Οι Διστομίτες δικαιώνονται χάρη στην τόλμη των μεγάλων ανδρών

Της Κέλλυς Σταμούλη* 

Για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός ενσκήπτει με τόση θέρμη στο εθνικό ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων.  Χωρίς άλλο η περήφανη κυβερνητική απόφαση οφείλεται στον αποφασιστικό Πρωθυπουργό και στην άρτια νομική κατάρτιση του Ελληνα υπουργού Δικαιοσύνης.  

Οι Διστομίτες ακριβώς αυτό αναζητούσαν τόσα χρόνια από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, θάρρος και επιστημοσύνη προκείμενου να δικαιωθούν οι ίδιοι αλλά και η μνήμη όλων των θυμάτων των αποτρόπαιων θηριωδιών του 3ου Ράιχ.  Ο νομικός δρόμος ήταν δύσβατος, πολύπλοκος αλλά πάνω απ΄ όλα είχε σκοπό την ηθική δικαίωση των θυμάτων του Διστόμου:  Αυτών που απαγχονίστηκαν από τους εμβολείς, των εγκύων που ξεκοιλιάστηκαν από τους ναζιστές, των μωρών που σφαγιάστηκαν με το μαστό της μάνας στο βρεφικό τους στόμα.  

Στο όνομα όλων αυτών των ηρώων ο Έλληνας Πρωθυπουργός αποφάσισε την παρέμβαση στη Χάγη κάνοντας με τον τρόπο αυτό την τολμηρή υπέρβαση!

Το 1995 με πρωτοβουλία του Γιάννη Σταμούλη ασκείται αγωγή κατά της Γερμανίας ζητώντας ατομική αποζημίωση για ψυχική οδύνη.  Οι Γερμανοί ασκούν αναίρεση, ο Άρειος Πάγος όμως την απορρίπτει, δικαιώνοντας έτσι τους Διστομίτες.  Ο υπουργός Δικαιοσύνης τότε δεν δίνει την άδεια προκειμένου να εκτελεστεί η απόφαση.  Οι Διστομίτες ναι μεν έχουν αμετάκλητη δικαστική απόφαση, το μόνο όμως που μπορούν να κάνουν, είναι να την κορνιζάρουν αφού ο υπουργός δεν τους επιτρέπει να την εκτελέσουν.  Η διάταξη αυτή που προυποθέτει την άδεια του υπουργού είναι κατάλοιπο της δικτατορίας Μεταξά και δεν την συναντάμε σε καμία άλλη νομοθεσία ευρωπαικής χώρας.  Υπήρχε και στην Ιταλία, το Συνταγματικό όμως ιταλικό Δικαστήριο την έκρινε αντισυνταγματική και συνεπώς δεν ισχύει πλέον.  Χωρίς άλλο η διάταξη αυτή είναι αντισυνταγματική και είναι απορίας άξιον για ποιο λόγο τη διατηρούμε στη  νομοθεσία μας, δεδομένου ότι με νόμο θα μπορούσε πάραυτα να καταργηθεί.

Το οξύμωρο είναι ότι αν πχ -υπόθεση εργασίας- στην Γερμανία θέλουν να εκτελέσουν δικαστική απόφαση κατά του Ελληνικού Δημοσίου δεν θα ζητήσουν την άδεια του υπουργού τους αλλά θα προχωρήσουν άμεσα στην εκτέλεση.  Γιατί λοιπόν οι Έλληνες πολίτες να χρειάζονται την άδεια του υπουργού και με τον τρόπο αυτό η απόφαση του Δικαστηρίου να εκμηδενίζεται αφού εξαρτάται από τις βουλές του υπουργού??

Αντιλαμβανόμενος το εμπόδιο αυτό ο Σταμούλης ξεγλιστράει και προσφεύγει στα ιταλικά δικαστήρια προκειμένου να κηρυχθεί από αυτά εκτελεστή η απόφαση και οι Διστομίτες να ικανοποιηθούν από τη γείτονα χώρα.  Οι Ιταλοί δικαστές μας δικαιώνουν σε όλους τους βαθμούς.  Η υπόθεση μεταφέρεται στην Ιταλία σε πρώτο βαθμό, μετά στο Εφετείο και τέλος στο Ανώτατο Ακυρωτικό.  Παρά την ισχυρή νομική παράσταση της Γερμανίας οι Ιταλοί δικαστές μάς δικαιώνουν πανηγυρικά! 


Η Μέρκελ βλέποντας ότι πλέον τελειώνουν τα ψέματα προσφεύγει ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ζητώντας να κρίνει κατά πόσο οι Ιταλοί δικαστές ορθά δίκασαν ενώπιον των δικαστηρίων τους την  υπόθεση.  Εν τω μεταξύ ο Μπερλουσκόνι ψηφίζει διάταγμα αναστέλλοντας όλες τις διαδικασίες  εκτέλεσης κατά περιουσίας ξένου κράτους στην Ιταλία μέχρι τέλους 2011.  Είναι φανερό ότι η υπόθεση πήρε διεθνείς διαστάσεις.  Η Μέρκελ φοβάται πλέον τον ασκό του Αιόλου, ο οποίος όμως έχει ήδη ανοίξει... Οι Διστομίτες τώρα δικαιώνονται χάρη στην τόλμη μεγάλων ανδρών...

 *Η Κέλλυ Σταμούλη είναι νομική εκπρόσωπος των κατοίκων του Διστόμου και μαζί με τον αείμνηστο Ευρωβουλευτή και δικηγόρο Γιάννη Σταμούλη κίνησαν την νομική διαδικασία των Γερμανικών επανορθώσεων. 

Πηγή:www.capital.gr