Γνωρίζω ότι δεν είναι καλό να τα γράφω αυτά δημόσια, αλλά στις μέρες που ζούμε η αλήθεια είναι είδος υπό εξαφάνιση. Και όταν λέγεται, δεν της δίνει κανείς σημασία.
Το Κοραϊκό Κράτος (ναι αυτό, το οποίο με την Γ' του Εθνοσυνέλευση ανακύρηξε τον Κοραή εθνοπατέρα! Τον Κοραή του Πολεμιστήριου Σαλπίσματος, όπου έβαζε ένα Χ στην υπερχιλιετή ιστορία μας, και έχτιζε αερογέφυρες με τον αρχαίο κόσμο), το Κράτος που χτίστηκε με μετακενωτικά θεμέλια, αυτό το Κράτος με τα πήλινα πόδια καταρρέει.
Η Ρωμηοσύνη όμως δεν θα καταρρεύσει στον αιώνα τον άπαντα.
<>
Μέχρι και οι Φράγκοι, λίγο πριν καταρρεύσει το βασίλειό μας, μας αποκαλούσανε με τ' όνομά μας [1], όταν απευθύνονταν σε μας:
Για μένα τα λόγια αυτά [3] του μεγάλου λογοθέτου, του Γ. Ακροπολίτη (Βασίλειον της Νίκαιας, επί Φραγκοκρατίας) είναι μαγικά. Είναι μια βόμβα μεγατόνων, ένα υπερόπλο-απάντηση στο <> του Ντα(β)ούτογλου.
Δεν θα το αναλύσω εδώ αυτό, αλλά τα κείμενα μιλούν από μόνα τους. Οι Οθωμανοί κακομεταχειρίστηκαν τα μιλετια, στην "χρυσή" τους εποχή. Εξισλαμίσανε, καταπιέσανε, μακελέψανε. Δεν κατάφεραν ποτέ όμως να τα ενώσουνε μεταξύ τους. Κάτι που πάντα πετύχαινε η Ρωμανία: δεν είναι τυχαίο ότι η Μακεδονία εποικίστηκε από Αρμενίους (ο Βασίλειος ο Μακεδών ήταν αρμένης τη καταγωγή!), οι οποίοι γίνανε Ρωμαίοι, μια για πάντα: αφομοιώθηκαν. Αυτό ΔΕΝ συνέβει ΠΟΤΕ όπου κυριάρχησαν Τούρκοι.
Γι' αυτό και το <> δεν στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα, αλλά σε μια εικονική πραγματικότητα. Ένα όμως όραμα Ρωμανίας, είναι, όπως ανέφερα και παραπάνω, βόμβα μεγατόνων...
Να μάθουνε οι νεοέλληνες ότι οι πρόγονοί μας δεν ήτανε θρησκόληπτοι (όχι πιο θρησκόληπτοι τουλάχιστον από τους εθνικούς, από τον αρχαίο κόσμο, που ζούσε μέσα στον φόβο και στις προκαταλήψεις), και ότι οι νέοι ερωτεύονταν και τότε. Και οι ποιητές εξυμνούσανε τον έρωτα στα ποιήματά τους [4]:
Όταν καταλάβουμε ότι είμαστε και (Ορθόδοξοι-) Λατίνοι, και Αρμένιοι, και Πέρσες, και Αιγύπτιοι, και Έλληνες/Ελληνιστές, και Σκύθες και σκλαβίνοι/Σλαύοι...και ρέει και αλβανιτικό αίμα στις φλέβες μας, και βλαχικό, και σλαυικό, διότι [5]
διότι είμαστε Ρωμαίοι...εδώ και αιώνες...διότι...έτσι το διάλεξαν οι πρόγονοί μας.
Μόνο εκείνη την στιγμή, όταν έρθει και αν έρθει ποτέ, θα έχουμε μια πρόταση πολιτισμού. Μόνον αν δηλαδή συνεχίσουμε απ' εκεί που σταματήσαμε, κάπου στο '22, όπου ξεριζωθήκανε και οι τελευταίες εστίες Ρωμαιοσύνης (έμεινε μόνο η επιγραφή ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΧΟΛΗ, στην Τραπεζούντα, να θυμίζει ότι εκείνο το σχολείο έβγαλε Ρωμαίους κι όχι φραγκοσπουδαγμένους Γραικούς!
Για κάποιους αυτά όλα ακούγονται γραφικά: αν έχουνε να προτείνουνε άλλη λύση, είμαστε όλοι αυτιά...διότι προς το παρόν οι "διανοούμενοι", που εμφανίζονται συχνά-πυκνά σε μπλογκ με δημοσιεύσεις, πλέκουνε το εγκώμιο του "Ελληνισμού", και ναρκισσεύονται ως γνήσιοι απόγονοι του Περικλή...
[2] J. Chrysostomides, Manuel II Palaeologus Funeral Oration on His Brother Theodore. Introduction, Text, Translation and Notes [Corpus Fontium Historiae Byzantinae. Series Thessalonicensis 26. Thessalonica: Association for Byzantine Research, 1985]: 67-69.
[3] A.Heisenberg, Georgii Acropolitae opera, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1903 (repr. 1978 (1st edn. corr. P. Wirth)): 30-66.
[4] E. Kriaras, Βυζαντινὰ Ἱπποτικὰ Μυθιστορήματα. Athens: ΑΕΤΟΣ, 1955: 215-232.
[5] A.Heisenberg, Georgii Acropolitae opera, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1903 (repr. 1978 (1st edn. corr. P. Wirth)): 30-66.
Δυστυχώς τα εισαγωγικά σε προτάσεις τις εξαφανίζουν, και χαθήκαν σημαντικές προτάσεις, ώστε το κείμενο να βγάζει νόημα.
Αναφέρθηκα τόσο στο ποντιακό άσμα για την Ρωμανία που Επαρθεν, αλλά και στο κυπριακό ποίημα, που μπορεί να δει κανείς (φερειπείν) παρακάτω: http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2007/06/blog-post_02.html
Η ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού έχει ως επίσημη αφετηρία την ίδρυση της Σινώπης στα Βόρεια παράλια της Μικράς Ασίας από Ίωνες ναυτικούς περίπου το 786 π.Χ. Από την Σινώπη ερευνητές ίδρυσαν άλλες πόλεις. Η κυριότερη αυτών των πόλεων ήταν η Τραπεζούντα το 783 π.Χ. Οι Έλληνες του Πόντου αναφέρονται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς. Οι Πόντιοι ζούσαν σε εκείνη την περιοχή από την αρχαιότητα και ήταν αμιγώς ελληνική πριν την κατοχή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Παρ’ όλο που οι Πόντιοι υπέστησαν τόσες κακουχίες και δεινά διατήρησαν τις παραδόσεις, τους χορούς, τα τραγούδια, τα ήθη και έθιμά τους, τον Ελληνικό πολιτισμό τους από το 800 π.χ ως και σήμερα!
Μπορείς να αναφέρεις πηγές; Δεν στέκεται το κείμενό σου όπως το διατυπώνεις, με άσματα που διασώθηκαν προφορικά, και πολλά φιλτραρίστηκαν από το νεο-ελληνικό Κράτος (ρωμέικο Παληκάρι γίνεται, φερ' ειπείν, του Πόντου Παληκάρι ή και Ελλήνων Παληκάρι, από τους νεο-Έλληνες).
Ή θα συνεχίσουμε τον ταλιμπανισμό/λαϊκισμό, όπως μας τον δίδαξε το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, ή θα γράφουμε επιστημονικά, με πηγές και την δέουσα προσοχή.
Δεν θυμάμαι κανέναν από τους παπούδες μου να μιλά για "Ελληνισμό", αλλά για ρωμηοσύνη.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ.
Τί εννοείς ως "Έλλην". Διότι αυτά μας φάγανε...οι φυλετισμοί... Μήπως εννοείς τον ελληνόφωνα/ελληνιστή, στην Ιστορία;
Επίσης, τί διασώζεται με τον όρο "Έλλην" και τί με τον όρο "Ρωμαίος". Το έχεις κατα νου; Ο "Ελληνισμός" ή η "Ρωμηοσύνη" ενώνει τα Βαλκάνια;
Αν ο προσδιορισμός "Έλλην" ήταν τόσο οικουμενικός, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία (χιλιάδες πηγές) των γραπτών κειμένων αναφέρονται σε Ρωμαίους;
Δεν ξέρω εσείς οι Πόντιοι τι κάνετε Κυριάκε αλλά οι δικοί μου πρόγονοι ουδέποτε ανέφεραν καν τι λέξη Ρωμαίος και άλλα τέτοια κομπλεξικά,απόγονε του Καίσαρος εσύ...
Σε χαιρετώ, μετά από καιρό, την στιγμή που το Κοραϊκό (σας) Κράτος καταρρέει.
Και αντί να κοιτάξουμε τί έφταιγε, και δεν στέριωσε αυτά τα 190 χρόνια, τρωγόμαστε, οξύνοντας τις διαφορές που μας χώριζαν όλον αυτόν τον καιρό.
Φίλε μου καλέ, αν είσαι από την Ρουμ-ελη, να ξέρεις ότι οι πρόγονοί σου, ακόμα και μέσα στην Τουρκοκρατία, Ρωμαίγοι αυτοαποκαλούνταν. Οι απλοί άνθρωποι, σε αυτούς αναφέρομαι...όχι στους δινοουμένους που 'χανε Γερμανούς και Ολλανδούς μεντορες, αν με νοείς...ο Μακρυγιάννης αναφέρει δέκα φορές το Ρωμαίγικο: σαν αγράμματος άνθρωπος που 'ταν, άκουγε τους Φραγκοσπουδαγμένους γύρω του, τους Γαλλο-Αγγλο-Ρώσους, και πετούσε κι αυτός κανένα κοραϊκό τσιτάτο. Αλλά στην καρδιά του Ρωμαίος ήταν.
Όπως κι ο Διάκος άλλωστε, και σου συνιστώ να ψάξεις τις _πηγές_, και να δεις αν όντως η αναφορά ήταν σε "Γραικός" και όχι σε "Ρωμηός".
Για τον Μωρηά ούτε καν πρέπει να το συζητάμε: αν και άνθισε ο Πλήθωνας, και οι μαθητές του, όταν έπεφτε η Ρωμανία, οι κάτοικοι Ρωμαίοι αυτοαποκαλούνταν.
Αν θέλεις να γνωρίζεις καλύτερα τα πράγματα, διάβασε τις ίδιες τις πηγές: πέρα από τους Πληθωνικούς, και δέκα (10) αρχαιόφιλους, την εποχή της Νίκαιας (και την σχεδόν πλήρη κατάρρευση του Βασιλείου, όπου ο κόσμος αναζητούσε μια αναγέννηση και μια ταυτότητα), το 99.9% των πηγών, από τον 2ο αιώνα π.Χ. μέχρι και τον 16ο αιώνα μ.Χ. αναφέρονται σε Γένος Ρωμαίων.
Αν θέλεις να 'χεις μια ταυτότητα που απευθύνεται στον αρχαίο κόσμο, με γεια σου να την έχεις. Όπως με γεια τους και τους Αλβανούς να λέγονται Ιλλυριοι (!!), τους Σκοπιανούς να λέγονται (ήμαρτον!) "Μακεδόνες" και τους Βουλγάρους να λέγονται "Θράκες". Αν ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, όλοι οι Βαλκάνιοι θα 'ναι για το τρελλοκομείο...
Εγώ θα πρότεινα να σοβαρευτούμε, στις δύσκολες αυτές μέρες, και να διαφωνούμε δημιουργικά. Με πηγές κι επιστημονικό, ορθό, λόγο. Το Έθνος-Κράτος απέτυχε και καταρρέει. Ή, καλύτερα, "το καταρρέουν"...
Γράφω εκλαϊκευμένα. Αλλά αυτό δεν είναι εμπόδιο στην επιχειρηματολογία. Δεν αναφέρεσαι ούτε σε μια πηγή. Θα μπορούσα να σου στείλω _πάρα πολλά_ παραδείγματα ανθρώπων της "Παλαιάς" Ελλάδας, όπου αυτοπροσδιορίζονται Ρωμαίοι. Εσύ στέκεσαι στον τύπο: φοβάσαι να μπεις στην ουσία του θέματος, και να καταλάβεις τί σημαίνει Ρωμαίος και τί Έλλην. Πώς καταλήξαμε να λεγόμαστε Έλληνες, κατασυκοφαντόντας 2000 ιστορίας, δημιουργόντας αερογέφυρες με τους αρχαίους χρόνους. Αλλά σε ποιούς ακριβώς αρχαίους χρόνους; Κι επιπρόσθετα, σε ποιούς τόπους; ...
Πολλα περι "Ρωμαιων" και "Ρωμιοσυνης" αλλα εγω θα επιθυμουσα να επεκεινω τις γνωσεις μου με την βοηθεια σου προσκαλωντας σε για να με ενημερωσεις για τον ορο "Ρωμανιωτες",μηπως κατι εχεις ακουσει?
Στις αρχαίες και μεσαιωνικές πηγές υπάρχει μόνο ο προσδιορισμός Ρωμαίος, για τον πολίτη/υπήκοο της Αυτοκρατορίας: εμφανίζεται στον 2ο αιώνα π.Χ., αλλά το αξιοθαύμαστο είναι ότι όταν κομμάτια της αυτοκρατορίας αποσχίζονται (Βασίλειο της Τραπεζούντας φερειπείν), οι υπήκοοι εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται έτσι. Και όχι μόνον τότε, αλλά και μέσα στην Τουρκοκρατία...μέχρι τις μέρες μας, για όσους έχουνε απομείνει...
Για να ευθυμήσεις: ο Μεχμετ ΙΙ, όταν πήρε την Πόλη, έστεψε τον εαυτό του "Αυτοκράτορα Ρωμαίων", θεωρόντας ότι έχει στην επικράτειά του του αληθινό βασίλειο, και όχι τους ψευδο-Ρωμαίους, την "Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία" των Φράγκων (του Καρλομάγνου) δηλαδή.
Κάποια στιγμή, όταν βρω χρόνο, θα γράψω για την ψευδή Δωρεά του Κωνσταντίνου: ένα κολπο γκροσο των Κωνσταντινουπολιτών, ανταπάντηση στις αξιώσεις των Φράγκων. Νομίζω ότι αυτή η ιστορία λέει πολλά για την εθνική ταυτότητα, και την βαρύτητα του προσδιορισμού Ρωμαίος.
Όπως καταλαβαίνεις, το να γράφεις με πηγές απαιτεί χρόνο, και συνήθως δεν υπάρχει. Ωστόσο συζητήσεις σε προσωπικό επίπεδο μου είναι τελείως άχρηστες, αυτή την στιγμή.
Ρωμανιώτες...δεν γνωρίζω αυτή την λέξη, παρά μόνο την αντίστοιχη λατινική, Romani, που χρησιμοποιούν και σήμερα αρκετοί Ορθόδοξοι Λατίνοι, στα Βαλκάνια και στην Μαύρη Θάλασσα, για να αυτοπροσδιοριστούν.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ. Θα ήταν πάντως καλύτερα να μην ρίχναμε την συζήτηση σε προσωπικό επίπεδο, διότι από την μέχρι τώρα εμπειρία μου ελλοχεύει ο κίνδυνος ξεκατινιάσματος... :)
Θα προτιμούσα να μην συμμετέχω σε προσωπικές συζητήσεις, παρά μόνο σε ορθές τοποθετήσεις, με βιβλιογραφία. Δεν σκοπεύω να απαντώ σε τόσο προσωπικά μηνύματα "ξέρεις αυτό" "αν είσαι μάγκας πες μας τότε γιατί εκείνο" κλπ. Δεν καταλήγουν πουθενά και είναι χαμένος χρόνος.
Θα χαρώ να δώσω κατευθύνσεις για πηγές, σε σοβαρούς και νηφάλιους διαλόγους.
Kyriakos (2:22πμ): "Δεν στέκεται το κείμενό σου όπως το διατυπώνεις, με άσματα που διασώθηκαν προφορικά"
Αυτό δεν το κατάλαβα. Πάει να πει πως ότι διασώζεται προφορικά δεν στέκει; Δεν νομίζω ότι είναι έτσι. Για την ακρίβεια, μού θυμίζει έντονα το δογματισμό που κυριαρχούσε στις αρχές τού 20ού αιώνα στους ακαδημαϊκούς κύκλους τής Ευρώπης σχετικά με τα Ομηρικά έπη. Όταν όλοι οι καθηγητές αρχαιολόγοι τής εποχής πίστευαν ότι δεν υπήρξαν ποτέ τα Τρωϊκά και ότι τα Ομηρικά έπη ήταν απλά ένα παραμυθάκι που τόνωνε το ηθικό τών Ελλήνων. Θα ήθελα να ζούσα τότε, μόνο και μόνο για να έβλεπα τις φάτσες τους όταν πήγε κάποιος outsider, ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος που λεγότανε Σλήμαν, και ανακάλυψε την Τροία εκεί που την τοποθετούσε ο Όμηρος (ο ...παραμυθάς!).
Τώρα, για τα υπόλοιπα τα έχουμε πει και στο παρελθόν. Οι αρμόδιες θετικές επιστήμες (ανθρωπολογία, βιολογία) έχουν δώσει την απάντηση στο θέμα τής διακριτότητας και διαχρονικής συνέχειας τού Ελληνισμού. Και φυσικά με αυστηρές μεθόδους (πείραμα, εργαστήριο, επαναληψιμότητα, αυστηρή μεθοδολογία, κλπ) και είναι βαρετό να τα επαναλαμβάνουμε. Κατά τη γνώμη μου είναι και άσκοπο, πολύ απλά γιατί πάντα ξέραμε ότι είμαστε Έλληνες μέσα από τη γλώσσα μας, τα ήθη και έθιμά μας, τις παραδόσεις μας, ακόμα και τις φάτσες μας. Άλλοι κατά καιρούς (για τα δικά τους συμφέροντα) ψήνονταν να μάς πείσουν ότι είμαστε οτιδήποτε άλλο εκτός από Έλληνες. Έ, άστους να ψάχνονται, αυτοί είναι στην πρίζα και όχι εμείς.
"Ο "Ελληνισμός" ή η "Ρωμηοσύνη" ενώνει τα Βαλκάνια;"
Τι να σού πω; Δεκάρα δε δίνω. Δεν έχω καμμιά πρεμούρα να "ενωθώ" ούτε με τούς Αλβανούς, ούτε με τούς Σλάβους, ούτε με τούς Βούλγαρους, ούτε με τούς Τούρκους, ούτε και με τούς Σλαβανάκατους τών Σκοπίων. Μόνο οι ελληνικές μειονότητες (που διατηρούν ελληνική εθνική συνείδηση) με ενδιαφέρουν στα κράτη αυτά, αλλά δεν είναι ακόμα η ώρα να τα "διευθετήσουμε" αυτά τα ζητήματα γιατί οι πλανητομπάτσοι (global cops) δεν αφήνουν.
Ο Διγενής ο Ακρίτας ήταν ο ήρωας της Ρωμαιοσύνης: γνωρίζεις τί σημαίνει Δι-γενής;
Αν γνωρίζαμε ιστορία, θα 'μασταν μπροστάρηδες αυτή την στιγμή, σε πολλούς τομείς. Οι σκοπιανοί θα το κλείνανε, διότι η Μακεδονία εποικίστηκε από αρμενίους, που εκρωμαϊστηκαν. Αυτό δεν συνέβη με τους Αρμενίους που ζήσανε κάτω από το Ισλαμ. Ο εθνικισμός (δομικός λίθος του έθνους-κράτους) μας έχει ήδη οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Τα πράγματα που συνέβησαν τον 15ο αιώνα δεν μπορεί να τα χωρέσει ανθρώπου νους: ήταν κοσμοϊστορικά γεγονότα, διότι πέρα από την πίεση του Ισλαμ και του φραγκικού Παπισμού, οι Ρωμαίοι είχανε να αντιμετωπίσουνε τον διχασμό σε τρία επίπεδα: των ενωτικών, των ανθενωτικών και των αρχαιολατρών/νεοπλατωνιστών. Η πρώτη και η τρίτη περίπτωση αφορούσε σε κύκλους που είχανε οικονομική ευχέρεια και πάρε δώσε με την Δύση. Δεν έχω τον χρόνο να γράψω αναλυτικότερα, αυτή την στιγμή, αλλά ευχαρίστως να το κάνω αυτό τον Αύγουστο. Αν σ' ενδιαφέρει όμως το όλο θέμα, ψάξε το και λίγο μόνος σου. Μόνος σου, με προσωπική έρευνα και μόχθο, μελέτη και διασταύρωση πηγών μπορείς να μάθεις πράγματα. Όσο και να συζητάμε, δεν πρόκειται να καταλήξουμε κάπου: γι' αυτό και σε συνέδρια, θα το γνωρίζεις, ζητούνται περιλήψεις, και από τις περιλήψεις αυτές το board θα κρίνει αν κανείς είναι σε θέση να συμμετάσχει. Καταλαβαίνεις τί θέλω να πω: στην Ελλάδα έχουμε μάθει να συζητάμε χωρίς προετοιμασία, οπότε καταλήγουμε σε αμπελοφιλοσοφίες, αερολογίες ως και ξεκατίνιασμα.
Το απίθανο στην όλη ιστορία με την ρωμαϊκή εθνότητα είναι ότι τα γερμανικά φύλα που καταλύσανε την Ρωμανία στην Δύση, από τον 8ο αιώνα, δεν διατήρησαν ποτέ για τον εαυτό τους τον προσδιορισμό Ρωμαίος, και ας υπήρξε πρώτο μέλημα του Βατικανού. Σε αντίθεση με τους πρόγόνους μας. Άλλωστε αν γνωρίζεις για την ψευδή Δωρεά του Κωνσταντίνου (μεγάλη ιστορία, σε παρακινώ να το ψάξεις το θέμα!), θα καταλάβεις ότι _έκαιγε_ τους προγόνους μας το παιγνίδι των Φράγκων, και _δεν_ αποδέχονταν την ιστορική παραχάραξη.
Για να σε βοηθήσω: αναζήτησε τα γραπτά του Αδαμάντιου Κοραή, τα πρακτικά των τριών πρώτων Εθνοσυνελεύσεων. Προσπάθησε να κατανοήσεις τί θα πει Μετακένωση. Μην λησμονήσεις να βρεις στοιχεία για τους μεντορες του Κοραή, καθώς και για τον ρόλο των τότε υπερδυνάμεων.
Ο Καποδίστριας (Capo D' Istria) ήθελε να αναστήσει την Ρωμανία, ως ομοσπονδία χριστιανικών λαών: σε κάποιο σημείο της έρευνάς σου θα συνειδητοποιήσεις την μετωπική σύγκρουσή του με τον Κοραϊσμό, την οποία θα κατανοήσεις μόνον αν έχεις ιστορικές γνώσεις για τα τεκταινόμενα του 15ο αιώνα, τα οποία δεν είναι αναξάρτητα από αυτά που διαδραματίστηκαν στον 19ο.
Θα τα ξαναπούμε φίλτατε!
Υ.Γ. Τα ερωτικά κείμενα/ιπποτικά μυθιστορήματα που σώζονται αναφέρονται όλα σε Ρωμαίους, ανεξαιρέτως. Αποτελούν και αυτά κομμάτι της Παράδοσής μας.
Μπαίνω στον πειρασμό να σου γράψω ότι η Ρώμη υπήρξε ρωμαϊκή, μέχρι να αλωθεί από τους Φράγκους, στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ., και είναι _βέβαιο_ ότι οι επίσκοποι αντικαταστάθηκαν, με αντιστοίχους Φράγκους, σταδιακά, μέχρι τον 11ο αιώνα. Οπότε, μέχρι το Σχίσμα μεταξύ φραγκικής Δύσης και ρωμαϊκής Ανατολής υπήρχαν ακόμα ρωμαίοι τη συνειδήση άνθρωποι υπό φραγκική κατοχή. Μην ξεχνάς ότι η Ραββένα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας/Ρωμανίας.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι ο όρος Φράγκος υποδήλωνε τον Ευγενή ενώ το Ρωμαίος τον Βιλλάνο. Μέχρι τις μέρες μας το ρήμα "Francise" σημαίνει "απελευθερώνω" και Frank υποδηλώνει τον αριστοκράτη. Μια παρατραβηγμένη ερμηνεία, αλλά ας βρεθεί κάποιος να αντιτάξει σοβαρά επιχειρήματα σε βάρος της!, λέει ότι η γαλλική Επανάσταση ήταν η επανάσταση των υποδούλων, υπό των Φράγκων φεουδαρχών, λαών -πάλαι ρωμαϊκής συνείδησης-. Και δεν είναι τυχαίο ότι τότε άρχισε να "κατεδαφίζεται" ο φεουδαλισμός στην Δύση. Μπορεί να πέρασαν αιώνες, όμως η ζωή των "βιλλάνων" δεν άλλαξε. Άλλαξε η συνείδηση (εκφραγκισμός), αλλά όχι η καθημερινή ζωή, η οποία ελεγχόταν από μία τάξη Ευγενών: των απογόνων των φραγκικών δυναστειών.
Επιπρόσθετα, η Ρώμη -για τους Ρωμαίους, τους Ορθοδόξους Χριστιανούς απογόνους της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας δηλαδή- είναι σαν την Ιερουσαλήμ για τον απανταχού Εβραϊσμό. Δεν έχει τόση γεωγραφική αξία, όσο συναισθηματική.
Ο κόσμος και οι κοινωνίες αλλάζουνε με τους αιώνες, μετασχηματίζονται. Ο πιο βίαιος μετασχηματισμός ωστόσο υπήρξε κατά την διάρκεια εγκαθίδρυσης του νέου ελληνικού Κράτους: δεν μπορείς να εντοπίσεις τις ουσιαστικές διαφορές των κατοίκων αυτού του μορφώματος με τους κατοίκους της Τραπεζούντας, φερειπείν, ή της Πόλης ή της Σμύρνης;
Ας είχαμε μόνο τον Μυστρά, αλλά ας ξέραμε ποιοί ήμαστε και ποιοί υπήρξαν οι άμεσοι πρόγονοί μας.
Τα εδάφη της Ρωμαιοσύνης είναι ακόμα σκλαβωμένα. Το ελλαδικό Κράτος είτε δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να τηρηθούν οι συνθήκες που προστάτευαν τους εκεί Χριστιανούς, είτε συνήργησε με την σιωπή του στους διωγμούς εναντίον τους (όταν γινόταν το Πογκρομ στην Πόλη, ο ελλαδικός Τύπος ασχολούταν με το ταξίδι του βασιλιά στην Σερβία).
Το πρόβλημα δεν είναι ο προσδιορισμός "Έλλην" ή "Ελληνισμός". Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι προσδιορισμοί είναι φορτισμένοι με μια αρχαιοπρέπεια, δημιουργόντας συνειρμούς που δεν έχουν παρά ελάχιστη σχέση με την κουλτούρα των παπούδων μας. Καλός και άγιος ο αρχαίος κόσμος. Δεν σας προξενεί εντύπωση η μεθοδευμένη απαξίωση δύο χιλιετιών Ιστορίας; Η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών δεν γνωρίζει καν τί εστί "βυζάντιο". Ακόμα και ο προσδιορισμός "βυζάντιο", του Ι. Βολφ, έρχεται να ρίξει την ταφόπλακά του σε 2,000 χρόνια ιστορίας και πολιτισμού.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ. Το πιο μακάβριο είναι ότι οι εναπομείναντες Ρωμαίοι, στην σημερινή Τουρκία, ενώ οι άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται Ρουμ, και Ρουμτσα αποκαλούν την γλώσσα τους (η των Ρωμαίων γλώσσα, όπως λέγανε οι πρόγονοί μας στον Μεσαίωνα), έρχονται διανοούμενοι από το "πεφωτισμένο" Κράτος της Ελλάδας να τους μάθουνε ότι ήτανε "απόγονοι του Περικλέως"...μην και χάσουνε το τραίνο...
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ). - Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.
skal σε βλέπω ανανεωμένο!!! ή καλύτερα renewed
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://youtu.be/cFgG-l-Ie0s
ΑπάντησηΔιαγραφή-Συμπληρωμα-
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφιερωμενο στην Ελλαδα=
http://youtu.be/cFgG-l-Ie0s
-1-
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγκινητικό...ειλικρινά...
Γνωρίζω ότι δεν είναι καλό να τα γράφω αυτά δημόσια, αλλά στις μέρες που ζούμε η αλήθεια είναι είδος υπό εξαφάνιση. Και όταν λέγεται, δεν της δίνει κανείς σημασία.
Το Κοραϊκό Κράτος (ναι αυτό, το οποίο με την Γ' του Εθνοσυνέλευση ανακύρηξε τον Κοραή εθνοπατέρα! Τον Κοραή του Πολεμιστήριου Σαλπίσματος, όπου έβαζε ένα Χ στην υπερχιλιετή ιστορία μας, και έχτιζε αερογέφυρες με τον αρχαίο κόσμο), το Κράτος που χτίστηκε με μετακενωτικά θεμέλια, αυτό το Κράτος με τα πήλινα πόδια καταρρέει.
Η Ρωμηοσύνη όμως δεν θα καταρρεύσει στον αιώνα τον άπαντα.
<>
Μέχρι και οι Φράγκοι, λίγο πριν καταρρεύσει το βασίλειό μας, μας αποκαλούσανε με τ' όνομά μας [1], όταν απευθύνονταν σε μας:
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΜΠΤΟΥ
ΡΩΜΗΣ ΑΡΧΙΕΡΕΩΣ ΜΕΓΙΣΤΟΥ
πρὸς Κωνσταντῖνον βασιλέα Ῥωμαίων
ἐκ τῆς Λατίνης μεθερμηνευθεῖσα φωνῆςνὑπὸ Θεοδώρου τοῦ Γαζῆ. (5)
(49.) Νικόλαος ἐπίσκοπος δοῦλος τῶν δούλων τοῦ θεοῦ τῷ προσ-
φιλεστάτῳ ἐν Χριστῷ υἱῷ Κωνσταντίνῳ Παλαιολόγῳ αὐτοκράτορι
ἐπιφανεστάτῳ Ῥωμαίων χαίρειν καὶ ἀποστολικῆς ἀπολαύειν
εὐλογίας.
Ένα όνομα για το οποίο ντρεπόντανε οι Γρακύλοι του νέου Κράτους.
Ακόμα και ο ίδιος ο Γεώργιος ο Γεμιστός, γνωστός νεο-πλατωνιστής και εχθρός του Χριστιανισμού, έγραφε [2] στον επικήδειο για τον Μανουήλ ΙΙ:
Εἶτ’ ἐπὶ τὸν κοινὸν τοῦ βαρβάρου πόλεμον μετεληλυθώς, καὶ ὡς πολλῶν μὲν Χριστιανῶν συμφοραῖς, πολλῶν δ’
ἄλλων βαρβάρων ἐνευτυχηκότος χαλεπῶς ἐντεῦθεν τὰ Ῥωμαίων
πράγματα ἔσχε, μνησθεὶς καὶ προσέτι τοῦ γε ἑαυτοῦ διὰ ταῦτα (50)
ἀπόπλου τε καὶ ἀποδημίας τῆς εἰς τὰ Ἑσπέρια, ἔπειτα τὰ τούτῳ ἐν
ἐκείνοις τοῖς καιροῖς πεπραγμένα διέξεισι•
Το ρωμέικο άσμα θα ζει, όσο υπάρχει κόσμος:
<>
ακόμα και στις θλιβερές μέρες που ζούμε, την αλήθεια που δεν άντεξε ποτέ το βαυαροθεμελιωμένο Κράτος μας θα την αντιφωνούν τα ποντιακά λόγια:
<>
Διότι οι άνθρωποι που τραγουδούσανε αυτούς τους Θρήνους ζούσανε την συνέχεια του Γένους, όπως διατυπώνεται στον επικήδειο του Ιωάννη Γ' Δούκα [3]:
(...) κἀντεῦθεν ἵνα μὴ τοῖς ἐθνικοῖς
τούτοις ὀνόμασι περιγράφωνται, τῇ πρεσβυτέρᾳ Ῥώμη ἑτέρα (20)
νέα ἀντῳκοδόμηται, ἵνα ἐξ οὕτω μεγίστων πόλεων κοινὸν
ἐχουσῶν τοὔνομα Ῥωμαῖοι πάντες κατονομάζοιντο καὶ ὡς τὸ
τῆς πίστεως κοινὸν οὕτως ἔχοιεν καὶ τὸ τῆς κλήσεως. καὶ
ὡς ἐκ Χριστοῦ ταὐτὸ τὸ τιμιώτατον ἔλαχον ὄνομα, οὕτω καὶ
τὸ ἐθνικὸν αὐτοῖς ἐπηγάγοντο. καὶ πάντα δὲ τὰ ἄλλα (25)
ὑπῆρχε τούτοις κοινά, ἀρχαὶ νόμοι λόγοι βουλαὶ δικαστήρια,
αὐτὴ ἡ εὐσέβεια, οὐδὲν ὅτι μὴ κοινὸν Ῥωμαίοις τοῖς πα-
λαιοτέροις καὶ νεωτέροις. (...)
Για μένα τα λόγια αυτά [3] του μεγάλου λογοθέτου,
του Γ. Ακροπολίτη (Βασίλειον της Νίκαιας, επί
Φραγκοκρατίας) είναι μαγικά. Είναι μια βόμβα
μεγατόνων, ένα υπερόπλο-απάντηση στο
<> του Ντα(β)ούτογλου.
Δεν θα το αναλύσω εδώ αυτό, αλλά
τα κείμενα μιλούν από μόνα τους. Οι
Οθωμανοί κακομεταχειρίστηκαν τα μιλετια, στην "χρυσή" τους εποχή. Εξισλαμίσανε, καταπιέσανε, μακελέψανε. Δεν κατάφεραν
ποτέ όμως να τα ενώσουνε μεταξύ τους. Κάτι που πάντα πετύχαινε η Ρωμανία:
δεν είναι τυχαίο ότι η Μακεδονία εποικίστηκε από Αρμενίους (ο Βασίλειος ο Μακεδών ήταν
αρμένης τη καταγωγή!), οι οποίοι γίνανε Ρωμαίοι, μια για πάντα: αφομοιώθηκαν. Αυτό ΔΕΝ συνέβει ΠΟΤΕ όπου κυριάρχησαν Τούρκοι.
Γι' αυτό και το <>
δεν στηρίζεται σε αληθινά γεγονότα, αλλά σε μια εικονική πραγματικότητα. Ένα
όμως όραμα Ρωμανίας, είναι, όπως ανέφερα και παραπάνω, βόμβα μεγατόνων...
Να μάθουνε οι νεοέλληνες
ότι οι πρόγονοί μας δεν ήτανε θρησκόληπτοι (όχι πιο θρησκόληπτοι τουλάχιστον από τους
εθνικούς, από τον αρχαίο κόσμο, που ζούσε μέσα στον φόβο και στις προκαταλήψεις), και ότι
οι νέοι ερωτεύονταν και τότε. Και οι ποιητές εξυμνούσανε τον έρωτα στα ποιήματά τους [4]:
-2-
ΑπάντησηΔιαγραφή(1t)
Διήγησις ἐξαίρετος Βελθάνδρου τοῦ Ῥωμαίου· ὅς, διὰ θλίψιν, ἣν (1n)
εἶχεν ἐκ πατρὸς αὐτοῦ, ἀπεξενώθην, ἔφυγεν ἐκ τῆς γονικῆς του (2n)
χώρας καὶ πάλιν ἐπανέστρεψεν, ἔλαβε δὲ Χρυσάντζα, θυγατέρα (3n)
ῥηγὸς τῆς μεγάλης Ἀντιοχείας, πλὴν κρυφίως πατρὸς καὶ μητρὸς (4n)
αὐτῆς. (5n)
Δεῦτε, προσκαρτερήσατε μικρόν, ὡραῖοι πάντες, (1)
θέλω σᾶς ἀφηγήσασθαι λόγους ὡραιοτάτους,
ὑπόθεσιν παράξενην, πολλὰ παρηλαγμένην·
ὅστις γὰρ θέλει ἐξ αὐτῆς θλιβῆν τε καὶ χαρῆναι,
καὶ να θαυμάσῃ{ς} ὑπόθεσιν τῆς τόλμης καὶ ἀνδρείας.
(...)
Όταν καταλάβουμε ότι είμαστε και (Ορθόδοξοι-) Λατίνοι,
και Αρμένιοι, και Πέρσες, και Αιγύπτιοι, και Έλληνες/Ελληνιστές,
και Σκύθες και σκλαβίνοι/Σλαύοι...και ρέει και αλβανιτικό αίμα στις φλέβες
μας, και βλαχικό, και σλαυικό, διότι [5]
καὶ τοῦτο ἦν τὸ μέγα περὶ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους
μυστήριον, ἵνα συνάψῃ τὰ πάντα ἐν ἑαυτῷ καὶ εἰς ὁμο-
φροσύνην συνάξῃ τῆς πίστεως, ὅπερ, κατὰ τὸν μέγαν Παῦλον,
οὐχ Ἕλλην οὐ βάρβαρος οὐ Σκύθης οὐκ Ἰουδαῖος οὐδ’
ἄλλο τι τῶν ἐθνικῶν ὀνομάτων παρείληπται, ἀλλὰ μόνον (10)
καὶ ὅλον Χριστὸς αὐτοῖς τὸ ἐπίσημον
διότι είμαστε Ρωμαίοι...εδώ και αιώνες...διότι...έτσι
το διάλεξαν οι πρόγονοί μας.
Μόνο εκείνη την στιγμή, όταν έρθει και αν έρθει
ποτέ, θα έχουμε μια πρόταση πολιτισμού. Μόνον
αν δηλαδή συνεχίσουμε απ' εκεί που σταματήσαμε,
κάπου στο '22, όπου ξεριζωθήκανε και οι τελευταίες
εστίες Ρωμαιοσύνης (έμεινε μόνο η επιγραφή
ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΧΟΛΗ, στην Τραπεζούντα, να θυμίζει
ότι εκείνο το σχολείο έβγαλε Ρωμαίους κι όχι φραγκοσπουδαγμένους Γραικούς!
Για κάποιους αυτά όλα ακούγονται γραφικά:
αν έχουνε να προτείνουνε άλλη λύση, είμαστε
όλοι αυτιά...διότι προς το παρόν οι "διανοούμενοι",
που εμφανίζονται συχνά-πυκνά σε μπλογκ με
δημοσιεύσεις, πλέκουνε το εγκώμιο του "Ελληνισμού",
και ναρκισσεύονται ως γνήσιοι απόγονοι του
Περικλή...
[1] S.P. Lampros, Παλαιολόγεια καὶ Πελοποννησιακά, Δ. Athens: B.N. Gregoriades, 1930: 49-63.
[2] J. Chrysostomides, Manuel II Palaeologus Funeral Oration on His Brother Theodore. Introduction, Text, Translation and Notes [Corpus Fontium Historiae Byzantinae. Series Thessalonicensis 26. Thessalonica: Association for Byzantine Research, 1985]: 67-69.
[3]
A.Heisenberg, Georgii Acropolitae opera, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1903 (repr. 1978 (1st edn. corr. P. Wirth)): 30-66.
[4] E. Kriaras, Βυζαντινὰ Ἱπποτικὰ Μυθιστορήματα. Athens: ΑΕΤΟΣ, 1955: 215-232.
[5] A.Heisenberg, Georgii Acropolitae opera, vol. 2. Leipzig: Teubner, 1903 (repr. 1978 (1st edn. corr. P. Wirth)): 30-66.
Υ.Γ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς τα εισαγωγικά σε προτάσεις τις εξαφανίζουν, και χαθήκαν σημαντικές προτάσεις, ώστε το κείμενο να βγάζει νόημα.
Αναφέρθηκα τόσο στο ποντιακό άσμα για την Ρωμανία που Επαρθεν, αλλά και στο κυπριακό ποίημα, που μπορεί να δει κανείς (φερειπείν) παρακάτω:
http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2007/06/blog-post_02.html
ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία του Ποντιακού Ελληνισμού έχει ως επίσημη αφετηρία την ίδρυση της Σινώπης στα Βόρεια παράλια της Μικράς Ασίας από Ίωνες ναυτικούς περίπου το 786 π.Χ. Από την Σινώπη ερευνητές ίδρυσαν άλλες πόλεις. Η κυριότερη αυτών των πόλεων ήταν η Τραπεζούντα το 783 π.Χ.
Οι Έλληνες του Πόντου αναφέρονται από πολλούς αρχαίους συγγραφείς.
Οι Πόντιοι ζούσαν σε εκείνη την περιοχή από την αρχαιότητα και ήταν αμιγώς ελληνική πριν την κατοχή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Παρ’ όλο που οι Πόντιοι υπέστησαν τόσες κακουχίες και δεινά διατήρησαν τις παραδόσεις, τους χορούς, τα τραγούδια, τα ήθη και έθιμά τους, τον Ελληνικό πολιτισμό τους από το 800 π.χ ως και σήμερα!
"Εμείς είμες Πόντιοι Αργοναύτες Κομνηνοί (δις)
Α σην Μαύρην θάλασσαν, Έλληνες Χριστιανοί (δις)
Είμες Πόντιοι, Ακριτών ιοί, (δις)
Αργοναύτες Κομνηνοί και Τραντέλλενοι (δις)
Παναΐα Σουμελά άπαν’ σ’ όρος σου Μελά, (δις)
Τ’ Άϊα τα λείψανα σαν ατον που προσκυνά (δις)
Είμες Πόντιοι, Ακριτών ιοί, (δις)
Αργοναύτες Κομνηνοί και Τραντέλλενοι (δις)
Κι’ αν περάνε οι καιροί κάποτε έναν πρωί (δις)
ο Πόντον ολόκληρον θα εν ξαν’ τεμέτερον (δις)
Είμες Πόντιοι, Ακριτών ιοί, (δις)
Αργοναύτες Κομνηνοί και Τραντέλλενοι (δις)"
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Πιγκουϊνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείς να αναφέρεις πηγές; Δεν στέκεται το κείμενό σου όπως το διατυπώνεις, με άσματα που διασώθηκαν προφορικά, και πολλά φιλτραρίστηκαν από το νεο-ελληνικό Κράτος (ρωμέικο Παληκάρι γίνεται, φερ' ειπείν, του Πόντου Παληκάρι ή και Ελλήνων Παληκάρι, από τους νεο-Έλληνες).
Ή θα συνεχίσουμε τον ταλιμπανισμό/λαϊκισμό, όπως μας τον δίδαξε το ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα χρόνια, ή θα γράφουμε επιστημονικά, με πηγές και την δέουσα προσοχή.
Δεν θυμάμαι κανέναν από τους παπούδες μου να μιλά για "Ελληνισμό", αλλά για ρωμηοσύνη.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ.
Τί εννοείς ως "Έλλην". Διότι αυτά μας φάγανε...οι φυλετισμοί...
Μήπως εννοείς τον ελληνόφωνα/ελληνιστή, στην Ιστορία;
Επίσης, τί διασώζεται με τον όρο "Έλλην" και τί με τον όρο "Ρωμαίος". Το έχεις κατα νου; Ο "Ελληνισμός" ή η "Ρωμηοσύνη" ενώνει τα Βαλκάνια;
Αν ο προσδιορισμός "Έλλην" ήταν τόσο οικουμενικός, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία (χιλιάδες
πηγές) των γραπτών κειμένων αναφέρονται σε Ρωμαίους;
Δεν ξέρω εσείς οι Πόντιοι τι κάνετε Κυριάκε αλλά οι δικοί μου πρόγονοι ουδέποτε ανέφεραν καν τι λέξη Ρωμαίος και άλλα τέτοια κομπλεξικά,απόγονε του Καίσαρος εσύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε Sapphire,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε χαιρετώ, μετά από καιρό, την στιγμή που το Κοραϊκό (σας) Κράτος καταρρέει.
Και αντί να κοιτάξουμε τί έφταιγε, και δεν στέριωσε αυτά τα 190 χρόνια, τρωγόμαστε, οξύνοντας τις διαφορές που μας χώριζαν όλον αυτόν τον καιρό.
Φίλε μου καλέ, αν είσαι από την Ρουμ-ελη, να ξέρεις ότι οι πρόγονοί σου, ακόμα και μέσα στην Τουρκοκρατία, Ρωμαίγοι αυτοαποκαλούνταν. Οι απλοί άνθρωποι, σε αυτούς αναφέρομαι...όχι στους δινοουμένους που 'χανε Γερμανούς και Ολλανδούς μεντορες, αν με νοείς...ο Μακρυγιάννης αναφέρει δέκα φορές το Ρωμαίγικο: σαν αγράμματος άνθρωπος που 'ταν, άκουγε τους Φραγκοσπουδαγμένους γύρω του, τους Γαλλο-Αγγλο-Ρώσους, και πετούσε κι αυτός κανένα κοραϊκό τσιτάτο. Αλλά στην καρδιά του Ρωμαίος ήταν.
Όπως κι ο Διάκος άλλωστε, και σου συνιστώ να ψάξεις τις _πηγές_, και να δεις αν όντως η αναφορά ήταν σε "Γραικός" και όχι σε "Ρωμηός".
Για τον Μωρηά ούτε καν πρέπει να το συζητάμε: αν και άνθισε ο Πλήθωνας, και οι μαθητές του, όταν έπεφτε η Ρωμανία, οι κάτοικοι Ρωμαίοι αυτοαποκαλούνταν.
Αν θέλεις να γνωρίζεις καλύτερα τα πράγματα, διάβασε τις ίδιες τις πηγές: πέρα από τους Πληθωνικούς, και δέκα (10) αρχαιόφιλους, την εποχή της Νίκαιας (και την σχεδόν πλήρη κατάρρευση του Βασιλείου, όπου ο κόσμος αναζητούσε μια αναγέννηση και μια ταυτότητα), το 99.9% των πηγών, από τον 2ο αιώνα π.Χ. μέχρι και τον 16ο αιώνα μ.Χ. αναφέρονται σε Γένος Ρωμαίων.
Αν θέλεις να 'χεις μια ταυτότητα που απευθύνεται στον αρχαίο κόσμο, με γεια σου να την έχεις. Όπως με γεια τους και τους Αλβανούς να λέγονται Ιλλυριοι (!!), τους Σκοπιανούς να λέγονται (ήμαρτον!) "Μακεδόνες" και τους Βουλγάρους να λέγονται "Θράκες". Αν ανοίξει το κουτί της Πανδώρας, όλοι οι Βαλκάνιοι θα 'ναι για το τρελλοκομείο...
Εγώ θα πρότεινα να σοβαρευτούμε, στις δύσκολες αυτές μέρες, και να διαφωνούμε δημιουργικά. Με πηγές κι επιστημονικό, ορθό, λόγο. Το Έθνος-Κράτος απέτυχε και καταρρέει. Ή, καλύτερα, "το καταρρέουν"...
Γράφω εκλαϊκευμένα. Αλλά αυτό δεν είναι εμπόδιο στην επιχειρηματολογία. Δεν αναφέρεσαι ούτε σε μια πηγή. Θα μπορούσα να σου στείλω _πάρα πολλά_ παραδείγματα ανθρώπων της "Παλαιάς" Ελλάδας, όπου αυτοπροσδιορίζονται Ρωμαίοι. Εσύ στέκεσαι στον τύπο: φοβάσαι να μπεις στην ουσία του θέματος, και να καταλάβεις τί σημαίνει Ρωμαίος και τί Έλλην. Πώς καταλήξαμε να λεγόμαστε Έλληνες, κατασυκοφαντόντας 2000 ιστορίας, δημιουργόντας αερογέφυρες με τους αρχαίους χρόνους. Αλλά σε ποιούς ακριβώς αρχαίους χρόνους; Κι επιπρόσθετα, σε ποιούς τόπους; ...
Χαίρομαι που τα ξαναλέμε, ειλικρινά!
Θερμές Ευχές
Kyriakos
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλα περι "Ρωμαιων" και "Ρωμιοσυνης" αλλα εγω θα επιθυμουσα να επεκεινω τις γνωσεις μου με την βοηθεια σου προσκαλωντας σε για να με ενημερωσεις για τον ορο "Ρωμανιωτες",μηπως κατι εχεις ακουσει?
Φίλε Sterg,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω ιδέα, ειλικρινά...
Στις αρχαίες και μεσαιωνικές πηγές υπάρχει μόνο ο προσδιορισμός Ρωμαίος, για τον πολίτη/υπήκοο της Αυτοκρατορίας: εμφανίζεται στον 2ο αιώνα π.Χ., αλλά το αξιοθαύμαστο είναι ότι όταν κομμάτια της αυτοκρατορίας αποσχίζονται (Βασίλειο της Τραπεζούντας φερειπείν), οι υπήκοοι εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται έτσι. Και όχι μόνον τότε, αλλά και μέσα στην Τουρκοκρατία...μέχρι τις μέρες μας, για όσους έχουνε απομείνει...
Για να ευθυμήσεις: ο Μεχμετ ΙΙ, όταν πήρε την Πόλη, έστεψε τον εαυτό του "Αυτοκράτορα Ρωμαίων", θεωρόντας ότι έχει στην επικράτειά του του αληθινό βασίλειο, και όχι τους ψευδο-Ρωμαίους, την "Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία" των Φράγκων (του Καρλομάγνου) δηλαδή.
Κάποια στιγμή, όταν βρω χρόνο, θα γράψω για την ψευδή Δωρεά του Κωνσταντίνου: ένα κολπο γκροσο των Κωνσταντινουπολιτών, ανταπάντηση στις αξιώσεις των Φράγκων. Νομίζω ότι αυτή η ιστορία λέει πολλά για την εθνική ταυτότητα, και την βαρύτητα του προσδιορισμού Ρωμαίος.
Όπως καταλαβαίνεις, το να γράφεις με πηγές απαιτεί χρόνο, και συνήθως δεν υπάρχει. Ωστόσο συζητήσεις σε προσωπικό επίπεδο μου είναι τελείως άχρηστες, αυτή την στιγμή.
Ρωμανιώτες...δεν γνωρίζω αυτή την λέξη, παρά μόνο την αντίστοιχη λατινική, Romani, που χρησιμοποιούν και σήμερα αρκετοί Ορθόδοξοι Λατίνοι, στα Βαλκάνια και στην Μαύρη Θάλασσα, για να αυτοπροσδιοριστούν.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ.
Θα ήταν πάντως καλύτερα να μην ρίχναμε την συζήτηση σε προσωπικό επίπεδο, διότι από την μέχρι τώρα εμπειρία μου ελλοχεύει ο κίνδυνος ξεκατινιάσματος... :)
Θα προτιμούσα να μην συμμετέχω σε προσωπικές συζητήσεις, παρά μόνο σε ορθές τοποθετήσεις, με βιβλιογραφία. Δεν σκοπεύω να απαντώ σε τόσο προσωπικά μηνύματα "ξέρεις αυτό" "αν είσαι μάγκας πες μας τότε γιατί εκείνο" κλπ. Δεν καταλήγουν πουθενά και είναι χαμένος χρόνος.
Θα χαρώ να δώσω κατευθύνσεις για πηγές, σε σοβαρούς και νηφάλιους διαλόγους.
Kyriakos (2:22πμ): "Δεν στέκεται το κείμενό σου όπως το διατυπώνεις, με άσματα που διασώθηκαν προφορικά"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν το κατάλαβα. Πάει να πει πως ότι διασώζεται προφορικά δεν στέκει; Δεν νομίζω ότι είναι έτσι. Για την ακρίβεια, μού θυμίζει έντονα το δογματισμό που κυριαρχούσε στις αρχές τού 20ού αιώνα στους ακαδημαϊκούς κύκλους τής Ευρώπης σχετικά με τα Ομηρικά έπη. Όταν όλοι οι καθηγητές αρχαιολόγοι τής εποχής πίστευαν ότι δεν υπήρξαν ποτέ τα Τρωϊκά και ότι τα Ομηρικά έπη ήταν απλά ένα παραμυθάκι που τόνωνε το ηθικό τών Ελλήνων. Θα ήθελα να ζούσα τότε, μόνο και μόνο για να έβλεπα τις φάτσες τους όταν πήγε κάποιος outsider, ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος που λεγότανε Σλήμαν, και ανακάλυψε την Τροία εκεί που την τοποθετούσε ο Όμηρος (ο ...παραμυθάς!).
Τώρα, για τα υπόλοιπα τα έχουμε πει και στο παρελθόν. Οι αρμόδιες θετικές επιστήμες (ανθρωπολογία, βιολογία) έχουν δώσει την απάντηση στο θέμα τής διακριτότητας και διαχρονικής συνέχειας τού Ελληνισμού. Και φυσικά με αυστηρές μεθόδους (πείραμα, εργαστήριο, επαναληψιμότητα, αυστηρή μεθοδολογία, κλπ) και είναι βαρετό να τα επαναλαμβάνουμε. Κατά τη γνώμη μου είναι και άσκοπο, πολύ απλά γιατί πάντα ξέραμε ότι είμαστε Έλληνες μέσα από τη γλώσσα μας, τα ήθη και έθιμά μας, τις παραδόσεις μας, ακόμα και τις φάτσες μας. Άλλοι κατά καιρούς (για τα δικά τους συμφέροντα) ψήνονταν να μάς πείσουν ότι είμαστε οτιδήποτε άλλο εκτός από Έλληνες. Έ, άστους να ψάχνονται, αυτοί είναι στην πρίζα και όχι εμείς.
"Ο "Ελληνισμός" ή η "Ρωμηοσύνη" ενώνει τα Βαλκάνια;"
Τι να σού πω; Δεκάρα δε δίνω. Δεν έχω καμμιά πρεμούρα να "ενωθώ" ούτε με τούς Αλβανούς, ούτε με τούς Σλάβους, ούτε με τούς Βούλγαρους, ούτε με τούς Τούρκους, ούτε και με τούς Σλαβανάκατους τών Σκοπίων. Μόνο οι ελληνικές μειονότητες (που διατηρούν ελληνική εθνική συνείδηση) με ενδιαφέρουν στα κράτη αυτά, αλλά δεν είναι ακόμα η ώρα να τα "διευθετήσουμε" αυτά τα ζητήματα γιατί οι πλανητομπάτσοι (global cops) δεν αφήνουν.
Φίλε Πιγκουϊνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Διγενής ο Ακρίτας ήταν ο ήρωας της Ρωμαιοσύνης: γνωρίζεις τί σημαίνει Δι-γενής;
Αν γνωρίζαμε ιστορία, θα 'μασταν μπροστάρηδες αυτή την στιγμή, σε πολλούς τομείς. Οι σκοπιανοί θα το κλείνανε, διότι η Μακεδονία εποικίστηκε από αρμενίους, που εκρωμαϊστηκαν. Αυτό δεν συνέβη με τους Αρμενίους που ζήσανε κάτω από το Ισλαμ. Ο εθνικισμός (δομικός λίθος του έθνους-κράτους) μας έχει ήδη οδηγήσει σε αδιέξοδο.
Τα πράγματα που συνέβησαν τον 15ο αιώνα δεν μπορεί να τα χωρέσει ανθρώπου νους: ήταν κοσμοϊστορικά γεγονότα, διότι πέρα από την πίεση του Ισλαμ και του φραγκικού Παπισμού, οι Ρωμαίοι είχανε να αντιμετωπίσουνε τον διχασμό σε τρία επίπεδα: των ενωτικών, των ανθενωτικών και των αρχαιολατρών/νεοπλατωνιστών. Η πρώτη και η τρίτη περίπτωση αφορούσε σε κύκλους που είχανε οικονομική ευχέρεια και πάρε δώσε με την Δύση. Δεν έχω τον χρόνο να γράψω αναλυτικότερα, αυτή την στιγμή, αλλά ευχαρίστως να το κάνω αυτό τον Αύγουστο. Αν σ' ενδιαφέρει όμως το όλο θέμα, ψάξε το και λίγο μόνος σου. Μόνος σου, με προσωπική έρευνα και μόχθο, μελέτη και διασταύρωση πηγών μπορείς να μάθεις πράγματα. Όσο και να συζητάμε, δεν πρόκειται να καταλήξουμε κάπου: γι' αυτό και σε συνέδρια, θα το γνωρίζεις, ζητούνται περιλήψεις, και από τις περιλήψεις αυτές το board θα κρίνει αν κανείς είναι σε θέση να συμμετάσχει. Καταλαβαίνεις τί θέλω να πω: στην Ελλάδα έχουμε μάθει να συζητάμε χωρίς προετοιμασία, οπότε καταλήγουμε σε αμπελοφιλοσοφίες, αερολογίες ως και ξεκατίνιασμα.
Το απίθανο στην όλη ιστορία με την ρωμαϊκή εθνότητα είναι ότι τα γερμανικά φύλα που καταλύσανε την Ρωμανία στην Δύση, από τον 8ο αιώνα, δεν διατήρησαν ποτέ για τον εαυτό τους τον προσδιορισμό Ρωμαίος, και ας υπήρξε πρώτο μέλημα του Βατικανού. Σε αντίθεση με τους πρόγόνους μας. Άλλωστε αν γνωρίζεις για την ψευδή Δωρεά του Κωνσταντίνου (μεγάλη ιστορία, σε παρακινώ να το ψάξεις το θέμα!), θα καταλάβεις ότι _έκαιγε_ τους προγόνους μας το παιγνίδι των Φράγκων, και _δεν_ αποδέχονταν την ιστορική παραχάραξη.
Για να σε βοηθήσω: αναζήτησε τα γραπτά του Αδαμάντιου Κοραή, τα πρακτικά των τριών πρώτων Εθνοσυνελεύσεων. Προσπάθησε να κατανοήσεις τί θα πει Μετακένωση. Μην λησμονήσεις να βρεις στοιχεία για τους μεντορες του Κοραή, καθώς και για τον ρόλο των τότε υπερδυνάμεων.
Ο Καποδίστριας (Capo D' Istria) ήθελε να αναστήσει την Ρωμανία, ως ομοσπονδία χριστιανικών λαών: σε κάποιο σημείο της έρευνάς σου θα συνειδητοποιήσεις την μετωπική σύγκρουσή του με τον Κοραϊσμό, την οποία θα κατανοήσεις μόνον αν έχεις ιστορικές γνώσεις για τα τεκταινόμενα του 15ο αιώνα, τα οποία δεν είναι αναξάρτητα από αυτά που διαδραματίστηκαν στον 19ο.
Θα τα ξαναπούμε φίλτατε!
Υ.Γ.
Τα ερωτικά κείμενα/ιπποτικά μυθιστορήματα που σώζονται αναφέρονται όλα σε Ρωμαίους, ανεξαιρέτως. Αποτελούν και αυτά κομμάτι της Παράδοσής μας.
Η Ρώμη είναι στην Ιταλία. Η Ρωμανία είναιο ξένη κι εμείς σκλάβοι της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε @Ioannes,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπαίνω στον πειρασμό να σου γράψω ότι η Ρώμη υπήρξε ρωμαϊκή, μέχρι να αλωθεί από τους Φράγκους, στα τέλη του 8ου αιώνα μ.Χ., και είναι _βέβαιο_ ότι οι επίσκοποι αντικαταστάθηκαν, με αντιστοίχους Φράγκους, σταδιακά, μέχρι τον 11ο αιώνα. Οπότε, μέχρι το Σχίσμα μεταξύ φραγκικής Δύσης και ρωμαϊκής Ανατολής υπήρχαν ακόμα ρωμαίοι τη συνειδήση άνθρωποι υπό φραγκική κατοχή. Μην ξεχνάς ότι η Ραββένα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας/Ρωμανίας.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι ο όρος Φράγκος υποδήλωνε τον Ευγενή ενώ το Ρωμαίος τον Βιλλάνο. Μέχρι τις μέρες μας το ρήμα "Francise" σημαίνει "απελευθερώνω" και Frank υποδηλώνει τον αριστοκράτη. Μια παρατραβηγμένη ερμηνεία, αλλά ας βρεθεί κάποιος να αντιτάξει σοβαρά επιχειρήματα σε βάρος της!, λέει ότι η γαλλική Επανάσταση ήταν η επανάσταση των υποδούλων, υπό των Φράγκων φεουδαρχών, λαών -πάλαι ρωμαϊκής συνείδησης-. Και δεν είναι τυχαίο ότι τότε άρχισε να "κατεδαφίζεται" ο φεουδαλισμός στην Δύση. Μπορεί να πέρασαν αιώνες, όμως η ζωή των "βιλλάνων" δεν άλλαξε. Άλλαξε η συνείδηση (εκφραγκισμός), αλλά όχι η καθημερινή ζωή, η οποία ελεγχόταν από μία τάξη Ευγενών: των απογόνων των φραγκικών δυναστειών.
Επιπρόσθετα, η Ρώμη -για τους Ρωμαίους, τους Ορθοδόξους Χριστιανούς απογόνους της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας δηλαδή- είναι σαν την Ιερουσαλήμ για τον απανταχού Εβραϊσμό. Δεν έχει τόση γεωγραφική αξία, όσο συναισθηματική.
Ο κόσμος και οι κοινωνίες αλλάζουνε με τους αιώνες, μετασχηματίζονται. Ο πιο βίαιος μετασχηματισμός ωστόσο υπήρξε κατά την διάρκεια εγκαθίδρυσης του νέου ελληνικού Κράτους: δεν μπορείς να εντοπίσεις τις ουσιαστικές διαφορές των κατοίκων αυτού του μορφώματος με τους κατοίκους της Τραπεζούντας, φερειπείν, ή της Πόλης ή της Σμύρνης;
Ας είχαμε μόνο τον Μυστρά, αλλά ας ξέραμε ποιοί ήμαστε και ποιοί υπήρξαν οι άμεσοι πρόγονοί μας.
Τα εδάφη της Ρωμαιοσύνης είναι ακόμα σκλαβωμένα. Το ελλαδικό Κράτος είτε δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να τηρηθούν οι συνθήκες που προστάτευαν τους εκεί Χριστιανούς, είτε συνήργησε με την σιωπή του στους διωγμούς εναντίον τους (όταν γινόταν το Πογκρομ στην Πόλη, ο ελλαδικός Τύπος ασχολούταν με το ταξίδι του βασιλιά στην Σερβία).
Το πρόβλημα δεν είναι ο προσδιορισμός "Έλλην" ή "Ελληνισμός". Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι προσδιορισμοί είναι φορτισμένοι με μια αρχαιοπρέπεια, δημιουργόντας συνειρμούς που δεν έχουν παρά ελάχιστη σχέση με την κουλτούρα των παπούδων μας. Καλός και άγιος ο αρχαίος κόσμος. Δεν σας προξενεί εντύπωση η μεθοδευμένη απαξίωση δύο χιλιετιών Ιστορίας; Η συντριπτική πλειοψηφία των ελλαδιτών δεν γνωρίζει καν τί εστί "βυζάντιο". Ακόμα και ο προσδιορισμός "βυζάντιο", του Ι. Βολφ, έρχεται να ρίξει την ταφόπλακά του σε 2,000 χρόνια ιστορίας και πολιτισμού.
Θερμές Ευχές
Υ.Γ.
Το πιο μακάβριο είναι ότι οι εναπομείναντες Ρωμαίοι, στην σημερινή Τουρκία, ενώ οι άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται Ρουμ, και Ρουμτσα αποκαλούν την γλώσσα τους (η των Ρωμαίων γλώσσα, όπως λέγανε οι πρόγονοί μας στον Μεσαίωνα), έρχονται διανοούμενοι από το "πεφωτισμένο" Κράτος της Ελλάδας να τους μάθουνε ότι ήτανε "απόγονοι του Περικλέως"...μην και χάσουνε το τραίνο...