Ανείσπρακτα χρέη προς το Δημόσιο

της Ελίνας Γαληνού
Η σπουδή για τις ανείσπρακτες οφειλές προς το Δημόσιο και η πάταξη της φοροδιαφυγής, ήταν όπως θυμόμαστε από τα συνθήματα-"σημαίες" της κυβέρνησης κατά την προεκλογική περίοδο του 2009 και το πρώτο διάστημα που ανέλαβε καθήκοντα. Προφανώς, σ΄αυτό το επιχείρημα είχε βασίσει ο πρωθυπουργός εκείνη την υπόσχεση "για τα λεφτά που υπάρχουν..." Και μια μεγάλη
μερίδα του λαού, τον πίστεψε θεωρώντας ότι απ΄αυτά τα λεφτά, θα μπορεί να ελπίζει σε κάποιο όφελος...
Χρέη προς το Δημόσιο από ιδιώτες, υπάρχουν και το ξέρουμε αλλά δεν είμαστε εμείς οι πολίτες σε θέση να γνωρίζουμε πόσα ακριβώς είναι και από ποιούς προέρχονται. Είναι γεγονός βέβαια ότι στην Ελλάδα υπάρχουν ιδιώτες ιδιαιτέρως ευκατάστατοι, των οποίων ο πλούτος αποτελεί ολίγον μυστήριο για την ευρεία μάζα του λαού. Διότι η ευρεία μάζα γνωρίζει το απλούστερο. Οτι όσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη τόσο μεγαλύτερος ο φόρος και οι λοιπές υποχρεώσεις. Επομένως, όταν ακούμε για υπέρμετρο πλουτισμό, με όσο σκληρή δουλειά και αν παράγεται, δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Υπέθετε λοιπόν κανείς εύλογα, ότι μάλλον "κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας"..
Αυτό το "σάπιο" ευαγγελιζόταν να πατάξει ο νύν υπουργός Οικονομίας, μαζί με τους παράγοντες εκείνους που το προκάλεσαν, δηλαδή "τις πελατειακές σχέσεις", "τη διαπλοκή" και την "αβουλία" που είχε επιδείξει η προηγούμενη κυβέρνηση για την είσπραξη ανείσπρακτων οφειλών προς το Δημόσιο. Αρχικά, ο κόσμος το δεχόταν ασμένως αυτό, κυρίως όταν ανέκυψαν οι δύσκολες μέρες για την ελληνική οικονομία. Τότε, όλοι με μια φωνή, καταριόμασταν τους "φοροφυγάδες που εξ΄αιτίας τους οδηγήθηκε η Οικονομία μας στο χείλος του γκρεμού". Και μαζί, τους προηγούμενους πολιτικούς που δεν φρόντισαν να συμμαζέψουν αυτήν την αθλιότητα. Επιτέλους, 24 δις ήταν αυτά μας είχε πεί η κυβέρνηση και αν κατάφερνε να αντλήσει τουλάχιστον τα μισά, οπωσδήποτε το ελληνικό κράτος θα είχε κάποια ελάφρυνση από τα ασήκωτα οικονομικά βάρη...
Περιμέναμε, αλλά αποτέλεσμα δεν φάνηκε ούτε τους πρώτους μήνες, ούτε τους επόμενους. Πάταξη φοροδιαφυγής ακούγαμε για τους "μεγαλοοφειλέτες", αλλά βλέπαμε να εξαντλούνται οι αυστηρότητες (και σε ακραίο βαθμό πολλές φορές) προς τους μικρομεσαίους εισοδηματίες για υποθέσεις 500 ή 700 ευρώ! Κόπηκαν μισθοί, συντάξεις, εισοδήματα και δικαιώματα, αυξήθηκε ο φόρος στις υπεράκτιες εταιρείες, αλλά έσοδα στα κρατικά ταμεία, απειροελάχιστα. Επέβαλαν την περαίωση όπου...ξαναπλήρωσαν πληρωμένους φόρους οι φορολογούμενοι (ενώ οι φοροφυγάδες απαλλάχθηκαν με το ελάχιστο), αλλά και πάλι, η άντληση εσόδων δεν αποδείχτηκε ικανοποιητική. Η προοπτική "ότι κάποτε θα εισπραχθούν εκείνοι οι περίφημοι ανείσπρακτοι φόροι" πλανιώνταν κάθε τόσο σαν έωλη παρηγοριά προς τον συμπιεσμένο κόσμο και παράλληλα, σαν απειλή προς τους "παραβάτες". Φτάσαμε έτσι ασθμαίνοντας προς το τέλος του έτους όπου κοντά στην σύνταξη του Προυπολογισμού, περνάει το πολυνομοσχέδιο για τα εργασιακά με κατεπείγουσες διαδικασίες.
Και μας λέει ο υπουργός Οικονομικών από το βήμα της Βουλής... χαμηλοβλέπων "Το ζήτημα ανείσπρακτων οφειλών προς το δημόσιο, είναι νομιμοποιημένο, αλλά...δεν πρόλαβα να ετοιμάσω το σχετικό νομοσχέδιο γιατί πρόκειται για ιδιάζουσες περιπτώσεις που δεν μπορούν να εισπραχθούν άμεσα. Θα το ετοιμάσω όμως καιρού επιτρέποντος". Τελικά οι αντιφατικές στάσεις αυτής της κυβέρνησης, είναι εκπληκτικές. Από τη μια προωθεί μέτρα ανομολόγητης σκληρότητας προς την κοινωνία, με απίστευτη ταχύτητα, προτάσσοντας ότι "δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο προκειμένου να σωθεί η χώρα από τη χρεωκοπία". Αναγνωρίζει όμως στον εαυτό της δικαίωμα βραδυπορίας, προκειμένου να εισπραχθούν αυτά τα ανείσπρακτα χρέη προς το δημόσιο; Χρέη τα οποία (εάν και εφ΄όσον είναι υπαρκτά), θα μπορούσαν να δώσουν μια ανάσα στα κρατικά ταμεία, είναι για να περιμένουν στα χρονοντούλαπα μέσα σε κλειστούς φακέλους; Γνώριζε τελικά η κυβέρνηση ή δεν γνώριζε εάν στ΄αλήθεια υφίστανται αυτές οι οφειλές και εάν είχε τον τρόπο να τις εισπράξει;
Και αν δεν γνώριζε επ΄ακριβώς προεκλογικά αλλά απλώς υπέθετε, γιατί δεν φρόντισε να ξεκαθαρίσει αυτό το θέμα μόλις ανέλαβε, ή μόλις ανέκυψαν οι κίνδυνοι περί χρεωκοπίας της χώρας; Αντί αυτού όμως, άφησε τον καιρό να περνά και όταν εξαναγκάστηκε να λάβει σκληρά μέτρα, το πρώτο που έκανε ήταν να εξαπολύσει επίθεση σε μισθούς, συντάξεις και εργατικά δικαιώματα. Ωσπου κατάντησε να φορολογήσει ακόμα και το ψωροεπίδομα των 400 ευρώ που αντικατέστηκε το δώρο Χριστουγέννων. Αν είναι δυνατόν να συγκεντρωθούν έτσι σοβαρά έσοδα από ένα κράτος!