Στην Τουρκία, ο περιφερειάρχης, τον οποίο διορίζει η κυβέρνηση στην Άγκυρα, είναι ο ισχυρότερος αξιωματούχος και ελέγχει την αστυνομία και τη χωροφυλακή. Αν και για την ανάληψη στρατιωτικής δράσης απαιτείται γραπτή εντολή του περιφερειάρχη, με τις νέες εξουσίες που εξετάζονται, ο περιφερειάρχης θα έχει επίσης αποφασιστικό ρόλο στην εμπλοκή και διοίκηση των στρατιωτικών δυνάμεων.
Το ζήτημα δημιούργησε θερμές συζητήσεις αφού οι "υπερπεριφερειάρχες" ταυτίζονται με τη χειρότερη περίοδο του αγώνα της χώρας κατά της απόσχισης των κούρδων στα πλαίσια της "Περιοχής Κατάστασης Ανάγκης" (OHAL) η οποία τερματίστηκε το 2002.
Ξεκινώντας το 1987, η κατάσταση ανάγκης διευρύνθηκε 46 φορές κατά τη διάρκεια της θητείας έξι "υπερπεριφερειαρχών". Οι περιφερειάρχες απαλλάχθηκαν από την ευθύνη και οι αποφάσεις τους δεν τέθηκαν σε δικαστική διαδικασία.
Κατά το διάστημα αυτό, διαπράχθηκαν αναρίθμητες παραβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ δε αυτών οι εξωδικαστικές εκτελέσεις, ο εκτοπισμός πληθυσμών και οι περιορισμοί σε άλλες ελευθερίες -- ήταν μια περίοδος της ιστορίας της με την οποία η χώρα δεν έχει ακόμα συμβιβαστεί.
Ωστόσο, ο Μεχμέτ Γεγκίν του Διεθνούς Οργανισμού Στρατηγικής Έρευνας (USAK) πιστεύει ότι η Τουρκία του σήμερα δεν θα πρέπει να συγκρίνεται με την Τουρκία της δεκαετίας του 1990.
"Δεν βλέπουμε ανεπίλυτες πολιτικές δολοφονίες και βασανιστήρια πλέον. Βρισκόμαστε στο στάδιο μιας διαδικασίας πολιτοποίησης... Για πρώτη φορά στην ιστορία, παραιτούνται κορυφαίοι αξιωματικοί του στρατεύματος παρά πολίτες αξιωματούχοι σε αυτή τη χώρα" επεσήμανε ο Γεγκίν.
Ο Γεγκίν τόνισε επίσης ότι η διαδικασία αυτή είναι και θέμα προστασίας των πολιτών και όχι εναντίωσης προς αυτούς. "Η αντίληψη που υπήρχε τη δεκαετία του 1990 ήταν πολύ διαφορετική", είπε, υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι υπέφεραν κατά το διάστημα εκείνο επειδή οι δυνάμεις, που υποτίθεται ότι ήταν για την προστασία τους, έκαναν και επιθέσεις. Σήμερα, λέει, η κυβέρνηση προσπαθεί να κερδίσει τους ανθρώπους, συναισθηματικά και λογικά, αυξάνοντας την παρουσία των πολιτών στην περιφέρεια.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα "τρομοκρατίας" και πολιτικό Ουμίτ Οζντάγκ, θα ήταν σφάλμα η παραχώρηση στους περιφερειάρχες περισσότερων αρμοδιοτήτων στην περίπτωση στρατιωτικής δράσης.
"Η εμπλοκή και η διοίκηση του στρατού δεν είναι κάτι που μπορεί να το κάνει ένας πολίτης. Εάν είσαι περιφερειάρχης, μπορείς να πεις "Υπάρχουν άνδρες του ΠΚΚ σε εκείνο το μέτωπο, πηγαίνετε να τους φέρετε". Θα μπορείς να το κάνεις αυτό ως περιφερειάρχης, έχεις την εξουσία. Όμως, εάν βγεις και δώσεις στρατιωτικές διαταγές όπως 'Περικυκλώστε τους από τα δεξιά, σκαρφαλώστε από τα αριστερά' αυτό θα οδηγήσει σε καταστροφή", είπε ο Οζντάγκ.
Η συζήτηση για το ρόλο των πολιτών και των στρατιωτικών στην "αντιτρομοκρατική στρατηγική" της Τουρκίας έφερε στο προσκήνιο και το θέμα των σχέσεων πολιτών-στρατού, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι ο θεσμός των "υπερπεριφερειαρχών" θα περιόριζε το ρόλο του στρατού στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας.
Ο Ερκάν Κιτλίογλου, ειδικός σε θέματα "τρομοκρατίας", λέει ότι η κυβέρνηση θέλει να νοιώθει ότι έχει μεγαλύτερες εξουσίες στη νοτιοαναταλική περιφέρεια της χώρας, μολονότι οι περιφερειάρχες έχουν ήδη ένα πολύ ευρύ φάσμα εξουσιών.
"Η ταχύτητα συντονισμού των περιφερειαρχών με το στρατό είναι αποφασιστικός παράγοντας, ενδεχομένως να αποφευχθεί η γραφειοκρατία όπως οι γραπτές εντολές. Με την παραχώρηση στους περιφερειάρχες πρόσθετων εξουσιών, θα αυξηθεί ο έλεγχος που ασκεί η κυβέρνηση στην περιφέρεια" υποστηρίζει.
Το παρόν περιεχόμενο ανατέθηκε για τους SETimes.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.