18/5/11

Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να οριοθετήσει την ΑΟΖ της με Κύπρο και Αίγυπτο

του Θόδωρου Καρυώτη (*)
 Για πάνω από τριάντα χρόνια τώρα η Ελλάδα επιμένει μονότονα ότι η μοναδική της διαφορά με την Τουρκία, ήτοι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, είναι νομικής φύσης. Όμως, εδώ και πάνω από 25 χρόνια η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί απ' αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Από την ύπαρξη της νέας Σύμβαση του Διεθνούς Δίκαιου της Θάλασσας το 1982, κανένα κράτος στον κόσμο δεν έχει ζητήσει μόνο την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά πάντα ζητά και την ταυτόχρονη οριοθέτηση της ΑΟΖ. Πράγματι, όλες οι αποφάσεις του Δικαστηρίου μέχρι σήμερα, λαμβάνουν υπ’ όψη την οριοθέτηση και των δύο ζωνών πού πάντα συμπίπτουν. Οι Τούρκοι βέβαια τρίβουν τα χέρια τους που ακούν για τόσα χρόνια τις ελληνικές κυβερνήσεις και όλα τα πολιτικά κόμματα να μιλάνε μόνο για την υφαλοκρηπίδα χωρίς να αναφέρονται στην ΑΟΖ. Ο λόγος βέβαια της μεγάλης χαράς των Τούρκων είναι ότι γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει με την οριοθέτηση ΑΟΖ στο Αιγαίο.
  Υπάρχει και ένα συμβάν που δεν έχει γίνει γνωστό στον ελληνικό λαό. Την Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010, ο Πρωθυπουργός Γ. Α. Παπανδρέου ενημέρωσε τους Έλληνες δημοσιογράφους στην ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον για την επίσκεψή του στις ΗΠΑ. Η τελευταία ερώτηση ήταν του Μιχάλη Ιγνατίου, δημοσιογράφου του MEGA TV και των εφημερίδων «Έθνος» και «Φιλελεύθερος» της Κύπρου. Την παραθέτω αυτούσια από την απομαγνητοφώνηση:

M. Ιγνατίου: “Κύριε πρόεδρε, μιλάτε συνεχώς για το θέμα της υφαλοκρηπίδας σαν την μοναδική μας διαφορά με την Τουρκία. Γιατί δεν συνδέεται και το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης;”
Πρωθυπουργός: “Αναμφίβολα η υφαλοκρηπίδα και η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη συνδέονται. Το θέμα μάς έχει απασχολήσει και θα το φέρω προς συζήτηση με τον Ερντογάν στην  επόμενη επίσκεψή του στην Αθήνα.”

  Έχουν περάσει πολλοί μήνες από τότε και οι δύο Πρωθυπουργοί έχουν βρεθεί και μιλήσει τρεις φορές μετά από αυτή την δήλωση του Πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον και όμως δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι το θέμα της ΑΟΖ συζητήθηκε. Επομένως, ή τότε ο Παπανδρέου παραπληροφορούσε με την απάντησή του στην ερώτηση του Ιγνατίου ή  έφερε μεν το θέμα αλλά ο Ερντογάν αρνήθηκε οποιαδήποτε συζήτηση επ’ αυτού. Ο Πρωθυπουργός οφείλει μια απάντηση σε αυτό το ερώτημα.

  Πριν από λίγο καιρό, για πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην ΑΟΖ σε μια ερώτηση στην  Βουλή για τα πετρέλαια.  Ο πρωθυπουργός είπε: “Η ΑΟΖ δεν είναι κάποιο μαγικό χαρτί, με υπερφυσικές ιδιότητες, που λύνει όλα τα προβλήματα”.  Αλλά, κανείς δεν έχει ποτέ ισχυριστεί  ότι η ΑΟΖ αποτελεί κάποιο μαγικό χαρτί με υπερφυσικές ιδιότητες. Νομίζω ότι η απάντηση του πρωθυπουργού ήταν μια προσπάθεια υποτίμησης της ΑΟΖ, προφανώς για να δικαιολογήσει το γεγονός ότι την είχε αγνοήσει όλα τα χρόνια που διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών και κατά τη διάρκεια της σημερινής του θητείας ως Πρωθυπουργός. Όμως, το γεγονός και μόνο της αναφοράς της ΑΟΖ από το βήμα της Βουλής σημαίνει ότι δεν μπορεί πλέον να αγνοηθεί και πρέπει να συμπεριληφθεί στις συνομιλίες με τους Τούρκους.

  Πρόσφατα, ο υπουργός  Εξωτερικών της Ελλάδας επιτέθηκε σ’ όσους πιστεύουν ότι η ΑΟΖ αποτελεί “μόδα”, όπως είπε, και επιτέθηκε μάλιστα σε αυτούς που μιλάνε για την ΑΟΖ και αγνοούν τη σημασία της υφαλοκρηπίδας. Ο κ. Δρούτσας ή είναι  άσχετος ή παριστάνει τον άσχετο αλλά σε κάθε περίπτωση απαράδεκτος διότι ισχυρίζεται ότι η εθνική κυριαρχία στις ελληνικές θάλασσες μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Όχι μόνο αγνοεί την αξία της ΑΟΖ αλλά προσπαθεί να μας πείσει ότι το Ισραήλ και η Κύπρος κακώς έκαναν οριοθέτηση της ΑΟΖ και έχουν απεμπολήσει τα εθνικά τους συμφέροντα μια και αγνόησαν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. 

Είναι σαφές και φανερό σε όλους ότι η οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στη Κύπρο και το Ισραήλ αποτελεί όχι μόνο μία σημαντική οριοθέτηση αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να επισημανθεί τα κράτη αυτά έχουν προχωρήσει σε θαλάσσιες έρευνες για την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου και δεν σχεδιάζουν να οριοθετήσουν ποτέ την υφαλοκρηπίδα τους γιατί η έννοια αυτή έχει ξεπεραστεί από το 1982 από την έννοια της ΑΟΖ. Ωστόσο, ο υπουργός επιμένει να δίνει μαθήματα στους Έλληνες, στους Κύπριους και στους Ισραηλίτες τονίζοντας ότι «Η ΑΟΖ δεν έχει καμία σχέση με το θέμα του ορυκτού πλούτου. Με την υφαλοκρηπίδα σχετίζεται.”

  Δυστυχώς ο κ. Δρούτσας δεν γνωρίζει ότι στο τέλος της δεκαετίας του 1970, στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας τα κράτη της Λατινικής Αμερικής, που πρωτοστάτησαν στη δημιουργία της ΑΟΖ, ζήτησαν  να σταματήσει η συζήτηση για την ύπαρξη της υφαλοκρηπίδας γιατί είχε υπερκεραστεί από την έννοια της ΑΟΖ αλλά, η τότε ελληνική αντιπροσωπεία δεν υποστήριξε αυτή τη θέση που θα έλυνε τα χέρια της Ελλάδας στο Αιγαίο!   

  Γνωρίζει, όμως, ότι πριν λίγους μήνες ανακαλύψαμε γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν συζητά το θέμα της ΑΟΖ με τη Τουρκία. Ένα έγγραφο του υπουργείου Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας μας διαφωτίζει ξεκάθαρα. 

Πρόκειται για εμπιστευτικό έγγραφο του Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα με ημερομηνία 24 Ιανουαρίου 1979. Την προηγούμενη ημέρα είχε επισκεφτεί τον πρέσβη ο Γιάννης Τζούνης, τότε Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών και του ανέφερε ότι η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται να δημιουργήσει ΑΟΖ στο Αιγαίο, που είχε τότε αρχίσει να διαμορφώνεται στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, διότι ενώ αυτή είναι έννοια που ευνοεί την Ελλάδα δεν ευνοεί καθόλου την Τουρκία. Αυτό συνέβη επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Ράλλη και με υπουργό Εξωτερικών τον Κ. Μητσοτάκη. 

Έχουν περάσει από τότε 32 χρόνια και όλοι οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας έχουν ξεκάθαρα σεβαστεί αυτή τη θέση διότι, κατά την άποψή μου, διακατέχονται από ένα ανίατο φοβικό σύνδρομο, πιστεύοντας ότι η Τουρκία θα φτάσει ακόμη και σε πόλεμο για να προστατέψει τα συμφέροντά της σε περίπτωση που η Ελλάδα ανακηρύξει ΑΟΖ στο θαλάσσιο χώρο της. 

  Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να προβεί σε ταυτόχρονη οριοθέτηση της ΑΟΖ της με αυτές της Κύπρου και της Αιγύπτου, λαμβάνοντας φυσικά υπόψη το Καστελόριζο και έτσι θα υπάρχουν θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αλλά πιο σημαντικό θα είναι το γεγονός ότι δεν θα υπάρχουν θαλάσσια σύνορα της Αιγύπτου με τη Τουρκία.
 

  Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία θα αντιταχτεί σε μια τέτοια οριοθέτηση και θα ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Δικαστηρίου, πράγμα που έχει δικαίωμα να κάνει ad hoc. Δηλαδή μπορεί να ζητήσει από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης  να παρέμβει μόνο για αυτή την οριοθέτηση. Οι πιθανότητες της Τουρκίας να αποσπάσει κάτι θετικό από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι πολύ μικρές, διότι όχι μόνο θα ζητάει την ανατροπή της απόφασης τριών κρατών αλλά θα έχει να αντιμετωπίσει και την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία  ασφαλώς και δεν θα ήθελε να δει μείωση της ΑΟΖ της στη Μεσόγειο, ιδιαίτερα τώρα που η περιοχή παρουσιάζει μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον.

  Ο χάρτης που παραθέτω πιο κάτω δείχνει την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες βάσει του Δίκαιου της Θάλασσας  (άσπρη γραμμή) και ταυτόχρονα δείχνει την αξία του Καστελόριζου, διότι σε περίπτωση που υποθέσουμε ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ (η διακεκομμένη κόκκινη γραμμή) η ελληνική ΑΟΖ δεν μπορεί κατά συνέπεια να συνορεύει με τη κυπριακή ΑΟΖ.

  Η επιμονή της ελληνικής κυβέρνησης  να μη προβεί πρώτα σε οριοθέτηση της ΑΟΖ της με την Κύπρο και την Αίγυπτο αλλά να παραπέμψει την ελληνοτουρκική διένεξη στη Χάγη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας θα έχει ως αποτέλεσμα να χαθεί ένα μέρος της θαλάσσιας ζώνης του Καστελόριζου διότι η Χάγη, σε παρόμοιες περιπτώσεις, δεν δίνει πλήρη επήρεια σε πολύ μικρά νησιά που βρίσκονται κοντά σ’ ένα μεγάλο ηπειρωτικό χώρο ο οποίος ανήκει σ’ άλλο κράτος. Ο νοών νοήτω. Κατά συνέπεια, ενώ θα δοθεί μια αρκετά μεγάλη περιοχή στο Καστελόριζο (η Χάγη δεν θα δεχτεί την τουρκική θέση ότι τα Καστελόριζο δεν διαθέτει τίποτα παραπάνω από την αιγιαλίτιδα ζώνη του), δεν αναμένεται να προσδιορίσει μια έκταση που να δίνει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Κύπρο.

  Η Ελλάδα, όταν αποφασίσει να δημιουργήσει ΑΟΖ σε όλες τις θάλασσές της ακολουθώντας πιστά τις διατάξεις του Δίκαιου της Θάλασσας, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα από την Τουρκία. Απλώς, η Τουρκία θα αρνηθεί να αναγνωρίσει την ελληνική ΑΟΖ, όπως ακριβώς έκανε και με την κυπριακή ΑΟΖ, αλλά η Κύπρος ούτε φοβήθηκε ούτε σταμάτησε από αυτή την ενέργεια της Τουρκίας και μάλιστα πήρε και την έγκριση της ΕΕ. Η Άγκυρα θα πρέπει να συνειδητοποιήσει και να αποδεχτεί ότι δεν μπορεί να επιβάλει τις όποιες νεο-οθωμανικές βλέψεις της στη σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα.

(EurActiv.gr) 

(*) O Θόδωρος Καρυώτης είναι καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστημιακό Σύστημα Μέρυλαντ, (ΗΠΑ).
http://www.styx.gr

4 σχόλια:

  1. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗ ΑΟΖ ΜΕ ΠΟΙΟΝ ? ΜΕ ΤΟΝ JEFRY ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ? ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ας αποδεχτώ (καίτοι με κάποιες επιφυλάξεις σε ορισμένα σημεία), τα ιστορικά στοιχεία που γράφει ο καθηγητής κ. Καρυώτης. Για τα πολιτικο-προσωπικά του σχόλια και απόψεις, τον ευχαριστώ που με ενημερώνει και τα δέχομαι ως αναγνώστης και ως πολίτης αυτής της πατρίδας, ως ερέθισμα για να κάνω και εγώ τις δικές μου κρίσεις.
    Δεν θα σταθώ επίσης στην επίμονη εμμονή του για τα πόσα πλεονεκτήματα μπορεί να μας παρέχει η ΑΟΖ, έναντι της Υφαλοκρηπίδας. Μπορεί να γίνει αρκετή συζήτηση για αυτό.
    Θα σταθώ όμως στον χάρτη που έχει αναρτήσει για να υποβάλλω ορισμένα πρακτικά ερωτηματικά.
    Παροτρύνει ο κ. Καρυώτης να οριοθετήσουμε την ΑΟΖ με Κύπρο και με Αίγυπτο. Ας υποθέσουμε ότι συμφωνούν και τα δύο αυτά Κράτη και καθόμαστε και διαπραγματευόμαστε. Η Κύπρος τα έχει ρυθμίσει με την Αίγυπτο, άρα εμείς με την Αίγυπτο ας πούμε πως οριοθετούμε σύμφωνα με τον χάρτη. Ομοίως και με την Κύπρο ας πούμε ότι συμφωνούμε όπως δείχνει ο χάρτης.
    (ας σημειωθεί μάλιστα ότι, από πολλά χρόνια πριν, ξέρουμε και τα δύο Κράτη που θα οριοθετήσουμε, αφού η ελληνική πλευρά ήταν εκείνη που επεξεργάσθηκε και την Κυπρο-Αιγυπτιακή ΑΟΖ στους επίσημους βρετανικούς χάρτες στους οποίους χαράχτηκε η οριοθέτηση). Θα απομείνει να καθίσουμε τέλος και τα τρία Κράτη μαζί να συμφωνήσουμε στο τριεθνές σημείο, όπως το βλέπουμε στον χάρτη. Και ας πούμε ότι καταλήγουμε και εκεί σε συμφωνία, όπως την θέλει ο κ. Καρυώτης και παρουσιάζεται στον χάρτη.
    Δηλαδή, Ελλάδα – Κύπρος – Αίγυπτος, συμφωνήσαμε στο τριεθνές και στις επί μέρους οριοθετικές γραμμές. Όλα καλά μέχρις εδώ. Ερωτώ όμως. Μήπως στην οριοθετική γραμμή μας με την Κύπρο έχει και η Τουρκία μία γωνία στον χάρτη όπου υπάρχει και εκεί τριεθνές Ελλάδος – Τουρκίας- Κύπρου;;; Οπότε «καλώς την την Τουρκία» στις διαπραγματεύσεις!!!
    Να το συζητήσουμε όμως και κάπως διαφορετικά το θέμα;;;
    Ερωτώ πάλι: α) Μπορεί η Τουρκία, όταν θα έχουμε οριοθετήσει με την Αίγυπτο, τηρώντας ακριβώς ότι προβλέπει το διεθνές δίκαιο, να ζητήσει μέσω ΟΗΕ την παρέμβασή της στην υπόψη συμφωνία, καταγγέλλοντας ότι θίγονται έννομα συμφέροντά της και της αποστερούμε θαλάσσια περιοχή όπου έχει και εκείνη δικαιοδοσία, επικαλούμενη ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου δεν μπορεί να έχει τόση μεγάλη επήρεια;;; και τι μπορούμε να κάνουμε τότε;;; την αγνοούμε;;; της λέμε πήγαινε στο δικαστήριο για προσωρινά μέτρα σε βάρος μας;;; Θα παραστούμε στο δικαστήριο;;; κλπ. κλπ. β)Μπορεί η Τουρκία να κάνει το ίδιο και στην ΑΟΖ με την Κύπρο, αφού υπάρχει και το τριγωνικό στον χάρτη σημείο επαφής των Κρατών;;; γ)Και μέχρι να επιλυθούν όλες αυτές οι εκκρεμότητες θα μπορούμε Ελλάδα, Αίγυπτος και Κύπρος, να εκμεταλλευτούμε τους πόρους των περιοχών ΑΟΖ που έχουμε συμφωνήσει;;; δ)Ας υποθέσουμε ότι έγιναν οι οριοθετήσεις, αντιδρά η Τουρκία στον ΟΗΕ, προσφεύγει στο δικαστήριο της Χάγης για προσωρινά μέτρα κατά των τριών Κρατών που της θίγουν τα συμφέροντα, τότε μπορούμε εμείς να προχωρήσουμε έστω και σε απλές ερευνητικές εργασίες στις οριοθετηθείσες ΑΟΖ (είτε με την Κύπρο, είτε με την Αίγυπτο), και τότε μπορεί η Τουρκία να ζητήσει να σταματήσουμε κάθε δραστηριότητα και αν αγνοηθεί από μέρους μας να προχωρήσει με ναυτική στρατιωτική παρουσία στην παρεμπόδιση των εργασιών;;; το ανέχεται αυτό το διεθνές δίκαιο;;; το δέχεται αυτό η πρακτική των κρατών;;;
    Καλό λοιπόν είναι να μην συνεχίσουμε, γιατί αλλιώς είναι ο ασφαλής μονόλογος ενός αρθρογράφου, όσο έγκριτος και εάν είναι, αλλά αλλιώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα όταν γίνεται συζήτηση με παρεμπίπτουσες παραμέτρους.
    Τελειώνοντας την παρέμβασή μου, νομίζω πως πρέπει να ρωτήσω και το εξής.
    Πριν να έρθει ο κ. Καρυώτης στην Ελλάδα για να αρχίσει την εκστρατεία για την ΑΟΖ, όλα αυτά τα θέματα δεν είχαν μελετηθεί;;;
    Φιλικά
    Παύλος Γ. Φωτίου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι αυτονόητο ότι προχωράς σε κήρυξη και οριοθέτηση ΑΟΖ με άλλα κράτη μόνο αν έχεις και τη βούληση να υπερασπιστείς τα κυριαρχικά σου δικαιώματα. Διαφορετικά, θα είσαι μόνιμα όμηρος και κατευναστής άλλων. Το ζήτημα είναι στο βάθος του κατά κύριο λόγο πολιτικό. Όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος (ως ηγέτης κράτους σε σαφώς δεινότερη και πιο αδύναμη θέση συγκριτικά με την Ελλάδα) είχε προχωρήσει με την κυπριακή ΑΟΖ και οι Τούρκοι γκρίνιαζαν, αυτός είπε: "Οι δικές μου αποφάσεις και ενέργειες είναι νόμιμες, οι δικές τους δεν είναι". Και προχώρησε σε διαγωνισμό. Έτσι, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τους Τούρκους να παρεμβαίνουν στρατιωτικά όταν αρχίσει τις εργασίες της η Noble Energy στην κυπριακή ΑΟΖ που επίσης δεν αναγνωρίζει η Τουρκία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.