20/7/11

Η Τουρκία "εξάγει" τηλεοπτικές σειρές και κινηματογράφο

Η κρίση στη διεθνή οικονομία κατά τα τελευταία έτη έχει επηρεάσει αρνητικά και την παραγωγή τηλεοπτικών σειρών και κινηματογραφικών ταινιών σε διάφορες χώρες, λόγω των οικονομικών παρενεργειών και της αυξανόμενης αβεβαιότητας. Ωστόσο η γειτονική Τουρκία στο πλαίσιο της οικονομικής της ενδυνάμωσης, αποτελώντας την 16η μεγαλύτερη οικονομία παγκοσμίως, αναδύεται ως εξαγωγική δύναμη και στον τομέα της ψυχαγωγίας και ειδικότερα στην παραγωγή και διανομή τηλεοπτικών σειρών, αισθηματικού και κοινωνικού κυρίως περιεχομένου καθώς και κινηματογραφικών ταινιών με συγκομιδή διακρίσεων σε διεθνές επίπεδο.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που αναρτήθηκαν στην ιστοσελίδα της τουρκικής εφημερίδας Hürriyet οι τουρκικές τηλεοπτικές σαπουνόπερες συνέδραμαν κατά 50 εκατομμύρια δολάρια στις τουρκικές εξαγωγές το 2010 και περισσότερα από 70 προγράμματα προβλήθηκαν σε τουλάχιστον 20 χώρες, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, στα Βαλκάνια και στα τουρκόφωνα κράτη. Το τηλεοπτικό πρόγραμμα προβάλλεται αρχικά στο κοινό της Τουρκίας και λόγω της δημοφιλίας του «εξάγεται» ως προϊόν ψυχαγωγίας και στις ξένες αγορές. Χρονικά, μετά το άνοιγμα στη Μέση Ανατολή ακολούθησαν τα Βαλκάνια, όπου 30 σήριαλ προβάλλονται σε μουσουλμανικές και χριστιανικές χώρες π.χ. στην Ελλάδα, καθηλώνοντας το τηλεοπτικό κοινό και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. Η τουρκική σαπουνόπερα «Ezel» έχει την υψηλότερη τιμή εξαγωγής και ακολουθούν βέβαια άλλες τηλεοπτικές σειρές, όπως οι εξής: «Χίλιες και μία νύχτες», «Ασημένια Φεγγάρια», «Kismet», «Gümüş», «Yaprak Dökümü» κ.ά. Οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν σε αυτά τα προγράμματα είναι πολύ δημοφιλείς στην Τουρκία και τα σενάρια κεντρίζουν το ενδιαφέρον και την προσοχή του τηλεοπτικού κοινού.
Το μερίδιο αγοράς των τουρκικών σειρών στην κατηγορία των ξένων προγραμμάτων στη Μέση Ανατολή αγγίζει το 60%, υπογραμμίζει ο Φιράτ Γκιουλγκέν, διευθύνων σύμβουλος του Calinos Holding, το οποίο δραστηριοποιείται στη διανομή του 80% των συνολικών τηλεοπτικών εξαγωγών της Τουρκίας, τόσο στην εγχώρια όσο και στις ξένες αγορές, παρέχοντας προγράμματα και ταινίες σε περισσότερα από 300 κανάλια τηλεόρασης. Η τιμή εξαγωγής ενός επεισοδίου των δημοφιλών τουρκικών παραγωγών ήταν 30 έως 50 δολάρια και σήμερα κυμαίνεται μεταξύ 500 και 20000 δολάρια! Έτσι επιτυχγάνονται υψηλές εισροές κεφαλαίων, αυξημένη κερδοφορία για τις εταιρείες παραγωγής και διανομής, τους προμηθευτές και ολόκληρη την αλυσίδα επιχειρήσεων που για τη δημιουργία αυτών των επιτυχημένων προγραμμάτων απορροφά ειδικευμένο και ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό και συντελεί στη μείωση του ποσοστού ανεργίας, που συνιστά ένα πρόβλημα για την τουρκική οικονομία και κοινωνία.
Βέβαια οι Τούρκοι σκηνοθέτες και γενικότερα όσοι συντελούν στην παραγωγή των εν λόγω σειρών επιχειρούν και κατορθώνουν να προβάλουν με έντεχνο και επιτυχημένο τρόπο τη σημερινή Τουρκία και ειδικά την Κωνσταντινούπολη, την πολιτιστική της ποικιλομορφία, την οικονομική της ανάπτυξη όπως υποδηλώνουν οι υποδομές, τα επιχειρηματικά κέντρα των περιοχών Levent και Maslak, με τους ουρανοξύστες και τα σύγχρονα κτήρια όπου έχουν τα κεντρικά τους γραφεία μεγάλες τουρκικές και πολυεθνικές εταιρείες, καθώς και τεράστια εμπορικά κέντρα π.χ. το Sanko Park στο Gaziantep, το Forum στην περιοχή Bayrampaşa στην Κωνσταντινούπολη, η οποία ήταν από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της μεγαλούπολης και πλέον έχει εξελιχθεί αισθητά με επενδύσεις και επενδυτικά προγράμματα που υλοποιούνται, αναβαθμίζοντας το τοπικό βιοτικό επίπεδο.
Ο Φιράτ Γκιουλγκέν τονίζει ότι «κατά μία έννοια εξάγουμε πολιτισμό», διότι ένας σημαντικός λόγος της επιτυχίας των τουρκικών σήριαλ είναι η κουλτούρα. Έτσι, παρατηρούνται αποτελέσματα διάχυσης στον τουριστικό κλάδο, με συνέπεια να προωθείται η Τουρκία ως «brand name», ως τουριστικός προορισμός υψηλών προδιαγραφών, ποιότητας και ανταγωνιστικών τιμών και γενικά ως μια χώρα – πρότυπο για τον ισλαμικό κόσμο. Τα προγράμματα και οι ταινίες χρησιμοποιούνται μεθοδικά, συστηματικά, εργαλειακά ως αποδοτικοί τρόποι πολιτιστικής διείσδυσης της Τουρκίας σε ισλαμικά και χριστιανικά κράτη. Παράλληλα το Calinos Holding σε συνεργασία με μια εταιρεία από το Κατάρ ξεκίνησε την παραγωγή 30 επεισοδίων για ένα έργο που θα αφορά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, επενδύοντας ήδη 25 εκατομμύρια δολάρια για αυτόν τον σκοπό. Ο τουρκικός κινηματογράφος σταδιακά εξελίσσεται, τα τουρκικά στούντιο και οι Τούρκοι σκηνοθέτες, σεναριογράφοι και ηθοποιοί αποσπούν θετικές κριτικές διεθνώς. Ορισμένες τουρκικές κινηματογραφικές ταινίες (π.χ. «Ο πατέρας και ο γιος μου» και «Μακριά») βραβεύονται σε διεθνή φεστιβάλ και διαγωνισμούς, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η πολιτιστική και τουριστική προβολή της Τουρκίας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο. Ειδικότερα, η ταινία «Μέλι» του Τούρκου σκηνοθέτη Semih Kaplanoglu απέσπασε τη Χρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου το 2010 με ιδιαίτερα θετικές κριτικές και προβάλλεται για εβδομάδες στις κινηματογραφικές αίθουσες στην Αθήνα.
Η προώθηση αυτών των τηλεοπτικών προγραμμάτων πραγματοποιείται στο πλαίσιο της οικονομικής επέκτασης της Τουρκίας με στρατηγικό σχεδιασμό στα Βαλκάνια και του εξαγωγικού της προσανατολισμού, έχοντας ως κέντρο βάρους της την Κροατία, την Αλβανία, το Κόσοβο και τη Βοσνία – Ερζεγοβίνη, στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου, με βασικό εταίρο το Αζερμπαϊτζάν και τα υπόλοιπα τουρκόφωνα κράτη, όπου η τουρκική διπλωματία και οι Τούρκοι επιχειρηματίες έχουν μεγάλη απήχηση, στη Μέση Ανατολή, με τους Ιρανούς και τις αραβόφωνες χώρες του Περσικού Κόλπου, που αποτελούν τα “συγκοινωνούντα δοχεία” για τις πολλαπλές ροές του ισλαμικού κεφαλαίου προς την Τουρκία, καθιστώντας τη γειτονική χώρα περιφερειακή υπερδύναμη όχι μόνο στον οικονομικό αλλά και στον πολλά υποσχόμενο τηλεοπτικό - ψυχαγωγικό τομέα.

Γιώργος Κωνσταντινίδης, οικονομολόγος, Διδάκτωρ Παντείου Πανεπιστημίου, συγγραφέας του βιβλίου “Συσσώρευση Κεφαλαίου και Παγκοσμιοποίηση στην Τουρκία Διαχρονικά”, εκδόσεις Παπαζήση, 2009.

2 σχόλια:

  1. Μετά τα γεγονότα της Κωνσταντινουπόλεως του 1955, την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, τον συνεχή ακήρυχτο πόλεμο και γενικά την αμείωτη διαχρονική προσπάθεια των τούρκων να βλάψουν την Πατρίδα μου και τους Έλληνες, θέλω να ξέρω γιατί προσπαθούν να με υποχρεώσουν να βλέπω αυτές τις τουρκικές προπαγανδιστικές σειρές και να ακούω την βάρβαρη γλώσσα τους.

    Ευτυχώς μπορών να κάνω zapping και να αλλάξω τον σταθμό, αλλά γιατί να συγχίζομαι με τον κάθε ντινγκιντάγκο ιθύνοντα τους κάθε σαχλοκαναλιού!

    Ευμένης ο Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με την παραπάνω απάντηση.
    Και αυτό τη στιγμή που μεταγλωττίζουν τις ιταλικές (!!!) και τις ισπανόφωνες σειρές.
    Γιατί; Μόνο τα τουρκικά θα χρειαστούμε για την κατανόηση της επερχόμενης νέας διοίκησης; Να μη μάθουμε και λίγα ισπανικά, αφού -ποιος ξέρει- μπορεί να καταλήξουμε μετανάστες στο Μεξικό ή την Αργεντινή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.