29/5/11

Η Πόλις Εάλω


Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
Σημαίνει κι η αγιά Σοφιά, το μέγα μοναστήρι,
Με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες,
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.
Ψάλλει ζερβά ο Βασιλιάς, δεξιά ο πατριάρχης,
Κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά εσειόντανε οι κολόνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να βγει ο Βασιλέας,
Φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ'αρχαγγέλου στόμα.
«Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ'άγια,
παπάδες πάρτε τα γιερά και σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψει.
Μόν'στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να ρτούνε τρία καράβια
Το να να πάρει το Σταυρό και τ'άλλο το Βαγγέλιο,
Το τρίτο,το καλύτερο,την ΄Αγια Τράπεζά μας,
Μη μας την πάρουν τα σκυλιά και μας τη μαγαρίσουν».
Η Δέσποινα ταράχτηκε ,κι εδάκρυσαν οι εικόνες.
«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»

Το τραγούδι που ακούγεται στο βίντεο είναι το "Της άρνης το νερό" με ερμηνευτή τον Σταύρο Σιόλα και κέρδισε το πρώτο βραβείο του φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης και είναι σε σύνθεση και στίχο του ίδιου.


Της Άρνης το νερό
Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς...
Της αρνησιάς τη βρύση


Της Άρνης το νερό
το ήπιες και...
το ήπιες και μ' αρνήθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ'αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ


Της λήθης το στενό
το πέρασες...
το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ'αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ

στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ'αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ...


7 σχόλια:

  1. Gustave Schlumberger:

    "Πάσαι δ'αι λοιπαί επαρχίαι, αίτινες είχον συγκροτήσει από αιώνας απειρομεγέθεις κτήσεις των ενδόξων εκείνων ηγεμόνων, οίτινες εκαλούντο Θεοδόσιος ο Μέγας, Νικηφόρος Φωκάς, Βασίλειος Βουλγαροκτόνος, είχον περιέλθει εις τους εκγόνους του προφήτου Μωάμεθ."

    Donald Nicol:
    "Φαντάζεται κανείς τή θλίψη του Αυτοκράτορα όταν περνούσε από τίς άλλοτε αρχαίες Ελληνικές πόλεις οι οποίες καμμένες καί κατεστραμμένες έφεραν τώρα ξένα καί βάρβαρα ονόματα."


    Σύνοψις της Μεσαιωνικής Ιστοριάς των Ελλήνων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο σύνδεσμος που δίνεις είναι μάλλον λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ nativist
    Ο σωστός σύνδεσμος είναι: http://www.agiasofia.com/greek/sunopsis.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αφήστε τα ντοκυμανταιρ και τις ψευδο-πηγές φίλτατοι.

    Αν θέλετε να είστε ερασιτέχνες της επιστήμης, μπείτε στο TLG και "ρουφήξτε" όλα τα (γνήσια) κείμενά μας.

    Δεν είναι σωστό, στον αιώνα που ζούμε, να μην μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους (πάμπολλους) εχθρούς μας με επιχειρήματα.

    Ας αφήσουμε στην άκρη τις συγκινησιακές φορτίσεις, και ας στρωθούμε στην δουλειά: αν βρίσκεστε σε πανεπιστήμιο, η είσοδος στο TLG είναι δωρεάν. Αν όχι, τότε η συνδρομή είναι 100 δολλάρια τον χρόνο (παν. της Καλιφόρνιας), όμως θα έχετε πρόσβαση σε όλα τα _γνήσια_ κείμενα από την εποχή του Ομήρου μέχρι τον 16ο αιώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Kyriakos
    Είδα χτές το δικό σας μακροσκελές σχόλιο στο άρθρο μου. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, όμως νομίζω τα έχουμε ξαναπεί προ καιρού.
    Στο άρθρο μου όπως θα είδατε, δεν επιχείρησα καμία διθυραμβολογία, αντίθετα, ήταν μια σταχυολόγηση γεγονότων, βάσει των οποίων βγαίνουν κάποια συμπεράσματα. Δεν χαριζόμαστε σε κανέναν.
    Οσο για τις πηγές που αναφέρετε, δεν υποτιμώ τα αρχεία στο διαδίκτυο, όμως να μην υποτιμάμε και τις βιβλιοθήκες ή τις γραφές εκείνων που χρονολογικά, βρίσκονταν πιό κοντά στα γεγονότα.
    Οι προσεγγίσεις της Ιστορίας δεν είναι κάτι στατικό, αλλά πίσω απ΄ όλα, τίθεται το ερώτημα "Γιατί, για ποιόν λόγο, με ποιόν προσανατολισμό"-Αυτό ποικίλει ανάλογα με τις ανάγκες των εποχών, νομίζω.
    Για παράδειγμα, εσάς δεν σας αρέσει ο όρος "Βυζάντιο". Σε άλλους αρέσει, άλλοι τον δέχονται as such. Αλλά εδώ μιλάμε για την παρακμή και τα αίτια.
    Για το TLG σας έχω ξαναπεί ότι το γνωρίζω μέσω συνεργατών μου.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κυρία Γαληνού,

    Σας ευχαριστώ θερμά για το μήνυμά σας: και σας παρακαλώ
    να αναφέρεστε σε μένα στον ενικό, διότι μόλις πάτησα τα τριάντα,
    και δεν μου αξίζει, ούτως ή άλλως...

    Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ο Σφραντζής δεν μας έχει
    δώσει στοιχεία για την Άλωση, και αυτό μπορείτε να το
    δείτε ιδίοις όμμασι, από το σωζόμενο Chronicon Minus
    (η πιο πρόσφατη έκδοση, με apparatus criticus:
    Georgii Sphrantzae Chronicon, edidit Richardus Maisano, Rome 1990,
    ενώ στο TLG βρίσκεται το κείμενο του Grecu:
    V. Grecu, Georgios Sphrantzes. Memorii 1401-1477 [Scriptores Byzantini
    5. Bucharest: Academia Republicae Romanicae, 1966]: 2-146.).

    Για αναλυτική μελέτη πάνω στον ψευδο-Σφραντζή, μπορείτε
    να απευθυνθείτε στις εργασίες του κ. Φιλιππίδη (Marios Philippides),
    όπου και θα βρείτε εκτενή βιβλιογραφία με όλες τις έρευνες, από την
    εποχή του Jean-Falier Papadopoulos.

    Θα επιμείνω ότι δεν υπάρχει δικαιολογία, στον αιώνα που ζούμε, να κάνουμε λάθος στις πηγές.

    Με τιμή,

    Κυριάκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Υ.Γ.

    Το θέμα, κ. Γαληνού, είναι ότι πολλές φορές (όπως στην περίπτωση Μελισσηνού/Μελισσουργού) οι πένες δεν είναι αυθεντικές...

    Δεν μπορώ να καταλάβω προς τί η ειρωνία ("μακροσκελές σχόλιο), αν πρόκειται περί ειρωνίας: σας έγραψα ότι ο Σφραντζής, τον οποίο αναφέρετε, δεν μας έχει δώσει πληροφορίες για την Άλωση, αλλά δυστυχώς πρέπει να αναφέρεστε στον ψευδο-Σφραντζή.

    Δεν αναφέρθηκα σε αρχεία στο διαδίκτυο, αντιθέτως, σας παρέπεμψα στην επιστημονική κοινότητα, σε πολλές εργασίες σε journals και σε corpus που είναι αποδεκτά.

    Θα σας παραθέσω απόσπασμα από σημαντική επιστολή, μεγάλου βρετανού ιστορικού, σε απάντηση σε ερωτήσεις μου, και ο νοών νοείτω:

    On the first question, you are quite right to point to an increasingly large danger that comes with the expansion of the internet. I think there are two issues. One is the general one that not everything (or perhaps, very little) that one finds on the internet is reliable or up to date. The general reader, or students searching for information, can easily be misled, unless they are able to evaluate what they find. Secondly, and more specific to the question of ancient or medieval Greek literature, there is little awareness on behalf of the general public, or students, about the way in which our texts of Greek authors have been improved over time through study of the manuscripts, a greater understanding of the language of that period, etc. Thus it makes a huge difference whether one uses a text of the early nineteenth century (like the one you found) or, if one is available, a more modern edition. The two problems reinforce each other because of the fact that old, out of date, editions, are being digitised and made freely available.

    The scholarly community is of course aware of both of these problems. In fact, there is a reliable digital collection of Greek literature, which aims at complete coverage of everything written in Greek, and now goes up to 1453 (though there are still some gaps). This is called the Thesaurus Linguae Graecae, and is based in the University of California. It uses the most up to date editions (and gives full information on which editions it uses for each author or work). One can read or browse, but can also search for terms or combinations of terms, within particular authors or works, within particular periods, or even across the whole corpus.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.