10/9/11

Η Ελλάδα θα πεθάνει, όταν πεθάνει η παιδεία της. Διαβάστε μια πρόταση για την αναγέννηση της ελληνικής παιδείας.

Γ’ Βάθμια Εκπαίδευση
 Του Crusius Popularis
Πηγή: Πολιτικός Οργανισμός ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΔΕΩΝ
Το παρόν άρθρο θα παρουσιάσει μία κεντρική στρατηγική για την ολική μεταρρύθμιση και εκσυγχρονισμό της Γ’ βάθμιας παιδείας στην Ελλάδα.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
Η ουσιαστική μεταρρύθμιση και ανασυγκρότηση της παιδείας αφορά και είναι υποχρέωση ολόκληρης της Ελληνικής κοινωνίας και κατ’επέκταση των εκφραστών και εκπροσώπων της – τους Έλληνες εκλεγμένους αξιωματούχους.
Στα πλαίσια της κεντρικής αυτής στρατηγικής μεταρρύθμισης απαιτείται η ενίσχυση και προσαρμογή της υπάρχουσας «Επιτροπής για την Παιδεία» της Βουλής. 

Η αλήθεια είναι πως στην Ελληνική σύγχρονη πραγματικότητα, όπου η εκτελεστική εξουσία αποτελεί τον πρωταγωνιστή και ταυτόχρονα δυνάστη της πολιτικής ζωής, η ανάπτυξη, ενίσχυση και αυτοδυναμία των υπόλοιπων εξουσιών (νομοθετική και δικαστική), θα ήταν μια ελπιδοφόρα νίκη και δημοκρατική πρόοδος. Η αρχή θα μπορούσε να γίνει στα πλαίσια της νομοθετικής εξουσίας (μέσω της προτεινόμενης Εκπαιδευτικής Επιτροπής της Βουλής) μιας και οι υπάρχουσες επιτροπές της Βουλής είναι ανήμπορες να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους στην κοινωνία και τους πολίτες, ενώ ταυτόχρονα υποβιβάζουν το κύρος και την αξία αυτών που τις απαρτίζουν.
Επί της ουσίας, η νέα Εκπαιδευτική Επιτροπή της Βουλής θα έχει αυξημένες αρμοδιότητες όσον αφορά θέματα Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης. Η νέα της δομή θα πρέπει να απαρτίζεται από έναν εκπρόσωπο κάθε πολιτικού κόμματος το οποίο κατέχει βουλευτική έδρα. Για παράδειγμα, σε περίπτωση συμμετοχής τεσσάρων κομμάτων στη βουλή, η Εκπαιδευτική Επιτροπή θα έχει τέσσερις έδρες (μέλη), ένα δηλαδή μέλος από το κάθε κόμμα. Οι θέσεις αυτές θα πρέπει να είναι ισοδύναμες και ισάξιες (ένα μέλος μία ψήφος) ανεξαρτήτως αριθμού εδρών του κάθε κόμματος στη Βουλή. Η συγκεκριμένη πρόταση στοχεύει στον έλεγχο της επιρροής των κομμάτων στην επιτροπή αυτή (καθοδήγηση, διαφθορά, κτλ.) και δύναται να αναγκάσει τα μέλη της σε συνεργασία. Παρόλα αυτά απαιτείται η ενισχυμένη έκφραση της πλειοψηφίας των πολιτών και αυτή θα εκφράζεται όπως είναι φυσικό μέσω της κυβέρνησης. Συγκεκριμένα, το κυβερνών κόμμα θα έχει την αποκλειστική δυνατότητα και δικαίωμα πρωτοβουλίας για να προτείνει στην Εκπαιδευτική Επιτροπή υποψήφιους πρυτάνεις και μέλη πρυτανικών συμβουλίων για τα Ελληνικά πανεπιστήμια. Η εν λόγω πρόταση αναδεικνύει την νέα νοοτροπία της εκπαιδευτικής στρατηγικής που προτείνεται.
Αντίθετα με την υπάρχουσα κατάσταση, όπου οι διοικητές-διαχειριστές των πανεπιστημίων (πρυτάνεις-πρυτανικά συμβούλια), εκλέγονται είτε από τους φοιτητές (διεφθαρμένα μέσω των καταστροφικών φοιτητικών νεολαιών), είτε από τους υπόλοιπους καθηγητές (πελατειακά και κομματικά), η Εκπαιδευτική Επιτροπή θα είναι το μοναδικό όργανο που θα μπορεί να αποφασίζει για τα ανώτατα αυτά όργανα συνδιοίκησης των σχολών. Στην πράξη, η Κυβέρνηση, έχοντας μοναδικό δικαίωμα πρωτοβουλίας για την επιλογή πρυτάνεων και μελών πρυτανικών συμβουλίων, θα αναλαμβάνει την έρευνα και εντοπισμό πιθανών και άξιων υποψηφίων τους οποίους και θα συστήνει στην Εκπαιδευτική Επιτροπή. Έπειτα, η Εκπαιδευτική Επιτροπή θα ψηφίζει για την έγκριση ή απόρριψη των προτάσεων της Κυβέρνησης, καθώς και θα έχει την δυνατότητα κατά τη διάρκεια της έρευνας πιθανών υποψηφίων να κάνει απλές συστάσεις στην κυβέρνηση για πιθανούς υποψηφίους.
Πέραν της απόφασης και διορισμού πρυτάνεων και πρυτανικών συμβουλίων, η Εκπαιδευτική Επιτροπή θα πρέπει να είναι αυτή που δέχεται και διαχειρίζεται την Αξιολόγηση των μελών Δ.Ε.Π. (διδακτικό – ερευνητικό προσωπικό) από τους φοιτητές. Η Αξιολόγηση αυτή θα είναι εξαμηνιαία (δύο φορές ανά ακαδημαϊκό έτος), υποχρεωτική για όλους τους φοιτητές (θα απαιτείται η υποβολή φόρμας Αξιολόγησης για να κοινοποιηθούν στον φοιτητή οι ακαδημαϊκοί του βαθμοί), και θα κατατίθεται από κάθε τμήμα στην υπεύθυνη πρυτανική αρχή. Στη συνέχεια η πρυτανική αρχή θα προωθεί τις περιπτώσεις που χρήζουν σημασίας στην Εκπαιδευτική Επιτροπή, η οποία και θα αποφασίζει για την επιβράβευση ή την πειθαρχία και πιθανή αποβολή των μελών Δ.Ε.Π.
Τέλος, η Εκπαιδευτική Επιτροπή θα έχει ελεγκτικές αρμοδιότητες στα οικονομικά των σχολών, και θα μπορεί να επιβάλλει ποινές σε περιπτώσεις παρατυπιών. Για λοιπά θέματα λειτουργίας των πανεπιστημίων, υπεύθυνες θα είναι οι πρυτανικές αρχές οι οποίες θα λειτουργούν με ενισχυμένη αυτονομία.
Όσον αφορά την μεταρρύθμιση στις ίδιες τις σχολές, η παρούσα στρατηγική προβλέπει ριζικές αλλαγές της Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης πάνω σε δύο άξονες.


1ος ΑΞΟΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: ΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ
Η κρατική παιδεία στη χώρα θα πρέπει να παραμείνει μη κερδοσκοπική αλλά όχι δωρεάν. Συγκεκριμένα πρέπει να υπάρχει ένα συγκεκριμένο και σχετικά χαμηλό αντίτιμο για εγγραφή και συμμετοχή στα κρατικά πανεπιστήμια. Το αντίτιμο αυτό θα καταβάλλεται άπαξ κατά την εγγραφή στη σχολή, και στη συνέχεια με την συμμετοχή του φοιτητή σε κάθε εξάμηνο. Ο στόχος εδώ είναι να καλλιεργηθεί σε γονείς και φοιτητές ένα αίσθημα δέσμευσης και εκπαιδευτικής επένδυσης στο Ελληνικό πανεπιστήμιο. Ο φοιτητής θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η διάρκεια φοίτησής του είναι η σημαντικότερη στιγμή στην επαγγελματική του πορεία και το αντίτιμο συμμετοχής συμβάλλει άμεσα σε αυτό. Επιπλέον, μία επένδυση τέτοιου τύπου θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη συμμετοχή στα μαθήματα και σε λιγότερες απουσίες μιας και πλέον το κάθε μάθημα που χάνεται θα συμβολίζει αντίστοιχα χαμένο χρηματικό ποσό.
Φοιτητές με οικονομικές δυσκολίες, θα δικαιούνται κρατικές υποτροφίες για στήριξη του κόστους των διδάκτρων. Επιπλέον, λοιποί φοιτητές που το επιθυμούν θα μπορούν εύκολα να λαμβάνουν αντίστοιχες κρατικές υποτροφίες εφόσον επιλέξουν να συμμετέχουν σε προγράμματα εθελοντισμού και προσφοράς στην κοινωνία. 
Στο ίδιο κλίμα, θα υπάρχουν και άλλες αλλαγές που θα σκοπεύουν σε παρόμοια αποτελέσματα. Θεωρείται αυτονόητο πως θα χρειαστεί η αύξηση του ανταγωνισμού κατά τη διάρκεια φοίτησης στη σχολή (βλ. το επερχόμενο άρθρο «Από επιλογή και όχι από τύχη»). Αρχικά, θα υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός επιτρεπόμενων απουσιών σε κάθε εξάμηνο (ενδεικτικά τρεις ανά μάθημα) και περαιτέρω απουσίες θα οδηγούν σε «άμεση αποτυχία» του μαθητή στο εν λόγω μάθημα. Ουσιαστικά η παρακολούθηση μαθημάτων θα είναι υποχρεωτική. Στην περίπτωση που ο φοιτητής αποτύχει σε έναν συγκεκριμένο αριθμό μαθημάτων ανά εξάμηνο (είτε λόγω απουσιών, είτε λόγω αποτελεσμάτων στην εξεταστική περίοδο) θα αποβάλλεται από την σχολή. Επιπλέον, στην περίπτωση που ο φοιτητής διατηρεί έναν χαμηλό μέσο όρο (χαμηλότερο από έναν συγκεκριμένο βαθμό) για ένα ολόκληρο ακαδημαϊκό έτος, θα αποβάλλεται και σε αυτή την περίπτωση από τη σχολή. Η όλη προσπάθεια θα οδηγήσει και στην πάταξη του τεράστιου προβλήματος των αιωνίων φοιτητών, οι οποίοι πολλοί συχνά είναι κομματικοί υπάλληλοι που παραμένουν στις σχολές για να «προετοιμάζουν» τις επόμενες γενιές των φοιτητικών νεολαίων. Είναι σαφές ότι το οικονομικό κόστος, η υποχρεωτική παρακολούθηση και η διατήρηση ελάχιστου μέσου όρου θα οδηγούσε στην εξάλειψη του εν λόγω φαινομένου. 
Το σκεπτικό του όλου εγχειρήματος, όπως θα αναλυθεί και σε επερχόμενο άρθρο, είναι να οδηγήσουμε τους φοιτητές στο να εντείνουν τις προσπάθειές τους κατά τη διάρκεια φοίτησης στη σχολή της επιλογής τους και όχι κατά τη διάρκεια της γενικής Β’ βάθμιας εκπαίδευσης. Τη συγκεκριμένη στιγμή ισχύει το αντίθετο και η εισαγωγή στις σχολές οδηγεί σε σίγουρη μελλοντική αποφοίτηση για όλους ανεξαρτήτως προσπάθειας, γνώσης και κατάρτισης. 
Τέλος, τα κρατικά πανεπιστήμια θα διατηρήσουν την αυτονομία και αυτοδιοίκηση τους, η οποία πολλές φορές ουσιαστικά θα ενισχύεται. Παρόλα αυτά, οι σχολές θα πρέπει να κάνουν συνετή χρήση των εσόδων (κρατικές, και ιδιωτικές από τους φοιτητές και λοιπές δωρεές) και θα ελέγχονται γι’ αυτό από την Εκπαιδευτική Επιτροπή της Βουλής. Συγκεκριμένα, η οικονομική συμβολή των φοιτητών αποτελεί ένα τελείως αυτόνομο εισόδημα για τα όργανα διοίκησης των σχολών, το οποίο όμως θα πρέπει να αξιοποιήσουν για την προώθηση και διεξαγωγή ακαδημαϊκών ερευνών – κάτι που είναι τελείως άγνωστο στα σημερινά Ελληνικά πανεπιστήμια.
2ος ΑΞΟΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ: ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ 
Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για «μη κρατική» παιδεία αγνοώντας το παιχνίδι των taboo λέξεων, συμβόλων, εννοιών και προπαγάνδας (παιχνίδια που είχε παίξει το Κ.Κ.Ε., ο Συνασπισμός και το ΠΑ.ΣΟ.Κ το 2006). Επίσης μιλάμε και για παιδεία μικτού τύπου με συνεργασία δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Σκοπός του άξονα αυτού είναι η ρεαλιστική προοπτική της κατάστασης και η δημιουργική συνολική αντιμετώπιση της «υπό διάλυση» παιδείας στην Ελλάδα. Στο ίδιο κλίμα, πρέπει να παραδεχτούμε πως λόγω της ισχύουσας πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης στη χώρα (Κακιστοκρατία – κόμματα, Μ.Μ.Ε., διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, κτλ.), κρίνεται προς το παρόν αδύνατη η δημιουργία και λειτουργία παραγωγικών και υγιών ιδιωτικών σχολών στην Ελλάδα (αντίθετα με τις τρομακτικές προτάσεις της Ν.Δ. το 2006 για ιδιωτικές σχολές της Εκκλησίας, κτλ.). Ευελπιστούμε πως σε μελλοντική αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης και πραγματικότητας κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είναι δυνατό. 
Στο εντωμεταξύ, για να μην αγνοούμε το θέμα και το πρόβλημα, προτείνουμε την υποστήριξη και ενίσχυση της ήδη υπάρχουσας ιδιωτικής παιδείας στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, προτείνεται η πλήρης αναγνώριση των ξένων ιδιωτικών σχολών ανωτάτης εκπαίδευσης που υπάρχουν στην χώρα, και η προώθηση πολιτικών που θα οδηγήσουν στην προσέλκυση νέων και περισσοτέρων αντιστοίχων σχολών του εξωτερικού. Με τον όρο πλήρης αναγνώριση εννοείται η αναγνώριση των πτυχίων των σχολών αυτών, ως πτυχίων Γ’ βάθμιας εκπαίδευσης και ίσης ισχύος με τα πτυχία των κρατικών σχολών Γ΄ βάθμιας εκπαίδευσης. 
Η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί απόρροια της σύγχρονης εκπαιδευτικής πραγματικότητας και όχι μόνο. Είναι αλήθεια πως όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσει στο εξωτερικό μπορεί πολύ απλά και εύκολα να το κάνει. Αυτή είναι η πραγματικότητα και αντί να κρυβόμαστε πίσω από αυτήν και να εθελοτυφλούμε μπορούμε πραγματικά να την εκμεταλλευτούμε. Είναι σημαντικό επίσης να αναλύσει κανείς την εν λόγω πρόταση υπό το πρίσμα των νέων προτάσεων της Δημοκρατίας Ιδεών για την εισαγωγή στην Γ’ βάθμια εκπαίδευση (κατάλυση του θεσμού των πανελληνίων εξετάσεων, κτλ.).
Αρχικά, τα πρώτα κέρδη της ιδιωτικής παιδείας (που αναφερθήκαμε παραπάνω) στη χώρα είναι το τέλος των αρνητικών επιπτώσεων της εκπαιδευτικής μετανάστευσης. Συγκεκριμένα, νομιμοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα ξένα πανεπιστήμια στην Ελλάδα, και δίνοντας την δυνατότητα στον Έλληνα φοιτητή να σπουδάσει σε αυτά στη χώρα του, έχουμε πολλά οφέλη.Από οικονομικής απόψεως, θα σταματήσει με αυτόν τον τρόπο η ογκώδης ετήσια εκροή συναλλάγματος από τη χώρα μας στο εξωτερικό. Από κοινωνική σκοπιά, θα σταματήσει η εκροή ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό. Στην περίπτωση αυτή, οι Έλληνες φοιτητές, αποφασίζουν να εργαστούν και τελικά να διαμείνουν μόνιμα μακρυά από την χώρα τους μετά την αποφοίτησή τους από τις σχολές του εξωτερικού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι με αυτό τον τρόπο, χάνουμε ανθρώπινο δυναμικό στην πιο θετική, ενεργητική και δημιουργική στιγμή της ζωής και καριέρας του. Η Ελλάδα αιμορραγεί με αυτόν τον τρόπο κάθε χρόνο. Στη συνέχεια, κοιτώντας το θέμα από την ανθρώπινη του σκοπιά, εύκολα συνειδητοποιεί κανείς την ψυχολογική επιβάρυνση των Ελληνικών οικογενειών με παιδιά που σπουδάζουν στο εξωτερικό, ενώ κάτι τέτοιο θα μπορούσε εύκολα να αποφευχθεί με την νομιμοποίηση των ήδη υπαρχόντων σχολών του εξωτερικού στην Ελλάδα. Τέλος, εξετάζοντας την εκπαιδευτική και σημαντικότερη πλευρά του όλου θέματος, η εισαγωγή ιδιωτικής παιδείας στη χώρα θα οδηγούσε σε σίγουρο ανταγωνισμό μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών πανεπιστημίων, ο οποίος θα ήταν αναγκαίος για την επιβίωση πολλών κρατικών σχολών, και θα οδηγούσε σε ανάπτυξη και εξυγίανση της λειτουργίας και των δύο. Η ανάγκη βελτίωσης και ανάπτυξης των σημερινών κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα θεωρείται δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.   
Στη σημερινή πραγματικότητα, π.χ. η Φιλοσοφική σχολή δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο κίνητρο να κρατήσει κάποιο επίπεδο και ποιότητα στον κύκλο σπουδών (γι’ αυτό ακριβώς και δεν έχει), διότι ακόμα και αν κάποιος φοιτητής είχε πρόβλημα με την ανεπάρκεια αυτή, δεν θα είχε άλλη επιλογή στη χώρα μας. Τα όργανα συνδιοίκησης και τα μέλη Δ.Ε.Π. των σχολών γνωρίζουν πολύ καλά πως από τη στιγμή που έχουν το «μονοπώλιο» στη χώρα, έχουν αυτόματα σίγουρους και μόνιμους «πελάτες» και δεν χρειάζεται να κάνουν κάτι ούτε για να τους κερδίσουν αλλά ούτε και για να τους κρατήσουν. Σε όλη αυτή την πραγματικά άθλια κατάσταση θα μπορούσε να παίξει μεγάλο θετικό ρόλο η εισαγωγή ιδιωτικών και μεικτών πανεπιστημίων και ο ανταγωνισμός που η εισαγωγή αυτή θα προκαλούσε. Με την παραπάνω επιλογή, ο φοιτητής θα μπορέσει να επιλέξει κάτι διαφορετικό. Στην περίπτωση αυτή, και σε περίπτωση που μειωθεί ο αριθμός νεοεισαχθέντων σε μία σχολή (πολύ πιθανόν κρατική σχολή), η Εκπαιδευτική Επιτροπή της Βουλής θα ανάγκαζε την σχολή αυτή είτε να μεταρρυθμιστεί και εξυγιανθεί πλήρως, είτε να κλείσει με αποτέλεσμα οι ανεπαρκείς καθηγητές να χάσουν την εργασία τους όπως ακριβώς τους αξίζει. Αυτό το μέτρο θα μπορούσε να ακουστεί σκληρό σε κάποιους, αλλά θα χανόταν κάθε αμφιβολία αν αναλογιζόταν κανείς τον μοναδικό ρόλο που κατέχουν οι καθηγητές στην Ελληνική κοινωνία. Η διδασκαλία δεν είναι μία απλή δουλειά όπως την αντιμετωπίζουμε σήμερα. Αντιθέτως, αποτελεί ένα ευγενές λειτούργημα. Οι άνθρωποι που αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο της διάπλασης και ανύψωσης των νέων Ελλήνων ως ανταγωνιστικά, μορφωμένα και εμπνευσμένα στελέχη της χώρας μας, πρέπει να είναι οι ιδανικότεροι ανάμεσα μας για αυτόν τον σκοπό. Απαιτείται επιπλέον, να λατρεύουν το έργο και την ουσία της διδασκαλίας, και να θέτουν οικειοθελώς τον εαυτό τους στην αξιολόγηση των αρμόδιων Εκπαιδευτικών οργάνων για το συνολικό καλό της πατρίδας. Η εκπαίδευση των νέων και δημιουργικών πολιτών της Ελλάδας είναι υψηλό καθήκον και τιμή και γι’ αυτό δεν μπορεί να δεχόμαστε ημίμετρα στην παιδεία.
Στη συνέχεια, θα υπάρξουν επιπλέον οφέλη από την ταυτόχρονη ύπαρξη ιδιωτικών, μεικτών και κρατικών πανεπιστημίων στην χώρα. Αρχικά θα προωθηθεί η ανταλλαγή φοιτητών μεταξύ ιδιωτικής και κρατικής σχολής (ίδιου αντικειμένου) για ορισμένο αριθμό μαθημάτων. Ως αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, ο φοιτητής θα λαμβάνει μια πιο σαφή και συνοπτική εικόνα του αντικειμένου του από διαφορετικές σχολές, καθηγητές και περιβάλλον. Λογική απόρροια αυτού είναι η παραγωγική σύγκριση ιδεών, καθηγητών, και τμημάτων, ο ανταγωνισμός μεταξύ κρατικών και ιδιωτικών πανεπιστημίων, και τέλος η συνολική βελτίωση της ποιότητας της παιδείας στη χώρα.
Επιπλέον, θα ήταν χρήσιμο και εποικοδομητικό να διεξάγονται από κοινού εκδηλώσεις και σεμινάρια μεταξύ ιδιωτικών και κρατικών σχολών. Γενικότερα, θα προωθηθεί η διαρκής επαφή και η δημιουργική συνεργασία (και πιθανή αντιστοίχιση) μεταξύ ομοούσιων σχολών διαφορετικού τύπου.
Τέλος, είναι αυτονόητο πως η ύπαρξη (αναγνώριση/νομιμοποίηση και προώθηση δημιουργίας νέων) διεθνών ιδιωτικών σχολών στη χώρα θα αναπτύξει το ακαδημαϊκό γόητρο της Ελλάδας. Λόγω των σχολών αυτών, θα είναι ίσως ευκολότερο όσο ποτέ να προσκληθούν διεθνούς φήμης ακαδημαϊκοί, και να εμπλουτίσουν τις αίθουσες σεμιναρίων, εκδηλώσεων και πιθανώς διδασκαλίας. Αντίστοιχα ο αριθμός των ακαδημαϊκών και επιστημονικών διεθνών συνεδρίων στην Ελλάδα θα αυξανόταν ανάλογα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι μία τέτοια νοοτροπία θα οδηγούσε στην αναγκαία έξοδο της χώρας μας από την εκπαιδευτική διεθνή απομόνωση και σε πιθανή αύξηση της ανταγωνιστικότητας της όχι μόνο ως χώρα που παρέχει ανώτερη παιδεία στους πολίτες της, αλλά και ως μια χώρα - πόλο έλξης διεθνών φοιτητών.


ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Διχοτόμηση κάθε ακαδημαϊκού ιδρύματος σε Εκπαιδευτικό και ένα Ερευνητικό κέντρο της εν λόγω σχολής.
Τα πανεπιστήμια δεν αποσκοπούν μόνο στην διάδοση της παιδείας και της γνώσης αλλά και στις ακαδημαϊκές προόδους και εξελίξεις της επιστήμης τους. Ο μονομερής χαρακτήρας των σημερινών πανεπιστήμιων ως εκπαιδευτικά κέντρα, αποτελεί αιτία στασιμότητας, αδράνειας και μετριότητας του συνολικού συστήματος της Γ’ Βάθμιας Εκπαίδευσης στην Ελλάδα. (βλ. μελλοντικό αντίστοιχο άρθρο για λεπτομέρειες).
Πλήρη και οριστική πάταξη της μάστιγας που ονομάζεται φοιτητικές νεολαίες/παρατάξεις/κομματικοί στρατοί (βλ. μελλοντικό αντίστοιχο άρθρο για λεπτομέρειες).
Κατάργηση της δικαιολογίας τρόμου και εγκλημάτων που ονομάζεται ακαδημαϊκό άσυλο. Η πλειοψηφία της Ελληνικής κοινωνίας συμφωνεί ήδη με την κατάργηση αυτή. Δεν είναι δυνατόν να πωλούνται κλεμμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές από το Ε.Μ.Π. στο Μοναστηράκι, ούτε να παίρνει φωτιά το κτήριο της Νομικής και να απαγορεύεται να εισέλθει σε αυτό η Πυροσβεστική Υπηρεσία επειδή η ίδια θεωρείται «σώμα ασφαλείας».   

    Κάποιοι πιστεύουν ότι η ιδέα του ασύλου είναι ορθή αλλά έχει απλά στις μέρες μας διαστρεβλωθεί. Μία τέτοια σκέψη είναι απόλυτα ανακριβής. Ναι είναι αλήθεια πως ο ισχύων νόμος περί ασύλου είναι ένα νομικό έκτρωμα. Είναι αλήθεια ότι δεν είναι δυνατόν να αποτελούν οι Ελληνικές σχολές κέντρα αγοραπωλησίας κλοπιμαίων και ναρκωτικών ακριβώς λόγω της ύπαρξης ασύλου. Ούτε βέβαια είναι δυνατόν να τρομοκρατούνται οι φοιτητές και να φοβούνται να παρακολουθήσουν μαθήματα ή να κινδυνεύει άμεσα η σωματική τους ασφάλεια αν κάποια από τις νεολαίες αποφασίσει να τους επιτεθεί, ή απλά λόγω της μόνιμης κομματικής βίας και επεισοδίων στις σχολές. Παρόλα αυτά, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχαμε την ανάγκη της διαστρεβλωμένης ιδέας που ονομάζεται άσυλο. Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών και απόψεων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη σε μία Δημοκρατία. Ακόμα και αν δεν ήταν, η συμμετοχή μιας χώρας σε διεθνείς οργανισμούς όπως είναι ο Ο.Η.Ε. και η Ε.Ε. βεβαιώνει μέσω του Χάρτη Δικαιωμάτων των οργανισμών αυτών και εξασφαλίζει τις βασικές αυτές ανθρώπινες ελευθερίες. Η αλήθεια είναι πως η ιδέα του ασύλου συλλήφθηκε αρχικά και υποστηρίζεται μέχρι και σήμερα από αυτούς που εξυπηρετούνται πλήρως από αυτήν: κομματικούς οπαδούς/στρατιώτες, κλέφτες ιδιωτικού ή/και δημοσίου, κλεπταποδόχους, τρομοκράτες και λοιπούς εγκληματίες.
    Υποχρεωτική διεξαγωγή όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων των κρατικών πανεπιστημίων στα αγγλικά. Το γεγονός αυτό και το χαμηλό αντίτιμο συμμετοχής στις Ελληνικές κρατικές σχολές μπορεί να οδηγήσει σε ελκυστικότητα και εκπαιδευτική ανταγωνιστικότητα. Είναι σαφώς απαραίτητη στο σημείο αυτό η κατάλληλη πολιτική υποστήριξη του κράτους. Να σημειωθεί ότι η χώρα μας είναι από τις τελευταίες δυτικές (και όχι μόνο) χώρες που δεν έχει προχωρήσει στο εν λόγω μέτρο.
    Πλήρης απαγόρευση των καταλήψεων των σχολών.
    Οι καταλήψεις είναι μια Ελληνική, πραγματικά καταστροφική εφεύρεση/μόδα η οποία δεν συναντάται σε κανένα πολιτισμένο και δημοκρατικό κράτος. Ο λόγος είναι ένας αλλά απόλυτος. Η κατάληψη πανεπιστημίου είναι 100% αντισυνταγματική και αποτελεί επίθεση και ύβρη εναντίον των βασικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Είναι αντισυνταγματική διότι η πρόσβαση στην παιδεία στην Ελλάδα είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη (και αυτή σαφώς διακόπτεται σε περίπτωση κατάληψης). Αποτελεί ύβρη διότι η πρόσβαση στην παιδεία είναι βασικό και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Με άλλα λόγια, δεν έχει δικαίωμα, κανένας άνθρωπος, καμία ομάδα προσώπων, και κανένα δημοκρατικά εκλεγμένο σώμα το οποίο δρα και ψηφίζει/αποφασίζει δημοκρατικά, να αφαιρέσει σε έναν ή περισσότερους ανθρώπους το δικαίωμα τους στην παιδεία. Η κατάληψη μιας σχολής αποτελεί αντισυνταγματική πράξη και απεχθή παραβίαση του δικαιώματος πρόσβασης στην παιδεία των ανθρώπων που το επιθυμούν. Υπάρχουν τρόποι υγιούς έκφρασης προβλημάτων και αντίρρησης με πολιτικές, καθώς και ειρηνικής οργάνωσης πολιτών αλλά η κατάληψη δεν είναι μία από αυτές. Όσο και αν θεωρείται δεδομένο στην Ελληνική πραγματικότητα, παραμένει λάθος, ανήθικο, και δίνει την δυνατότητα σε κάθε φοιτητική νεολαία (ή αντίστοιχα κομματικό ηγέτη) να κλείνει σχολές με παράνομες/αντικατασταστικές γενικές συνελεύσεις, με τη βία και με την κυριαρχία κλίματος τρόμου. Τέλος, σε μία Ελληνική παιδεία υγιή (χωρίς νεολαίες και φοιτητές – στρατιώτες), και λειτουργική (με ποιότητα και ακαδημαϊκά/επαγγελματικά αποτελέσματα) η κατάληψη μιας ανώτατης εκπαιδευτικής σχολής θα μπορούσε να θεωρηθεί μόνο έγκλημα.
    Ουσιαστική λειτουργία των γραμματειών των σχολών, παρέχοντας πλήρη υποστήριξη αλλά και καθοδήγηση στον φοιτητή και απόφοιτο
    Οι γραμματείες οφείλουν να μεταμορφωθούν από τις σημερινές βραδυκίνητες γραφειοκρατίες σε όργανα και εργαλεία στήριξης των φοιτητών. Συγκεκριμένα, οι γραμματείες θα πρέπει να είναι μόνιμα σε θέση να εξηγήσουν στους φοιτητές (υποψήφιους και εγγεγραμμένους) για τις επαγγελματικές τους επιλογές και προοπτικές. Επίσης θα πρέπει να ενημερώνονται και αντίστοιχα να ενημερώνουν τους φοιτητές και αποφοίτους (μέσω απλής email λίστας) για συνέδρια και σεμινάρια σχετικά με το αντικείμενο της σχολής, καθώς και να παίρνουν πρωτοβουλίες για την διεξαγωγή τέτοιων σεμιναρίων. Επιπλέον, θα οφείλουν να ψάχνουν και στην συνέχεια να ενημερώνουν τους φοιτητές εβδομαδιαίως για θέσεις πρακτικής άσκησης ή μερικής απασχόλησης, και τους αποφοίτους για ίδιες ευκαιρίες καθώς και για ευκαιρίες πλήρης απασχόλησης. Η ενημέρωση αυτή θα πρέπει να σταματάει μόνο κατόπιν αιτήματος του φοιτητή να διαγραφεί από τις λίστες επικοινωνίας. Είναι πολύ σημαντικό και απαραιτήτως αναγκαίο να σταματήσει η γραμματεία να βλέπει τους φοιτητές ως πρόβλημα ή απλά ως «φοιτητές», αλλά ως μελλοντικούς (και τωρινούς) επιστήμονες, επαγγελματίες, κτλ. Στο ίδιο πνεύμα, οφείλουν οι γραμματείες να έχουν ως σημαντικότερο σκοπό τους όχι την γραμματειακή υποστήριξη (στόχο σαφώς απλούστερο και υποδεέστερο) αλλά την δημιουργία και ανεύρεση ακαδημαϊκών και επαγγελματικών ευκαιριών για τον φοιτητή του οποίου η επιτυχία θα πρέπει να ορίζει την όλη ύπαρξη των γραμματειών. Τέλος, χρειάζεται να αναλογιστούμε ότι η επιτυχία των φοιτητών, οδηγεί σε διαφήμιση για το ίδιο το τμήμα και σε μεγαλύτερη προσέλευση νέων φοιτητών στο μέλλον.
    Κατάλυση του θεσμού των υποχρεωτικών βιβλίων των οποίων συγγραφέας είναι ο καθηγητής - κάτοχος της αντίστοιχης έδρας στη σχολή.
     Τα βιβλία αυτά τις περισσότερες φορές είναι ανεπαρκή και πεπαλαιωμένα. Ουσιαστικά, με την τωρινή κατάσταση το Υπουργείο Παιδείας ζητάει από τον καθηγητή – κάτοχο της έδρας να αποφασίσει για το βιβλίο το οποίο θα πρέπει να διδάσκεται με το μάθημά του. Ως αποτέλεσμα, και με διαδικασίες και νοοτροπία πλήρους διαφθοράς και έπαρσης, κάποιοι καθηγητές αποφασίζουν υπέρ των δικών τους βιβλίων για να εξοικονομήσουν την μαζική αγορά αυτών από το Υπουργείο Παιδείας (για διανομή στους φοιτητές). Με άλλα λόγια, το εν λόγω «τρικ» θεωρείται γνωστό «bonus» για κάθε καθηγητή κάτοχο έδρας. Αντ’αυτού θα οφείλει ο καθηγητής να ζητάει ως υποχρεωτικά, βιβλία διεθνούς φήμης, και ευρέως αναγνωρισμένων ακαδημαϊκών, καθώς και κάποια άλλα ως προτεινόμενα για προαιρετική επιπλέον μελέτη των 
    φοιτητών που το επιθυμούν (ισάξιας ποιότητας).
Πηγή: Πολιτικός Οργανισμός ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΙΔΕΩΝ

20 σχόλια:

  1. ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΝΕΡΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ… ΤΡΟΙΚΑΣ;

    olympiada | Σεπτεμβρίου 10, 2011 at 8:29 πμ | Κατηγορίες: history - ιστορία - 历史, ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ| URL: http://wp.me/pbW97-nqH

    Μια φορά και ένα καιρό, πριν τον τρελάνουν εντελώς, ο Νέρων ζήτησε να επισκεφθεί τους Δελφούς. Μετά την περιήγηση στον ερειπιώνα ο αυτοκράτορας που θαύμαζε κάθε τι ελληνικό είπε:

    «Και που είναι το Μαντείο;». Δεν υπάρχει πια Μαντείο του είπαν.

    «Που είναι η Ιερά πηγή, που είναι η Πυθία, που είναι οι ιερείς;» Δεν υπάρχει πια Ιερά Πηγή, δεν υπάρχει Πυθία, δεν υπάρχουν ιερείς».

    «Που είναι τότε οι Έλληνες;» ρώτησε τελικώς ο αυτοκράτορας… «Δεν υπάρχουν Έλληνες» του απάντησαν και τότε ο «τραλός» Νέρων εξεστόμισε την φοβερή φράση:

    «Αν δεν υπάρχουν πια Έλληνες, ΜΕΜΦΟΜΑΙ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ…»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μέμφομαι τον αιώνα.
    Μεγάλη κουβέντα στεργκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 1ον
    Να ισχυουν και χαμηλοτοκα επιδοτουμενα δανεια (2-3% επιτοκιο)
    που θα αρχισει να εξοφλα 1 χρονο μετα την αποφοιτηση του
    2ον
    Ειναι πολυ σκληρο να αποβαλλονται.Το καλυτερο ειναι αν δεν ακολουθουν να μεταφερονται σε χαμηλοτερη σχολη απο ΑΕΙ σε ΤΕΙ η απο ΤΕΙ σε τεχνικη σχολη κλπ
    3ον
    "προώθηση και διεξαγωγή ακαδημαϊκών ερευνών"
    Συνδεση Σχολων και Τμηματων με την Παραγωγη και οχι στειρες γνωσεις χωρις αντικρυσμα σε αυτη την κοινωνια .Αναγκαστικη πληρωμη απο εταιρειες της ερευνας και των προγραμματων με χρημα που δεν θα διαπραγματευεται ο καθηγητης με την εταιρεια αλλα η εκπαιδευτικη και πρυτανικη αρχη που θα εχει και ενα συμβουλιο που θα ελεγχει και αυτην (κατι αντιστοιχο με ...το Ελεγκτικο Συμβουλιο...)
    4ον
    Κρατικα η Ιδιωτικα πανεπιστημια θα κατατασσονται βασει διεθνων προδιαγραφων (πανω απο 20 τα στοιχεια που θα αξιολογουνται)και μονο τοτε και εφ οσον εχουν υψηλο Ranking τα δημοσια πανεπιστημια θα επιχωρηγουνται απο τον ιδρωτα του λαου μας διαφορετικα και αναλογα θα κλειμακωνεται το κοψιμο της επιχορηγησης και τελικα η εκ βαθρων αλλαγες του
    5ον
    Διασυνδεση σε υψηλη συνεργασια και ερευνα και αμοιβαιες ανταλλαγες φοιτητων,λεκτορων κλπ της Φιλοσοφικης Σχολης με Εδρες Οξφορδης,Καιμπριτς κλπ με τμηματα ελληνικα κλπ και ελεγχος αν δεν εχουν τα προσοντα για αυτη την διασυνδεση τα ελληνικα τμηματα.Ωθηση Ελληνων του εξωτερικου να επιχωρηγησουν κοινα Ελληνικα προγραμματα με αμοιβη τους αλλη (θα βρεθει) και το ονομα τους στο προγραμμα το συγκεκριμμενο
    πχ προγραμμα ερευνας για τις σχεσεις Κελτων και...Αρχαιας Ελλαδας "....Ιωαννης Λατσης" (μη γελατε ολα γινονται)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ sterg
    επέτρεψε μου να σου θυμίσω ότι τα ΤΕΙ δεν είναι κατώτερα από τα ΑΕΙ αλλά είναι ΑΕΙ τα ίδια. Ο αρχικός νόμος 2916/01 υπάρχει από το 2001 επιβεβαιώθηκε το 2007 με τον Ν. 3549/07 και πριν λίγες ημέρες τα ΤΕΙ αναδιατάχθηκαν στην Ανώτατη Παιδεία με τον νόμο Ν. 4002/2011 (αν δεν κάνω λάθος το νούμερο) της ..... Διαμαντοπούλου ........ θα σου έλεγα αλλά όταν ως γνωστόν περνάει ένας νόμος από την βουλή παύει να είναι του υπουργού και είναι του Ελληνικού λαού.

    Αυτά για την τάξη και την αποφυγή αυθαίρετων ταξικών διακρίσεων και προσβολών σε συμπολίτες μας που δεν έχουν πειράξει κανένα.

    Είδες που όχι μόνο στον στρατό έρχεται η στιγμή που οι ΥΠΟ- γίνονται ΑΝΩ-;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πριν το 1974 ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ.
    Εγώ διαφωνώ τελείως στην συνεργασία δημοσίου-ιδιωτών, με ανακάτεμα από το εξωτερικό, για δημιουργία πανεπιστημίων. Αυτά είναι τα ημικρατικά - κρατικοδίαιτα - απατεωνίστηκα πανεπιστήμια.
    Το ιδανικό είναι η δημιουργία ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ με πιστοποίηση από διεθνή οργανισμό. Δηλαδή η κάθε τοπική κοινωνία θα μαζεύει χρήματα, πόρους και εθελοντές και θα ιδρύει το τοπικό πανεπιστήμιο που θέλει. Θα νοικιάσουν-αγοράσουν εγκαταλελειμμένο σχολείο στο χωριό, θα κάνουν εργαστήρια την εγκαταλελειμμένη βιοτεχνία και θα χρησιμοποιήσουν το άδειο ξενοδοχείο(χειμερινή περίοδο) για εστίες. Το κόστος για το φοιτητή είναι ίσο με το κόστος σπουδών σε άλλη πόλη.

    Ένα τέτοιου τύπου πανεπιστήμιο είναι το Saint Katherine College στις ΗΠΑ, το οποίο συνδυάζει την ορθοδοξία, τις επιστήμες και την τέχνη. Όποιος στις ΗΠΑ θέλει κολέγιο με εκκλησία πηγαίνει εκεί. Αυτοί μάζεψαν στα γρήγορα τους έλληνες καθηγητές πανεπιστημίων στο κολέγιο τους, στην Ελλάδα ο Νανόπουλος έψαχνε θέση αλλά τα κυκλώματα δεν του δίναν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δυστυχώς θα διαφωνήσω και εγώ με την πρόταση.

    Θεωρώ απαραίτητο πλέον,η παιδεία να περάσει στα χέρια ενός ανεξάρτητου οργανισμού που θα αποτελείται αναλογικά απο διδάσκοντες(δάσκαλοι,καθηγητές κλπ)

    Οποιαδήποτε προσπάθεια για δημιουργία ικανού εκπαιδευτικού συστήματος υπό το παρόν πολιτικό σύστημα είναι καταδικασμένη σε ελάχιστη θνησιμότητα και προβληματική λειτουργία.

    Αν θέλουμε πραγματική μεταρύθμιση του συνόλου της Χώρας μας τότε είναι απαραίτητα τα παρακάτω:

    1)Πραγματικά ανεξάρτητη Δικαιοσύνη(αυτοδιοίκητη)

    2)Πραγματικός διαχωρισμός της νομοθετικής εξουσίας απο την εκτελεστική(οι νομοθέτες δεν συμετέχουν σε εκτελεστική εξουσία)

    3)Ανεξάρτητος Οργανισμός Εκπαίδευσης(αυτοδιοίκητος),η εκτελεστική εξουσία σε συνεργασία με τη νομοθετική θα ορίζουν το ύψος της δαπάνης του κράτους για την παιδεία,για την επόμενη δεκαετία.

    Ο Ανεξάρτητος Οργανισμός Εκπαίδευσης θα είναι υποχρεωμένος να βρίσκεται σε συνεχή συνεργασία με τους παραγωγικούς φορείς ώστε να είναι σε θέση να ρυθμίζει τη συμβατότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος με τις ανάγκες(μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες) της πραγματικής οικονομίας.

    Επείσης,για την καλύτερη λειτουργία του συστήματος θα ήταν πολύ χρήσιμο ο παραπάνω ανεξάρτητος οργανισμός να διαθέτει αυτόνομους μηχανισμούς ελέγχου και απονομής ποινών.

    Απο εκεί και πέρα θεωρώ ότι η παιδεία θα βρεί το δρόμο της,καλύτερα απο ότι κατάφεραν μέχρι σήμερα οι διαπλεκόμενοι του πύργου της μίζας.

    ΥΓ
    Περιτό να αναφέρω ότι πάσης φύσεως κομματικοποίση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ώς καρκίνος στον εγκέφαλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. r+w
    Ενταξη φιλε μου ισως ειπα την αληθεια που δεν ειναι αρεστη.ΠΟιος εκρινε τους σημερινους καθηγητες των ΤΕΙ πριν 20 χρονια? εγω γνωριζω οτι απλως διοριστηκαν τοτε σαν πτυχιουχοι σε μια δημοσια θεση εργασιας.Αλλο science και αλλο technology.Αλλο 2 η 3 ετη που ητανε τοτε τα ΤΕΙ και βγαλανε χιλιαδες που αναμενουν τωρα να εξισωθουν οικονομικα (γιατι μονο αυτο τους ενδιαφερει) και αλλο τα 4 η 5 ετη η 6 χρονια απο τοτε των ΑΕΙ.
    Ολοι γνωριζωμε οτι η τοτε σχολες Πυθαγορας,Ευκλειδης,Σιβιτανειδιο (που εβγαζε αριστους τεχνιτες και τεχνικους) τωρα επιδιωκουν να ονομασθουν ΑΕΙ.Τοτε πες μου πως πρεπει να ονομασθουν τα ΑΕΙ.Και δεν κρινεις οτι αν γινει αυτο οτι θα επρεπε τα δυο τελευται χρονια των ΑΕΙ,Πολυτεχνειων κλπ να ισοδυναμου και επισημα με Masters? Διοτι μαθε οτι οι αποφοιτοι των πολυτεχνειων στην Ελλαδα θεωρουνται ισοδυναμοι σε Μαστερς των ευρωπαικων πολυτεχνειων και πανεπιστημιων και αν δεν μπορει να γινει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ και δικαιο ωφειλεται στην λυσαλεα αντιδραση των αποφοιτων ΤΕΙ να μη γινει.Σκεψου μονο αυτο.Οτι ο γιατρος τελειωνει ΑΕΙ οχι ομως και ο νοσηλευτης(νοσοκομος) που τελειωνει ΤΕΙ (εστω τετραετες).Για ρωτησε εναν νοσηλευτη απο τα ΤΕΙ φυσικα αν θεωρει τον εαυτον του ισοτιμο πτυχιακα με εναν γιατρο απο τα ΑΕΙ φυσικα.Ο καθενας εχει το πεδιο εργασιας του,τις γνωσεις του και το συγκεκριμμενο προγραμμα σπουδων.Μη επιμενωμε σε αυτην την χωρα την ισοπεδωσςη των παντων.Αυτα μας στειλανε πισω.
    Μη κοιταμε παντα τι εκανε ο διπλανος μας.Ναι κυριε ο διπλανος μας εβγαλε εισαγωγικο βαθμο 19,5 και μπηκε στα ΑΕΙ ενω εσυ με εισαγωγικο βαθμο ακομα και κατω απο την βαση συχνα μπηκες σε ενα ΤΕΙ και λογω και πολυτεκνιας μετεγραφεις και σε αλλο ΤΕΙ που ηθελε 15 εισαγωγικο βαθμο και κατοπιν αποφασισες την επιδιωξη ισοτιμιας και με το ΑΕΙ.Αυτο θα πειμ κλιμακωση θρασυτητας και αναξιοκρατιας.Ελεος πλεον σε αυτην την χωρα.Η ισοτιμιες να γινονται προς τα πανω οχι κατεβαζοντας τα ΑΕΙ προς τα κατω οι ισοτιμιες να ειναι και για φτυσιμο στις διεθνεις αξιολογησεις (Rankings)Και να βουλιαζωμε συνεχεια γιατι καποιοι απο εμας δεν θελωμε να ειμαστε ¨"εγω" (ο συγκεκριμμενος εαυτος μας) αλλα να ειμαστε "εσυ"( ο αλλος) ενω δεν μπορουμε στην πραγματικοτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ sterg
    Εγώ να σου πω και να ρωτήσουμε όποιον θες αλλά .... βρισκόμαστε σε οργανωμένη χώρα. Έναντι αυτών των αρχών αρθρογραφείς εδώ μέσα.

    Οι νόμοι των ΤΕΙ πέρασαν από ΤΕΕ, από νομοπαρασκευαστική επιτροπή, από το ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ, από την παλαιότερη επιτροπή των σοφών, από την αρμόδια επιτροπή της βουλής και ψηφίστηκαν από την εθνική αντιπροσωπεία.

    Τώρα εάν με τον τρόπο που σε διαβάζω να αναπτύσσεις την θεματολογία σου νομίζεις ότι θα πρέπει για το τι είναι τα ΤΕΙ να έχει λόγο η κάθε κυρά Κατίνα και ο φίλος του φίλου, αλλά όχι ο νόμος, συγνώμη που θα σε στεναχωρήσω αλλά καταρρέει η εικόνα σου στα μάτια μου και με αναγκάζεις να σου πω το δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατούσες.

    Θα σε συμβούλευα δε, εάν μου το επιτρέπεις, να βγεις από τα εξής τριπάκια:
    1-τα ΚΑΤΕΕ ήταν 3-ετή και όχι 2-ετή,
    2-το τι μπορεί να θέλει κάποιος δεν έχει καμία σχέση με το τι θα αποκτήσει και δεν είναι έγκλημα κάποιος να θέλει. Και εσείς θέλετε μάστερ στα 5 χρόνια χωρίς προπτυχιακό τίτλο.
    3-Αναγνωρίζω το δίκιο σας ότι οι απόφοιτοι των ξένων πολυτεχνείων αναγνωρίζονται στην Ελλάδα σαν κάτοχοι μάστερ και εσείς όχι. Για εμάς πότε θα αναγνωριστεί ότι ενώ είμαστε ισότιμοι με τους αποφοίτους των Fachhochscule εδώ στην Ελλάδα (που σημειωτέον είναι μέλη ΤΕΕ ήδη) δεν έχουμε καν επαγγελματικά δικαιώματα; Όχι τα ίδια που επιτάσσει το "Σύνταγμα".
    4-Τα χρόνια σπουδών στα πολυτεχνεία είναι 5 δηλαδή 4,5 χρόνια σπουδές και 0,5 διπλωματική. Στα ΤΕΙ είναι 4 χρόνια σπουδές και πτυχιακή ΣΥΝ 0,5 χρόνια ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ πρακτική άσκηση (δηλαδή εάν δεν την κάνεις δεν παίρνεις πτυχίο). Άρα σύμφωνα με την λογική σου στα 5 χρόνια είσαι Θεός στα 4,5 τίποτα. Συγνώμη αλλά διαφωνώ.
    5-θέλετε το μάστερ στα 5 χρόνια και η κυβέρνηση, όχι η σημερινή αλλά όλες σας το αρνούνται. Αφού είναι τόσο κρίσιμο για εσάς γιατί δεν συνεννοείστε μεταξύ σας να βγάλετε έναν τίτλο στα τρία ή στα τέσσερα χρόνια όπως σας έδωσε το δικαίωμα ο νέος νόμος και να πάτε στο 5 έτος μάστερ; Τι σας εμποδίζει; Τα ΤΕΙ μήπως;
    6-φέτος οι βάσεις στις πολυτεχνικές σχολές έπεσαν και μάλιστα κάτω από τις βάσεις των ΤΕΙ των προηγουμένων χρόνων. Δέχομαι την λογική σου ότι εσύ την εποχή σου έγραψες καλύτερα από έναν των ΤΕΙ και επομένως δικαιούσαι κάτι καλύτερο από αυτόν στην επαγγελματική ζωή που ακολουθεί. Στους συναδέλφους σου που μπήκαν φέτος με αυτήν την λογική να καταλάβω ότι θα δώσετε λιγότερα δικαιώματα στην αποφοίτηση τους ή θα μας βγουν και αυτοί θεοί σαν και εσένα να πούμε που έγραψες στις πανελλήνιες αποδεδειγμένα καλά;
    7-δέχομαι επίσης ότι εγώ δεν έγραψα ρε παιδάκι μου καλά και άρα ο διπλωματούχος πρέπει να πάρει καλύτερα επαγγελματικά δικαιώματα. Αυτοί που έγραψαν χειρότερα από εμένα ή και καθόλου αλλά είχαν λεφτά στην οικογένεια και πήγαν έξω γιατί αυτοί έχουν περισσότερα δικαιώματα από εμένα όταν γυρίζουν στην μητέρα πατρίδα σύμφωνα με την λογική σου;

    Αυτά τα ολίγα γιατί το θέμα είναι μεγάλο.
    Εάν θες το επεκτείνουμε. Άλλωστε 30 χρόνια περιμένουμε τα ρημάδια τα επαγγελματικά δικαιώματα και δεν λένε να βγαίνουν. Και με την ευκαιρία μια που είπες για τον διπλανό σκέψου πως περνάνε οι οικογένειές μας χωρίς δικαιώματα; Και με την κρίση και πριν από αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Skal συγνώμη αλλά κάποιες απρέπειες θα πρέπει να απαντώνται άμεσα.

    Άλλωστε η χαλαρότητα μας στην αντιμετώπιση των νόμων και η υπερέκταση του επικυρίαρχου εγώ των Ελλήνων έναντι αυτών, καταλύοντας κάθε αρχή, είναι ένας από του λόγους που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε σαν χώρα.

    Τα ΤΕΙ είναι ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μετά από μια 30-ετή πορεία πόνου ΧΩΡΙΣ επαγγελματικά δικαιώματα και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα προσβάλει, ειδικά δε την στιγμή που η πολιτεία τους χρωστάει.

    Αρκετά πληρώσαμε εμείς και οι οικογένειες μας.

    Εάν δεν τα θέλουν να τα κλείσουν και να σταματήσουν να παγιδεύουν και να ταλαιπωρούν τον κόσμο.

    Είμαστε Έλληνες πολίτες και όχι λαθρομετανάστες. Και μια οι λαθρομετανάστες ασφαλίζονται θυμήθηκα ότι ούτε Επαγγελματική ασφάλιση έχουμε. Το ΤΕΕ φρόντισε και για αυτό. Όποιος έχει αντίθετη άποψη δεν έχει παρά να μας δώσει τον νόμο που ορίζει τον ασφαλιστικό μας φορέα και θα κερδίσει δωρεάν κινητό για να μιλάει με τους δικούς του και μετά θάνατο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. r+w
    Απαντησες σε καποιες "απρεπειες",
    αναφερθηκες στο " για το τι είναι τα ΤΕΙ να έχει λόγο η κάθε κυρά Κατίνα και ο φίλος του φίλου",συνεχισες βαρυσημαντα με το παρακατω "καταρρέει η εικόνα σου στα μάτια μου και με αναγκάζεις να σου πω το δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν κρατούσες".
    Και εγω τι θες τωρα να σου πω αλλο? Παρα μονον οτι υπερασπιζεις με νυχια και με δοντια τα συμφεροντα σου που μαλλον ειναι αυτα των αποφοιτων των ΤΕΙ.Και φυσικο ειναι αλλα στην κριση ολων καπου υπερβαλλεις.Και το θεμα ητανε θεμα ποιοτικης αξιολογησης της εκπαιδευσης της δυσμοιρης πατριδας και οχι δικο μου.Διοτι οι δικες μου σπουδες ητανε παρατεταμμενες=6 χρονια στο δημοτικο,6 χρονια στο γυμνασιο και 6 χρονια στο πανεπιστημιο ,οπως θαλεγε και ο Τσακωνας στο "μαθε παιδι μου γραμματα",Ασε που ειχα και αλλα 7,5 χρονια για διπλη ειδικοτητα.Επομενως ασε με εμενα γιατι ημουνα "δασκαλος που διδασκα και νομο δεν κρατουσα" και κοιταξε την δικη σου ποιοτικη επαρκεια.Εξ αλλου σε αυτη την κοινωνια που ζουμε,ιδιως την ελλαδιστικη,ολα σχετικα ειναι.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΔΗΛΩΣΕΙ.Αυτη ειναι η μοιρα της Ελλαδας="Δηλωσε το για να το σωσεις"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Βουλή μου θυμίζει, ο καθένας για το συμφέρον του και η αίσθηση που πλανιέται είναι του αδικημένου που ψάχνει αυτοδικαίωση. Ελλάς πλήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Συγνωμμη αλλα τα δωρέαν συγραμματα πρεπει να διατηρηθούν ωστε οι λιγοτερο τυχεροι να μην επιβαρυνονται και με παραπανω εξοδα εξαλλου το Πανεπιστημιο πρεπει να ειναι για αυτους που εουν μυαλο και οχι μονο για αυτους που εχουν "φραγκα"(πληροφοριακα φοιτω στο εξωτερικο αρα μαλλον δεν εχω κατι να κερδισω αν παραμεινει το υπαρχον συστημα)
    @αξιοτιμο κυριο sterg μια χαρα μου φαινεται οτ προγραμμα που προτεινετα και πολυ ενδιαφερον αν θελετε την ταπεινη μου αποψη και σεν θα το θεωρουσα καθολου για ΄γέλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. jean

    Στην Ελλαδα συνηθιζεται οταν ο γαιδουρακος δεν τραβαει εμεις, αντι να βρουμε το "μετρο", να σκεφτομαστε να του βαλωμε ντιζελομηχανη και μαλιστα τουρμπο και αν αυτος κλαταρει εντελως,που θα κλαταρει, κατω απο το βαρος της μηχανης εμεις θα απαντησωμε οτι εφταιγε η μηχανη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ sterg
    είπες την φράση κλειδί: "Εξ αλλου σε αυτη την κοινωνια που ζουμε,ιδιως την ελλαδιστικη,ολα σχετικα ειναι.Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο,ΤΙ ΔΗΛΩΣΕΙ."

    Γιατί εδώ ακριβώς είναι το πρόβλημα.

    Δεν μπορώ να δηλώσω και δεν δηλώνω. Και ξέρεις γιατί;

    Γιατί εκκρεμεί η έκδοση των επαγγελματικών μου δικαιωμάτων τα τελευταία 30 χρόνια λόγω εμποδίων του ΤΕΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Και για να συνδέσω το θέμα της πολύ εύστοχης πραγματικά ανάρτησης με τα ΤΕΙ, θα ήθελα να τονίσω ότι καμία τομή, ή πρόοδος, ή εξέλιξη δεν μπορεί να γίνει στην χώρα όταν η μισή τριτοβάθμια εκπαίδευση στερείται των βασικών της επαγγελματικών δικαιωμάτων (τριάντα χρόνια μετράμε φέτος) ώστε οι απόφοιτοι της να μπορούν να προσδιορίσουν το επαγγελματικό τους αντικείμενο μετά την αποφοίτηση του σαφώς και χωρίς εξαρτήσεις.

    Οι χώρες που προοδεύουν πρώτα στήνουν ένα ξεκάθαρο επαγγελματικό πλαίσιο και μετά ανοίγονται στα πέλαγα της ανάπτυξης και της προόδου.

    Και επειδή εμείς δεν το κάναμε έχουμε έναν επιπλέον λόγο να δυσκολευόμαστε στο να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης. Ότι δηλαδή ζούμε σήμερα.

    Να το πω αλλιώς για να γίνω κατανοητός, η βάρκα με ένα κουπί κάνει κύκλους ενώ με δύο πάει μπροστά.

    Εδώ στην Ελλάδα το ένα κουπί το έχει το ΤΕΕ και το άλλο το έχει κρυμμένο σπίτι του.

    Αυτά για την "παιδεία" και καλά σαράντα. Όσο χαριζόμαστε σε επαγγελματικές ομάδες όπως είναι το ΤΕΕ των διπλωματούχων τα συμπληρωματικά οικονομικά μέτρα θα πέφτουν με ρυθμό και μουσική υπόκρουση του τραγουδιού των παιδιών του Πειραιά.

    Να τους χαιρόμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Και για να ...σφραγισω και εγω το "βαθυστοχαστο" αναρτημενο (οπως προαναφερθηκε) αυτο αρθρο θα πω και μερικα ...βαθυστοχαστα για να δενουν με τα παραπανω σχολια.
    Στην φυση και σε ολα της τα επιπεδα απο το ορυκτο βασιλειο μεχρι και το ανθρωπινο και σε ολα τα ενδιαμεσα υπαρχει ενα ανθρωπινο ερμηνευτικο ζευγος που ενω ειναι εντελως μεταξυ του διαφορο στην διαδρομη συνεργαζονται τα δυο.Το πρωτο σκελος του αναλυτικου ζευγους ειναι το "Πως γινεται κατι" και το δευτερο σκελος του ειναι το "Γιατι γινεται αυτο το κατι".Το πρωτο εργαζεται με το μονοπατι της τεχνολογικης εφαρμογης για την πραγματωση καποιου θεματος που παρηγαγε το πρωτο σκελος του ζευγους (το "γεννησε" στην κυριολεξια αυτη η κοττα που κανει χρυσα αυγα) ενω το δευτερο δουλευει πισω και πανω απο τα επιφαινομενα και οδευει στο μονοπατι της επιστημης (Science)και ειναι αυτο που παραγει Γνωση για να εφαρμοστει απο το πρωτο σκελος του ζευγους.Ειναι πιστεψτε με το θεμα αυτο του ζευγαριου τεραστιο και αγκαλιαζει τα παντα.
    Εγω απλως θα ηθελα να το μαζεψω μονο σε αυτο που συζητησαμε και να τονισω οτι αν καποιο "μαγικο χερι" εξισωνε ΤΕΙ και ΑΕΙ τοτε επειδη η αυθαιρετη...μετακινηση των ΤΕΙ προς τα πανω (προς τα ΑΕΙ) θα αφηνε μεγαλο κενο στην θεση των ΤΕΙ στο "πως γινεται κατι", θα επρεπε το κενο που θα αφηναν τα ΤΕΙ να αντικατασταθει με κατι αλλο αντιστοιχο με τον ρολο των ΤΕΙ που αυτα εγκατελειψαν.Αλλα επειδη ηδη στο "πως γινεται κατι" υπαρχουν τα ΤΕΙ γιατι θαπρεπε αυτα να απομακρυνθουνε απο την αποστολη τους για την οποιαν και δημιουργηθηκαν και να εφευρωμε κατι αλλο στην θεση τους?????
    Ο νοων νοειτω (πιστευω να το εγραψα καλα ορθογραφικα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ενδιαφέρον άρθρο αν και με κάποιες προτάσεις του διαφωνώ λίγο. Μια γενική τοποθέτηση μου:
    1)Ως προς τη διάρκεια φοίτησης ο νέος νόμος με το ν+2 που ισχύει πλέον για τους καινούργιους(και σταδιακό ξεκαθάρισμα των παλιών φοιτητών μέχρι το 2014-15) μας καλύπτει απόλυτα. Υπάρχουν εργαζόμενοι φοιτητές, υπάρχουν άλλοι που επιζητούν συγκεκριμένη βαθμολογία ε και άνθρωπος είναι ο άλλος…μπορεί ένα εξάμηνο να μην τα πάει τόσο καλά για οποιοδήποτε λόγο τι έγινε δηλ.Το πόσο διάβαζε φαίνεται στη τελική βαθμολογία. "Στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό". Το θέμα είναι να μην ξεφεύγουμε σημαντικά παραπάνω από 1-2 χρόνια.Ο νέος νόμος καλύπτει πλέον αυτό το πράγμα. Καιρός ήταν. Γέμισαν οι σχολές προπτυχιακούς «παππούδες» 25,26,27 ετών.
    2)Στο δημόσιο Πανεπιστήμιο δεν χρειάζεται η παραμικρή χρηματική συνεισφορά του φοιτητή. Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όσους είναι φοιτητές. Πλέον δεν θα υπάρχουν αιώνιοι. Είναι λάθος αυτό που προτείνεται για χρηματική συμμετοχή. Εκτός Ελληνικής πραγματικότητας. Το παραμικρό οικονομικό βάρος ειδικά για τους φοιτητές που δεν κατάγονται από τη πόλη στην οποία φοιτούν θα ναι κοινωνική αδικία ότι κι αν λέμε για κρατική στήριξη(ειδικά στην εποχή που διανύουμε). Πρέπει να συνδυάζουμε ξένα συστήματα προσαρμόζοντας τα σε ένα ποσοστό στην Ελληνική πραγματικότητα. Σε μια χώρα με τα οικονομικά προβλήματα τους σήμερα και του αύριο (για τα επόμενα 25 χρόνια) αυτά δεν γίνονται. Ως προς τις απουσίες πιστεύω ότι πρέπει να παρακολουθείται τουλάχιστον το 50% των ωρών της κάθε θεωρίας και για τα εργαστήρια υπάρχει ήδη σωστό αυστηρό όριο απουσιών.
    3)Το μεγαλύτερο πρόβλημα των Ελληνικών Πανεπιστημίων ονομάζεται: Κομματικές Νεολαίες. Είναι απαράδεκτη αυτή η τραγική κατάσταση. Από εκεί ξεκινάνε οι σχέσεις αλληλεξάρτησης μερικών καθηγητών με κομματικοποιημένους φοιτητές που είναι ότι το χειρότερο. Η πολιτική δεν έχει θέση στα Πανεπιστήμια. Άλλο εκπαίδευση και έρευνα κι άλλο πολιτική. Οι κομματικές νεολαίες, οι πάγκοι τους κτλ να απαγορευθούν στα Πανεπιστήμια. Πλην των άλλων σημαντικότερων χαλάνε και την εικόνα με τις αφίσες τους, τους πάγκους, τα ηχεία κτλ. Αυτή δεν είναι εικόνα Πανεπιστημίων. Η "κατάληψη" όμως δεν πρέπει να απαγορευθεί. Προσοχή! Δεν εννοώ ότι είμαι υπέρ των καταλήψεων. Ωστόσο, στο μέλλουν δεν μπορούμε να αποκλείσουμε να υπάρξει κάποτε πραγματική ανάγκη για κατάληψη. Μέσα φυσικά από μια σταδιακή κλιμάκωση των μέσων αγώνα. Η κατάληψη είναι το τελευταίο μέσο και πρέπει να χρησιμοποιείται πάρα πολύ σπάνια κάτω από πραγματικά δύσκολες συνθήκες κι όχι επειδή πχ 150 κομματόσκυλα το αποφασίζουν σχεδόν κάθε ακαδημαϊκό έτος. Αν μετά από πχ 10 χρόνια η κοινωνική ομάδα των φοιτητών διεκδικήσει κάτι πραγματικά σοβαρό απέναντι σε μια Φ Χ Ψ κυβέρνηση που θα κάνει κάτι πραγματικά άσχημο για την παιδεία δεν πρέπει συνταγματικά η κατάληψη των φοιτητών να ναι κατοχυρωμένη (εφόσον δεν σπάνε, δεν κλέβουν κτλ)? Αν τουλάχιστον το 60% των φοιτητών της κάθε σχολής, μη κομματικοποιημένοι πλέον φοιτητές εντός του εκπαιδευτικού χώρου(μιλάμε για το μέλλον όπως πρέπει να ναι στα Πανεπιστήμια), μη αναρχικοί, μη βάνδαλοι, κάνουν για έναν πραγματικά σοβαρό λόγο μια συμβολική κατάληψη(μετά από δημοκρατική πραγματική ψηφοφορία χωρίς τραμπουκισμούς και έμμεσες απειλές) δεν πρέπει συνταγματικά να επιτρέπεται? Δεν πρέπει να φτάνουμε στα δυο άκρα. Κατάληψη πρέπει να γίνεται για πραγματικά πολύ σοβαρούς λόγους και πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. σπάνια διότι πολύ σοβαροί λόγοι δεν υπάρχουν συχνά. Τα κομματόσκυλα έχουν κάνει τη κατάληψη ψωμοτύρι. Δεν είναι έτσι. Όποιος ενδιαφέρεται για το Πανεπιστήμιο μόνιμος στόχος του είναι να παραμένει ανοιχτό. Το κλείνει εξαιρετικά σπάνια όταν δεν υπάρχει δυνατότητα άλλου ελιγμού. Για να αντιληφθεί η υπόλοιπη κοινωνία ότι: "Ωπ οι νεολαίοι μας κλείσανε το Πανεπιστήμιο. Ρε συ αυτοί δεν το κλείνουν συχνά όπως παλιά και πλέον δεν υπάρχουν και κόμματα στα Πανεπιστήμια όπως τότε. Θα υπάρχει όντως κάποιος πολύ σοβαρός λόγος. Για να μάθουμε κι εμείς τι τρέχει". Να υπάρχει μέτρο. Είναι σημαντικό. Όχι άντε με το παραμικρό «κατάληψη». Τι καταλαμβάνεις? Το 731?! Έχουν ξεφτιλίσει τα δημοκρατικά μέσα αγώνα.
    Από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει κομματικοποίηση στα Πανεπιστήμια πολλά προβλήματα θα λυθούν. Ούτε επιτροπές Βουλής που θα διορίζουν καθηγητές στα Πανεπιστήμια χρειάζονται ούτε τίποτα. Ξεφεύγουμε. Όπως ξεφεύγαμε με το να ψηφίζουν οι φοιτητές κτλ. Ούτε το ένα άκρο ούτε το άλλο. Υπάρχουν τα τυπικά προσόντα, το εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο. Αυτά μιλάνε για το ποιος πρέπει να πάρει ποια θέση. Τα υπόλοιπα με «βαμμένους» φοιτητές και καθηγητές είναι τρελά πράγματα made in Greece. Είναι χώρος εκπαίδευσης και έρευνας. Το μόνο που χρειάζονται είναι έκτακτοι οικονομικοί έλεγχοι από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής καθώς και από μια αρμόδια υπηρεσία για να ελέγχεται που πάει και το τελευταίο ευρώ. Τουλάχιστον δηλ δυο έκτακτοι ετήσιοι οικονομικοί έλεγχοι. Αυτό δεν πρέπει να ισχύει μόνο για τα Πανεπιστήμια αλλά και για τα νοσοκομεία, το κάθε στρατόπεδο κτλ. Η Βουλή είναι για να ψηφίζει νόμους(πχ να ορίζει τα κριτήρια με τα οποία θα αποφασίζουν τα εσωτερικά συμβούλια των Πανεπιστημίων για διάφορα εσωτερικά θέματα), όχι να διορίζει πρυτάνεις. Να κρατάμε παντού το μέτρο. Οι φοιτητές δεν έχουν κανένα λόγο στο να διορίζουν πρυτάνεις με ψηφοφορίες. Ο Πρύτανης εμπνέει ακόμα και με το πώς θα σταθεί, δεν πρέπει να ψηφίζεται από φοιτητές. Το ίδιο ισχύει και για τη Βουλή. Σε εσωτερικά ζητήματα πανεπιστημίων δεν ανακατεύεται. Ψηφίζει νόμους. Ο καθένας στο χώρο του. Μια απλή επιτροπή-συμβούλιο από πχ τους 15 καλύτερους καθηγητές με κύρος (εκπαιδευτικό και ερευνητικό έργο) του Πανεπιστημίου αρκεί. Βγήκε ο κατάλληλος για Πρύτανης. Απλά και ξεκάθαρα πράγματα. Απλή λογική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ sterg
    Η λέξη "αποστολή" που χρησιμοποιείς αναφέρεται στο εκτελεστικό τους μέρος.

    Όσο δεν υπάρχουν επαγγελματικά δικαιώματα στα ΤΕΙ, δηλαδή εκτελεστικό αντικείμενο, δεν υπάρχει και αποστολή. Με αυτήν την εκκρεμότητα σε ισχύ τα ιδρύματα αυτά θα παραμένουν σαν στοχαστική έννοια μόνο.

    Και εκεί εμείς δεν πάμε ξέρεις γιατί δεν έχουμε κάτι άλλο καλύτερο να κάνουμε. Πάμε να μάθουμε κάτι προκειμένου να δουλέψουμε.

    Και αυτό μετά από 30 χρόνια δεν είναι δυνατόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.