαίου και της ισότητας.

Στη συνέχεια ακολουθούν 35 γενικά άρθρα που περιλαμβάνουν τα "Δίκαια του Ανθρώπου και του Πολίτου", προσαρμοσμένα στις τοπικές συνθήκες της εποχής. Στο άρθρο 2 δίνονται τα "φυσικά δίκαια". Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα: "Αυτά τα φυσικά δίκαια είναι: πρώτον το να είμεθα όλοι ίσοι, και όχι ο ένας ανώτερος από τον άλλον. Δεύτερον να είμεθα ελεύθεροι, και όχι ο ένας σκλάβος του αλλουνού. Τρίτον να είμεθα σίγουροι εις την ζωήν μας και κανένας να μην ημπορεί να μας την πάρη αδίκως και κατά την φαντασίαν του. Και τέταρτον, τα κτήματα οπού έχομεν κανένας να μην μπορεί να μας εγγίζη, αλλ` είναι δικά μας και των κληρονόμων μας".

Στο άρθρο 3 γίνεται λόγος για την ισότητα των ανθρώπων: "Όλοι οι άνθρωποι, Χριστιανοί και Τούρκοι, είναι ίσοι. Όταν πταίση τινας, οποιασδήποτε καταστάσεως, ο Νόμος είναι ο αυτός διά το πταίσμα και αμετάβλητος. Ήγουν, δεν παιδεύεται ο πλούσιος ολιγώτερον και ο πτωχός περισσότερον διά το αυτό σφάλμα, αλλ` ίσα-ίσα".

Στο επόμενο άρθρο δίνεται ο ορισμός του Νόμου: "Ο Νόμος είναι εκείνη η ελευθέρα απόφασις οπού με την συγκατάθεσιν όλου του λαού έγινεν", ενώ στο άρθρο 6 ο ορισμός της ελευθερίας "Η ελευθερία είναι εκείνη η δύναμις οπού έχει ο άνθρωπος εις το να κάμη όλον εκείνο, οπού δεν βλάπτη εις τα δίκαια του γειτόνου του [...]. Το ηθικόν σύνορον της ελευθερίας είναι τούτο το ρητόν: Μην κάμης εις τον άλλον εκείνο όπου δεν θέλεις να σε κάμουν". Ακολουθούν μερικά απαράβατα δίκαια του ανθρώπου, όπως η ελευθερία της γνώμης, η ανεξιθρησκία κ.ά. "Το δίκαιον του να φανερώνωμεν την γνώμη μας και τους συλλογισμούς μας τόσον με την τυπογραφίαν όσο και με άλλον τρόπον. Το δίκαιον του να συναθροιζώμεθα ειρηνικώς. Η ελευθερία κάθε είδους θρησκείας [...] δεν είναι εμποδισμένα". Οι διακηρύξεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μεταφέρθηκαν αυτούσιες, όπως διατυπώθηκαν στα κείμενα των εθνοσυνελεύσεων της Επαναστατικής Γαλλίας. Ο Ρήγας φρόντισε να τις προσαρμόσει στις ανάγκες της εποχής του. Έτσι στο άρθρο 22 κάνει λόγο για την αναγκαιότητα της μόρφωσης. "Όλοι χωρίς εξαίρεσιν, έχουν χρέος να ηξεύρουν γράμματα. Η πατρίς έχει να καταστήση σχολεία εις όλα τα χωρία διά τα αρσενικά και θηλυκά παιδιά. Εκ των γραμμάτων γεννάται η προκοπή, με την οποίαν λάμπουν τα ελεύθερα έθνη. Να εξηγούνται οι παλαιοί ιστορικοί συγγραφείς. Εις δε τας μεγάλας πόλεις να παραδίδεται η γαλλική και η ιταλική γλώσσα. Η δε ελληνική να είναι απαραίτητος".

Επίσης ο Ρήγας προβλέπει αυστηρές ποινές για όσους αντιστρατεύονται τη νόμιμη εξουσία. Στο άρθρο 27 αναφέρεται: "Κάθε άνθρωπος οπού ήθελεν αρπάσει την αυτοκρατορίαν και την εξουσίαν του έθνους, ευθύς να φυλακώνεται από τους ελεύθερους άνδρας, να κρίνεται, και κατά τον νόμον να παιδεύεται".

Τέλος στο άρθρο 35 αναφέρει ως αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών την επανάσταση, όταν το κράτος παραβιάζει τα δίκαιά τους και δεν ακούει τα παράπονά τους. Λέει χαρακτηριστικά: "Όταν η Διοίκησις βιάζη, αθετή, καταφρονή τα δίκαια του λαού, και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμη τότε ο λαός ή κάθε μέρος του λαού επανάστασιν, να αρπάξη τα άρματα και να τιμωρήση τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν από όλα τα δίκαιά του και το πλέον απαραίτητον από όλα τα χρέη του". Στο τέλος του άρθρου υπάρχει μια σημαντική προσθήκη που μας παραπέμπει στη "σεισάχθεια" του Σόλωνα, αφού γίνεται λόγος για κατάργηση των χρεών των κοινοτήτων και των πολιτών, όσα "εχρεωστούντο, παρθέντα προ πέντε χρόνων" κ.ά.

Ακολουθεί το κυρίως Σύνταγμα του Ρήγα, που αποτελείται από 124 άρθρα και είναι γραμμένο στα πρότυπα των δημοκρατικών συνταγμάτων της Γαλλικής Επανάστασης. Στο πρώτο άρθρο δηλώνεται: "Η Ελληνική Δημοκρατία είναι μία, μ` όλον οπού συμπεριλαμβάνει εις τον κόλπον της διάφορα γένη και θρησκείας [...] είναι αδιαίρετος, μ` όλον οπού ποταμοί και πελάγη διαχωρίζουν τες επαρχίες της, αι οποίαι όλαι είναι ένα συνεσφυγμένον αδιάλυτον σώμα". http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%A6%CE%B5%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%82_%CE%A1%CE%AE%CE%B3%CE%B1%CF%82