18/8/11

Σύγκρουση Ελλάδας-Ρωσίας λόγω ΑΟΖ; Άρθρο του Ι.Σ.Θεοδωράτου


Ιωάννης Σ. Θεοδωράτος
Δημοσιογράφος – Αμυντικός Αναλυτής

Από το editorial του περιοδικού «Στρατιωτική Ισορροπία
και Γεωπολιτική», τεύχος 18, Αύγουστος 2011, Αιγίς Εκδοτική.

Υπήρξαν σοβαρές αιτίες για την εκδήλωση της σοβούσας κρίσης μεταξύ Αθήνας και Μόσχας, για συγκεκριμένους γεωπολιτικούς λόγους, οι οποίοι άπτονται της ΑΟΖ και των ενεργειακών κοιτασμάτων που βρίσκονται εντός της. Αφορμή για τη «θέρμανση» των ελληνορωσικών σχέσεων ήταν τα δημοσιεύματα για τα ΒΜΡ-3, του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης, της «περιβαλλοντολογικής συζήτησης» που είχε ο πρωθυπουργός με τον Β. Πούτιν, ωστόσο τα αίτια πρέπει να αναζητηθούν αλλού. Οι πραγματικές συγκρουσιακές αιτίες της αποκλίνουσας στρατηγικής διαφοροποίησης Αθηνών και Μόσχας βρίσκονται στον τομέα της ενέργειας, λόγω της ΑΟΖ.
Λίγα χρόνια πριν από την επισημοποίηση της «ανακάλυψης» των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου στην υποθαλάσσια έκταση που ξεκινά από το Ιόνιο πέλαγος και καταλήγει μέσω της Κρήτης, νοτίως του Καστελόριζου στην Κύπρο και από εκεί στις ακτές του Ισραήλ, η Ελλάδα είχε εμπλακεί στο σχεδιασμό των αγωγών μεταφοράς ενεργειακών πόρων προς την ΕΕ. Σε αυτό το παιγνίδι –μέρος του «Μεγάλου Παιγνιδιού» της Ευρασίας– η Τουρκία αξιοποιώντας τη γεωστρατηγική της θέση (υπέρ των εθνικών της συμφερόντων), άνοιξε μια από τις κύριες πύλες του φρουρίου Rimland, επιτρέποντας στη Ρωσία να «διασπάσει» τον ενεργειακό αποκλεισμό που προσπαθούσαν να επιβάλουν οι Αγγλοσάξονες.


Το σχέδιο σταδιακά θα μετέτρεπε την Τουρκία (με ρωσική ενθάρρυνση) σε ενεργειακό κόμβο, γεγονός που θα καθιστούσε την Αθήνα ενεργειακό όμηρο του διπόλου Άγκυρας-Μόσχας. Ωστόσο ο νεοθωμανισμός αποκάλυψε τα αναθεωρητικά του σχέδια, αγνοώντας τις αγγλοσαξονικές προειδοποιήσεις που απαιτούσαν αναχαίτιση των ρωσικών ενεργειακών σχεδίων.


Αίφνης αποκαλύφθηκε η ύπαρξη τεραστίων ενεργειακών κοιτασμάτων σε χώρους της ελληνικής ΑΟΖ (που δεν έχει ακόμη ανακηρυχθεί) σε Ιόνιο και στη Μεσόγειο. Η εκμετάλλευσή τους θα έθετε στο περιθώριο τους αγωγούς για τους οποίους συστρατεύθηκαν Μόσχα και Άγκυρα. Ρωσία και Τουρκία διαπίστωσαν (επί τη βάσει κοινών γεωοικονομικών συμφερόντων), ότι εάν η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ με την υποστήριξη των Αγγλοσαξόνων προωθούσαν ανεμπόδιστα την εκμετάλλευση του «υποθαλάσσιου ενεργειακού θησαυρού», τότε αυτομάτως θα καθιστούσαν άκυρη την όλη στρατηγική των αγωγών! Ο στόχος της Ρωσίας, που τον προσυπέγραψε η Γερμανία και η Τουρκία, να εξαρτήσει ενεργειακά την ΕΕ από «φίλια» κοιτάσματα φυσικού αερίου (για παράδειγμα), έπεφτε στο κενό, καθώς εμφανίστηκε μια νέα πηγή. Το φυσικό αέριο από την Ελλάδα θα διανέμεται στην ΕΕ μέσω Ιταλίας, εξαναγκάζοντας τη Γερμανία να αποδεχθεί το ελληνοκυπριακό-ισραηλινό αέριο για την τροφοδοσία της βιομηχανικής της παραγωγής, περιστέλλοντας σημαντικά στην πορεία του χρόνου την αντίστοιχη συνεργασία με τη Ρωσία.


Ομοίως, η Τουρκία περιθωριοποιείται, καθώς οι αγοραστές του αερίου θα έχουν στραφεί προς το «Μεσογειακό Δίκτυο» (Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ). Τα επενδυτικά σχέδια των Αγγλοσαξόνων και των συμμαχικών εταιριών (π.χ. Γαλλία) θα επικεντρωθούν στα νέα πλούσια κοιτάσματα που δεν θα παρουσιάζουν κανέναν πολιτικό κίνδυνο. Συνεπώς Άγκυρα, Μόσχα, Βερολίνο ταυτίζονται στα θέματα της μεταφοράς ενέργειας, στρέφονται κατά της ανακήρυξης ΑΟΖ από τη χώρα μας και τη συνεπακόλουθη εκμετάλλευση των κοιτασμάτων από το «Μεσογειακό Δίκτυο». Η Ρωσία και η Τουρκία έχουν τα περισσότερα θιγόμενα συμφέροντα, ενώ η Τουρκία μπορεί να αποτελέσει βραχίονα πίεσης κατά των τριών χωρών της Μεσογείου, κάτι που ήδη πράττει με προοπτική νέων κλιμακώσεων.


Συμπερασματικά θα πρέπει να συνυπολογιστεί η αρνητική στάση της Ρωσίας στο θέμα της ΑΟΖ και των ενεργειακών διαδρομών, η τουρκική επιθετικότητα, καθώς και η αρνητική στάση του Βερολίνου στο ζήτημα του χρέους. Ίσως όλα αυτά να οδηγούν σε απάντηση στο ερώτημα τι μας εμποδίζει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και ποιο θα είναι το πραγματικό γεωπολιτικό κόστος από μια τέτοια απόφαση. Προς το παρόν οι Αγγλοσάξονες φροντίζουν να εκκαθαρίσουν το πεδίο στη Μεσόγειο, εξουδετερώνοντας τον Καντάφι στο Νότο του «Μεσογειακού Δικτύου», τη Συρία του Άσαντ στην Ανατολή (μαζί με τις ρωσικές ναυτικές διευκολύνσεις) και σταθεροποιώντας την Αίγυπτο στα νοτιοανατολικά. Η Αθήνα μάλλον θα πρέπει να αναμείνει λίγο ακόμη, πριν λάβει το πράσινο φως για την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, πιθανότατα όταν το Κουρδικό ζήτημα τεθεί επί τάπητος εντός της ίδιας της Τουρκίας…

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=7640

8 σχόλια:

  1. "Αίφνης αποκαλύφθηκε η ύπαρξη τεραστίων ενεργειακών κοιτασμάτων σε χώρους της ελληνικής ΑΟΖ (που δεν έχει ακόμη ανακηρυχθεί) σε Ιόνιο και στη Μεσόγειο. "

    Αίφνης;
    Χα, χα, χα...


    "Συμπερασματικά θα πρέπει να συνυπολογιστεί η αρνητική στάση της Ρωσίας στο θέμα της ΑΟΖ και των ενεργειακών διαδρομών, η τουρκική επιθετικότητα, καθώς και η αρνητική στάση του Βερολίνου στο ζήτημα του χρέους. Ίσως όλα αυτά να οδηγούν σε απάντηση στο ερώτημα τι μας εμποδίζει να ανακηρύξουμε ΑΟΖ και ποιο θα είναι το πραγματικό γεωπολιτικό κόστος από μια τέτοια απόφαση."

    Για να υπολογίσεις το κόστος, θα πρέπει να έχεις και τους κατάλληλους μηχανισμούς. Όταν δεν μπορείς να πείσεις ούτε καν τον εαυτό σου για την επάρκεια των δημοσιογραφικού επιπέδου αναλύσεων που σου μεταφέρονται ως υποστηρικτικά εργαλεία, τότε απλά διστάζεις να κάνεις το βήμα στο σκοτάδι.

    Δεν είναι τα ζητήματα που δημιουργούν τη διστακτικότητα αλλά η αίσθηση μη πλήρωσης του ελαχίστου επιπέδου κατανόησής τους ούτως ώστε να ληφθεί μια στρατηγική απόφαση.

    Είναι περιττό να αναφέρω ότι αυτή η κατάσταση "στρώνει το καλύτερο χαλί για την εφαρμογή των σχεδίων του περιβάλλοντος, το οποίο εξυπηρετεί είτε τον εαυτό του είτε την ανεύθυνη ηλιθιότητα"* και ο υγιής, απότοκο της αβεβαιότητας, φόβος μετατρέπεται σε φοβία, με συνέπεια να θέτουμε την πατρίδα μας άθυρμα του κάθε παράγοντα που εμφανίζεται "αξιόπιστος και ικανός"* αλλά, κατόπιν εορτής, αποδεικνύεται πως ήταν "αναξιόπιστος, ανίκανος αλλά, συγκριτικά με την εναλλακτική, πιο πολλά υποσχόμενος."*

    Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από τα ζητήματα, τα μεγενθύνουμε ως προβλήματα, και μετά κρυβόμαστε πίσω από αυτά για να κρύψουμε την αδυναμία μας. Ούτε καν τον εαυτό μας δεν ξεγελάμε πλέον: πρέπει να εφαρμόσουμε αμιγώς ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ μεθόδους λειτουργιών και λήψης αποφάσεων.

    * Ινφογνώμων=manual. Τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενδιαφέρουσα η οπτική γωνία που προσφέρει ο συγγραφέας. Η ανάλυση όμως δε μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η Τουρκία πρωτοστατεί στην καταδίκη της Συρίας. Σύμφωνα με το γεωπολιτικό τρίγωνο Μόσχα-Άγκυρα-Βερολίνο και πολύ περισσότερο σύμφωνα με το δόγμα του νεοοθωμανισμού και τις καλές σχέσεις με το Ιράν η τουρκική επιθετικότητα εναντίον της Συρίας δε δικαιολογείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ενδιαφέρουσα η οπτική γωνία που προσφέρει ο συγγραφέας. Η ανάλυση όμως δε μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα γιατί η Τουρκία πρωτοστατεί στην καταδίκη της Συρίας. Σύμφωνα με το γεωπολιτικό τρίγωνο Μόσχα-Άγκυρα-Βερολίνο και πολύ περισσότερο σύμφωνα με το δόγμα του νεοοθωμανισμού και τις καλές σχέσεις με το Ιράν η τουρκική επιθετικότητα εναντίον της Συρίας δε δικαιολογείται. Είναι δεδομένο ότι η οποιαδήποτε εναλλακτική εξουσία στη Συρία θα είναι περισσότερο φιλοδυτική από την παρούσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ aggelos dim

    Βλ. http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_883.html και ειδικά τα σχόλια.

    Ινφογνώμων=manual. Τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ιστορία συνεχίζεται, οι πολιτικοί απόγονοι των δοσίλογων του Χίτλερ συνεχίζουν επάξια τη συνεργασία τους με τους πνευματικούς του απογόνους.
    Μια πόρνη μπροστά στο καμάρι τις κλειτορίδας τις, και καταδίδει και ισχυρό νταβατζή ψάχνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όποιος έχει επιχειρήματα επί του άρθρου, τα παραθέτει.

    Όποιος έχει απαντήσεις σε ερωτήματα που τίθεται βάσει του άρθρου, τα παραθέτει.

    Όποιος θέλει να αποπροσανατολίσει από ένα τόσο σοβαρό εθνικό θέμα όπως η ΑΟΖ για να εξυπηρετήσει άλλα συμφέροντα, ...

    ΥΓ. "Μπροστά στο συμφέρον της πατρίδας στην ιστορία, καθένας πραγματικός Έλληνας δεν έχει υπάρξει κάτι παραπάνω από ένα μυρμήγκι ή μια πεταλούδα - αρκετή κρίσιμη μάζα όμως για να φέρει τυφώνες. Άλλοι δυσκολεύονται έστω να εντάξουν αυτή τη λογική στο υπόδειγμά τους: τους μοιάζει ουτοπική θεωρία, λόγος του αέρος, γιατί προτιμούν να κοιτούν μικροσκοπικά και να ελέγχουν κάτι ασήμαντο - ή να έχουν την ψευδαίσθηση του ελέγχου σε κάτι σημαντικό. Ο Έλληνας μεγαλώνει για να νοιώθει μεγάλος μέσω της οπτικής του, όχι μέσω εγωϊσμού για έλεγχο"

    http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/08/blog-post_3859.html

    Ινφογνώμων=manual. Τέλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. κ.Αθανασιάδη εκτός από κλειτορίδες τι άλλο έχετε να αντιπαραθέσετε στα επιχείρηματα του άρθρου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι Ρώσοι ξέρουν ότι αφού βρέθηκε φυσικό αέριο στην περιοχή θα εξορυχθεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να πάρουν και αυτοί κομμάτι από την πίτα. Όσον αφορά την ελληνική Α.Ο.Ζ, σίγουρα προτιμούν να ανήκει στην Ελλάδα παρά στην Τουρκία. Ο εχθρός τους στην περιοχή είναι μόνο η Τουρκία, η οποία τους κλείνει την έξοδο στις θερμές θάλασσες ( με την παρότρυνση βέβαια και των αμερικάνων). Να είστε βέβαιοι ότι είναι θέμα χρόνου η σύγκρουση Ρωσίας - Τουρκίας στο Βόσπορο, μόλις ο "στραγγαλισμός" που επιβάλλει η Τουρκία ξεπεράσει τα όρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.