27/2/11

Η Ανατολή και η βραδεία δύση των Ηνωμένων Πολιτειών...

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ 
Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν θέλησε να αντλήσει κανένα δίδαγμα από τα αυτοκρατορικά μοντέλα της Ρώμης, του Βυζαντίου ή της Βρετανίας.Στα μαθήματά μου Ιστορίας του Δικαίου στις ΗΠΑ, πάντοτε λέω στους φοιτητές μου ότι η εξέλιξη του Δικαίου ακολούθησε την πορεία του Hλιου -από την Ανατολή προς τη Δύση-, ιχνηλατώντας τη διαδρομή των πολιτισμών: Βαβυλώνιοι, Αιγύπτιοι, Φοίνικες, Ελληνες, Ρωμαίοι, Δυτικοευρωπαίοι, Αγγλοι - μέχρι τη στιγμή που οι Αμερικανοί κατέστησαν τη χώρα τους επίκεντρο της παγκόσμιας επιχειρηματικής και χρηματοοικονομικής δραστηριότητας.



Το Δίκαιο, λοιπόν, ακολουθεί το χρήμα, το χρήμα ενθαρρύνει την εφευρετικότητα, η τεχνολογική πρόοδος ενισχύει τη δύναμη, και η τελευταία, με τη σειρά της, στηρίζει την καλλιτεχνική δημιουργία. Εντούτοις, είναι γεγονός ότι η μεσημβρία σηματοδοτεί επίσης την απαρχή της δύσης- και η δύση της Αμερικής επισπεύδεται σήμερα τόσο από το διαρκώς διογκούμενο δημόσιο χρέος της (για το οποίο δεν λαμβάνει ακόμη τα δέοντα μέτρα) όσο και από τις πολλαπλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει από την Ανατολή. Με άλλα λόγια, και για να επεκτείνω τη μεταφορά μου, μια νέα ημέρα έχει αρχίσει να χαράζει, και, όπως είναι εύλογο, αυτό συμβαίνει στην Ανατολή. Οι μεσανατολικές και απωανατολικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Αμερική πολλαπλασιάζονται ταχύτατα. Η διάλυση του δικτύου των αυταρχικών συμμάχων στη Βόρειο Αφρική και τη Μέση Ανατολή προκλήθηκε από διάφορους παράγοντες, για πολλούς από τους οποίους ευθύνεται άμεσα η Αμερική. Και εξηγούμαι.

Πρώτον: Η φαρισαϊκή στάση της Αμερικής απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα την έκανε να παραβλέπει τις κατάφωρες παραβιάσεις που διέπρατταν κάποιοι από τους «δορυφόρους» και τους συμμάχους της, αλλά την ενοχλούσαν εντονότατα όταν διαπράττονταν από αντιπάλους της.

Δεύτερον: Είναι πλέον διαβόητες οι αποτυχίες των πολλαπλών και εσωτερικά διχασμένων μυστικών υπηρεσιών της. Ειδικότερα, καμία από αυτές τις υπηρεσίες δεν μπόρεσε να προβλέψει την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την εισβολή στο Κουβέιτ, την 11η Σεπτεμβρίου και, πολύ πρόσφατα, την πτώση του αιγυπτιακού καθεστώτος, έναν μόλις μήνα έπειτα από μία ακόμη απρόβλεπτη κατάρρευση του καθεστώτος της Τυνησίας.

Τρίτον: Οταν η Αμερική αποφάσισε εντέλει να αντιδράσει στην πρόσφατη κρίση, την είδαμε απλώς να υιοθετεί τη στάση της, μια στάση διγλωσσίας και αμφισημίας. Ας το σκεφτούμε: η Αμερική πήρε άραγε το μέρος του λαού ή το μέρος των αυταρχικών ηγετών; Σε γενικές γραμμές, έχω την αίσθηση ότι η Αμερική επαναλαμβάνει αναφορικά με την Αίγυπτο τα λάθη που είχε κάνει παλαιότερα με τον Σάχη: την εποχή εκείνη, υιοθετώντας αμφίσημη στάση απέναντι σε όλους, το μόνο που κατάφερε ήταν να δει το κύρος της να μειώνεται στα μάτια όλων: φίλων και εχθρών.

Τέταρτον: Η σταδιακή υποβάθμιση του ρόλου της Αμερικής δεν επήλθε μόνον ως αποτέλεσμα της ανοχής που αυτή επέδειξε σε σειρά διεφθαρμένων καθεστώτων- συνδέεται επίσης άμεσα με την απροθυμία της να ασκήσει πιέσεις στο Ισραήλ προκειμένου να επιλύσει, προς κοινό συμφέρον, το παλαιστινιακό ζήτημα. Ποιος όμως θα τολμούσε έστω και να προειδοποιήσει τις δύο αυτές χώρες ότι, χωρίς άμεσο συμβιβασμό, θα πληγούν και οι δύο από έναν αναπόφευκτο σεισμό; Κατά κανόνα, οι άνθρωποι που προειδοποιούν είναι προφήτες. Ολοι όμως γνωρίζουμε ότι οι προφήτες ποτέ δεν εισακούονται. Και εξυπακούεται, ασφαλώς, ότι το μένος των επιθέσεων εναντίον των ανθρώπων που προειδοποιητικά συνιστούσαν την επίτευξη ενός συμβιβασμού προτού να είναι πάρα πολύ αργά για όλους αποκορυφώθηκε στα κείμενα και στις ομιλίες των διανοουμένων λακέδων της Αμερικής!

Πέμπτον: Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν θέλησε να αντλήσει κανένα δίδαγμα από τα αυτοκρατορικά μοντέλα της Ρώμης, του Βυζαντίου ή της Βρετανίας. Πράγματι, οι αυτοκρατορίες αυτές σπανίως παρενέβαιναν στρατιωτικά για να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στις επαρχίες τους, αλλά τις εξουσίαζαν μέσω μιας σειράς από τοπικούς διακανονισμούς χάρις στους οποίους τα κράτη (ή οι περιφέρειες) κρατούσαν την ισορροπία. Τα τελευταία χρόνια, τρεις πυλώνες τέτοιας αμερικανικής εξισορρόπησης -Ισραήλ/Αραβες- Ιράκ/Ιράν- Πακιστάν/Ινδία- διαλύθηκαν εν πολλοίς λόγω του απροσχεδίαστου και παρορμητικού μιλιταρισμού της Αμερικής, ο οποίος, με διάφορους τρόπους, οδήγησε στη μείωση της κατά τόπους επιρροής και του γοήτρου της.

Εκτον: Ακόμη και στο ελληνοτουρκικό πλαίσιο, κάποιοι εφήμεροι -και, όπως πλέον αποδεικνύεται, «ημαρτημένοι»- υπολογισμοί ώθησαν την Αμερική να ρίξει όλο της το βάρος στην Τουρκία, υποσκάπτοντας έτσι τις σχέσεις της με την Ελλάδα και αντιμετωπίζοντας τώρα και έναν νέο εφιάλτη: την εύλογη αντιπαλότητα και καχυποψία μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ.

Τέλος, η πιο σοβαρή αστοχία της Αμερικής αφορά τη ραγδαία άνοδο της Κίνας και της τεράστιας οικονομικής δύναμης της Νοτιοανατολικής Ασίας. Στο εξελισσόμενο αυτό πλαίσιο, η Αμερική επέδειξε τη συνήθη αλαζονεία της, συνδυάζοντάς τη με την προθυμία της να αρχίσει διενέξεις για μάχες που είχαν οριστικά χαθεί, όπως στην περίπτωση του Θιβέτ, ή να πιέσει τον αναδυόμενο γίγαντα στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προκειμένου να ικανοποιήσει μικρή ομάδα φιλελεύθερων ακτιβιστών της. Στην πραγματικότητα, όμως, αδυνατούσε πλήρως να πείσει την Κίνα να ανατιμήσει το νόμισμά της, να επιβραδύνει την τεχνολογική πρόοδό της, γενικά να τη φέρει σε δύσκολη θέση μια και η χώρα αυτή είναι πλέον η βασική δανείστριά της αλλά και είναι και απαραίτητη για να κρατήσει τη Βόρειο Κορέα έστω και υπό υποτυπώδη «έλεγχο».

Καθένα από αυτά τα θέματα θα απαιτούσε μια ξεχωριστή, διεξοδική ανάλυση. Στην παραμικρή απόπειρα, όμως, να πείσει κανείς τους Ελληνες ότι εσφαλμένα εμπιστεύονται μόνο τις ΗΠΑ, η Αμερικανική Πρεσβεία και οι εν Ελλάδι «φίλοι» θα σπεύσουν αμέσως να κατακλύσουν τα ΜΜΕ με την πλέον παρωχημένη προπαγάνδα. Το 1977, ο Ανδρέας Παπανδρέου ορθότατα ισχυρίστηκε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να ασκείται μόνον από τους Ελληνες, υπέρ των Ελλήνων, και χάρη ελληνικών συμφερόντων. Και αν ο Καραμανλής ο πρεσβύτερος επέμενε το 1977 ότι η χώρα μας ανήκει στη Δύση το επιχείρημά του, εκείνη την εποχή, ήταν αρκετά πειστικό, έστω και αν έδειχνε έλλειψη διορατικότητας ως προς την αναφαινόμενη παγκόσμια σκηνή. Εντούτοις, διαβάζοντας τους σημερινούς «ατλαντιστές» να νεκρανασταίνουν αυτό το επιχείρημα μέσα από άρθρα στην αγαπημένη εφημερίδα τους, δεν μπορεί κανείς παρά να διαπιστώσει πόσο παρωχημένη και εξωπραγματική είναι σήμερα αυτή η σχολή σκέψης.

Διότι πώς μπορεί, σήμερα, ο οποιοσδήποτε σκεπτόμενος άνθρωπος να προβάλλει παρόμοιες απόψεις, τη στιγμή που από τη Μέση Ανατολή λαμβάνουμε αδιάσειστες αποδείξεις ότι η Αμερική ούτε να σώσει μπορεί ούτε να προστατεύσει τους «συμμάχους» της και ότι, αντιθέτως, θα τους εγκαταλείψει όταν δει ότι οι πολίτες των κρατών τους τούς έχουν απορρίψει και έχουν μάλιστα εξεγερθεί εναντίον τους οπλισμένοι μόνο... με κινητά τηλέφωνα; Πόσο σημαντική, λοιπόν, είναι η αξία της περίφημης αμερικανικής στρατιωτικής τεχνολογίας, η οποία, ενώ κοστίζει πανάκριβα στον Αμερικανό φορολογούμενο, αδυνατεί να προστατεύσει τους εκδιωκόμενους αυταρχικούς πρίγκιπες;

Η Ελλάδα πρέπει να αναλογιστεί πολύ σοβαρά τα όσα συμβαίνουν γύρω της, να σταματήσει επιτέλους να στρουθοκαμηλίζει διατεινόμενη ότι οι αναταραχές αυτές δεν την αγγίζουν -αμέσως ή εμμέσως-, να αναζητήσει τη βοήθεια πολλαπλών συμμαχιών έναντι του πλέον απαιτητικού γείτονα και να αναπροσανατολίσει την πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο, αξιοποιώντας τη στήριξη των νεοαποκτηθέντων συμμάχων, που η ιστορία τους -την οποία, αντίθετα με εμάς, οι ίδιοι ουδέποτε απαρνήθηκαν- τους έχει διδάξει ότι ο μόνος τρόπος για να επιβιώνουν είναι, στην κρίσιμη στιγμή, να είναι διατεθειμένοι να πεθάνουν.
ΕΘΝΟΣ

14 σχόλια:

  1. Όπως πάντα εύστοχος ο κύριος καθηγητής. Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να δει τον κίνδυνο ξεκάθαρα. Ο κίνδυνος ονομάζεται Τουρκία. Η Τουρκία ξεγελόντας μας ότι έχει καλές προθέσεις, εξοπλίζεται σαν αστακός, μας πλημμυρίζει λαθρομετανάστες, προσεγγίζει τους βόρειους και νότιους γείτονές μας, δυναμώνει τους δικούς της στη Θράκη και εμείς συνεχίζουμε να κάνουμε παζάρια μαζί της για το πόσα από τα δικά μας θα της δώσουμε. Έτσι χωρίς να το καταλάβουμε και χωρίς να έχουμε ρίξει μια σφαίρα, θα έχουμε χάσει το μισό Αιγαίο, τη Θράκη την Α.Ο.Ζ της ανατολικής Μεσογείου και θα είμαστε μια χώρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας, δορυφόρος της Τουρκίας. Για να μην συμβεί αυτό πρέπει άμεσα να εκμεταλλευτούμε την ευτυχή συγκυρία σύγκλισης των συμφερόντων μας με τα συμφέροντα του Ισραήλ και την παράλληλη διάλυση της σχέσης Ισραήλ - Τουρκίας. Επίσης πρέπει να δυναμώσουμε τις σχέσεις μας με τη Βουλγαρία για να εξισορροπήσουμε το βόρειο μέτωπο που πάει να δημιουργήσει η Τουρκία εναντίον μας με την προσέγγιση Αλβανίας, F.Y.R.o.M, Κοσόβου, Βοσνίας Ερζεγοβίνης. Στο νότο πρέπει να προσεγγίσουμε την Αίγυπτο για να προλάβουμε κινήσεις της Τουρκίας και επίσης να αποκτήσουμε δίαυλο επικοινωνίας με την νέα κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, σχέσεις που θα μας δώσουν πλεονέκτημα στο θέμα της Α.Ο.Ζ. Όσον αφορά στο θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε πρέπει να ρίξουμε τις μάσκες και να ξεκαθαρίσουμε στους Τούρκους ότι το μόνο που μπορούμε να δεχτούμε είναι μια ειδική σχέση Ε.Ε - Τουρκίας. Αν δεχτούμε προοπτική εισόδου της Τουρκίας στην Ε.Ε θα είναι θέμα χρόνου να εποικήσουν τα νησιά μας του ανατολικού Αιγαίου και να έχουν την πλειοψηφία (θα τα κατακτήσουν δηλαδή χωρίς πόλεμο, όπως ήθελε ο Οζάλ). Πρέπει δηλαδή να ενημερώσουμε τους εταίρους μας στην Ε.Ε ότι και μόνο λόγω δημογραφίας, εκτός των άλλων προβλημάτων, είναι αδύνατη η είσοδος της Τουρκίας στην Ε.Ε. Στο θέμα των λαθρομεταναστών πρέπει να αποκτήσουμε πονηρή πολιτική και αφού πονηρά μας τους φορτώνει η Τουρκία, πονηρά πρέπει να τους επιστρέψουμε: μεταφορά λοιπόν όλων των λαθρομεταναστών ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής σε ακατοίκητα νησιά δίπλα στην Τουρκία, ώστε αν θέλουν να φύγουν να πάνε στα τουρκικά παράλια, παράλληλα καλούμε τον Ο.Η.Ε να τους περιθάλψει και να τους επιστρέψει στην πατρίδα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωστόσο ο κ.Μαρκεζίνης την 1-12-2010 στην εκπομπή Ανιχνευσεις δήλωνε,σχετικώς με τους νεοαποκτηθέντες συμμάχους,οτι η Ελλάδα απο την συμμαχία της με το Ισραήλ δεν θα βγει ενισχυμένη έναντι της τουρκίας,ευτυχώς το ξανασκέφτηκε..Οσον αφορα την δύση που δύει και την κινεζική ή άλλη ανατολική υπερδύναμη εκφράζει ευσεβείς πόθους,καλό θα ήταν να έχει κατα νού τον Κροίσο και την απάντηση του Σόλωνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. //... μεταφορά λοιπόν όλων των λαθρομεταναστών ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής σε ακατοίκητα νησιά δίπλα στην Τουρκία...// 1:26 π.μ.
    -----------------
    Ποιός θα τους ταΐζει και ποιός θα τους ποτίζει και περιθάλπει επάνω σε αυτά τα ελληνικά νησιά;;;
    Εάν μεν το κάνουμε εμείς, όχι μόνο θα παραμένουν, αλλά μέσω Τουρκίας και Τούρκων διακινητών θα έρχονται κι άλλοι. Θα τους λένε: πάμε ...Μπαχάμες;;;!!!

    Εάν όμως τους εγκαταλείψουμε επάνω σε αυτά τα νησιά, (άνθρωποι και νησιά) θα βρεθούν στα χέρια των Τούρκων που θα σπεύσουν εκεί για "ανθρωπιστικούς λόγους".

    Και μη μου πεις "θα τους εμποδίσουμε ώστε να μη πάνε", διότι θα σου πω "όπως τους εμποδίζουμε και δεν φτάνουν μέχρι το Σούνιο;;;"

    Όταν προτείνεις κι εσύ όλα αυτά, τα προτείνεις διότι πιστεύεις ότι η σημερινή κυβέρνηση (ή μια κυβέρνηση Σαμαρά ή Ντόρας π.χ.) μπορούν να τα κάνουν;
    Πρόσεξε, δεν ρωτώ εάν μια κυβέρνηση μπορεί να λύσει προβλήματα αυτού του μεγέθους (κατά την γνώμη μου μπορεί και μεγαλύτερα), αλλά εάν ΑΥΤΗ που έχουμε ή μια μελλοντική (π.χ. Σαμαρά, ή Ντόρας) μπορούν να το κάνουν...

    Διότι, όταν ο Μαρκεζίνης προτείνει να γίνει το ένα ή το άλλο πράγμα, εννοεί με άλλες κυβερνήσεις, με άλλες ηγεσίες και όχι με αυτές εδώ που δεν κάνουν ούτε για να διοικήσουν ...καντίνα στην παραλιακή (αυτό το λέω εγώ)...

    τζιμης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Κος Βασίλης Μαρκεζίνης δεν ανακάλυψε τώρα την Ελλάδα.

    Ας το έχουν υπόψην όσοι προστρέχουν τώρα σιμά μας μετρώντας την φιλία και συμμαχία με το λυβικό μέτρο και το φόβο.

    Οφείλουν δε μια μεγάλη συγνώμη για το 37% της Ελληνικής γής, για τις γκρίζες ζώνες, για το σχέδιο Αυνάν και για τον Αττίλα 74.

    Για να μην ξεχνιόμαστε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νομίζω πως τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής ενός οποιυδήποτε κράτους δεν είναι προς δημόσια συζήτηση. Αντίθετα, είναι θέματα που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς, σε χρόνο και μεθόδους, οι οποίοι μόνον δημοσιεύσιμοι είναι. Δεν είναι σωστό να δημοσιεύονται οι στόχοι και να γνωστοποιούνται σε εχθρούς και φίλους. Εκτός αυτού, οι δημοσιεύσεις δίνουν δικαιώματα σε άσχετους ανθρώπους να εκθέτουν ηλίθιες απόψεις!
    Αυτό δεν σημαίνει την πρόκληση Μυστικής διπλωματίας.
    γ.κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ
    Ο "γ.κ." συγχέει δυο διαφορετικά πράγματα: τονπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής, θέμα που οφείλει να συζητείται ευρύτατα διεξοδικά και συνεχώς. Και τους χειρισμούς της εξωτερικής πολιτικής,τη διπλωματία δηλαδή, που οφεέιλει, να παραμε΄νει στα χέρια των διπλωματών, των ειδικών.
    Κατά τα άλλα: Ο κ. Μαρκεζίνης έχει δίκιο,νομίζω, για τη γενική πτώση της ισχύος των ΗΠΑ. Δεν επισημαίνει όμως την ειδική ισχύ των ΗΠΑ σε ορισμένες χώρες, σε ορισμε΄νες περιστάσεις και σε συγκεκριμένο χρόνο. Οι ΗΠΑ, δηλαδή, μπορεί να έχουν αδυναμίες ενώπιον της Κίνας αλλά διατηρούν πλήρη ισχύ έναντι της Ελλάδας. Ενώ ως προς την Τουρκία έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα κλπ κλπ.
    Επίσης από το σκεπτικό του απουσιάζει εντελώς η ΕΕ στην οποία ανήκουμε και ως εκτούτου δεν μπορούμε να ασκήσουμε όποια πολιτική θέλουμε χωρίς να λαμβα΄νουμε υπ' όψιν τους εταίρους-ανεξα΄ρτητα απότο Μνημόνιο.
    Και τελευταίο: Πιστεύω ότι οι ΗΠΑ (για την ώρα τουλάχιστον)προφύλαξαν αποτελεσματικά τους φίλους που ήθελαν ναδιατηρήσουν στην εξουσία στη Μ.Ανατολή,δλδ Σαουδική Αραβία και Ιορδανία. Και άφησαν να πέσουν φίλοι που είχαν γίνει μπελάς, Μουμπάρακ, Καντάφι-εφ όσον τελικά πε΄σει.
    Πιστεύω ότι μα ανοιχτές αγορές-δηλαδάη με δημοκρατικά καθεστώτα,- (και όχι μεδικτάτορες)οι ΗΠΑ ( ο νεοφιλελευθερος καπιταλισμός)βολεύονται πολύ περισσότερο. Υπάρχει πάντα το ρίσκο να ξεφύγει ο προγραμματισμός. Αλλά χωρίς ρίσκα δεν κάνεις τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΤΙΠΟΥΚΕΙΤΟΣ

    Ο γ.κ. δεν εννοεί να καταλάβει τον σημαντικό ρόλο του "κοινού νού" στην Δημοκρατία, επιμένει το Ιστολόγιο να αλλάξει μορφή και να γίνει χώρος ειδικών.
    Σε συνδυασμό δε με το χαρακτηρισμό "ηλίθιων ανθρώπων" που συνεχώς μεταχειρίζεται με κάνει να πιστεύω ότι δεν είναι Ελληνας αλλά πρεσβευτής του "δόγματος σφάξε με αγά μου να αγιάσω" δόγμα πολύ αγαπητό στους Σφουγγοκωλάριους, οσφυοκάμπτες,γυμνοσάλιαγκες, τους σε "διατεταγμένη υπηρεσία" ευρισκόμενους στην ευρύτερη πειοχή μας .

    Μην ασχολείσται μαζί του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ μέχρι τώρα τους ειδικούς σε θέματα σχετικά με την Ελλάδα τους έχω δει να :
    1. προδίδουν
    2. ξεπουλάνε
    3. μεροληπτούν
    4. σιωπούν
    5. χρηματίζονται
    6. αδιαφορούν
    και τέλος αναλώνονται σε ατέρμονες συζητήσεις για την συζήτηση χωρίς κανένα απολύτως αποτέλεσμα.

    Σε αντίθεση οι μη ειδικοί καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο σε κάθε ...... των ειδικών , να πολεμήσουν για να μιλάνε οι ειδικοί, και στο τέλος να λέγονται κοπρίτες τρομοκράτες αλήτες .
    Σημειώνω δε ότι κάποιοι ειδικοί στην εθνική άμυνα και στην πολιτική ήθελαν με σπαθί να πάρουν το κεφάλι κάποιων μη ειδικών στην πλατεία Συντάγματος ,καθώς επίσης να αντιμετωπίσουν την σημαία σαν πανί ,την γη στα στρέμματα προς πώληση και μάλιστα αυτοί προΐστανται των άλλων ειδικών με αποτέλεσμα να δίνουν και κατευθυντήριες γραμμές. .Οσο για το Υπεξ έχει πολλούς ειδικούς να μιλάνε ξεπουλώντας βραχονησίδες είτε με την μυθοπλασία περί ειρήνης με τους Τούρκους είτε με την εγκληματική απραξία τους ….Λόγια, λόγια, λόγια, αλλά ειδικών
    Δεν μηδενίζω τους πάντες και τα πάντα όμως έλεος με τους ειδικούς.
    Στο φινάλε εδώ που φτάσαμε δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να ξέρεις ότι η Αμερική, και κάθε κράτος με την αυτή νοοτροπία ,είναι ο μεγαλύτερος τρομοκράτης όλων των εποχών και πως όλες οι δυναστείες που βασίστηκαν στο ψέμα , στην ειρήνη μέσω πολέμου και στην υποδούλωση της σωματικής όσο και της πνευματικής ελευθερίας τελικά έδυσαν με τα ίδια τύμπανα που ανέτειλαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γνωστά είναι όλα αυτά και το μόνο που κάνουμε είναι να αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια.

    Ο μεγάλος Ιρλανδός λογοτέχνης, Oscar Wilde, είχε γράψει:

    "America is the only country that went from barbarism to decadence without civilization in between."

    ("Η Αμερική είναι η μόνη χώρα που πήγε από την βαρβαρότητα στην παρακμή, χωρίς να περάσει από τον πολιτισμό").

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λυπάμαι να διαπιστώσω ότι οι ευαισθησίες και οι επιθυμίες μας δεν μας επιτρέπουν να αντιληφθούμε αντικειμενικά κάποια γεγονότα. Εξηγούμαι. Έχουμε πραγματικά την εντύπωση ότι οι ΗΠΑ δεν γνώριζαν τίποτε για την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, την εισβολή στο Κουβέιτ, την 11η Σεπτεμβρίου και την "απρόβλεπτη" κατάρρευση του καθεστώτος της Τυνησίας;;;!!!
    Ούτε και τώρα γνώριζε για την κρίση στην Αίγυπτο και τη Λιβύη...
    Ας αφήσουμε τα ευχολόγια τι έγινε με το Βυζάντιο και τη Ρώμη και ας επιτέλους κοιτάξουμε τα του οίκου μας ...συν Αθηνά και χείρα κίνει!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Οι ΗΠΑ μπορεί να μην γνώριζαν! Αλλά η "παγκόσμια διακυβέρνηση" όχι μόνο γνώριζε, αλλά κινούσε τα νήματα!
    Αρχίζω να πιστεύω πλήρως τον Αθανάσιο Στριγά!
    Δημοσθένης ο Μακεδών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολλοί άνθρωποι με καθαρό μυαλό, έχουν οπωσδήποτε νιώσει στο πετσί τους κάποιες από τις αλήθειες που διατυπώνει ο καθηγητής Μαρκεζίνης.
    Γενικά οι θέσεις του είναι σαφέστατες ως συνήθως, χωρίς την παραμικρή αμφισημία.
    Τα πράγματα θα εξελιχθούν νομοτελειακά. Το θέμα είναι, η Ελλάδα τι βλέπει και πώς κινείται για να αξιοποιήσει αυτά τα δεδομένα. Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. //... μεταφορά λοιπόν όλων των λαθρομεταναστών ασιατικής και αφρικανικής καταγωγής σε ακατοίκητα νησιά δίπλα στην Τουρκία...// 1:26 π.μ.
    -----------------
    "Ποιός θα τους ταΐζει και ποιός θα τους ποτίζει και περιθάλπει επάνω σε αυτά τα ελληνικά νησιά;;;
    Εάν μεν το κάνουμε εμείς, όχι μόνο θα παραμένουν, αλλά μέσω Τουρκίας και Τούρκων διακινητών θα έρχονται κι άλλοι. Θα τους λένε: πάμε ...Μπαχάμες;;;!!! "
    Αν πρόσεξες το σκεπτικό μου Τζίμη λέω να κάνουμε αυτή την κίνηση και να καλέσουμε τον Ο.Η.Ε να τους περιθάλπτει και να αναλάβει να τους στείλει στις πατρίδες τους. Τι κερδίζουμε με αυτή την κίνηση;
    1ον: Αδειάζουμε όλη την Ελλάδα
    από τους λαθρομετανάστες με όλα τα οφέλη που όλοι ξέρουμε.2ον: Έχουμε μια λύση στο τι θα κάνουμε όσους και να φέρουν κάτι που λειτουργεί αποτρεπτικά για αυτούς όταν θα ξέρουν την κατάληξη τους.3ον: Είναι πλέον χρέος του Ο.Η.Ε τι θα τους κάνει, η Ελλάδα πάντως δεν θα αλλοιωθεί εθνοτικά. 4ον: Κατοχυρώνουμε την ελληνικότητα των νησιών αυτών, υπερασπίζοντας τα στρατιωτικά. 5ον: Δεν νομίζω ότι τα ξερονήσια, όπου οι λαθρομετανάστες θα στιβάζονται σε σκηνές σα σαρδέλες παρακαλώντας τον Ο.Η.Ε να τους γυρίσει στις πατρίδες τους, θα τα βλέπουν σα Μπαχάμες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Με όλο το σεβασμό στον κ. Β. Μαρκεζίνη, μου φαίνεται ότι ακολουθεί το ¨δόγμα" που επικρατεί στην Αθήνα στο να πετάνε εκ του ασφαλούς, όση λάσπη και δίχως... "τελωνείο" στους Αμερικανούς. Κλείνοντας τα μάτια στους απευθείας αίτιους και ηθικούς αυτουργούς της καταστροφής πολλών χωρών αλλά κυρίως της μαρτυρικής μας Κύπρου, τους Βρετανούς!. Που αυτοί ειναι που άνοιξαν τις πόρτες και ετοίμασαν τα σχέδια σε συνεργασία με τους Τούρκους και "συντόνιζαν" τα πάντα τον Ιούλιο και Αύγουστο του 1974 απο Λονδίνο μέχρι Γενεύη, και όχι οι Αμερικανοί, που τους ακολουθούν ως σύμμαχοί στο έγκλημα με την Τουρκία.
    Ο κ. Μαρκεζίνης μιλά για "αμερικανικό ιμπεριαλισμό" και ότι ουσιαστικά αυτός δεν διδάχθηκε από τα αυτοκρατορικά μοντέλα της Ρώμης, του Βυζαντίου ή της Βρετανίας! Βρετανίας; Μα σοβαρολογούμε αγαπητοί; Και τι πράγματι καλύτερο έχει άραγε ο "αμερικανικός ιμπεριαλισμός" να διδαχθεί από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό όταν απ όπου έφυγε η Βρετανία άφησε ερείπια και διαχρονικές διαμάχες, αφού πρώτα με τον βρετανικό της πάγιο ιμπεριαλιστικό μίσος (του διαίρει και βασίλευε) δεν άφησε χώρα που να μην την εγκατέλειψε διαιρεμένη και εσαεί σε προβλήματα. Μιλά για φαρισαική στάση των ΗΠΑ απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα ο κ. Μαρκεζίνης, και τι έχει άραγε να μιμηθεί από τον βρετανικό ιμπεριαλισμό (η Αμερική, μήπως από απάνθρωπη δολοφονία πέραν των 10,000 Κενυατών, στην πρώην αποικία της αυτοκρατορίας στην Κένυα, για την επιστροφή της Τουρκίας στο Κυπριακό το 1955 για να δολοφονήσει το πόθο του λαού για Ένωση με την Ελλάδα και το αιματοκύλισμα των Ελληνοκυπρίων από τους Τούρκους το 1958 (σφαγή Κοντεμενιωτών και όχι μόνο), για την αποχώρησή της από την Παλαιστίνη, για την αιτηρή αποχώρησή της από τις Ινδίες αφού την μοίρασε στη μέση δημιουργώντας το Πακιστάν και ο κατάλογος δεν σταματά.
    Και βέβαια κανένας που παρακολουθεί τα πολιτικά πράγματα δεν μπορεί να πιστέψει ότι οιο αμερικανικές υπηρεσίες δεν... πρόβλεψαν την πτώση του Τείχους του Βερολίου ή τηνε ισβολή στου Κουβέιτ, αστεία πράγματα αυτά. Το ίδιο και στην Αίγυπτο και αλλού.
    Και το κυριότερο είναι ότι ο κ. Μαρκεζίνης, ο οποίος για δεκαετίες σχετίζεται με το Λονδίνο και γνωρίζει την βρετανική απάνθρωπη ιμπεριαλιστική πολιτική, και έχει την ευχέρεια να ξέρει και για τα πολύτιμα αρχεία του βρετανικού κράτους που είναι τόσο πλούσια στις τεκμηρειώσεις αυτές, προσπαθεί να ... διδάξει για όλα τα κακά της Αμερικής παραμερίζοντας τους πρώτους ένοχους και μάλιστα με βασιλική βούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.