8/12/10

Το άνοιγμα της Ρωσίας προς την Ευρώπη

της Ελίνας Γαληνού
Οι κινήσεις των τελευταίων εβδομάδων και ιδιαίτερα μετά τη Σύνοδο των G20 στη Σεούλ, δείχνουν μια τάση αλλαγής ισορροπιών όσον αφορά την οικονομική κυριαρχία. Η κυβέρνηση της Ρωσίας, πραγματοποιεί αποφασιστικά βήματα επιδεικνύοντας μια εξωστρέφεια πρωτόγνωρη. Δέχεται κατ΄αρχήν να συνεργαστεί ως στρατηγικός εταίρος του ΝΑΤΟ, ενώ προωθεί
εμπορική συμφωνία με την Ευρωπαική Ενωση, έχοντας ταυτόχρονα συμφωνήσει με την Κίνα να αντικατασταθεί το δολλάριο με τα δικά τους νομίσματα, για τις μεταξύ τους συναλλαγές. Το ενδιαφέρον της Ρωσίας για την ΕΕ και η διάθεσή της να απομακρυνθεί από το αμερικανικό νόμισμα -που για τόσα χρόνια παρέμενε κυρίαρχο στις παγκόσμιες συναλλαγές- μάλλον δεν συνιστούν πρόσκαιρες κινήσεις που θα μπορούσαν να εκληφθούν σαν ρελάνς μέσα στη διεθνή σκακιέρα.
Ηδη από τον περασμένο χρόνο, είχε δείξει να συμφωνεί με την δυσφορία της Κίνας προς το δολλάριο, ενώ προωθούσε από χρόνια τη συνεργασία με την Ελλάδα για το θέμα του αγωγού-βλέποντας τη χώρα μας σαν κομβικό σημείο ανοίγματός της προς την Ευρώπη...
Το ταραχώδες κλίμα που επικράτησε και επικρατεί στην ΕΕ με την οικονομική κρίση, δεν πτόησε διόλου τις προθέσεις της. Ούτε φυσικά και οι δυσάρεστες εξελίξεις στη χώρα μας. Η Ρωσία, μη λησμονώντας τις αμφισβητήσεις που είχε προβάλει ως αντιπολίτευση η τωρινή μας κυβέρνηση για το θέμα του αγωγού, κράτησε εμφανώς αποστάσεις πέρυσι όταν της ζητήθηκε από τον πρωθυπουργό μας, οικονομική υποστήριξη. Αλλωστε, δεν είχε κανέναν λόγο να φερθεί διαφορετικά. Οταν υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, οι επιλογές είναι επίσης πολλές για έναν ισχυρό παίκτη...Και στη διεθνή διπλωματία όπως και στις εμπορικές σχέσεις, αυτό που μετράει στη ζυγαριά είναι το αμοιβαίο συμφέρον.
Σήμερα η Ρωσία όπως και η Κίνα είναι ισχυρές οικονομικές παρουσίες, ενώ η Αμερική μοιάζει να έχει στριμωχτεί στη γωνία. Οι παρατεταμένοι πόλεμοι στο Ιράκ και Αφγανιστάν, την εξουθένωσαν οικονομικά και πολιτικά. Η ισλαμική τρομοκρατία, απειλεί εξ΄αιτίας της σχεδόν όλο τον δυτικό κόσμο. Η Ευρωπαική Ενωση διέρχεται μια τρομερή κρίση, ενώ αγωνιά αν θα βρεί έναν βηματισμό για την επιβίωσή της στο μέλλον... Οπότε, η εμφάνιση δυναμικών παικτών σ΄ένα τέτοιο σκηνικό, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη. Και η Ρωσία, είναι ένας απ΄αυτούς, που όμως προσεγγίζει τους άλλους προτείνοντας συνεργασίες με πλεονεκτήματα και για τις δύο πλευρές. Ισως αξίζει η Ευρώπη να σκεφτεί σοβαρά την δημιουργία Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών που πρότεινε η Ρωσία. Οταν οι εμπορικοί δρόμοι από τη Λισσαβώνα ως το Βλαδιβοστόκ θα είναι ανοιχτοί, μπορούν να περνούν από κει τα ευρωπαικά προιόντα προς τις αγορές της Ασίας. Ο πλούτος που διαθέτει η Ρωσία σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλα μεταλλεύματα, είναι πολύτιμος για την τροφοδοσία της χειμαζόμενης ευρωπαικής οικονομίας η οποία πρέπει να βελτιώσει την παραγωγικότητά της. Η ρωσική αγορά είναι πολύτιμη για την διάθεση ευρωπαικών προιόντων.
Πολλοί βέβαια, αμφισβητούν πόσο θετικά μπορεί να αποβεί η αύξηση της ρωσικής επιρροής μέσα στην Ευρώπη και τον κόσμο, φοβούμενοι ότι όταν η δύναμη συγκεντρώνεται σε έναν παίκτη, υπάρχει ο κίνδυνος εκτροπής. Ομως η Ρωσία είναι και από γεωγραφική άποψη συνέχεια της Ευρώπης ενώ ο πληθυσμός της παρουσιάζει αρκετά ομοιογενή στοιχεία με τους ευρωπαικούς λαούς. Και όπως φαίνεται, οι μέχρι τώρα συγκεκριμένες κινήσεις που πραγματοποιεί, δεν είναι ούτε παράλογες ούτε αυθαίρετες, ενώ δείχνουν τάσεις ισορροπίας και αμοιβαιότητας. Μήπως άλλωστε αυτό δεν είναι από τα ζητούμενα στην εποχή μας;

15 σχόλια:

  1. Η χρονική περίοδος που διανύουμε δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο κατάλληλη για το ξεκίνημα συνεργασίας Ελλάδας- Ρωσίας.Η ίδια η Ευρώπη (Αγγλία Γαλία Γερμανία) απο τη μια έχουν ανάγκη τη Ρωσία για να προμηθεύονται τα ορυκτά που η Ρωσία προσφέρει και απο την άλλη ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ.ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΧΕΡΙ ΣΤΟΝ ΟΡΥΚΤΟ ΠΛΟΥΤΟ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ,ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ.Η πορεία αυτή οδηγεί εμας στο να γίνουμε προτεκτοράτο,αποικία,ΟΧΙ ΚΡΑΤΟΣ ΕΛΈΥΘΕΡΟ.
    ΠΡΕΠΕΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΟΥΜΕ ΤΟ ΖΥΓΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΤΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΓΑΠ, ΥΠΗΡΕΤΗ ΤΟΥ ΜΟΛΩΧ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ!!!
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ ΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΡΑ,ΟΣΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΤΟΣ ΕΕ, ΚΑΙ ΟΣΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΡΩ.ΜΕΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ανώνυμο 1.52μμ

    Συμφωνώ ως προς το θέμα συνεργασίας μας. Ομως όσον αφορά τον δικό μας ορυκτό πλούτο που λέτε ότι θέλουν να υφαρπάξουν, δεν μπορεί τα αποθέματά μας να συγκριθούν με αυτά της Ρωσίας. Οι Ρώσοι πλεονεκτούν ασύγκριτα σ΄αυτό.
    Εμάς περισσότερη σημασία έχει η γεωπολιτική μας θέση. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ας αφήσουμε την ορυκτολογία για τους μεταλλειολόγους. Όταν κάθε είδους συγγραφείς μπλέκονται με μέταλλα και ορυκτά τότε δεν υπάρχει χώρος για τους μεταλλειολόγους. Το θέμα δεν είναι τα μέταλλα και τα ορυκτά αλλά οι δυνατότητες συμπληρωματικής λειτουργίας σε οικονομικό επίπεδο ανάμεσα σε δύο χώρες. Εδώ έρχεται και το γερμανικό παράδειγμα απ’ το οποίο πρέπει να διδαχτούμε πως γίνονται οι δουλειές.
    Στην Ρωσία το κύριο μέσο μεταφοράς είναι το τρένο εξ’ αιτίας των αποστάσεων. Οι γερμανοί μέσω της Siemens έχουν αναλάβει ένα κολοσσιαίο έργο εκσυγχρονισμού και δημιουργίας σιδηροδρομικού δικτύου υψηλών ταχυτήτων στην Ρωσία. Σε αντάλλαγμα μπορεί οι γερμανοί να πάρουν την εκμετάλλευση βασικών μετάλλων που δεν διαθέτουν και θέλουν να έχουν σε ανταγωνιστικές τιμές εισάγοντας και νέες τεχνολογίες εξόρυξης, αλλά ταυτόχρονα προσθέτοντας προστιθέμενη αξία στην χώρα τους εξάγοντας ουσιαστικά τελικό προϊόν και όχι άμορφο σίδερο.
    Έτσι παίζεται το παιχνίδι. Στην εύρεση αμοιβαίου συμφέροντος και όχι στο τι μέταλλα έχουμε ώστε να τα εξορύξουμε. Αυτό θα το κάνουμε εφ’ όσον το κέρδος είναι σημαντικό και πάνω απ’ όλα εξολοκλήρου δικό μας.-

    Ελευθέριος Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ελίνα έχεις χάσει επεισόδια))) τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της Ελλάδας είναι συγκρίσιμα με εκείνα της Σιβηρίας
    Δηλαδή πως εξηγείτε όλα αυτά τα δάνεια πρός την Ελλάδα;Για ποιόν λόγο να δανείσουν κάποιον με εκατοντάδες δισ ευρώ αν δεν έχεις να κερδίσεις;;; Είναι ηλίθιοι οι τραπεζίτες; Δε νομίζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μόλις ακουστεί η φράση "συνεργασία με την Ρωσία" πέφτει σιγή ιχθύος στο Μπλόγκ. Μόνο η Ελίνα και ο Ελ.Β. Οι άλλοι, που συνήθως είστε λαλίστατοι τι πάθατε; Κατάπιατε τη γλώσσα σας;
    20 χρόνια μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ όλοι μα όλοι έχουν αναθεωρήσει τη στάση τους απέναντι στη Ρωσία αλλα στην Ελλάδα ο κόσμος είναι ακόμα μουδιασμένος.
    Ξυπνήστε συνέλληνες εσείς τους εκλέγετε αυτούς που μας οδηγούν στο χάος.Δέστε την πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κοιτάξτε. Η διπλωματική συνεργασία μεταξύ κρατών, δεν θα πρέπει να βασίζεται σε συναισθηματισμούς, αλλά στο ζύγισμα αμοιβαίου συμφέροντος που προκύπτει μέσω των σχέσεων τους (αν προκύπτει). Οταν το συμφέρον του άλλου βρίσκεται κοντά στο δικό σου, αυτό πρέπει να σταθμίζεις.
    Για το αν τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο της χώρας μας είναι συγκρίσιμα ή όχι με αυτά της Σιβηρίας, αυτό δεν το ξέρουμε αν δεν δούμε πώς και πότε θα τα εξορύξουμε και με τι κόστος (τώρα που ο υφ. Περιβάλλοντος ίδρυσε τον " δημόσιο φορέα", έεεχουμε καιρό...) Η Ρωσία αυτή τη στιγμή έχει αποθέματα διαθέσιμα. Με αυτό που είπε ο Ελευθέριος Β. συμπλήρωσε αναλυτικά τη σκέψη μου όσον αφορά την ανταλλαγή εμπορικών πλεονεκτημάτων μεταξύ Ρωσίας-Ευρώπης. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η Ρωσσια ειναι Ευρωπη,η Κινα ειναι Ασια και δεν υπαρχει καμμια πραγματικη σχεση και συγγενεια μεταξυ τους σε βαθος χρονου.
    Η Ρωσσια με οιοδηποτε καθεστως συμμετεχει στο Δυτικο γιγνεσθαι.
    Η κινα φουσκωνει αλλα ολοι γνωριζωμε οταν ενα μπαλονι παραφουσκωσει τι γινεται στο τελος.
    Και ιδιως οταν την τρομπα του αερα την χειριζεται η Δυση τους τελευταιους αιωνες.
    Εχουν γνωση οι φυλακες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το συμφέρον που καθορίζει συνεργασίες κρατών είναι σχετικό,το συμφέρον μπορεί να ερμηνευθεί με πολούς τρόπους.

    Θεωρώ πως η Ρωσία επιχειρεί να δημιουργήσει δεσμούς συμφερόντων με την ΕΕ για να έχει καλυμένα τα νώτα σε μια δύσκολη στιγμή στο μέλον,αν αναπτυχθούν τα συμφέροντα αυτά τότε η ΕΕ θα είναι περισότερο προσεκτική σε οτιδήποτε θα έχει σχέση με τη Ρωσία σε ότι αφορά κάποιες αποφάσεις που παίρνει ή που πρόκειτε να πάρει,αυτό θα λειτουργήσει ακόμη και σε επίπεδο Ευρωπαικών κρατών μεμονομένα.

    Σε ότι αφορά τη συνεργασία μας με τη Ρωσία τη θεωρώ εξαιρετικά δύσκολη την παρούσα στιγμή,αν και θα την επιθυμούσα,πιο φιλοαμερικανκή κυβέρνηση δεν θα μπορούσαμε να έχουμε,ενώ ταυτόχρονα οι ΗΠΑ μας αλυσόδεσαν στην κυριολεξεία κατόπιν αιτήματος μας μέσω του ΔΝΤ,απλά ξεχάστε το.

    Στο θέμα της στρατιωτικής ασφάλειας απο τη Ρωσία θεωρώ ότι δεν απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια μιας και η Ρωσία έχει συμφέρον εκ των πραγμάτων,δεν τη συμφέρει οποιαδήποτε μεταβολή της εδαφικής μας ακεραιότητας.

    Τέλος,θα προτιμούσα να δώ τη Ρωσία στην ΕΕ με τη Γερμανία είτε απ'έξω είτε δεύτερη,αλλά ο εξαμερικανισμός και της ΕΕ δεν έχει προηγούμενο,τότε ίσως απέφευγε τη διάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τέλος,θα προτιμούσα να δώ τη Ρωσία στην ΕΕ με τη Γερμανία είτε απ'έξω είτε δεύτερη,
    --------------------------------

    Χρήστο,

    +1000

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. βλεπουμε οτι η Ρωσσια εκανε μεγαλο βημα τον τελευταιο καιρο μεχρι το επομενο!ειδε οτι η αμερικη εσφιξε τον κλοιο με νατο-αντιπυραυλικη ασπιδα και αντεπιτιθεται οικονομικα και αν την πειραξεις ισως αλλιως.βλεπουμε.....

    de gaulle

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε παιδιά, αφήστε αυτό το 1000, μου θυμίζει...τα σπρέντς δανεισμού μας.Βάλτε κανά άλλο, δέκα με τόνο ας πούμε!
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κι άλλα 1000 από εμένα !!!
    τζιμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
    Ανοιγμα προς τη Ρωσία, μεταπολεμικά, επιχειρήθηκε δυο φορές: Πρώτα από τον Σπύρο Μαρκεζινη και ως γνωστόν καταστράφηκε πολιτικά. Μετά από τον Κώστα Καραμανλη που επίσης εχει την ίδια τυχη-έβαλε και αυτός το χεράκι του. Για κανε΄να από τους δυο δεν είδα το λαό να συγκινείται, αντιθέτως τους εγκατέλειψε και τους βρίζει κι από πάνω-όποιος έχει ξεφυλίσει απλώς Θουκυδίδη θα βρει πλήθος αντίστοιχα παραδείγματα λαϊκης "αναγνω΄ρισης", σαυτό είμαστε γνήσιοι απόγονοι και κρατάμε τις παραδόσεις.
    Μια και κυρια (αλλά όχι η μόνη) αιτία της αδυναμίας της Ελλάδας να ασκήσει πολιτική προσέγγισης με τη Ρωσία είναι ότι η οποιαδήποτε οικονομική πράξη εμπεριέχει το πολιτικό στοιχείο, είναι δηλαδή πολιτική πράξη. Μετατοπίζει το κέντρο βάρους, τον πολιτικό προσανατολισμό, άμεσα ή έμμεσα, στο μελλον.Η Οικονομία εκφράζει και στηρίζει πολιτική βούληση. Αυτή είναι η σημασία των Οικονομικών ανταλλαγών Γερμανίας-Ρωσίας, είναι δηλαδή η γενικότερη πρόθεση της Γερμανίας να ισορροπήσει-τουλάχιστον-την αμερικανική επιρροή ενδυναμώνοτνας τις οικονομικές (δηλαδή τις πολιτικές)σχέσεις μετη Ρωσία. Δεν πρόκειται για απλή ανταλλαγή "πάρε τεχνολογία, δώσε πρώτη ύλη" αλλά για πολιτική προσέγγισης.
    Τέλος όταν οι οικονομικές ανταλλαγές ήταν μόνο υπόθεση κέρδους ορισμένων βιομηχάνων(όπως ήταν στην περίπτωση πριν από τον Α παγκόσμιο πολεμο)τότε ο πόλεμος δεν εμποδίσθηκε αντιθέτως οι οικονομικές σχεσεις και ο ανταγωνισμός που προέκυπτε έγινε αιτία του πολέμου. Πάλι δηλαδή γυρισαμε στην πολιτική που ασκήθηκε με "αλλα μέσα" κατά τον Κλαούζεβιτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
    Ανοιγμα προς τη Ρωσία, μεταπολεμικά, επιχειρήθηκε δυο φορές: Πρώτα από τον Σπύρο Μαρκεζινη και ως γνωστόν καταστράφηκε πολιτικά. Μετά από τον Κώστα Καραμανλη που επίσης εχει την ίδια τυχη-έβαλε και αυτός το χεράκι του. Για κανε΄να από τους δυο δεν είδα το λαό να συγκινείται, αντιθέτως τους εγκατέλειψε και τους βρίζει κι από πάνω-όποιος έχει ξεφυλίσει απλώς Θουκυδίδη θα βρει πλήθος αντίστοιχα παραδείγματα λαϊκης "αναγνω΄ρισης", σαυτό είμαστε γνήσιοι απόγονοι και κρατάμε τις παραδόσεις.
    Μια και κυρια (αλλά όχι η μόνη) αιτία της αδυναμίας της Ελλάδας να ασκήσει πολιτική προσέγγισης με τη Ρωσία είναι ότι η οποιαδήποτε οικονομική πράξη εμπεριέχει το πολιτικό στοιχείο, είναι δηλαδή πολιτική πράξη. Μετατοπίζει το κέντρο βάρους, τον πολιτικό προσανατολισμό, άμεσα ή έμμεσα, στο μελλον.Η Οικονομία εκφράζει και στηρίζει πολιτική βούληση. Αυτή είναι η σημασία των Οικονομικών ανταλλαγών Γερμανίας-Ρωσίας, είναι δηλαδή η γενικότερη πρόθεση της Γερμανίας να ισορροπήσει-τουλάχιστον-την αμερικανική επιρροή ενδυναμώνοτνας τις οικονομικές (δηλαδή τις πολιτικές)σχέσεις μετη Ρωσία. Δεν πρόκειται για απλή ανταλλαγή "πάρε τεχνολογία, δώσε πρώτη ύλη" αλλά για πολιτική προσέγγισης.
    Τέλος όταν οι οικονομικές ανταλλαγές ήταν μόνο υπόθεση κέρδους ορισμένων βιομηχάνων(όπως ήταν στην περίπτωση πριν από τον Α παγκόσμιο πολεμο)τότε ο πόλεμος δεν εμποδίσθηκε αντιθέτως οι οικονομικές σχεσεις και ο ανταγωνισμός που προέκυπτε έγινε αιτία του πολέμου. Πάλι δηλαδή γυρισαμε στην πολιτική που ασκήθηκε με "αλλα μέσα" κατά τον Κλαούζεβιτς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ναί ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΕ, αλλά αυτή τη στιγμή η Γερμανία έχει στα χέρια της να παίξει κρίσιμα χαρτιά για το μέλλον της Ευρώπης. Η δική μας θέση είναι δύσκολη, διότι σύμφωνα με όρους του Μνημονίου, η Ελλάδα απαγορεύεται να δεχτεί οικονομική στήριξη από άλλες χώρες, (ενώ οι δανειστές μας μπορούν να διαβιβάσουν τα δανειακά τους δικαιώματα σε άλλες χώρες!!)Δηλαδή η απόφαση για την τύχη μας περιήλθε στα δικά τους χέρια άπαξ και υπογράφτηκε το Μνημόνιο. Ομως στην περίπτωση συνεργασίας μας με Ρωσία, ίσως δεν είναι ανέφικτη η εμπορική συνεργασία μέσω εμπορικών συναλλαγών-αυτό κανείς δεν το απαγορεύει. Ηδη βλέπω μεγαλοεπιχειρηματίες Ελληνες που έχουν άριστες σχέσεις με ΗΠΑ, να φλερτάρουν ρωσικές συνεργασίες. Αρα υπάρχει ενδιαφέρον. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.