30/7/11

"Κάθε Τούρκος γεννιέται στρατιώτης""Ο στρατός δημιούργησε το κράτος. Η Τουρκία είναι ένα στρατιωτικό έθνος"

Οι αντιρρησίες συνείδησης αντιμετωπίζουν "πολιτικό θάνατο" στην Τουρκία

"Κάθε Τούρκος γεννιέται στρατιώτης", λέει μία διάσημη τουρκική φράση. Από την ίδρυση του τουρκικού κράτους το 1923, ο στρατός είναι ένα από τα ισχυρότερα θεσμικά όργανα στη χώρα.Αυτό προκαλεί προβλήματα σε όσους δεν πιστεύουν στη στρατιωτική θητεία.
Ο Μεχμέτ Ταρχάν, 33 ετών, είναι ένας αντιρρησίας συνείδησης. [Reuters]


"Ο στρατός δημιούργησε το κράτος. Η Τουρκία είναι ένα στρατιωτικό έθνος", είπε ο Μεχμέτ Ταρχάν, ένας 33χρονος αντιρρησίας συνείδησης.Επί του παρόντος, η Τουρκία δεν επιτρέπει την αντιρρησία συνείδησης. Οι αντιρρησίες κατηγορούνται ότι παραβιάζουν το Άρθρο 318 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα.

"[Αυτό το] άρθρο, αναφερόμενο στην αποτροπή της στρατιωτικής υπηρεσίας, δηλώνει: 'Τα άτομα που δίνουν κίνητρα ή κάνουν προτάσεις ή διαδίδουν προπαγάνδα που θα έχει ως συνέπεια την αποθάρρυνση των ανθρώπων από το να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία θα καταδικαστούν σε φυλάκιση από έξι μήνες έως δύο χρόνια'", είπε ο καθηγητής Μπόρα Ισιάρ από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας στο Μέϊνουθ. Αυτή την περίοδο γράφει άρθρο για τους αντιρρησίες συνείδησης στην Τουρκία.

Σύμφωνα με τον Ισιάρ, ο αντιρρησίας αντιμετωπίζεται ως στρατιώτης παρά την άρνησή του να κρατήσει όπλα και, όταν αρνείται να υπακούσει τις στρατιωτικές διαταγές, κατηγορείται για παραβίαση του στρατιωτικού ποινικού κώδικα.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως κυβερνητικός υπάλληλος στο Ντιγιαρμπακίρ από το 1995-2004, ο Ταρχάν βίωσε τα μειονεκτήματα του μιλιταρισμού για πρώτη φορά. "Ο τουρκικός στρατός κακομεταχειριζόταν τους Κούρδους. Αυτή η περίοδος με άλλαξε", είπε.

Σήμερα, ο μιλιταρισμός είναι εναντίον σε ό,τι πιστεύει ο Ταρχάν. Δραστήριος στην ομοφυλοφιλική κοινότητα, ανακοίνωσε δημόσια την αντίρρησή του για τη στρατιωτική θητεία τον Οκτώβριο του 2001. Για τέσσερα χρόνια η τουρκική κυβέρνηση τον άφησε ήσυχο.

Το 2005, όλα άλλαξαν όταν τον έστειλαν στη φυλακή, όπου ισχυρίζεται ότι συνεχώς παρενοχλούνταν λεκτικά και βασανίζονταν.

Ο Οζάν Εκίν Γκοκσίν, ένας 23χρονος φοιτητήτς από την Ιστανμπούλ, αρνήθηκε τη στρατιωτική του θητεία πέρσι στη Διεθνή Ημέρα των Αντιρρησιών Συνείδησης (15 Μαΐου).

Ο Γκοκσίν, σοσιαλιστής, θεωρεί ότι τα όπλα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για την επίτευξη πολιτικών στόχων. Ως φοιτητής πανεπιστημίου ήταν σε θέση να αναβάλει τη στρατιωτική του θητεία μέχρι να γίνει 30 ετών.

Παρόλα αυτά, θεωρεί ότι ο στρατός αλλάζει. "Έχει υπάρξει ακόμη και συζήτηση για επαγγελματικό στρατό", είπε.

Ο Ογκούζ Σονμέζ, ο οποίος στράφηκε κατά του στρατού μόνο μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας το 1993, συμφωνεί.

"Ο στρατός ήδη υποκύπτει στην πίεση που ασκούν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια και τα κινήματα αστικών δικαιωμάτων", είπε.

Ο Σονμέζ είναι ιδρυτής της ιστοσελίδας Savas karsitlari (αντίπαλοι του πολέμου), που έχει ως στόχο να βοηθήσει ανθρώπους όπως ο Γκοκσίν και ο Ταρχάν που θέλουν να αρνηθούν τη στρατιωτική θητεία.

Υπάρχει πολλή κοινωνική πίεση στην Τουρκία για να καταταγεί κάποιος στο στρατό, εξήγησε ο Σονμέζ. "Πρέπει να προστατεύσεις την πατρίδα, διαφορετικά πηγαίνεις ενάντια στην τουρκικότητα. Εάν δεν καταταγείς στο στρατό, δεν θα γίνεις άντρας", είπε.

Επί του παρόντος, οι αντιρρησίες συνείδησης δεν έχουν νομική υπόσταση στην Τουρκία.

Ο Ταρχάν ζει με το συνεχή φόβο της σύλληψης. "Θα μπορούσε να συμβεί σήμερα, θα μπορούσε να συμβεί σε 50 ημέρες από τώρα ή μπορεί να συμβεί σε δέκα χρόνια από τώρα", είπε.

Σύμφωνα με τον Ισιάρ, ακόμα κι αν δεν συλληφθούν από τη στρατιωτική αστυνομία, όσοι αρνηθούν τη στρατιωτική θητεία υπόκεινται σε αυτό που ένας ευρωπαϊκός δικαστής έχει αποκαλέσει "αστικό θάνατο".

"Δεν μπορείς να βρεις εργασία, να ψηφίσεις, να ανοίξεις μια επιχείρηση, να παντρευτείς ή να δηλώσεις τα παιδιά σου στο ληξιαρχείο. Με άλλα λόγια, δεν μπορείς να έχεις τα πολιτικά δικαιώματα που έχουν οι πολίτες της Τουρκικής Δημοκρατίας", εξήγησε.

Σήμερα, ο Ταρχάν συντηρεί τον εαυτό του με περίεργες δουλειές στην "γκρίζα" αγορά και με τη βοήθεια της οικογένειάς του.

Παρόλα αυτά, εάν θα μπορούσε να επιστρέψει πίσω στο χρόνο, θα το έκανε ξανά: "Σε αυτό πιστεύω. [Ο αντημιλιταρισμός] είναι η ουτοπία μου".
Το παρών περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com.

5 σχόλια:

  1. Για κοιτάξτε κάτι στρατιωτικά έθνη! Άντε και στη Βιέννη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ ioannes

    Καλύτερα να βλέπεις τέτοια στρατιωτικά έθνη, παρά το χάλι το δικό μας, που έχομε γεμίσει αντιρρησίες συνείδησης, ριψάσπιδες, μαμμόθρεφτους και πισωγλέντες. Έτσι κατάντησαν οι απόγονοι των Ηρώων της Αλβανίας και της Εθνικής Αντίστασης. Μην ειρωνεύεσαι, λοιπόν, αυτούς που τολμούν και δεν είναι κιοτήδες, όπως εμείς. Αυτό το "εμείς" με πληγώνει, διότι περιλαμβάνει ανθρώπους που θα ήταν καθ' όλα πρόθυμοι και να υπηρετήσουν την Πατρίδα και να πεθάνουν γι αυτήν, αν δεν τους είχε εκμαυλίσει το "προοδευτικό" και εθνομηδενιστικό πνεύμα, με πρωθιερέα τον ξεφτιλισμένο δωσίπυγο Σημίτη.

    Πόσοι από τους 300 "εθνοπατέρες" έχουν υπηρετήσει πλήρη θητεία; Κι όμως, όταν οι Έλληνες ήταν έθνος πολεμικό, όποιος δεν είχε εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, δεν μπορούσε να είναι Αθηναίος πολίτης. Δεν μιλώ καθόλου για την Σπάρτη.

    >Άντε και στη Βιέννη...<

    Ε ναι, αυτοί έφθασαν δύο φορές τις Πύλες της, τότε που μας είχαν δούλους. Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Δεν το ξέρεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σταγόνες στον Τουρκικό Μιλιταριστικό Ωκεανό.
    Έθνος χωρίς Ρίζα με μόνο σημείο αναφοράς τις "κατακτήσεις" .
    Με μόνη πολιτιστική συννέχεια την Υποδούλωση Των Άλλων.
    Και αυτά φυσικά γιορτάζονται δεόντως στις ανάλογες επετείους κατακτήσεων- μαζί με την ιδιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομίας των (κατώτερων εν συγκρίσει) κατακτηθέντων.
    Ξέρει τι εστί Δέντρο χωρίς Ρίζα -Γιατί δεν έχει- και το δημιουργεί.
    Εις βάρος των ριζών, που οσφυοκάμπτουν στο μεγαλείο της άγριας, ούνικης πληθυσιακά άγριας Επέλασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Σταγόνες στον Τουρκικό Μιλιταριστικό Ωκεανό.
    Έθνος χωρίς Ρίζα με μόνο σημείο αναφοράς τις "κατακτήσεις" .
    Με μόνη πολιτιστική συννέχεια την Υποδούλωση Των Άλλων.
    Και αυτά φυσικά γιορτάζονται δεόντως στις ανάλογες επετείους κατακτήσεων- μαζί με την ιδιοποίηση της πολιτιστικής κληρονομίας των (κατώτερων εν συγκρίσει) κατακτηθέντων.
    Ξέρει τι εστί Δέντρο χωρίς Ρίζα -Γιατί δεν έχει- και το δημιουργεί.
    Εις βάρος των ριζών, που οσφυοκάμπτουν στο μεγαλείο της άγριας, ούνικης πληθυσιακά άγριας Επέλασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Nativist!
    Μεγάλωσα και υπηρέτησα σε μια εποχή που αυτά που λένε τώρα στην Τουρκία ίσχυαν και εδώ εις το τετράγωνον. Δεν μας έκαναν όμως... στρατιωτικό έθνος!! Οι Τούρκοι, όσοι τουλάχιστον μιλάνε για... στρατιωτικό έθνος, πολύ θα ήθελαν να είναι έτσι, όμως δεν είναι, γιατί στην εποχή μας τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει, εκτός των περιπτώσεων λαών που δεν έχουν πατρίδα ακόμα, όπως Παλαιστίνιοι, Κούρδοι κ.α. και λαών που αντιμετωπίζουν θανάσιμο κίνδυνο όπως το Ισραήλ.
    Ως προς την αναφορά μου στην Βιέννη, που δεν την πήραν, παρ' όλο που την εποχή εκείνη ήταν στο ζενίθ τής δυναμικής τους, αυτή σηματοδότησε την αρχή της κάμψης τους. Όλοι ιστορικά κάποτε φτάνουν σε μια κορύφωση και μετα αρχίζει η κάθοδος. Η Βιέννη του τότε δεν προϋποθέτει τίποτε για το σήμερα, γι' αυτό αναφέρομαι ειρωνικά, εννοώντας μεταφορικά πάντα ότι, τι στην ευχή στρατιωτικό έθνος είναι αφού δεν μπορούν σήμερα να κάνουν κάτι αντίστοιχο. Να μην αναφερθώ στο Κουρδικό ή στην σφαλιάρα που εισέπραξαν εσχάτως από την Μόσχα και εποίησαν την νήσσαν. Ως προς τα καθ' ημάς, δεν διαφωνώ. Εμείς είμαστε μια κατηγορία από μόνοι μας. Στο σπίτι του κρεμασμένου, φοβάμαι ότι είμαστε όλοι κρεμασμένοι γιατί και μόνο που κυβερνάνε αυτοί που σε στοιχειωδώς αξιοπρεπείς κοινωνίες θα ήταν καταδικασμένοι σε θάνατο, τα λέει όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.