της Ελίνας Γαληνού
Ενώ οι συμφωνίες στην ΕΕ για την δημιουργία μόνιμου μηχανισμού στήριξης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης δείχνουν να προχωρούν, η χώρα μας εξακολουθεί την αβέβαιη και δύσκολη διαδρομή της. Κατά την προχτεσινή Σύνοδο όπου οι 27 κλείδωσαν τις θέσεις της 11ης Μαρτίου, ουσιαστικά άφησαν εκτός την περίπτωση της Ελλάδας, υπενθυμίζοντας απλώς το πακέτο των 50 δις ευρώ που πρέπει να πληρώσουμε εντός τριετίας για να επιβιώσουμε.
Ολες οι υπόλοιπες λεπτομέρειες, θα συζητηθούν κατά τον Ιούνιο, που σημαίνει ότι ακόμα δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε τίποτα άλλο.
Ωστόσο, το διάστημα ως τον Ιούνιο τρέχει και μαζί του, τα χρέη μας, η οικονομική ύφεση, η ανεργία και το εισοδηματικό αδιέξοδο όλο και περισσοτέρων νοικοκυριών. Ισως η Ελλάδα επιζήσει, οι Ελληνες όμως τι θα απογίνουν; Μάλλον όμως, ο προβληματισμός αυτός δεν απασχολεί διόλου τις αγορές. Και ακόμα δεν γνωρίζουμε κατά πόσο ο υπό διαμόρφωση Ευρωπαικός Μηχανισμός Στήριξης θα λειτουργήσει κατευναστικά προς τις ορέξεις τους, καθώς τα ανεβοκατεβάσματα των σπρέντς βάσει των περίφημων Οίκων Αξιολόγησης, συνεχίζουν το τρενάκι του τρόμου.
Οπως και να γίνει, η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει να συγκεντρώνει χρήματα. Με τι τρόπο; Οι μαζικές περικοπές μισθών και συντάξεων, δεν απέδωσαν ούτε κάν τα αναμενόμενα. Το πάγωμα της αγοράς, αύξησε ιλιγγιωδώς την ανεργία. Η αύξηση στον φόρο κατανάλωσης, ανέβασε τις τιμές μειώνοντας ταυτόχρονα την κατανάλωση. Η μειωμένη κατανάλωση έφερε τα μαζικά "λουκέτα", ενώ η προοπτική ανοίγματος νέων επιχειρήσεων, απομακρύνεται συνεχώς. Είναι ευνόητο ότι μια τέτοια ατμόσφαιρα, κάθε άλλο παρά ενθαρρύνει τις επενδύσεις, δεδομένου ότι ο κάθε επιχειρηματίας κάνει τους λογαριασμούς του και δεν του βγαίνουν προκειμένου να ανοίξει μια καινούρια επιχείρηση. Πόσο θα πάει αυτό όμως; Από τη μια τα κρατικά ταμεία πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα, ενώ από την άλλη μέρα με τη μέρα, οι συνθήκες αυξάνουν τρομακτικά τα επενδυτικά ρίσκα, ενώ η ρευστότητα στην αγορά έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια διότι δεν έχουν πια ούτε κάν τα πλασματικά περιθώρια που είχαν προ της οικονομικής κρίσης. Στο μεταξύ, η μαζική εκροή κεφαλαίων που πραγματοποιήθηκε μέσα σε ενάμιση χρόνο από την Ελλάδα προς το εξωτερικό, έδωσε τη χαριστική βολή. Κάτι η αβεβαιότητα, κάτι η προοπτική υπαγωγής μας στο ΔΝΤ, κάτι οι φημολογίες περί ελέγχων, έσπευσαν οι πιό έξυπνοι και φυγάδευσαν τεράστια κεφάλαια σε τράπεζες του εξωτερικού. "Τότε γιατί οι τράπεζες αντιμετώπιζαν όλο αυτό το διάστημα, τόσο χαλαρά την εκροή τέτοιων μεγάλων κεφαλαίων από τη χώρα;" αναρωτιούνται κάποιοι. Είναι πράγματι περίεργο που αφού έφυγαν τόσα κεφάλαια έξω, η κυβέρνηση θυμήθηκε κατόπιν εορτής να προωθήσει μέτρα μπλοκαρίσματος κατά τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, αντί να επιληφθεί για τις τόσες "περίεργες" παχυλές καταθέσεις πριν εξαχθούν στις ξένες τράπεζες.. Ανεξήγητα πράγματα εκ πρώτης όψεως βέβαια...αλλά ίσως καταλάβουμε περισσότερα όταν φτάσουμε στο αμήν και οι τράπεζες αρχίσουν πάλι να δανειοδοτούν πουλώντας τα επιτόκια δανεισμού.....χρυσά!
Η ουσία ωστόσο παραμένει ίδια. Η εκκίνηση της παγωμένης ελληνικής οικονομίας, χρειάζεται τροφοδότηση ρευστού. Χωρίς αυτό, η κατάσταση θα επιδεινώνεται και η απαραίτητη για την δημιουργία πλούτου ανάπτυξη, όλο θα απομακρύνεται. Στο μεταξύ, οι ανάγκες δανεισμού θα πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς ταχείς, ενώ τα αναγκαία κεφάλαια για τα οποία η χώρα έχει δεσμευτεί να πληρώσει, δεν θα συγκεντρώνονται με τίποτα. Θα χρειαστεί να ξεπουλήσουμε και τον αέρα που αναπνέουμε ακόμα για να επιβιώσει η Ελλάδα ως χώρα. Οσο για τον ελληνικό λαό, αυτός είναι μάλλον βέβαιο, ότι θα πληρώσει πολύ ακριβότερα απ΄ότι φαντάζεται, την δυνατότητα επιβίωσής του. Αλλά τα έχουμε ξαναπεί-απ΄αυτήν την ιστορία οι κερδοσκόποι καλά θα περάσουν....
Ενώ οι συμφωνίες στην ΕΕ για την δημιουργία μόνιμου μηχανισμού στήριξης των χωρών-μελών της Ευρωζώνης δείχνουν να προχωρούν, η χώρα μας εξακολουθεί την αβέβαιη και δύσκολη διαδρομή της. Κατά την προχτεσινή Σύνοδο όπου οι 27 κλείδωσαν τις θέσεις της 11ης Μαρτίου, ουσιαστικά άφησαν εκτός την περίπτωση της Ελλάδας, υπενθυμίζοντας απλώς το πακέτο των 50 δις ευρώ που πρέπει να πληρώσουμε εντός τριετίας για να επιβιώσουμε.
Ολες οι υπόλοιπες λεπτομέρειες, θα συζητηθούν κατά τον Ιούνιο, που σημαίνει ότι ακόμα δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε τίποτα άλλο.
Ωστόσο, το διάστημα ως τον Ιούνιο τρέχει και μαζί του, τα χρέη μας, η οικονομική ύφεση, η ανεργία και το εισοδηματικό αδιέξοδο όλο και περισσοτέρων νοικοκυριών. Ισως η Ελλάδα επιζήσει, οι Ελληνες όμως τι θα απογίνουν; Μάλλον όμως, ο προβληματισμός αυτός δεν απασχολεί διόλου τις αγορές. Και ακόμα δεν γνωρίζουμε κατά πόσο ο υπό διαμόρφωση Ευρωπαικός Μηχανισμός Στήριξης θα λειτουργήσει κατευναστικά προς τις ορέξεις τους, καθώς τα ανεβοκατεβάσματα των σπρέντς βάσει των περίφημων Οίκων Αξιολόγησης, συνεχίζουν το τρενάκι του τρόμου.
Οπως και να γίνει, η Ελλάδα πρέπει να αρχίσει να συγκεντρώνει χρήματα. Με τι τρόπο; Οι μαζικές περικοπές μισθών και συντάξεων, δεν απέδωσαν ούτε κάν τα αναμενόμενα. Το πάγωμα της αγοράς, αύξησε ιλιγγιωδώς την ανεργία. Η αύξηση στον φόρο κατανάλωσης, ανέβασε τις τιμές μειώνοντας ταυτόχρονα την κατανάλωση. Η μειωμένη κατανάλωση έφερε τα μαζικά "λουκέτα", ενώ η προοπτική ανοίγματος νέων επιχειρήσεων, απομακρύνεται συνεχώς. Είναι ευνόητο ότι μια τέτοια ατμόσφαιρα, κάθε άλλο παρά ενθαρρύνει τις επενδύσεις, δεδομένου ότι ο κάθε επιχειρηματίας κάνει τους λογαριασμούς του και δεν του βγαίνουν προκειμένου να ανοίξει μια καινούρια επιχείρηση. Πόσο θα πάει αυτό όμως; Από τη μια τα κρατικά ταμεία πρέπει να συγκεντρώσουν χρήματα, ενώ από την άλλη μέρα με τη μέρα, οι συνθήκες αυξάνουν τρομακτικά τα επενδυτικά ρίσκα, ενώ η ρευστότητα στην αγορά έχει σχεδόν εξαφανιστεί.
Οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια διότι δεν έχουν πια ούτε κάν τα πλασματικά περιθώρια που είχαν προ της οικονομικής κρίσης. Στο μεταξύ, η μαζική εκροή κεφαλαίων που πραγματοποιήθηκε μέσα σε ενάμιση χρόνο από την Ελλάδα προς το εξωτερικό, έδωσε τη χαριστική βολή. Κάτι η αβεβαιότητα, κάτι η προοπτική υπαγωγής μας στο ΔΝΤ, κάτι οι φημολογίες περί ελέγχων, έσπευσαν οι πιό έξυπνοι και φυγάδευσαν τεράστια κεφάλαια σε τράπεζες του εξωτερικού. "Τότε γιατί οι τράπεζες αντιμετώπιζαν όλο αυτό το διάστημα, τόσο χαλαρά την εκροή τέτοιων μεγάλων κεφαλαίων από τη χώρα;" αναρωτιούνται κάποιοι. Είναι πράγματι περίεργο που αφού έφυγαν τόσα κεφάλαια έξω, η κυβέρνηση θυμήθηκε κατόπιν εορτής να προωθήσει μέτρα μπλοκαρίσματος κατά τον επαναπατρισμό κεφαλαίων, αντί να επιληφθεί για τις τόσες "περίεργες" παχυλές καταθέσεις πριν εξαχθούν στις ξένες τράπεζες.. Ανεξήγητα πράγματα εκ πρώτης όψεως βέβαια...αλλά ίσως καταλάβουμε περισσότερα όταν φτάσουμε στο αμήν και οι τράπεζες αρχίσουν πάλι να δανειοδοτούν πουλώντας τα επιτόκια δανεισμού.....χρυσά!
Η ουσία ωστόσο παραμένει ίδια. Η εκκίνηση της παγωμένης ελληνικής οικονομίας, χρειάζεται τροφοδότηση ρευστού. Χωρίς αυτό, η κατάσταση θα επιδεινώνεται και η απαραίτητη για την δημιουργία πλούτου ανάπτυξη, όλο θα απομακρύνεται. Στο μεταξύ, οι ανάγκες δανεισμού θα πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς ταχείς, ενώ τα αναγκαία κεφάλαια για τα οποία η χώρα έχει δεσμευτεί να πληρώσει, δεν θα συγκεντρώνονται με τίποτα. Θα χρειαστεί να ξεπουλήσουμε και τον αέρα που αναπνέουμε ακόμα για να επιβιώσει η Ελλάδα ως χώρα. Οσο για τον ελληνικό λαό, αυτός είναι μάλλον βέβαιο, ότι θα πληρώσει πολύ ακριβότερα απ΄ότι φαντάζεται, την δυνατότητα επιβίωσής του. Αλλά τα έχουμε ξαναπεί-απ΄αυτήν την ιστορία οι κερδοσκόποι καλά θα περάσουν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.